پژوهشهاي زراعي ايران

بمنظور بررسي تاثير تراکم هاي مختلف خردل وحشي (Sinapis arvensis L.) بر شاخص هاي رشد کلزا رقم هايولا 401 در شرايط آب و هوايي منطقه ملاثاني اهواز، آزمايشي به صورت کرت هاي يکبار خرد شده در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي دانشگاه کشاورزي و منابع طبيعي رامين در سال زراعي 86-1385 اجرا شد. در اين آزمايش تراکم خردل وحشي در پنج سطح (0، 7، 21، 14 و 35 بوته در مترمربع) در کرت هاي اصلي و تراکم کلزا در سه سطح (60، 80 و 100 بوته در مترمربع) در کرت هاي فرعي مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد که افزايش تراکم خردل وحشي ماده خشک کل، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبي و ميانگين وزن خشک غلاف را در هر سه تراکم کلزا کاهش داد. بنحوي که کمترين ميزان اين شاخص ها در تراکم 35 بوته خردل يعني بيشترين تراکم علف هرز بدست آمد. علاوه براين، ميزان خسارت توسط اين علف هرز به حدي بود که حتي با وجود 7 بوته در مترمربع که کمترين تراکم خردل بود کاهش 61 درصدي در عملکرد دانه را موجب شد، و پس از آن تراکم هاي 14، 21 و 35 بوته به ترتيب افتي معادل 71، 76 و 91 درصد را باعث شدند.

 نسخه قابل چاپ

پيچک صحرايي از گياهان هرز چندساله مهم و خسارتزاي بسياري از محصولات زراعي و باغي به شمار مي رود. برخي از قارچهاي آنتاگونيست بيماريزا در شرايط طبيعي با ايجاد لکه هاي نکروزه در روي برگ و ساقه پيچک صحرايي باعث اختلال در رشد آن مي شوند. به منظور يافتن حساسترين مرحله رشدي پيچک صحرايي و بهترين شرايط رطوبتي براي توسعه بيماري توسط قارچ هاي Alternaria alternata و Fusarium sp دو آزمايش بصورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با چهار تکرار در سال 86-1385 انجام گرفتند. در هر دو آزمايش غلظت اسپورهاي قارچ ها 107 اسپور در ميلي ليتر آب مقطر بودند. تيمارهاي آزمايش اول شامل مراحل رشدي پيچک (برگ لپه اي، 4-برگي، 6-برگي و 11-9 برگي) بودند. نتايج نشان داد که ميزان بيماري زايي قارچ A. alternata بيشتر از قارچ Fusarium sp بوده است. حساس ترين مرحله رشدي علف هرز پيچک صحرايي به قارچ A. alternata، مرحله 4-2 برگي بوده است. آزمايش دوم به منظور بررسي تاثير مدت زمانهاي مختلف نقطه شبنم (رطوبت اشباع) بر ميزان بيماري زايي قارچ ياد شده بر روي پيچک صحرايي در حساس ترين مرحله رشدي آن (4-2 برگي) انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل وجود 6، 12، 24 و 48 ساعت رطوبت اشباع بودند. نتايج اين آزمايش نشان داد که مدت زمان هاي 24 و 48 ساعت شبنم بيشترين بيماري زايي قارچ ياد شده (مرگ کامل گياه) در پيچک را موجب شدند، با اين حال با 6 ساعت شبنم نيز خسارت در علف هرز پيجک مشاهده گرديد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف شوري کلريد سديم بر جوانه زني بذور گلرنگ (رقم اصفهان 24) تحت سه روش مختلف آزمايشگاهي، آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح پايه کاملا تصادفي و با 3 تکرار انجام گرفت. تيمارهاي شوري شامل صفر، 5، 10، 15 و 20 دسي زيمنس بر متر (کلريد سديم) و روش هاي آزمايشگاهي شامل روش ساندويچي، پتري ديش با درب بسته و پتري ديش با درب باز بودند. نتايج نشان داد که از ميان صفات مورد اندازه گيري شامل: درصد و سرعت جوانه زني، طول، وزن تر و خشک ريشه چه و ساقه چه، شوري بيشترين همبستگي منفي و معني دار را با درصد جوانه زني داشت. درصد جوانه زني در شوري 5 دسي زيمنس بر متر در مقايسه با شاهد اختلاف معني داري نشان نداد، اما در سطوح شوري 10، 15 و 20 دسي زيمنس بر متر در مقايسه با شاهد به ترتيب 13، 23.5 و 39.7 درصد کاهش يافت (P<0.01). طول ريشه چه گلرنگ در مقايسه با طول ساقه چه آن در برابر شوري حساس تر بود. افزايش طول، وزن تر و خشک ريشه چه و ساقه چه در روش ساندويچي در مقايسه با روش پتري ديش درب بسته و درب باز، ناشي از عدم محدوديت فضا جهت رشد گياهچه و بالا بودن سرعت جوانه زني بود. در سطوح شوري بالا در روش پتري ديش با درب باز در مقايسه با روش پتري ديش با درب بسته کاهش طول ريشه چه کمتر بود. بنظر مي رسد در محيط پتري ديش با درب بسته افزايش تنفس گياهچه در پاسخ به فشار اسمزي موجود موجب مي شود تا اين روش براي بررسي سطوح شوري در گلرنگ مناسب نباشد.

 نسخه قابل چاپ

در حال حاضر طراحي الگوي کشت در طرح هاي توسعه منابع آب از اهميت ويژه اي برخوردار است، اين راهکار فرايندي پيچيده بوده و متاثر از عوامل متعدد و متنوعي است که در بررسي آن، طراح ملزم به جمع آوري، دسته بندي و پردازش انبوهي از داده ها و اطلاعات خواهد بود. لذا انتخاب روش پردازش، تحليل و تلفيق اطلاعات گردآوري شده با توجه به معيارهاي تخصصي، بسيار با اهميت بوده و نقشي تعيين کننده در نحوه ارزيابي دارد. در اين تحقيق، براي تعيين الگوي کشت بهينه شبکه آبياري و زهکشي هنديجان، از روش برنامه ريزي خطي و نرم افزار لينگو استفاده شده است. همچنين با توجه به وضعيت منابع موجود، محدوديت هاي فيزيکي - زيستي منطقه و برآوردهاي اقتصادي عوامل موثر در توليد، هيدرومدول خاص منطقه طراحي گرديد. سپس با ورود اطلاعات اوليه و پيش فرض ها براي طراحي يک الگوي کشت به نرم افزار، در بخش خروجي ها با توجه به برنامه تعريف شده جهت نرم افزار، علاوه بر الگوي بهينه، نياز آبي و درآمد اقتصادي الگوهاي کشت و هيدرومدول لازم براي طراحي شبکه نيز بدست آمد. همچنين در اين تحقيق، تحليل حساسيت مدل بر اساس قيمت آب انجام پذيرفت. نتايج نشان داد که با افزايش قيمت آب، فشردگي کشت، درآمد به ازاي هر واحد آب مصرفي و کل درآمد کشاورز در تمام سناريوهاي مفروض کاهش مي يابد. بيشترين سود کشاورز در تمامي حالت هاي فراهمي آب، در شرايط بدون محدوديت فشردگي کشت 140 درصد و آب بها بر اساس 3 درصد محصول، به دست آمد که بيشترين مقدار آن معادل با 12334682 ريال در هکتار، به شرايط فراهمي آب با احتمال 50 درصد اختصاص داشت.

 نسخه قابل چاپ

در سال هاي اخير استفاده از اثرات دگرآسيبي در مديريت علف هاي هرز نظر بسياري از متخصصين را به خود جلب کرده است. به منظور بررسي اثرات عصاره آبي و مقادير مختلف پودر بقاياي گياهان خردل، بومادران، برگ گردو، مريم گلي و درمنه بر جوانه زني و رشد گياهچه لوبيا دو آزمايش جداگانه به صورت فاکتوريل، در قالب طرح کاملا تصادفي، با 3 و 5 تکرار، به ترتيب در آزمايشگاه و گلخانه مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي استان آذربايجان غربي اجرا شد. در آزمايش اول پنج غلظت عصاره آبي گياهان ياد شده شامل عصاره صفر (شاهد)، 2.5، 5، 7.5 و 10 درصد بر روي بذور لوبيا اعمال گرديد. با افزايش غلظت در گياهان خردل، بومادران و مريم گلي درصد جوانه زني لوبيا کاهش يافت ولي عصاره آبي برگ گردو و درمنه تاثيري بر جوانه زني نداشتند. بيشترين اثر بازدارندگي بر طول ساقه چه و ريشه چه در گياه لوبيا به ترتيب با 90.5 و 83.2 درصد در غلظت 10 درصد خردل نسبت به شاهد مشاهده شد. در آزمايش دوم پودر بقاياي گياهان فوق به ميزان صفر (شاهد)، 0.33، 0.67، 1 و 1.33 درصد به خاک گلدان ها افزوده شد. بيشترين تاثير بازدارندگي بر ارتفاع بوته و سطح برگ لوبيا مربوط به مريم گلي بود که باعث کاهش 35.6 درصد ارتفاع بوته و 57.1 درصد سطح برگ شد. پودر مريم گلي در غلظت 40 گرم در خاک، وزن خشک اندام هاي هوايي لوبيا را 54.4 درصد نسبت به شاهد کاهش داد، ولي برگ گردو با مقادير 10، 20 و 30 گرم در خاک باعث افزايش اين وزن شد. حضور 30 و 40 گرم پودر مريم گلي و 40 گرم پودر درمنه در خاک باعث کاهش وزن خشک ريشه به ميزان 33.7 درصد نسبت به شاهد شد. پودر مريم گلي به ميزان 40 گرم در خاک باعث کاهش وزن خشک دانه از 452.6 ميلي گرم (شاهد) به 257.6 ميلي گرم شد.

 نسخه قابل چاپ

کشت مخلوط يکي از مهمترين مولفه هاي توليد پايدار محصولات کشاورزي است. به منظور بررسي تاثير الگوي کاشت و تراکم کشت بر عملکرد علوفه ارزن و سويا، آزمايشي در سال زراعي 87-1386 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد، بصورت فاکتوريل در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهاي مورد مطالعه شامل سه الگوي کشت (تک کشتي، کشت مخلوط رديفي و کشت مخلوط درهم) و سه تراکم مختلف کشت ارزن (25، 30 و 35 بوته در مترمربع) بودند. چون ارزن به عنوان گياه پايه در نظر گرفته شده بود از تک کشتي سويا صرفنظر شد. نتايج حاصل نشان از برتري عملکرد علوفه تر و خشک کشت مخلوط رديفي بر تک کشتي و کشت درهم داشت. از بين تراکم هاي مختلف ارزن، تراکم 30 بوته در مترمربع بيشترين عملکرد علوفه تر و خشک را دارا بود. از لحاظ خصوصيات مورفولوژيکي، تفاوت چنداني بين تيمارهاي مختلف مشاهده نشد. بررسي نسبت برابري مالي در کشت مخلوط رديفي در تراکم هاي مختلف حاکي از برتري 61 درصدي تراکم 30 بوته در مترمربع ارزن بر تک کشتي ارزن بود. به طور کلي بر اساس نتايج حاصله کشت مخلوط رديفي و تراکم 30 بوته در مترمربع ارزن و سويا، روش کاشت و تراکم مناسبي براي جايگزيني با تک کشتي ارزن مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

پتانسيل آللوپاتيک غلظت هاي مختلف (0، 5، 10، 20 و 40 درصد) عصاره آبي اندامهاي هوايي يونجه بر جوانه زني و رشد ريشه چه چهار گونه علف هرز (تاج خروس سفيد Amaranthus albus، تاج خروس هيبريد hybridus.Amaranthus، تاجريزي سياه Solanum nigrum و سلمه تره Chenopodium album) در شرايط آزمايشگاهي به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با 3 تکرار مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد که درصد جوانه زني نهايي، متوسط زمان جوانه زني، يکنواختي جوانه زني، مدت زمان رسيدن تا 10، 50 و 90 درصد جوانه زني و طول ريشه چه چهار گونه علف هرز تحت تاثير غلظت هاي عصاره، گونه هاي علف هرز و اثر متقابل آنها قرار گرفتند. با افزايش غلظت عصاره آبي يونجه درصد جوانه زني نهايي به صورت خطي کاهش يافته و متوسط زمان جوانه زني و مدت زمان رسيدن تا 10 و 50 درصد جوانه زني نيز افزايش يافت. طول ريشه چه، يکنواختي جوانه زني و مدت زمان رسيدن تا 90 درصد جوانه زني از يک رگرسيون درجه دو پيروي مي کردند و با افزايش غلظت عصاره، طول ريشه چه کاهش و مدت زمان رسيدن تا 90 درصد جوانه زني افزايش و يکنواختي جوانه زني تا عصاره با غلظت 20 درصد افزايش و بعد از آن کاهش يافت. تاجريزي سياه بيشترين درصد جوانه زني، طول ريشه چه و يکنواختي جوانه زني و سلمه تره طولاني ترين متوسط زمان جوانه زني و مدت زمان رسيدن تا 10، 50 و 90 درصد جوانه زني را داشتند. تاج خروس هيبريد کمترين درصد جوانه زني، متوسط زمان جوانه زني، طول ريشه چه، مدت زمان رسيدن تا 10، 50 و 90 درصد جوانه زني و تاج خروس سفيد کمترين يکنواختي جوانه زني را داشتند. به طور کلي گونه تاجريزي سياه مقاوم ترين و تاج خروس هيبريد حساس ترين گونه به عصاره آبي يونجه بودند.

 نسخه قابل چاپ

اثرات کاربرد دو نوع کود آلي با عناصر بر و روي بر عملکرد، اجزاي عملکرد و غلظت عناصر غذايي دانه گياه ارزن، در آزمايشي مزرعه اي به صورت فاکتوريل در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي و با سه تکرار در منطقه نيمبلوک قاين مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي آزمايش شامل کمپوست زباله شهري و کود گاوي هر کدام به مقدار 25 تن در هکتار، تيمار روي در دو سطح صفر و 50 کيلوگرم در هکتار و تيمار بر در دو سطح صفر و 10 کيلوگرم در هکتار با استفاده از نمک سولفات روي و اسيدبريک بودند. نتايج آزمايش نشان داد که اثرات تيمارهاي روي و بر منجر به افزايش وزن کل شاخساره ها، غلظت نيتروژن و پتاسيم دانه شد. برهمکنش کود گاوي و روي، عملکرد دانه را 239.7 درصد و وزن خشک شاخساره ها را 158.03 درصد نسبت به شاهد افزايش داد. کاربرد کودهاي آلي منجر به افزايش عملکرد دانه، وزن خشک شاخساره ها، طول خوشه و وزن هزار دانه شد به طوري که از نظر آماري معني دار بود. برهمکنش بر و کود گاوي وزن خشک شاخساره ها و غلظت فسفر، پتاسيم و مس دانه را به ترتيب معادل 150.6، 102.8، 75 و 118.6 درصد نسبت به شاهد افزايش داد. بر اساس نتايج، مصرف توام کودهاي آلي، بر و روي کارايي خوبي در افزايش عملکرد، اجزاي عملکرد و کيفيت دانه ارزن نشان داد، اما در خصوص روش و مقادير مصرف اين عناصر نياز به پژوهش هاي بيشتري مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور مطالعه اثر تيمارهاي مختلف کود و رژيم آبياري بر عملکرد کمي اندام هاي دارويي سه گياه اسطوخودوس، رزماري و زوفا، آزمايشي در قالب طرح کرتهاي دوبار خرد شده با سه تکرار، طي سال هاي زراعي 88-1386 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. تيمارهاي آزمايش عبارت از سه سطح آبياري (فواصل 10، 20 و 30 روز) و سه نوع کود در شش سطح شامل: شاهد بدون کود، کود بيولوژيک (نيتروکسين)، کود شيميايي (N=%50، P=%20، K=%11) در دو سطح 50 و 100 کيلوگرم در هکتار و کود دامي در دو سطح 10 و 20 تن در هکتار بودند. تيمارهاي کود دامي و شيميايي همزمان با آماده سازي زمين براي انتقال گياهچه ها به زمين اصلي، کاملا با خاک مخلوط شدند. کود زيستي نيتروکسين نيز همزمان با اولين آْبياري به خاک اضافه شد. برداشت اندام هاي هوايي طي دو چين در هر سال، همزمان با حداکثر گلدهي صورت گرفت. نتايج نشان داد که رژيم آبياري تاثير معني داري بر عملکرد خشک و تر اندام هوايي و نسبت برگ به ساقه داشت (P£0.001)، بطوريکه بيشترين عملکرد خشک اندام هوايي اسطوخودوس، رزماري و زوفا، به ترتيب 3990، 2380 و 7380 کيلوگرم در هکتار، در فواصل آبياري 10 روز مشاهده گرديد. مقايسه تاثير کاربرد انواع کود بر صفات مورد مطالعه نشان داد که بيشترين عملکرد خشک اندام هوايي اسطوخودوس (3930 کيلوگرم در هکتار) و رزماري (2536 کيلوگرم در هکتار) با کاربرد 50 کيلوگرم کود شيميايي حاصل شد، ولي بيشترين عملکرد زوفا به ميزان 6117 کيلوگرم در هکتار، حاصل کاربرد 20 تن در هکتار کود دامي بود. بيشترين نسبت وزن خشک برگ به ساقه براي هر سه گياه در هر دو سال آزمايش، نتيجه کاربرد 10 تن در هکتار کود دامي در فواصل آبياري 20 و 30 روز بود. بر اساس نتايج اين تحقيق بهترين شرايط براي استحصال بالاترين عملکرد اقتصادي در هرسه گياه، کاربرد 10 تن در هکتار کود دامي در مدار آبياري 20 روز بود.

 نسخه قابل چاپ

به منظور مطالعه تاثير ترکيب ميدان مغناطيسي و نانوذرات نقره بر عملکرد کمي و کيفي ريشه چغندرقند، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي موسسه تحقيقات و فناوري آستان قدس رضوي، به صورت طرح بلوک هاي کامل تصادفي با هفت تيمار و در سه تکرار انجام گرديد. تيمارهاي آزمايش شامل کاربرد (T₁) کود کميرا + ميدان مغناطيسي و نانوذرات نقره، (T₂) کود هيوماکس + ميدان مغناطيسي و نانوذرات نقره، (T₃) ميدان مغناطيسي و نانوذرات نقره، (T₄) کود کميرا، (T₅) کود ليبرل، (T₆) کود هيوماکس و (T₇) شاهد بودند. نتايج نشان داد که تيمار ميدان مغناطيسي و نانوذرات نقره (T₃) با ميانگين عملکرد ريشه 68.53 تن در هکتار بطور معني داري نسبت به شاهد با عملکرد 47.67 تن در هکتار عملکرد بيشتري را نشان داد؛ که اين مقدار معادل 43 درصد افزايش بود. تحريک رشد اندام هوايي در اثر ميدان مغناطيسي و نانوذرات نقره باعث افزايش دو برابر (102 درصد) نسبت به شاهد و حدود 53 درصد نسبت به بهترين تيمار کود تجاري (T₅) گرديد. بيشترين عملکرد قند خالص (12.71 تن در هکتار) در تيمار T₃ و کمترين آن در تيمارهاي شاهد و T₄ به دست آمد. ميزان پتاسيم ريشه در تيمارهاي T₂ و T₅ بيشترين و در تيمار  T₁بطور معني داري کمتر از بقيه تيمارها بود. اما ساير صفات نظير ميزان سديم، نيتروژن، قليائيت، قند خالص، راندمان استحصال و قند ملاس بين تيمارها اختلاف معني داري نداشتند. به نظر مي رسد استفاده از ميدان مغناطيسي جهت تحريک رشد و فعاليت هاي گياه به همراه کاربرد نانوذرات نقره مي تواند پتانسيل خوبي براي جايگزيني و کاهش مصرف کودهاي شيميايي باشد.

 نسخه قابل چاپ

آلودگي هاي زيست محيطي و ايجاد مقاومت در علف هاي هرز نسبت به علفکش ها، توجه پژوهشگران را به روش هاي کنترل بيولوژيک علف هاي هرز، مانند علفکش هاي طبيعي جلب کرده است. به منظور بررسي اثر آللوپاتيک (دگرآسيبي) ساقه و برگ گياهان دارويي شيرين بيان، رزماري، بابونه و اکاليپتوس بر ويژگي هاي جوانه زني و رشد اوليه ساقه چه هاي گندم (Triticum aestivum L.) و يولاف وحشي (Avena fatua L.)، آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با 20 تيمار و چهار تکرار در آزمايشگاه غلات دانشکده کشاورزي دانشگاه شيراز در سال 1388 طراحي و اجرا گرديد. نتايج آزمايش نشان داد که اسانس رزماري بيشترين تاثير منفي را بر درصد جوانه زني، طول ساقه چه، طول ريشه چه، نسبت طول ساقه چه به ريشه چه، محتواي نسبي آب و آب بافتي هر دو گياه داشت. کمترين تاثير منفي بر درصد جوانه زني، طول ساقه چه، طول ريشه چه و محتواي آب بافتي در تيمارهاي اسانس اکاليپتوس و کمترين اثر بر محتواي آب نسبي در تيمارهاي اسانس شيرين بيان به دست آمد. بيشترين کاهش در نسبت طول ساقه چه به ريشه چه مربوط به اسانس بابونه بود. تاثير اسانس هاي ساقه، به جز بر درصد جوانه زني، بر ساير صفات مورد بررسي بيشتر از تاثير اسانس برگ بود. همچنين، يولاف وحشي نسبت به گندم پاسخ بيشتري به اسانس هاي رزماري و بابونه نشان داد. با توجه به نتايج اين پژوهش به نظر مي رسد که بتوان در مبارزه با يولاف وحشي از اسانس هاي رزماري و بابونه با رعايت احتياط هاي لازم استفاده کرد.

آلودگي هاي زيست محيطي و ايجاد مقاومت در علف هاي هرز نسبت به علفکش ها، توجه پژوهشگران را به روش هاي کنترل بيولوژيک علف هاي هرز، مانند علفکش هاي طبيعي جلب کرده است. به منظور بررسي اثر آللوپاتيک (دگرآسيبي) ساقه و برگ گياهان دارويي شيرين بيان، رزماري، بابونه و اکاليپتوس بر ويژگي هاي جوانه زني و رشد اوليه ساقه چه هاي گندم (Triticum aestivum L.) و يولاف وحشي (Avena fatua L.)، آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با 20 تيمار و چهار تکرار در آزمايشگاه غلات دانشکده کشاورزي دانشگاه شيراز در سال 1388 طراحي و اجرا گرديد. نتايج آزمايش نشان داد که اسانس رزماري بيشترين تاثير منفي را بر درصد جوانه زني، طول ساقه چه، طول ريشه چه، نسبت طول ساقه چه به ريشه چه، محتواي نسبي آب و آب بافتي هر دو گياه داشت. کمترين تاثير منفي بر درصد جوانه زني، طول ساقه چه، طول ريشه چه و محتواي آب بافتي در تيمارهاي اسانس اکاليپتوس و کمترين اثر بر محتواي آب نسبي در تيمارهاي اسانس شيرين بيان به دست آمد. بيشترين کاهش در نسبت طول ساقه چه به ريشه چه مربوط به اسانس بابونه بود. تاثير اسانس هاي ساقه، به جز بر درصد جوانه زني، بر ساير صفات مورد بررسي بيشتر از تاثير اسانس برگ بود. همچنين، يولاف وحشي نسبت به گندم پاسخ بيشتري به اسانس هاي رزماري و بابونه نشان داد. با توجه به نتايج اين پژوهش به نظر مي رسد که بتوان در مبارزه با يولاف وحشي از اسانس هاي رزماري و بابونه با رعايت احتياط هاي لازم استفاده کرد.

 نسخه قابل چاپ

کمبود آب از مهمترين عوامل محدودکننده توليد محصولات کشاورزي در مناطق خشک و نيمه خشک دنيا از جمله ايران است. بمنظور مطالعه اثر تنش خشکي بر خصوصيات مورفولوژيک، عملکرد و اجزاي عملکرد 34 رقم ذرت هيبريد، آزمايشي در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار تحت شرايط تنش خشکي (80 درصد تخليه مجاز رطوبتي از خاک) و آبياري در شرايط بدون تنش (50 درصد تخليه مجاز رطوبتي از خاک) در مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي خراسان رضوي اجرا گرديد. نتايج تجزيه واريانس صفات مورد بررسي نشان داد که تحت هر دو شرايط آبياري در شرايط بدون تنش و تنش خشکي بين هيبريدها از نظر کليه صفات مورد مطالعه اختلاف بسيار معني داري در سطح احتمال 1% وجود دارد. در شرايط آبياري بدون تنش هيبريد تجاري سينگل کراس 500 و در شرايط تنش خشکي هيبريد شماره 11 از بيشترين مقدار عملکرد دانه (به ترتيب 13.79 و 5.69 تن در هکتار) برخوردار بودند. بر اساس عملکرد دانه هيبريدهاي مورد بررسي در شرايط بدون تنش رطوبتي و تنش رطوبتي، شاخص هاي تحمل به خشکي، شاخص حساسيت، شاخص تحمل، ميانگين محصول دهي، ميانگين هندسي محصول دهي، ميانگين هارمونيک و همچنين شاخص جديد ميانگين طلايي عملکرد دانه برآورد شد. نتايج آزمايش نشان داد که از بين شاخص هاي تحمل به خشکي بهترين شاخص براي ذرت شاخص هاي MP و GMP و STI و MHAR مي باشد. و از بين هيبريدهاي مورد مطالعه، ترکيب هاي اميدبخش شماره 11 و 12 و هيبريد تجاري سينگل کراس 250 بيشترين تحمل به خشکي را در شرايط آب و هوايي مشهد از خود نشان دادند. توزيع هيبريدها در فضاي باي پلات گابريل وجود تنوع ژنتيکي بين ژنوتيپ ها نسبت به تنش خشکي را نشان داد. تجزيه کلاستر بر اساس شاخص هاي تحمل به خشکي، هيبريدها را در سه کلاستر جداگانه قرار داد طوري که هيبريدهاي متحمل به خشکي در کلاس مشترکي قرار گرفتند.

 نسخه قابل چاپ

براي ارزيابي پاسخ گندم به اختلاط علفکش ها با حشره کش و کود آزمايشي در سال 1386 در گلخانه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد انجام گرفت. اين آزمايش مرکب از 8 تيمار تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل، تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل + فنيتروتيون + ليبرل، تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل + فنيتروتيون، تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل + ليبرل، مزوسولفورون + يدوسولفورن، مزوسولفورون + يدوسولفورن + فنيتروتيون + ليبرل، مزوسولفورون + يدوسولفورن + فنيتروتيون، مزوسولفورون + يدوسولفورن + ليبرل بود که در قالب طرح کاملا تصادفي با 4 تکرار به اجرا درآمد. يک تيمار نيز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و مخلوط ها در زمان پنجه زني گندم بکار برده شدند. نتايج نشان داد که اختلاط مزوسولفورون + يدوسولفورن با حشره کش فنيتروتيون و اختلاط آنها با کود ليبرل BMX به طور معني داري موجب کاهش در ارتفاع بوته هاي گندم به ترتيب با 20 و 15 درصد، سطح برگ 44 و 39 درصد، وزن تر برگ 40 و 38 درصد، وزن تر ساقه 36 و 32 درصد، وزن خشک برگ 30 و 25 درصد و وزن خشک ساقه با 37 و 29 درصد شد. همچنين در اختلاط تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل با حشره کش فنيتروتيون و نيز اختلاط آنها با کود ليبرل BMX سطح برگ، وزن تر برگ و ساقه، وزن خشک برگ و ساقه گندم نيز کاهش يافت، ولي اين کاهش به اندازه اختلاط مزوسولفورون +يدوسولفورن با آنها نبود. اختلاط هر يک از علفکش ها با کود ليبرل BMX هيچ گونه خسارتي در بوته هاي گندم ايجاد نکرد.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق به منظور بررسي واکنش ارقام کلزا به تنش شوري در قالب آزمايش فاکتوريل بر پايه طرح بلوک کامل تصادفي در سه تکرار انجام شد. در اين آزمايش واکنش سه رقم کلزا (فورنکس، اکامر و کنسول) در مرحله رشد رويشي در چهار سطح شوري 0 (شاهد)، 40 ، 80 و 120 ميلي مول NaCl بررسي شد. نتايج نشان داد بالاترين سطح تنش شوري در ارقام فورنکس و اکامر در مقايسه با شاهد به ترتيب حدود 58 و 82 درصد وزن خشک برگ کاهش داد. رقم فورنکس در بالاترين سطح شوري با کمترين غلظت سديم و غلظت مالون دي آلدهيد برگ در کنار بيشترين غلظت پتاسيم برگ و فعاليت آنزيم پراکسيداز در مقايسه با ساير ارقام به شوري تحمل بيشتري نشان داد.

 نسخه قابل چاپ