اولین تصور اشتباه در مورد JPEG این است که از آن به عنوان فرمت فایل یاد می‌شود، اما این طور نیست. JPEG در واقع تکنیکی برای فشرده سازی تصویر است. نام آن نیز مخفف Joing Photographic Experts Group یا گروه مشترک خبرگان عکاسی می‌باشد، گروه حرفه‌ای عکاسی که استاندارد JPEG را توسعه می‌دهند. در سال ۱۹۸۶ این گروه تشکیل شد تا یک استاندارد برای فشرده سازی تصاویر ایجاد کند.
امروزه از استاندارد JPEG در همه جا، از وب سایت و وبلاگ‌ها گرفته تا ایمیل‌ها بکار گرفته می‌شود، اما هدف گروه به وجود آورنده JPEG، عکاسان آماتور بوده که قصد داشتند تعداد زیادی عکس را در حافظه دوربین خود ذخیره کنند.
فرمت‌های مختلف فایل که قادر به ذخیره استاندارد JPEG هستند عبارتند از Exif یا Exchangeable image file format و JFIF یا Jpeg File Interchange Format که البته کاربر عادی نمی‌تواند این دو فرمت را از یکدیگر تمیز داده و تفاوت آنها را متوجه شود. سیستم‌عامل‌ها نیز این دو فرمت را JPEG می‌شناستند و تفاوتی بین کیفیت تصویر آنها وجود ندارد.
در روزهای اول شروع به کار اینترنت فرمت رایج برای ذخیره تصاویر، GIF بود که بر خلاف PNG، این فرمت از تعداد محدودی از رنگ پشتیبانی می‌کرد. کمی بعد JPEG جای GIF را گرفت.
JPEG براساس سازماندهی تصویر در بلوک‌های ۸ در ۸ پیکسلی و ساده سازی بلوک اطلاعات، کار می‌کند و براساس ترکیب یک عکس، حجم فایل و کیفیت آن پس از فشرده سازی تغییر می‌کند. معمولا تغییرات اعمال گردیده در عکس‌های فشرده شده با استاندارد JPEG با چشم انسان قابل مشاهده نیستند اما اگر میزان فشرده سازی را زیاد کنیم، افت کیفیت عکس آنقدر زیاد می‌شود که به راحتی قابل تشخیص خواهد بود. معمولا فشرده سازی ۶۰٪ یک تعادل بین حجم و کیفیت عکس به وجود می‌آورد.
به دلیل نحوه فشرده سازی فایل‌ها در روش JPEG، معمولا از این روش برای فشرده سازی تصاویر استفاده می‌شود و این روش مناسب عکس‌های حاوی متون و یا خطوط نیست. نگاهی به تصویر پایین بیاندازید. تصویر سمت چپ PNG و تصویر سمت راست JPEG است:
این هم نگاهی نزدیک به تصویر PNG:
و JPEG:
شما براحتی می‌توانید تاثیر فشرده سازی JPEG در اطراف خطوط را مشاهده کنید، دلیل آن هم تقسیم بندی تصویر به بلوک‌های ۸ در ۸ پیکسلی است که در بالا توضیح داده شد. همانطور که مشاهده می‌کنید فشرده سازی به روش JPEG باعث افت کیفیت در تصویر می‌شود که در سایز عادی عکس به راحتی قابل مشاهده نیست.
در نظر داشته باشید که هر بار یک فایل JPEG را باز می‌کنید و تغییری در آن اعمال نموده و سپس ذخیره می‌کنید از کیفیت آن کاسته می‌شود. یعنی حتی اگر حجم فایل شما تغییر نکند، باز هم به دلیل ساختار فشرده سازی تصویر در JPEG، از کیفیت تصویر کاسته می‌شود. برای اثبات این موضوع می‌توانید یک فایل JPEG را باز نموده و روی آن تغییر کوچکی اعمال کنید و مجددا ذخیره نمایید، اگر همین روند را چندین بار تکرار کنید به راحتی افت کیفیت تصویر را مشاهده خواهید کرد.
در نهایت باید بدانید که تفاوتی بین پسوند jpg. و jpeg. وجود ندارد. سیستم‌عامل‌های رایح بازار همچون لینوکس، مک و ویندوز هر دو را می‌شناسند و برخی یکی را نسبت به دیگر ترجیح می‌دهد. اما به هر حال هر دو فرمت را نمایش می‌دهند.
