خاک قم گشته مقدس از جلال فاطمه / نورباران گشته این شهر از جمال فاطمه
گرچه شهر قم شده گنجینه علم و ادب / قطره اى باشد ز دریاى کمال فاطمه . . .
.
.
.
اى میوه شاخسار توحید
همشیره ماه و دخت خورشید
وى گوهر تاج آدمیت
فرخنده نگین خاتمیت . . .
.
.
.
ای دختر عقل و خواهر دین / وى گوهر درج عز و تمکین
عصمت شده پاى بند مویت / اى علم و عمل مقیم کویت . . .
.
.
.
حضرت ناطق بحق صادق چنین فرموده است
درجزاى زائر او جنت الماواستى
اى مهین بانوى کاخ عصمت، اى مایه وجود
اى که خاک درگهت رشک دم عیساستى . . .
.
.
.
فاطمه اخت الرضا، سلطان دین، روحى فداه / خاک درگاه تو از عرش علا اعلاستى
ملجا اهل زمان و شافع یوم المعاد / خواهر سلطان دین و ثانى زهراستى . . .
.
.
.
یا رب این خلد برین یا جنه الماواستى
یا همایون بارگاه بضعه موساستى
این مهین بانو که در برج شرافت اخترى است
نسل پاک و زاده انسیه الحوراستى . . .
.
.
.
چه جاى آن که نباشد محب معصومه / که او به چرخ ولا اختر درخشانست
به خاک پاى تو اى بنت موسى جعفر / که توتیاى ضیابخش اهل عرفانست . . .
.
.
.
ولاى حضرت معصومه راحت جانست
به چشم مردم آگاه روح ایمانست
کسى به دعوى ایمان خود بود صادق
که پیرو نبى و تابع امامان است . . .
.
.
.
عصمت به پای عصمت تو سجده می کند / معصومه ای و عصمت کبرای دیگری
ای زینبی که عالمه بی معلمی / زین رو کنی به شهر خودت علم پروری . . .
.
.
.
با هر قدم به سینه ما جا گرفته ای
یعنی تو صاحب دل ما جان ما شدی
بانی خیر و برکت این خطه گشته ای
وقتی نسیم سبز بیابان ما شدی . . .
.
.
.
از آسمان وجود تو بر ما نزول کرد / تا کوثر دوباره قرآن ما شدی
منت گذاشت بر سر ما ناز مقدمت / وقتی که آمدی تو و مهمان ما شدی . . .
.
.
.
در چشم خویش ذوق خدا را نگاه کن
گلخنده امام رضا را نگاه کن
از آن زمان که خواهر سلطان ما شدی
بانو ، شما ملیکه ایران ما شدی . . .
.
.
.
خاک بهشت بهر قدمگاه تو کم است / آغوش نجمه بود سرای رسیدنت
قلب برادرت ز تب شوق آب شد / در التهاب ثانیه های رسیدنت . . .
.
.
.
این بار حق به دامن موسی عطا نمود
آن کوثری که بال ملک گاهواره داشت
این سیب سرخ سیب بهشت پیمبر است
این دختر یگانه موسی بن جعفر است . . .
.
.
.
آن شب زمین هوای بهشتی دوباره داشت / آغوش آسمان به بغل ماهپاره داشت
چشمان ابر روی زمین را گرفته بود / هر قطره با خودش سبدی پرستاره داشت . . .
.
.
.
شهر قم آشیان آل عباست
حرم دختر ولى خداست
جلوه گاه تجلى حق است
اشرف از طور وادى سیناست . . .
.
.
.
ز افق نور دیگرى پیداست / جلوه هاى منورى پیداست
شادى بر هر که بنگرى پیداست / شهد جان را چه شکرى پیداست
ولادت حضرت معصومه (س) مبارک باد
