نوجوانتان وقتی به خانه می‌رسد فورا به اتاقش می‌رود، در را می‌بندد و شروع به صحبت تلفنی با دوستانش می‌کند؟ از این موضوع ناراحت‌اید و نمی‌دانید چگونه می‌توانید رابطه‌ای صمیمی با فرزندتان ایجاد کنید؟ راهکارهایی به شما پیشنهاد می‌کنیم تا موفق‌تر از پیش باشید...
۱) شناخت شخصیت نوجوان: مشکل اغلب والدین آشنا نبودن با ویژگی‌های دوران نوجوانی است. به همین دلیل رفتارهای ناخوشایند نوجوان را غیرطبیعی می‌پندارند و همین امر سبب بروز عکس‌العمل‌های نادرست شده و به تیرگی روابط با نوجوان می‌انجامد.
۲) استفاده از روش تغافل: یکی از موثرترین روش‌های تربیتی در این دوره، روش تغافل یا نادیده گرفتن است یعنی باید مسایل و مشکلات نوجوان را بزرگ نشان ندهیم یا او را به لحاظ رفتارهایش دایم بازخواست نکنیم.
۳) راهنمایی به جای دستور دادن: در برخورد با مسایل نوجوان از خودش کمک بگیرید و به او نشان دهید که نخستین مسوول حل مشکل او، خودش است و باید برای حل آن اقدام کند. والدین تنها وظیفه راهنمایی دارند و باید او را از عواقب کارش باخبر کنند.
۴) آموزش: برای کاهش ترس و اضطراب‌های نوجوانتان، آموزش‌های لازم درباره بلوغ، دوست‌یابی، حل مساله، گذراندن اوقات فراغت، برنامه‌ریزی درسی و مواردی از این قبیل آموزش دهید.
۵) برقراری رابطه دوستانه و عاقلانه: والدین با مراقبت دوستانه و عاقلانه خود احساس ایمنی و اطمینان را در وجود نوجوان ایجاد می‌کنند.
۶) اعتمادسازی: والدین باید اعتماد نوجوان را نسبت به خودشان جلب کنند. در غیر این صورت نوجوان برای حل مسایل خود به دیگران مراجعه می‌کند.
۷) ارتباط کلامی، مقدمه ارتباط عاطفی: نوجوانان به ارتباطات عاطفی سخت نیازمندند. ارتباط کلامی مقدمه ایجاد ارتباط عاطفی است. به همین دلیل والدین باید با تنظیم ساعات کاری و بسترسازی مناسب در منزل این فرصت را ایجاد کنند.
۸) تاکید بر محبت و پرهیز از خشونت: ارتباط با نوجوان اگر بر پایه محبت و عشق باشد، سبب تامین اعتماد به نفس در او می‌شود اما اگر با فشار و خشونت همراه شود موجب اختلالات و دشواری‌های عصبی می‌شود.
۹) الگوهای رفتاری والدین: نوجوانان نیاز دارند به شخصیت والدین خود تکیه کرده و از آنان الگوبرداری کنند. به همین دلیل والدین باید سعی کنند شخصیتی مستحکم و باثبات داشته باشند.
۱۰) پرهیز از مناقشات خانوادگی: نوجوانان به محلی برای آرامش نیاز دارند. محلی امن و مستحکم. در صورتی که خانه محل مناقشات و جر و بحث‌های خانوادگی شود بهانه گریز نوجوان از خانه را فراهم می‌آورد.
۱۱) گوش دادن: رمز ارتباط موثر با نوجوان خوب گوش دادن به حرف‌های اوست، پس به سخنان او با علاقه گوش فرا دهید.
۱۲) تکیه بر نقاط قوت: با مشاهده برخی ضعف‌ها، نوجوان را تحقیر و سرزنش یا با دیگران مقایسه‌اش نکنید. سعی کنید برای از میان بردن ضعف‌ها، بر نقاط قوت تکیه کنید.
۱۳) انتظار به اندازه: فراموش نکنید همیشه باید به اندازه توان و ظرفیت وجودی از نوجوان انتظار داشت.
۱۴) اجازه خطا کردن به نوجوان بدهید: کاری نکنید که نوجوان به دلیل خطا کردن احساس گناه کند . فرصت یافتن راه‌حل را به او بدهید تا او در آینده از مشکلات گریزان نباشد.
۱۵) مشورت با نوجوان: نوجوانان می‌خواهند مستقل باشند. پس عقاید خود را بر آنان تحمیل نکنید. باید آنها را تحمل کرد و با مشورت گرفتن از آنها در امور خانه در کسب استقلال یاری‌شان کرد.
۱۶) فعال بودن نقش پدر در تربیت نوجوان: نوجوانان به پدر بیش از هر چیز دیگری نیاز دارند. می‌خواهند که در خانواده بر او تکیه کنند و او را الگوی خود قرار دهند.
۱۷) پذیرش بدون قید و شرط: نوجوان را همان‌طور که هست بپذیرید نه آن طور که در رویا تصور می‌کنید. اگر نوجوان در خانواده مورد احترام قرار بگیرد، یاد می‌گیرد خودش را همان‌طور که هست، بپذیرد.
