دل زن
جبران خلیل جبران
دل زن با تغییر و تحول روزگار و فصل‌هایش تغییر نمی‌کند. دل زن بسیار مبارزه می‌کند، ولی نمی‌میرد. دل زن شبیه زمین است که انسان، این زمین را همچون میدانی برای جنگ‌ها و کشتارهای خود به‌کار می‌گیرد. درخت‌هایش را می‌کند، چمن‌هایش را می‌سوزاند، سنگ‌هایش را آغشته به خون می‌کند و خاکش را با استخوان‌ها و جمجمه‌ها می‌کارد. باوجود این، آرام و مطمئن باقی می‌ماند و تا ابدالدهر، بهار در آن بهار و پاییز در آن پاییز باقی می‌ماند.
برگرفته از كتاب:
جبران خليل، جبران؛ بال‌هاي شكسته؛ برگردان محمدابراهيم كاوري؛ چاپ ششم؛ تهران: نيك‌فرجام 1387.
