سروده های محلی بوشهر

اشکله جونم اشکله

اشکله جونم اشکله
اشکله باغی اشکله
سیچه بی دماغی اشکله
اشکله جونم اشکله
بیو بیریم شمال ولات قالی کنیم فرش اشکله

نیمه های بوشهری (زمزمه های دریایی در هنگام صید در دریا)

نیمه های بوشهری (زمزمه های دریایی در هنگام صید در دریا)

شاهان بارم شاهان بارم تو جهاز خالی هله ، هله مالی هله ، هله مالی

بقربون همون شرجی و هم گرمای بندر

نویسنده: opichak ax

بقربون همون شرجی و هم گرمای بندر

بنازم منظره ی غروب تو دریای بندر

شب و روز مو به یادتم تو تنهایی غربت

دیگه ناشم

دیگه ناشم به کله
دیگه نمیشم به کله
نه ناشم به کله
کله دیگه جی مو نبو
ای ره دیگه ری مو نبو

آسمون

اسمون سو ز چیشت ماه و ستارش کی دیده؟

قپ سرخ مثل گلت گلو بهارش کی چیده؟

سیل هرکی میکنه الو می افته  تو جونش

ابروی تیرو کمونش سی کی آمدو کشیده؟

بس که هشتم رو کولم بار فراغت شو و روز

کمرم مث پیرمردا تو رو مردم خمیده

ای خدا خیلی دلم ار دست دنیاکو سیرن

نمیدونم تا به کی بخت سیی مو خوابیده؟

شعر از : نصرالله مردانی

ترانه‌های گرد و خاكی

دكتر سیدجعفر حمیدی

رسیده ماهِ روزه، وای بر دل

که گرد و خاک سازد روزه باطل

دمی فکری کنید ای چاره جویان

والّا نیست اجر روزه، حاصل

***

ز كوی آشنا می‌آید این خاك

ز دشت نینوا می‌آید این خاك

ببین چشمِ خلایق اشكبار است

كه چون تیرِ بلا می‌آید این خاك

***

دلا امشب، شبِ چشم‌انتظاری‌ست

كه گَرد و خاك، مثل تیرِ كاری‌ست

به جای شبنم و بارانِ شبگیر

زمانِ اشك و آهِ بی‌قراری‌ست

***

مشو غمگین گر امشب ترسناك است

زمین دلگیر از این گَرد و خاك است

قلم را چاشنی ده از میِ عشق

دوای درد و محنت، عشقِ پاك است

***

هوا چركین، بیا مهمان من است

شبی هم‌عهد و هم‌پیمانِ من باش

بیا در این شبِ چركِ پُر از خاك

شریكِ لحظه‌ی خندان من باش

***

بیا دریادلم، دریادلی كن

به دریابار این دل، همدلی كن

به آبِ دل بشوی این گَرد و این خاك

فراموش این همه بی‌حاصلی كن

***

هواپیما نشست و خاك خوابید

درخت عشق در گلشن خرامید

نگاهت را بشوی از آبِ لبخند

كه خورشیدِ جهان‌آرای، تابید

***

شبی آتش سرودم، دود برخاست

گلِ هستی درودم، دود برخاست

همه دود و سرود و آتش و درد

به بزم جان گشودم، دود برخاست

***

قوی‌دل باش، خاك آمد، خبرخوش!

هوای خوب و پاك آمد، خبرخوش!

همیشه رعد و برق و ابر و باران

كنون این دردناك آمد، خبرخوش!

در وصف رئیسعلی و دلاوریهایش  

دلا امشو وصال بخت یارن 

بخون خالو بخون

                                      بخون خالو بخون               

بخون خالو بخون دردم گرونن                    تو صحرای دلم باد خزونن

بیاور یادم از عمر گذشته                          چراغی که حبابش تیره گشته

بگو از روزگار رفته بر باد                       خیالی بود گویا رفته از یاد

شمال سیزنی تا باغ عناب                          نشسته پیدم عمرم به خوناب

تو گوده باغ طارق شوپر غم                      نهاده غرق حسرت دیده بر هم

بخون تا ریشه هجرون در آریم            دمی در دشت خاطر ره سپاریم

چه خوش بید بال خیس باد بر رو                حصیر مدح و خو توی رهرو

چه خوش بید وقت واگشتن ز جیلم               تنور و بوی نون وسوز گرزم

صدای جفنه وجلت میومه                  کلاغ جیروک توی سلت میومه

پسین تنگی که شو میبست پرده                   غبار گله غم می برد از ده

غروبا که خره گز پر خطر بی                   ستبر سینه موندو سپر بی

حسن شابی دیمیتاش پر ثمر بی            بوجیکدون خوشه جو تا کمر بی

تو مندالی کاکیسو شروه خون بی         قبا سوز وپلیسوک خوش زبون بی

چهاب صد گلستون با صفا بی                    حسین صفدر آنجا پادشاه بی

چه خوش بی پشت بون شو باد شو گرد پریشون زلف خیرو شونه می کرد

منو دلبستگیش بی درد سر بی                   حدیث عشق زینو مختصر بی

غلو رم رم هلاکه دی سکو بی                   غزالو بسته زلف مکو بی

شوا تو شانشین مهمون میومه                    صدای خنده شیطون میومه

زمستون رپ رپ بارون میومه                 درنگه شروه نودون میومه

درازی شو و طرفی دل انگیز                   صدای دیر وقت مرغ شو خیز

میون کوچه شو سنگین گذرداشت       ولات از ابر جاجیمی به سر داشت

صدای زنگل لالا میومه                           صدای میل خلخالا       میومه

خروس عرش گلبانگش برین بی                شقایق چیت گلزار زمین بی

هوا نمناک و سر شار از غمی پاک             فضای ده پر از عطر تن خاک

حنابندان ماشو یاد داری                           سیاه مستی جاشو یاد داری

طلا و مه رضا با خر آوردن                     کلامو مطرب از بندر آوردن

......                                                   ........

بخون خالو بخون شو بی و شومی               جوونی و بهار ناتمومی

منبع : وبلاگ بوشهر و بنمانع

محله قدیممون

شاعر گرامی علی مهندسی

تو محله قدیممون چه روزگاری داشتیم 

 گت و کوچیک میخندیدیم حال و حوایی داشتیم

ظهر که میشد موقع ناهار قلیه موی میخوردیم  

یه کاسه ی خوراکمون سی همسایه میبردیم

وقت پسین تو کیچه ها قیلونا چاق چاق بی 

افتو میرفت تو کیچمون زیلوها پهن پهن بید

ننم بیدو ننه ی علو ننه ی رضو با فاطو    

 بوام بیدو غلومرضا با هادو و با قاسو

خم بیدمو شهرمو بید با علو و رضالو        

تش میزدیم چوقی محل زیرش مینادیم الو

یادش بخیر چه خوش گذشت اما چه زود تموم شد   

محله ی قدیممون واله چه زیر و رو شد

جاش میبینی رفته بالا یه ساختون گتی            

نه قلیه موی نه تیرمویه نه دی رضا نه فاطی

توی محله قدیممون روزگار خوب و خوشی داشتیم ، بزرگ و کوچک میخندیدند و حال دیگه ای بود

ظهرها وقت ناهار وقتی قلیه ماهی میخوردیم ، یه کاسه از غذای خودمون رو برای همسایه میبردیم

عصرها توی کوچه زیلویی پهن میکردیم و قلیان ها رو چاق میکردیم و میکشیدیم

مادرم بود مادر علی  مادر رضا و فاطمه ، بابام بود و غلامرضا با هادی و قاسم

خودم بودم و یه شهر بوشهر و با علی و رضا اتیش میزدیم و زیر هیزم ها سیب زمینی میگذاشتیم

یادش بخیر چه خوش گذشت ولی خیلی زود تموم شد محله ی قدیممون زیرو رو شدو بهم خورد

حالا جای محله ی قدیممون ساختمونای بزرگی ساختن و دیگه خبری از تیرمایه قلیه ی ماهی و مادر رضا و فاطی نیست .

برداشت با ذکر منبع بلامانع میباشد .

دیگه لنجی نمیره رو دریا

دیگه لنجی نمیره رو دریا             دیگه جاشو نی تو با دو تیفون

دیگه موجی نمیا رو ساحل          انگا دریا شده پیرو بی جون

دیگه یارون کو صدی غناهشت     کو صدی عاشق مرد دریا

دیگه جاشو کو خرنگ میداف         تو شبی سیاه و سرد دریا

دریا می درد تو پایونی نداره           دل تو غرق غمن جونی نداره

دریا گفت عاشق بندرم مو             عاشق جاشو و لنج و دومم

مو اسیر دل جاشووم مو               بندری باتو مو ناتمومم


درد ما درد گیرونن نفس اجنبیا       دل پر کینه یا
خبری نی زهایومله دیگه ری پهنه ی او       


دریا دریا سرو جون فداتن               بندری هر جا میری باهاتن

تو عروس آبی پوش بندری             تو همیشه جاشو ناخداتن

سرو جون فدای بوشهر                 سرو جون فدای لیانت



 شعر : امید غضنفر
 

بوشهر نهنگ پیرن خاک پاک مرد دریان

وشهر نهنگ پیرن                                                     خاک پاک مرد دریان

سی خومون ای خاک خینی                                     اول و اخر دنیان

پا میبنده بند خاکش                                                   سی غریبه و خومونی

ای تو پیر دل شکسته                                                یاد ایوم جوونی

یاد اون زمون تو باغا                                                  ادما افتو می کاشتن

هر گلیش که در میومد                                              جوی چیشی سحر میذاشتن

مردمون شهر دریا                                                      شهرمون دل نگرونن

دست تو دست هم که بیلیم                                        بندر از مون شادمونن

شهرمو شعر و شعارم                                                 ای همه دارو ندارم

زاده بوم مو تویی تو                                                       خاک تو خاک مزارم



شعر : از شاعر نام آشنای بوشهر امید غضنفر

زینت خوان ملک رعیت وتجارکماچ

روشنی بخش دل وسفره افطارکماچ

چون پدیدارشودنیم رخ ماه صیام

مینمایدرخ خوش چهر ه به انظار کماچ

نان خوشمزه بوشهری شیرین شکرین

هست پیرامن او صحبت بسیار کماچ

گرده وبلبل وسنگک ودوصدنان دگر

گر بودخوشمزه گویندکه انگار کماچ

کیک فنجونی یزد ی و کلمپه ی کرمان 

درحضورتوخجل مانده به بازار کماچ

وقت افطارکه گسترده شودسفره ما

می زدایدزرخت زردی وزنگار کماچ

شکرایزدکه همه عمرسلامت باشیم

گرچه شدباب دل  سالم وبیمارکماچ 

بین که ازشرم رخش یوخه دوصدتاگشته

لیک اماهمه جاگشته پدیدارکماچ

نیک دانی که چه پیمان شکنان بسیارند

تا ابد با تو فقط در همه جا یار کماچ

خامه گر ناز کند بر سر شیرینی تر

مسقطی جان بدهد در ره دلدار کماچ

قدمتش گر چه بود بیش دو صد سال ولی

باز مانده است دلا با تو وفادار کماچ

هیچ بهتر نبود تحفه از این شهر ودیار

گر از این سو گذری یک نه که صد بار کماچ

این قصیده بسرودم ز سر شوق که تا

بعد از این ما همه باشیم طرفدار کماچ

 سرود اشکله واقعا عالیه

کاربر محترم rashon

با سلام و احترام ضمن تشکر از شما ممن.ن میشوم معادل فارسی سروده های محلی بوشهر را در پست های مربوط به خودشان قرار دهید .

به امید فعالیت مستمر و خوب شما در این تالار .

کاربر محترم mamadreza74

با سلام و احترام ضمن تشکر از شما ممن.ن میشوم معادل فارسی سروده های محلی بوشهر را در پست های مربوط به خودشان قرار دهید .

به امید فعالیت مستمر و خوب شما در این تالار .