ماخذ راه ابریشم از شهر لویانگ (Loyang ) در جنوب رود هوانگ هو (Hwang Ho ) آغاز می شده است و به ترتیب از سیان (Sian )، چانگ یه (Changyeh ) در استان کانسو (Kanso ) می گذشته و به توان هوانگ می رسی
ده است. از اینجا راه به دو شاخه شمالی و جنوبی تقسیم می شد. راه شمالی از میان کوه های تیان شان (Tien Shan ) می گذشت و راه جنوبی از میان کوه های نان شان، آلتین تاغ و کونلن (Kunlun ) می گذشت (شاخه های فرعی راه ابریشم بسوی هندوستان و افغانستان از راه جنوبی جدامی شدند.)
با گذشتن از مرزهای چین جاده ابریشم وارد قرقیزستان می شود که نخستین منزل آن اوزکند (Ozkand ) و سپس اوش (Osh) از جمله کانونهای مهم تولید ابریشم بود و هم اکنون بزرگترین کارخانه، ابریشم بافی را در خود دارد.
پس از آن به کوکند (Kokand ) و خجند ( Khojend ) در سرزمین فرغانه وارد می شده است و سپس به سرخس کنونی می رسیده است. از سرخس تا نیشابور منازل رباط شرف، رباط ماهی، رباط چاهک، توس نوغان، طرق، شریف آباد، الحمراء و دیزباد قرار داشت منازل نیشابور تا ری عبارت بودند از دشت جوین، پل ابریشم، بسطام (شاهرود)، دامغان و خوار .
راه ابریشم پس از گذشتن از "شهر ساوه"، مزدقان، همدان، گردنه اسد آباد، کنگاور، بیستون، فرمیس ( کرمانشاه )، مازورستان، حلوان، قصر شیرین، جلولا ء، دسکره الملک (دستگرد ساسانی) و نهروان وارد بغداد می شده است و در کرانه رود فرات ادامه می یافت و به حدیثه می رسید و سپس در ساحل دریای مدیترانه به شهر انطاکیه می انجامید که آخرین منزل راه زمینی بود.
