باغات انبه
آب و هوای گرم و مرطوب، وجود رودخانهها، دشتها، جلگه های آبرفتی و خاک حاصلخیز باعث شده کشاورزی در این منطقه رشد زیادی داشته باشد. مهمترین محصولات کشاورزی آن، مرکبات، خرما، صیفیجات، غلات، پرتقال، لیموترش، گوجه فرنگی، خیار سبز، هندوانه، پیاز، بادمجان و ... است. باغات انبه میناب معروف هستند. انبه میوهای درشت و بیضی شکل است که طعم بسیار خوبی دارد. از میوه نارس آن که ترش مزه است، در تهیه ترشی استفاده میکنند.
سد استقلال
سد استقلال میناب روی رودخانه میناب در 2 کیلومتری شرق این شهر احداث شده است. رودخانه میناب یکی از پرآب ترین رودخانههای منطقه است که از دو رودخانه دیگر به نامهای رودان و جغین تشکیل یافته است. سد استقلال و دریاچه آن فضای دیدنی مناسبی برای گردشگران است و آب آشامیدنی بندرعباس، خمیر، قشم و آب مورد نیاز بسیاری از باغات کشاورزی منطقه میناب از آن تأمین میشود.
قلعه هزاره
تنها بنای تاریخی موجود در شهر میناب قلعه‌ای موسوم به قلعه هزاره‌است . مردم بومی منطقه این بنا «قلعهٔ بی بی مینو» می‌نامند. اهالی معتقدند که در روزگاران گذشته دو خواهر به نامهای بی بی مینو و بی بی نازنین این شهر را بنا کرده‌اند ودر این قلعه زندگی می‌کرده‌اند. گویا در گذشته دو قلعه وجود داشت که یکی از قلاع ویران شده و تنها قلعه باقی مانده به نام قلعه «هزاره» یاقلعه «بی بی مینو» شهرت یافته‌است . این قلعه تا اواخردوره قاجاریه مرکز حکومت محلی بوده‌است و در اطراف آن ، خندقی کنده شده بود . آن زمان همیشه صد سرباز مسلح در قلعه مستقر بوده و نگهبانی می‌داده‌اند .
پنجشنبه بازار
این بازار در مرکز شهر میناب قرار دارد . از یک سو به بازار می‌رسد و از سوی دیگر به میدان اصلی شهر متصل می‌گردد . این بازار محل عرضه صنایع دستی و تولیدات سنتی و خانگی است . در این بازار انواع حصیر ، ظروف حصیری ، سفال ، لوازم دوخت لباس ، پوشاک زنان ، برقع ، ماهی و انواع مواد غذایی عرضه می‌گردد .
معبد عشاق
در مورد ساخت این بنا، افسانه ای نقل میشود که حدود چهارصد سال پیش دو جوان از طوایف متخاصم دل میبندند و با مخالفت شدید روبه رو میشوند. این واقعه به مرگ آنها ختم میشود. سپس دو عاشق نگون بخت را بر شتری سوار کرده و به سوی مقصد نامعلومی حرکت میدهند. شتر، جسد عشاق را در مکانی بر زمین میگذارد که بعدها اقوام آن دو، بنای یادبودی در آنجا میسازند. چون این منطقه آب نداشته، ولی شتران زیادی داشته، در ساخت بنا به جای آب از شیر شتر استفاده کرده اند.
