کشیش دیوانه که همواره برای مطرح کردن خود شیوه توهین به مسلمانان را پیش گرفته است، اکنون سنگی به درون چاه انداخته که سیاستمداران آمریکایی از بیرون آوردن آن عاجزند.
فردا، انتشار فیلم موهن علیه پیامبر اکرم(ص) امروز به جنجالی‌ترین و پرحادثه‌ترین خبر جهان تبدیل شده است؛ پس از انتشار این فیلم بود که موج خروشان خشم مردم مسلمان کشورهای اسلامی، منطقه را فراگرفت؛ اعتراضات از مصر و مقابل در سفارت آمریکا در این کشور آغاز شد.
مردم مسلمان مصر پس از تجمع مقابل سفارت آمریکا پرچم این کشور را پایین آورده و به آتش کشیدند و به جای آن پرچم «لا اله الا الله» را به اهتزار درآوردند؛ اوضاع اما در لیبی وخیم‌تر بود؛ مردم خشمگین این کشور این بار به سفارت آمریکا حمله‌ور شدند و سفیر و چند تن از دیپلمات‌های این کشور را کشته و برخی از کارمندان آن را زخمی کردند.
از سوی دیگر یک تیمی هشت نفره از کماندوهای آمریکایی نیز که روز گذشته با بالگرد برای نجات دیپلمات‌های محاصره شده این کشور به لیبی اعزام شده بودند، در کمین افراد مسلح گرفتار و دو تن از آنها کشته شدند.
اینک موج ناآرامی‌های مردمی در دیگر کشورهای مسلمان نیز گسترده شده است؛ مردم کشورهای مسلمان تونس، یمن و حتی آرژانتین هم مقابل در سفارت آمریکا تجمع کردند و گفته می‌شود که معترضان یمنی به داخل سفارت آمریکا در صنعا وارد شده‌اند؛ در ایران نیز دانشجویان کشورمان با حضور در مقابل سفارت سوئیس تجمع اعتراض آمیز خود را برگزار کردند.
همه این حوادث با انتشار فیلمی آغاز شد که تری جونز، کشیش دیوانه آمریکایی به کمک یک کارگردان مبتدی یهودی‌الاصل به نام «سم باسیل» آن را ساخته است؛ در این فیلم دو ساعته، شخصیت قدسی پیامبر اکرم(ص) به طنز گرفته شده و این چهره پاک، فردی ترسیم شده است که گناهان بسیاری مرتکب می‌شود.
جالب اینجاست، فیلمی که اینچنین مردم مسلمان جهان را خشمگین کرده، بسیار مبتدیانه ساخته شده است و محتوای کاملا سطح پایین و مضحکی دارد، به طوری که هر بیننده‌ای در نگاه اول به کیفیت پایین تکنیک و محتوای آن پی می‌برد.
باسیل در این فیلم بدون هیچ استدلالی سعی کرد به پیامبر عظیم‌الشأن اسلام توهین کند و فیلم تنها برای همین هدف ساخته شده است؛ استدلال های پوچی در مورد زندگی پیامبر اسلام(ص) در محتوای این فیلم شکل گرفته و سازنده در واقع خواسته است، اسلام طالبانی را به عنوان اسلام واقعی در مقابل دیدگان مخاطب به تصویر بکشد.
ساختار فیلم چنان احمقانه و سخیف طراحی شده است که بیشتر از آنکه بتواند به مخاطب چیزی را القا کند به شعور وی توهین می‌کند؛ شاید اولین سئوالی که مردم آمریکا پس از دیدن این فیلم موهن به خاطرشان خطور کند این باشد که آیا ساخت چنین فیلمی و توهین به اعتقادات مسلمانان ارزش کشته شدن هموطنانشان را دارد؟
اما همین فیلم سخیف توهین آمیز امروز به چالش بزرگ دولتمردان امریکایی مبدل شده است؛ کشیش دیوانه که همواره برای مطرح کردن خود شیوه توهین به مسلمانان را پیش گرفته است، اکنون سنگی به درون چاه انداخته که سیاستمداران آمریکایی از بیرون آوردن آن عاجزند؛ کشیش دیوانه آنقدر با دم شیر بازی کرد تا او بیدار و خشمگین شد و کاخ سفید را با چالش بزرگی روبرو ساخت.
پس از وقایعی که به خصوص در لیبی اتفاق افتاد و منجر به کشته شدن سفیر این کشور شد، سران آمریکا از جمله اوباما و هیلاری کلینتون، وزیر خارجه این کشور از اوضاع به وجود آمده ابراز تأسف کردند؛ حال دیگر سفارت‌های آمریکا در جای جای جهان با تهدید جدی روبرو هستند؛ اوباما پس از این وقایع دستور داده است که تدابیر امنیتی شدیدتری برای حفاظت از سفارت‌های این کشور از جمله در کابل اتخاذ شود.
جالب اینجاست که آمریکایی‌ها پس از توهین به مقدسات مردم مسلمان جهان و دامن زدن به احساسات ضد آمریکایی و شعله ور کردن خشم آنها اقدامی علیه مسببین این ماجرا انجام نداده‌اند؛ دولتمردان این کشور که به دنبال حماقت های کشیش هتاک بدون اشاره به توهین‌های وی به مقدسات مردم مسلمان با غروری کاذب در مقابل همه این مسائل سکوت کرده‌اند، به جای جلوگیری از ادامه چنین توهین هایی و عذرخواهی از مردم مسلمان حالا به فکر تأمین امنیت جانی دیپلمات‌های خود در کشورهای مختلف جهان هستند.
البته به نظر می رسد با شکل گیری این وقایع دولتمردان این کشور باید نگران آینده مناسبات خود با کشورهای منطقه به خصوص لیبی باشند؛ آمریکایی ها خاطره خوبی از تسخیر سفارتشان به دست مسلمانان ندارند. پس از تسخیر سفارت این کشور در ایران بود که به طور کامل رابطه ایران و آمریکا قطع شد و ایران حالا پس از سی سال به عنوان دشمن اصلی این کشور شناخته می‌شود.
دست کم در جریان تسخیر سفارت آمریکا در ایران کسی صدمه ندید اما اینک سفیر آمریکا در لیبی به همراه برخی از کارمندان سفارت این کشور کشته شده‌اند و این پیام خوبی برای آمریکایی‌هایی که هزینه جنگ با قذافی برای تغییر قدرت در این کشور را متحمل شدند، نیست.
