پژوهش و سازندگي

درختچه هاي تاغ نقش به سزايي در امر مبارزه با گسترش بيابان دارند و براي مبارزه بيولوژيک در پديده بيابان زايي وسيعا مورد استفاده قرار گرفته اند. بروز پديده پژمردگي در توده هاي دست کاشت تاغ مسن سبب نگراني شده و ضرورت حفاظت و استمرار حيات در اين عرصه ها آشکار مي باشد. جوان سازي تاغ کاريها موضوعي است که از چندي پيش مورد توجه قرار گرفته است در اين رابطه طرح بررسي اثر چند شيوه هرس بر رشد و شادابي درختچه هاي مسن تاغ در محدوده تاغکارهاي يزد از سال 1374 آغاز گرديده که در بخشي از اين پژوهش تغييرات جمعيت سه آفت مهم (پسيل، زنجرک و بذر خوار) از سال 1376 مورد مطالعه قرار گرفت. اين پژوهش در قالب طرح آماري کرتهاي خرد شده با تيمارهاي اصلي تراکم معمولي و تعديل شده و تيمارهاي فرعي ارتفاع برش شامل: هرس کف بر، هرس 35 و هرس 70 سانتيمتري و تيمار شاهد (بدون برش) اجرا شد. هر تيمار شامل 10 درختچه تاغ بود که 3 درختچه به صورت تصادفي انتخاب و از جهات مختلف آن آمار برداري انجام گرديد. براي تعيين جمعيت پسيل، تعداد گال هاي ايجاد شده بر روي سه شاخه 50 سانتي متري در 2 مرحله رشد گياه (در شهريور و اسفند) شمارش و با هم جمع شد.
تعداد زنجرکها با 4 بار تور زدن سريع بر روي هر درختچه در فروردين و خرداد ماه تعيين گرديد. تعداد بذر خوار از روي بذرهاي تغذيه شده توسط لارو آن شمارش و ثبت گرديد. . نتايج نشان داد که اثر سطوح تراکم بر انبوهي آفات مورد بررسي تفاوت معني داري ندارد
(P<0.05)و تيمارهاي هرس اثر معني داري بر روي تعداد پسيل و زنجرک تاغ داشته اند، بدين صورت که تعداد پسيل و زنجرک در سال آخر طرح (1378) در تيمار شاهد با ساير تيمارها تفاوت معني دار داشته (p<0.05)و در اغلب حالات اين تعداد در هرس کف بيشتر از بقيه تيمارها بوده است، تعداد بذر خوار در تيمارهاي آزمايشي مختلف فاقد تفاوت معني داري مي باشد (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ

ازصفات مهم مورد فولوژيک که نشانگر رشد گياه مي باشند، سطح ويژه برگ، ارتفاع اندام هوايي و تعداد برگ سبز و زرد گياه است. شرايط مختلف مديريتي بر اين صفات اثر گذاشته و عملکرد ريشه و قند را تحت تاثير قرار مي دهند. به منظور بررسي سطوح مختلف تراکم و کود نيتروژن آزمايشي در سال 1380 به صورت کرت هاي يک بار خرد شده در قالب طرح پايه بلوک کامل تصادفي با سه تکرار در سطحي حدود 2500 متر مربع در مزرعه تحقيقاتي مرحوم مهندس مطهري (کمال آباد کرج) انجام شد. سه سطح تراکم بوته چغندر قند (120000= 3D , 100000= 2D,80000= 1D بوته در هکتار) در کرت اصلي وسه سطح کود نيتروژن برابر با (300= 2N, 200= 1N, 100= 0N کيلو گرم نيتروژن خالص در هکتار) در کرت فرعي قرار گرفت. در طول دوره تحقيق، 11 بار نمونه برداري انجام و صفات مختلفي نظير سطح برگ، ماده خشک، ارتفاع، تعداد برگ سبز و زرد، عملکرد ريشه، درصد و عملکرد قند اندازه گيري شدند. سطح ويژه برگ در طول دوره رشد روند نزولي داشته و مقدار آن بين 10.5- 8 متر مربع بر کيلوگرم متغير بود. سطوح تراکم بر درصد قند ناخالص و راندمان استحصال شکر در سطح پنج درصد اثر معني دار گذاشته و با افزايش تراکم درصد قند ناخالص کاهش يافت. همچنين بيشترين درصد قند خالص با اطمينان 99 درصد مربوط به تيمار 80000 بوته در هکتار بود. اثر مقادير نيتروژن بر ارتفاع اندام هوايي و مقدار پتاسيم ريشه در سطح پنج درصد و بر مقدار سديم ريشه در سطح يک درصد معني دار بود. بدين ترتيب که با افزايش نيتروژن خاک، ارتفاع اندام هوايي افزايش پيدا کرده و سديم ريشه نيز افزايش و پتاسيم خاک کاهش يافت.

 نسخه قابل چاپ

بخش مهمي از نياز غذايي خانوار از گندم و فرآورده هاي آن تامين مي شود. به دليل اهميت و پايداري سهم مصرف اين کالا در سبد مصرفي خانوار، اين کالا تاثير به سزايي بر شاخص ها و متغييرهاي اقتصاد کشور ما گذاشته است. فرآيند و سامانه از توليدگندم تا مصرف نان با مشکلات و معضلات زيادي مواجه است. مهمترين مشکل فقدان يکپارچگي سياستگذاري است. نبود يک نگرش جامع گرا به کل فرآيند و سامانه تحليل وضعيت و ارايه راه حل موثر براي حل مشکلات آن را دچار مشکل ساخته است. در اين مقاله کوشش شده که بطور خلاصه اين فرآيند و سامانه معرفي و مشکلات آن شناسانده شوند. تاکيد اصلي مقاله بر يکي از مشکلات اصلي و حلقه مفقوده: يعني کمبود ظرفيت ذخيره سازي و ذخيره احتياطي است. در بخش بعدي آثار و زيانهاي اين کمبود برآورد شده که به قيمت هاي سال 1380 معادل 20 درصد يارانه سالانه اعطايي دولت به زير بخش گندم است. با اين رقم مي توان سالانه 1.62 ميليون تن ظرفيت ذخيره سازي (سيلو) احداث نمود. در بخش آخر راه حل معرفي مي شود. نقطه آغازين حل مشکلات فرآيند و سامانه تعيين متولي نان است. در اين ميان اصلاح سياستگذاري نظام توزيع و ذخيره سازي يا برجسته تر کردن نقش ساير اجزاي سامانه، به ويژه بخش متولي و مسوول توليد و تحويل گندم با کيفيت بالا به بخش توزيع و مصرف، شرط لازم و کافي يکپارچه سازي و اصلاح فرآيند است.

 نسخه قابل چاپ

در اين آزمايش 3 رقم کلزاي بهاره گلوبال، پي اف و آپشن به عنوان مواد گياهي انتخاب گرديدند. گياهان دهنده ميکروسپورها در اتاق رشدي با دماي 15.10 درجه سانتيگراد و دوره نوري 16.8 ساعت (شب / روز) قرار داده شدند. ميکروسپورها در مرحله تک هسته اي انتهايي تا ابتداي دو هسته اي از غنچه هايي به طول 2.5 تا 3.5 ميليمتر جدا شدند و در محيط کشت 13- NLN حاوي 13% ساکاروز کشت گرديدند. ميکروسپورهاي کشت شده به مدت 14 روز در معرض تنش دمايي 30 درجه سانتيگراد و در شرايط تاريکي قرار گرفتند و پس از آن به اتاق رشدي با دماي 25 درجه سانتيگراد و در داخل يک لرزاننده منتقل گرديدند. ارقام به لحاظ توان جنين زايي ميکروسپورها داراي اختلاف معني داري در سطح 1% بودند. مقايسه ميانگين ها نشان داد که رقم پي اف و رقم آپشن به ترتيب با توليد 3412.25 و 3079.5 جنين، بيشترين تعداد جنين را توليد کردند.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي واکنش جوانه زني بذور گياه دارويي اسفرزه (Plantago ovata)، نسبت به درجه حرارتهاي مختلف و نيز تعيين درجه حرارت پايه جوانه زني در آن، آزمايشي انجام شد. در اين آزمايش تاثير 6 تيمار درجه حرارتي 15.10.7.5.4 و 20 درجه سانتي گراد بر درصد جوانه زني بذور اسفرزه (توده محلي بهبهان)، بر اساس يک طرح آزمايشي کامل تصادفي و در 4 تکرار در شرايط کنترل شده داخل ژرميناتور، مورد بررسي قرار گرفت. همچنين جهت تعيين درجه حرارت پايه جوانه زني از رگرسيون خطي بين سرعت جوانه زني (عکس تعداد روزها تا 90 درصد جوانه زني) و درجه حرارت استفاده شد. نتايج حاصله نشان داد که درجه حرارت پايه جوانه زني در اين گياه 1.5 درجه سانتي گراد مي باشد و مناسبترين درجه حرارت جهت جوانه زني بذور در دامنه حرارتي 10-4 درجه سانتي گراد قرار دارد. افزايش درجه حرارت از 10 درجه سانتي گراد به بعد باعث کاهش درصد جوانه زني در بذور اين گياه گرديد.

 نسخه قابل چاپ

اثر تنش خشکي و ماده تنظيم کننده رشد کلروکولين کلرايد بر فتوسنتز خالص، هدايت روزنه اي، تعرق، مقدار آب نسبي برگ و کلروفيل و همچنين ارتفاع گياهچه و نسبت وزن خشک ريشه به بخش هوايي و سرعت رشد نسبي گياهچه هاي گندم رقم زرين و رقم سرداري مورد مطالعه قرار گرفت.
بذرهاي گندم به مدت 20 ساعت در محلول 0.2 درصد کلروکولين کلرايد و يا در آب مقطر، غوطه ور گرديدند. بذرها پس از خشک شدن در معرض هوا، در گلدانهاي پلاستيکي کشت و در شرايط اتاقک رشد قرار داده شدند. گياهچه ها پس از دو هفته اي از طريق قطع آبياري، تحت تنش خشکي قرار گرفتند و گياهچه هاي شاهد تا پايان آزمايش به طور مرتب آبياري گرديدند. تنش خشکي، به طور معني داري فتوسنتز، هدايت روزنه اي، تعرق، مقدار کلروفيل و درصد آب نسبي برگ هر دو رقم را کاهش داد. اما مقدار آب نسبي برگ رقم زرين در تنش شديد خشکي کاهش بيشتري نسبت به رقم سرداري نشان داد. کلروکولين کلرايد ارتفاع گياهچه هاي هر دو رقم را به طور معني دار کاهش، ولي فتوسنتز آنها را به دليل غلظت بيشتر کلروفيل و تعداد زيادتر روزنه در واحد سطح و همچنين نسبت وزن خشک ريشه به بخش هوايي را افزايش داد. سرعت رشد نسبي در تنش خشکي در هر دو رقم و به خصوص رقم زرين کاهش يافت. در شرايط رطوبتي مناسب رقم زرين رشد و فتوسنتز بهتري داشت اما در تنش خشکي رقم سرداري متحمل تر بوده و احتمالا به منظور حفظ آب، روزنه هاي خود را زودتر مي بندد و در برابر عوامل محدود کننده غير روزنه اي فتوسنتز مقاومتر است و پس از رفع تنش، توانايي رشد مجدد را دارا مي باشد. ماده تنظيم کننده رشد کلروکولين کلرايد مي تواند با رشد دادن گياهچه هاي تواناتر، به منظور استقرار در محيط و مقابله با خشکي، کمک کننده باشد.

 نسخه قابل چاپ

پتانسيل آللوپاتيک گونه هايي از تيره کلم، به نامهاي تره تيزک وحشي(Cardaria draba)، خردل وحشي (Brassica deflexa)و کلزا (Brassica napus) روي گياهان زينتي شب بو (Mathiola incana)و تاج خروس(Amaranthus caudatus) بررسي گرديد. پيکره گياهان تيره کلم به طور جداگانه در دماي 60 درجه سانتيگراد خشک و آسياب گرديد، از پودر هر گياه، عصاره با غلظت 10 درصد تهيه و از دو لايه پارچه تنظيف جهت زدودن ضايعات عبور داده شد، سپس با سرعت پايين (3000 دور در دقيقه) به مدت 45 دقيقه سانتريفوژ گرديد. بخش رويي (supernatant) جهت تصفيه کامل از کاغذ صافي عبور داده شد. از عصاره ها، غلظتهاي 2.5 و 5 درصد تهيه و از آب دو بار تقطير شده به عنوان شاهد استفاده گرديد. آزمايش به صورت فاکتوريل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفي با سه تکرار صورت گرفت، فاکتورها و سطوح آن ها عبارت بودند از: گياه تيره کلم (3 سطح)، گياه زينتي (2 سطح) و غلظت عصاره (4 سطح). نتايج نشان داد که گياهان تيره کلم روي درصد جوانه زني و طول ريشه چه تفاوت معني داري داشتند. با افزايش غلظت عصاره درصد جوانه زني، طول ريشه چه و ساقه چه در هر دو گياه زينتي به صورت معني داري کاهش يافت و ريشه چه در مقايسه با ساقه چه بيشتر مهار گرديد. اثر اللوپاتيک بر روي شاخص هاي رشد شب بو بيش از تاج خروس بود.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق فلور منطقه حفاظت شده لشکر در ملاير مورد بررسي قرار گرفته است. منطقه مذکور در شرق و جنوب شرقي شهرستان ملاير در استان همدان واقع شده است. روش جمع آوري گياهان منطقه مذکور روش مرسوم مطالعات تاکسونوميک منطقه اي بوده است. نمونه هاي جمع آوري شده براساس روشهاي مرسوم تاکسونومي گياهي و به کارگيري منابع لازم شناسايي شد و خانواده، جنس و گونه هر يک از آنها تعيين گرديد. اسامي تاکسونهاي منطقه به صورت فهرست الفبايي و به ترتيب خانواده، جنس و گونه تنظيم شد. نمونه هاي جمع آوري شده در اين بررسي در هر باريوم مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي استان همدان و هرباريوم دانشگاه اصفهان نگهداري مي گردد. شکل زيستي هر يک از عناصر گياهي منطقه با استفاده از روش رانکير (Raunkier)مشخص شد. گونه هاي اندميک ايران در منطقه مورد بررسي با استفاده از منابع تعيين شد و با استناد به طبقه بندي IUCN وRed data book of Iran طبقات حفاظتي گونه ها از لحاظ زيست محيطي تعيين گرديد. اين بررسي نشان داد که در منطقه حفاظت شده لشکر در ملاير 43 خانواده، 184 جنس و 266 گونه حضور دارد. اشکال زيستي گياهان منطقه شامل 3% فانروفيت، 9% ژئوفيت، 50% همي کريپتوفيت، 8% کامفيت و 30% تروفيت مي باشد. از 266 گونه گياهي موجود در منطقه 28 گونه گياهي، اندميک ايران مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي تاثير برداشت علوفه در مراحل مختلف فنولوژيک رشد و کشت بذر با غلاف و بدون غلاف بر عملکرد کمي و کيفي يونجه يکساله Medicago scutellata cv. Robinson اين تحقيق در قالب طرح اسپليت پلات بر پايه بلوک هاي کامل تصادفي در چهار تکرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل کشت بذر با غلاف و بدون غلاف به عنوان عامل اصلي و سه زمان برداشت علوفه شامل برداشت در آغاز گلدهي، 50 درصد گلدهي و گلدهي کامل به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد که برداشت علوفه در مرحله 50 درصد گلدهي و گلدهي کامل موجب کاهش بانک بذر خاک به ترتيب به ميزان 16.3 و 19.2 درصد نسبت به برداشت علوفه در مرحله آغاز گلدهي مي شود. درصد پروتئين ماده خشک در کشت بذر با غلاف بر کشت بذر بدون غلاف و برداشت علوفه در آغاز گلدهي نسبت به زمان هاي ديگر برداشت برتري داشت. کشت يونجه هاي يک ساله با غلاف به دليل حفظ بيشتر سختي بذر باعث دوام بيشتر بذر در خاک و موفقيت بيشتر در سيستم تناوبي غله - يونجه يکساله در سالهاي بعد مي شود.

 نسخه قابل چاپ

با هدف بررسي رقابت چند گونه اي علف هاي هرز با گندم پاييزه و چگونگي تاثير آنها بر عملکرد و اجزاي عملکرد گندم، آزمايشات مزرعه اي در سال زراعي 81- 80 در منطقه شيروان به اجرا در آمد. نمونه برداري به صورت تصادفي و با استفاده از کوادراتي به ابعاد 50 سانتيمتري در 50 سانتيمتر انجام گرديد. جهت تعيين علف هاي هرز مؤثر بر عملکرد گندم، مدلهاي رگرسيوني W /1 (عکس وزن تک بوته) و LnW /1 (عکس لگاريتم طبيعي وزن تک بوته) برازش بهتري به داده ها نشان دادند. در اين تحقيق مشخص شد که با وجود حضور علف هاي هرز يولاف وحشي، سلمه تره، شلمبيک، علف شور، علف سير، هفت بند و شير تيغک در مزرعه، تنها علف هاي هرز يولاف وحشي، علف شور و شلمبيک داراي تاثير منفي و معني دار بر عملکرد گندم بودند و موجب کاهش تعداد پنجه بارور و تعداد دانه در واحد سطح گرديدند اما بر وزن هزاردانه و شاخص برداشت بي تاثير بودند.

 نسخه قابل چاپ

اثرات ناشي از کاهش لايه اوزون و افزايش اشعه ماوراء بنفش امروزه توسط بسياري از محققان مورد بررسي قرار گرفته است. در اين مطالعه اثرات باندهاي UV-A,UV-B وC-UV اشعه ماوراء بنفش بر برخي از پارامترهاي رشد در گياهک کلزا مورد بررسي قرار گرفته است. طول قسمت هوايي، طول ريشه، وزن خشک ريشه، ساقه و برگ، ميزان کلروفيل b,a، کلروفيل کل و محتواي کاروتنوئيدها، ميزان قندهاي احيا کننده ريشه و ساقه و ميزان ترکيبات جذب کننده UV (فلاوونوئيدها و آنتوسيانين ها) از جمله پارامترهايي بودند که در اين تحقيق مورد اندازه گيري قرار گرفتند. با بررسي هاي انجام شده مشخص گرديد که طول قسمت هوايي، طول ريشه، وزن خشک ريشه و ساقه تحت تيمار UV-Bو UV-Cکاهش چشمگيري نسبت به کنترل نشان مي دهد. با وجودي که سطح برگ در تيمارهاي UV-B و UV-C کاهش چشمگيري دارد ولي کاهش زيادي در ميزان وزن خشک برگ مشاهده نگرديد که احتمالا به دليل تجمع ترکيبات جذب کننده UV ميباشد. غلظت کلروفيل a و b وکلروفيل کل نيز تحت تيمار UV بخصوص UV-Bو UV-Cبه طور معني داري نسبت به کنترل کاهش يافت. کاهش ميزان قندهاي احيا کننده بخصوص در ساقه تحت تيمار UV بيانگر کاهش ميزان فتوسنتز است. اما در ريشه کاهش معني داري در ميزان قندهاي احيا کننده ديده نشد. اندازه گيري ميزان ترکيبات جذب کننده (فلاوونوئيدها و آنتوسيانين ها) افزايش آنها را تحت تأثير اين اشعه خصوصا در تيمارهاي UV-B و UV-C نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

مطالعه به منظور مقايسه صيد ماهي گيدر در سواحل آبهاي درياي عمان (سواحل سيستان و بلوچستان) به وسيله چشمه هاي تورهاي گوشگير آزمايشي) 2a=145چشمه شاهد با شماره نخ 36-210 دينر) 215، 197، 170 و 237 ميلي متر (شماره نخ 54-210 دينر) از جنس پلي آميد) نايلون) با عرض تور 14 متر و ضريب آويختگي 50% در روش صيد سطحي و نيمه عمقي (در اين روش چشمه تور 145 ميلي متر به دلايلي مورد آزمايش قرار نگرفت) از طريق گشتهاي دريايي با استفاده از لنج صورت گرفته است. از مجموع22 تور اندازي در اسفند سال 79 8) توراندازي) و ارديبهشت سال 80 (14 توراندازي)، 19 توراندازي به طريق سطحي و 3 توراندازي به طريق نيمه عمقي در عمق 6 متري آب انجام گرفت. در روش صيد سطحي، بررسي تعداد ماهيان صيد شده به تفکيک هر يک از چشمه هاي مذکور نشان داد که اندازه چشمه 215 ميلي متر بيشترين تعداد را هم از نظر کل و هم از نظر صيد به طريق گوشگير به خود اختصاص داده بود. بررسي وزن ماهيان صيد شده از طريق آناليز واريانس يک طرفه اختلاف آماري معني داري را بين چشمه هاي مورد بررسي نشان داد. همچنين نتايج آزمون دانکن چهار گروه وزني را مجزا نمود که وزن ماهيان صيد شده در چشمه 215 ميلي متر بيشترين ميزان را به خود اختصاص داده بود. بررسي نتايج مربوط به چشمه شاهد 145 ميلي متر نشان داد که بيشتر از 30% تعداد کل ماهيان صيد شده به وسيله اين تور در حين تورکشي و انتقال به عرشه شناور رها شدند که حاکي از نامناسب بودن اين چشمه براي صيد ماهي گيدر در آبهاي ساحلي مي باشد. در مقابل، مقايسه گروههاي طولي صيد شده به وسيله آناليز واريانس يک طرفه اختلاف آماري معني داري را بين چشمه هاي مورد بررسي نشان نداد. نتايج تعداد ماهيان صيد شده در 3 قسمت تور (بالا، وسط، پائين) حاکي از آن بود که بيشتر ماهيان در قسمت وسط تور و پس از آن در قسمت پائين تور برخورد کردند. بر اساس نتايج ارائه شده چشمه 215 ميلي متر به عنوان مناسب ترين چشمه تور براي صيد ماهي گيدر در روش صيد سطحي در آبهاي ساحلي ايران پيشنهاد مي گردد که جايگزين بسيار مناسبي براي چشمه شاهد 145 ميلي متر مي باشد. در روش صيد نيمه عمقي، همانند روش صيد سطحي، چشمه 215 ميلي متر بيشترين تعداد و وزن ماهي صيد شده را هم از نظر کل و هم از نظر گوشگير به خود اختصاص داده بود. جهت بدست آوردن عمق مناسب توراندازي در روش نيمه عمقي و همچنين مقايسه دو روش صيد، اجراي مجدد اين پروژه با چشمه هاي مذکور در شرايط زماني يکسان الزامي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

مرحله زاد و ولد کنه واروآ درون حجرات شفيرگي زنبورداران عسل طي مي شود که در اين مرحله کنه ها با تغذيه از همولنف شفيره زيان جبران ناپذيري را به زنبور وارد مي سازند. هم اکنون در دنيا مواد شيميائي مختلفي همانند اسيد فرميک جهت کنترل اين اکتو پارازيت به کار مي رود. در اين مطالعه تاثير بخار حاصل از اسيد فرميک 65% بر روي کنه هاي درون حجرات شفيرگي زنبور عسل بررسي گرديد. بدين منظور قطعاتي از شان مومي حاوي سلولهاي شفيرگي در بسته سلولي از کلني هاي آلوده به کنه واروآ انتخاب گرديد. اين شانها به دو گروه تيمار و يک گروه شاهد تقسيم و در انکوباتور (32 درجه سانتيگراد و 50 درصد رطوبت نسبي) نگهداري شدند. تيمار اول 24 ساعت و تيمار دوم و شاهد به مدت 96 ساعت جداگانه در معرض بخار اسيد فرميک 65% قرار گرفتند. نهايتاً تعداد حجرات شفيرگي در بسته، تعداد کنه زنده و يا مرده هر سلول و تعداد حجرات آلوده، بدون کنه، با کنه زنده و يا با کنه مرده شمارش شد. ميانگين درصد تعداد سلولهاي با کنه تلف شده در تيمار اول، دوم و شاهد به ترتيب 15.83، 56.32 و 7.36 درصد بود. محاسبات آماري نشان داد که بين تيمار دوم و شاهد در سطح 5% اختلاف معني دار مي باشد ولي بين دو تيمار اول و دوم، و بين تيمارهاي اول و شاهد اختلاف معني دار نبود. همچنين مشاهدات نشان داد که بخار اسيد فرميک ميتواند در مدت 96 ساعت 89 درصد از کنه هاي مادر و بازماندگان را در حجرات شفيرگي از ميان ببرد.

 نسخه قابل چاپ

در يک مرغداري 22600 قطعه اي تخمگذار با سن 40 هفتگي و از نژاد هايلاين، بيماريي با علائم درگيري شديد دستگاه تنفس نظير ريزش ترشحات از چشم و بيني، تنفس صدادار، سرفه و عطسه با دفع ترشحات خون آلود و تنگي نفس شيوع پيدا کرد. ميزان ابتلاء گله 60-50 درصد، ميزان مرگ و مير 2.98 درصد و ميانگين افت توليد در گله حدود 18 درصد بود. پس از کالبدگشايي 10 قطعه از مرغان مبتلا، پرخوني و خون ريزي شديدي در حنجره و به ويژه در ناي وجود داشت و در بررسي مقاطع هيستوپاتولوژيک، علاوه بر ادم، پرخوني و نفود سلولهاي آماسي در زير مخاط و پارين، بافت پوششي مخاط کنده شده بود و به همراه مقادير فراواني از اکسوداي فيبريني و گلبول هاي قرمز مجراي ناي و حنجره را فرا گرفته بود. داخل اکسودا، سلول هاي سنسيشيال داراي هسته هاي متعدد با گنجيدگي هاي درون هسته اي بزرگ ائوزينوفيليک با هاله روشن اطرافي مشاهده مي شدند. رنگ آميزي مقاطع ناي با گيمساي بافتي، گنجيدگي هاي بزرگ بازوفيليک را در داخل هسته سلول هاي سنسيشيال نشان داد. آزمايش هاي سرولوژيک بر روي 100 نمونه سرم خون مرغان مبتلا انجام و آلودگي به ويروس لارنگوتراکئيت تأييد شد. بر اساس نشانه هاي درمانگاهي، يافته هاي کالبد گشايي و به خصوص نتايج آزمايش هاي سرولوژيک و مشاهدات هيستوپاتولوژيک، شيوع بيماري تورم حنجره و ناي در گله ياد شده قطعي بود.

 نسخه قابل چاپ

مقادير شاخص تنوع شانن و شاخص هاي تشابه کيفي (شاخص جاکارد) و کمي (شاخص کولزينسکي( در گروه هاي زئوپلانکتوني خورباهوکلات که به صورت ماهانه از آبان 1375 تا آذر 1376 بوسيله تور پلانکتون گيري با اندازه چشمه 55 ميکرون جمع آوري شده بودند بررسي گرديد. بالاترين ميزان تنوع در ماه شهريور و کمترين آن در دي ماه بدست آمد. آزمون توکي نشانگر اختلاف معني دار تنوع در ماه دي با ماههاي آذر مرداد و شهريور (ماههاي پسمانسون) بود. اگر چه تشابه کيفي بين ماههاي مختلف قابل توجه نبوده، اما ميزان تشابه کمي بين زئوپلانکتون ها در ماه هاي مختلف متغير بود. اين مقدار در اغلب موارد بين ماه تير و مرداد (مانسون) با ماههاي پاييز و زمستان به حداقل رسيده، به نحوي که بين ماههاي دي و تير کمترين تشابه کمي وجود دارد. ناحيه انتهاي خور نيز کمترين تشابه را با ديگر نواحي دارد. کليه نتايج بدست آمده حاکي از آن است که در بين ماههاي سال تير ماه و در بين ايستگاه هاي مورد بررسي، انتهاي خور از شرايط متفاوتي برخوردار هستند. اين نتايج در اعمال مديريت هاي زيست محيطي در خور حرايي باهوکلات نقش موثري دارند.

 نسخه قابل چاپ