پژوهش و سازندگي

امروزه يكي از مسايل و مشکلات چگونگي دفع مواد زايد كارخانه هاي چوب بري نظير خاك اره مي باشد. يكي از راههاي حل اين مشکل كمپوست نمودن و باز يافت كردن اين مواد است. در اين تحقيق سعي شده است تا با اضافه نمودن موادي مانند گياه سرخس عقابي به خاك اره گونه صنوبر كيفيت كمپوست شدن خاك اره مورد بررسي قرار گيرد. اين تحقيق در قالب طرح فاكتوريل و كاملا تصادفي اجرا گرديد كه عامل هاي آن عبارتند از خاك اره صنوبر و گياه سرخس عقابي در سه سطح (25%، 50% و 75%) كه هر تيمار داراي 4 نمونه شاهد نيز در نظر گرفته شد كه در مجموع تعداد نمونه ها به 16 عدد رسيده است. در اين آزمايش به منظور حذف ساير عوامل از محيط كشت گلداني استفاده گرديد. گلدانهاي انتخاب شده از نوع نمره 7 به گنجايش 4 ليتر بودند. بعد از آماده نمودن 12 گلدان محتوي خاك اره مقادير از قبل آماده شده سرخس عقابي به صورت تصادفي به گلدانها اختصاص يافت در مورد مقادير مختلف سرخس عقابي بدين صورت عمل شد كه چون گنجايش هر گلدان 4 ليتر مي باشد بنابراين به ميزان 25%، 50%، 75% از حجم گلدان يعني به ترتيب 1و 2 و 3 ليتر سرخس عقابي آماده و به خاك اره اضافه شد. پس از اين كار، گلدانها آبياري شدند آب به اندازه اي كه نمونه ها حالت غرقابي به خود نگيرند به گلدانها اضافه شد و سپس به وسيله بيلچه باغباني محتويات داخل گلدان زير و رو گرديد تا عمل هوادهي به خوبي صورت پذيرد. عمل هوادهي در مدت زمان اجراي آزمايش هر هفته يك بار تكرار گرديد بر روي گلدانها پوششي از پلاستيك قرار داده شد تا ضمن ايجاد محيط گلخانه اي از اتلاف انرژي جلوگيري شود. پس از گذشت 2 ماه بر روي كمپوست هاي به دست آمده عوامل درصد نيتروژن درصد كربن آلي نسبت به كربن نيتروژن درصد فسفر درصد پتاسيم اسيديته هدايت الكتريكي وزن مخصوص ظاهري در حالت خشك مورد اندازه گيري قرار گرفت. نتايج به دست‌ آمده نشان داد كه در مورد درصد نيتروژن نسبت به كربن به ازت درصد پتاسيم درصد فسفر تركيب خاك اره صنوبر با سرخس 75% داراي بهترين نتيجه بود. در مورد اسيديته افزودن سرخس عقابي باعث به وجود آمدن تفاوت معني داري بين ميانگين ph در نمونه هاي مختلف  به احتمال 95% نگرديد در مورد هدايت الكتريكي نتايج به دست‌ آمده در تمام نمونه ها نشان داد كه از اين نظر هيچ محدوديتي براي رشد گياهان وجود ندارد. در مورد وزن مخصوص ظاهري نيز ارقام به دست‌ آمده در محدوده استانداردهاي جهاني (0.3-0.1) قرار داشتند.

 نسخه قابل چاپ

حوزه آبخيز قزاآن به مساحت تقريبي 5066 هكتار در مجاورت قمصر و در بخش جنوبي كاشان قرار گرفته است. اين حوزه اكولوژيك در بر گيرنده انواع متنوعي از زيستگاه هاي طبيعي نظير، دشتهاي دامنه اي، عرصه هاي توده سنگي، واريزه اي، دامنه هاي منظم، برون زدگي هاي سنگي - صخره اي و آبراهه اي مي باشد. محدوده ارتفاعي منطقه مورد مطالعه داراي حداقل 1600 و حداكثر 3550 متر از سطح دريا مي باشد. ميانگين بارندگي سالانه 181.5 ميليمتر و متوسط درجه حرارت سالانه نيز 6.8 درجه سانتي گراد است. در تحقيق حاضر، فهرست كاملي از گياهان موجود در منطقه ارايه مي گردد. بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، مجموعه رستنيهاي اين ذخيره گاه بالغ بر 398 گونه گياهي شامل دو خانواده هر كدام با يك جنس و يك گونه متعلق به شاخه نهانزادان آوندي (Equisetaceae, Adiantaceae) و تعداد 396 گونه متعلق به نهاندانگان (شامل 348 گونه دو لپه اي ها و 48 گونه تك لپه ايها) مي باشند. مجموعه گونه هاي گياهي متعلق به 61 خانواده گياهي و 264 جنس گياهي است. خانواده هاي گياهي با بيشترين تعداد گونه عبارتند از: خانواده كاسني (Compositae)، با 54 گونه، خانواده نعنائيان (Labiatae)، با 41 گونه، خانواده گندميان (Graminae) با 38 گونه، خانواده بقولات (Papilionaceae) با 34 گونه، خانواده شب بو (Cruciferae) با تعداد 29 گونه و خانواده هاي چتريان (Umbelliferae) و ميخك (Caryophyllaceae) هر كدام با تعداد 21 گونه. تعداد 312 گونه (78.5 درصد) فلور منطقه انحصاري ناحيه رويشي ايراني - توراني مي باشند، كه از اين تعداد، 39 گونه انحصاري ايران 2 هستند. افزون بر اين در ميان عناصر گياهي اشاره شده، گونه هاي Cousinia kashanensis , Ferula kashanika و Astragalus eriostomus انحصاري منطقه مورد بررسي هستند. در بين گياهان منطقه مورد مطالعه، به ترتيب تروفيتها با تعداد 147 گونه (36.9 درصد)، همي كريپتوفيت ها با تعداد 141 گونه (35.4 درصد)، كامفيت ها با تعداد 33 گونه (8.2 درصد، فانروفيتها با تعداد 43 گونه (10.8 درصد) و ژئوفيتها با تعداد 34 گونه (8.5 درصد) و مهمترين اشكال زيستي عناصر گياهي منطقه را تشكيل مي دهند.

به منظور ارزيابي اثرات رقابتي علف هرز چاودار بر شاخصهاي رشد، عملکرد و اجزاي آن در گندم، آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي در منطقه ورامين در سال زراعي 80 - 1379 انجام شد. فاکتورهاي آزمايشي شامل تراکم گندم در4سطح 550،450،350 و 650 و تراکم چاودار در 5 سطح 50،30،10،0 و 70 بوته در متر مربع بود. به منظور تجزيه رشد گندم، از شروع مرحله پنجه زني تا آخر فصل رشد نمونه برداري انجام شد. نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد که افزايش تراکم چاودار باعث کاهش هر يک از فاکتورهاي وزن خشک، شاخص سطح برگ و سرعت رشد گندم ميگردد. همچنين با افزايش تراکم چاودار در هر يک از سطوح تراکم گندم، عملکرد دانه و تعداد خوشه گندم در متر مربع به طور خطي و معني داري کاهش يافت. از تراکم 450 بوته گندم به بعد، با افزايش تراکم چاودار، عملکرد بيولوژيک گندم بصورت خطي کاهش يافت. افزايش تراکم چاودار تاثير معني داري روي تعداد دانه در خوشه و وزن هزاردانه گندم نداشت. با توجه به ميزان عملکرد محصول، در شرايط آلودگي گندم به چاودار، تراکم 450 بوته گندم در متر مربع توانست قسمتي از خسارت چاودار را جبران نمايد.

به منظور تحقيق روي تاثير سايه روي زنده ماني و رشد نونهال هاي آوري (Quercus macranthera F.et.M) تعداد 450 عدد بذر از رويشگاه جنگلي بلوط اوري واقع در شرق اردبيل تهيه شد. پس از کاشت آنها در محل نهالستان اداره منابع طبيعي منطقه فندقلو، کرتهاي احداث شده به صورت طرح کاملاً تصادفي، در معرض تيمارهاي سايبان کامل، 50% سايه و بدون سايه (نور کامل) توسط سايبان قرار داده شد.
نتايج اين تحقيق نشان مي دهد که زنده ماني در تيمار سايبان کامل 49% درصد، در تيمار 50 درصد سايه 83.9 درصد و در تيمار بدون سايه 88.4 درصد بوده است. ميانگين شادابي در تيمار کاملا سايبان، رنگ پريده يا شادابي متوسط، در تيمار سايه درصد، کاملاً شادابي و در تيمار بدون سايه شاداب تا نسبتا شادابي را نشان داده است. ميانگين ارتفاع در تيمار سايبان کامل و در 50 درصد سايه در سطح احتمال 1% معني دار و در بدون سايه در سطح احتمال از نظر آماري غيرمعني دار است. ميانگين قطر يقه در تيمار سايبان کامل و در 50 درصد سايه، در سطح احتمال 1% و در بدون سايه در سطح احتمال آماري غير معني دار را نشان داده است. در نتيجه ميانگين ارتفاع و قطر يقه در تيمار سايه درصد بيشتر از تيمار نور کامل و سايبان کامل است. بنابراين بدون در نظر گرفتن شادابي، تيمار ساي 50 درصد وضعيت مطلوبتري را نسبت به نور کامل و سايبان کامل براي نونهال هاي اوري مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اثرات عناصر پتاسيم و روي بر عملکرد و اجزاي عملکرد سويا (GLYcine max L.) رقم 692 BP، آزمايشي در شرايط مزرعه و در يک خاک لومي با آهک زياد واقع در استان مازندران، بخش بهنمير شهرستان بابلسر در تابستان 1380 اجرا شد. آزمايش به صورت فاکتوريل و در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي با چهار تکرار، چهار سطح پتاسيم (صفر،150،75 و 225 کيلوگرم در هکتار سولفات پتاسيم) و چهار سطح روي (صفر،20،10 و 30 کيلوگرم در هکتار سولفات روي) انجام شد. کليه تيمارها قبل از کاشت به خاک افزوده شدند. نتايج آزمايش نشان داد که اثر اصلي سطوح مختلف مصرف کود پتاسيم از نظر آماري بر عملکرد و تعداد غلاف در گياه در سطح يک درصد و بر وزن هزاردانه در سطح پنج درصد معني دار است. اثر اصلي سطوح مختلف مصرف کود روي و همچنين اثر متقابل بين مقادير پتاسيم و روي بر هيچ يک از صفات معني دار نشد.مقايسه ميانگينها بر اساس آزمون دانکن نشان داد که بالاترين عملکرد از کاربرد 225 کيلوگرم در هکتار سولفات پتاسيم با ميانگين توليد 2962.5 کيلوگرم در هکتار بدست مي آيد. اين مقدار کود از نظر آماري اختلاف معني داري را با کاربرد مقادير 75 و 150 کيلوگرم کود نشان نداد. بالاترين وزن هزاردانه (146.6 گرم) نيز با کاربرد 225 کيلوگرم در هکتار سولفات پتاسيم به دست آمد که از نظر آماري اختلاف معني داري را با کاربرد 150 کيلوگرم در هکتار نداشت. همچنين کاربرد مقادير 150،75 و 225 کيلوگرم در هکتار سولفات پتاسيم در مقايسه با عدم کاربرد آن تعداد غلافهاي گياه را به طور معني دار افزايش داد، ولي هيچ يک از اين سه سطح اختلاف معني داري را با يکديگر نشان ندادند.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين مطالعه ارزيابي تاثير سطوح مختلف مس بر رشد، غلظت و جذب کل مس توسط گندم مي باشد. در اين مطالعه تعداد 26 نمونه از خاکها که از نظر مس قابل عصاره گيري با دي تي پي اي و ويژگيهاي فيزيکي و شيميايي متفاوت بودند جهت مطالعه گلخانه اي انتخاب شدند. جهت بررسي تاثير مس بر پارامترهاي رشد و ترکيبات شيميايي رقم گندم فلات از سه سطح مس (صفر،2.5 و 5 ميکرو گرم در گرم خاک به صورت (CuSo₄. 5H₂O استفاده شد. اين آزمايش در سال 1378 به صورت فاکتوريل در سه تکرار و در قالب يک طرح کاملا تصادفي در گلخانه به مدت 12 هفته به اجراء در آمد. نتايج نشان مي دهد که کاربرد 2.5 ميکروگرم مس در گرم خاک باعث افزايش معني دار ميانگين وزن ماده خشک گندم گرديده است و در سطح 5 ميکرو گرم مس در گرم خاک اختلاف معني داري مشاهده نمي شود. کاربرد مس با تغيير معني دار ميانگين غلظت مس در اندام هوائي گندم همراه بوده است به نحوي که از 7.6 در سطح صفر به 8.1 و 8.87 ميکرو گرم در گرم ماده خشک به ترتيب در سطوح 2.5 و 5 ميکروگرم مس در گرم خاک افزايش يافته است. جذب مس نيز از روند مشابه با غلظت مس تبعيت مي نمايد. تجزيه و تحليل رگرسيوني نشان داد که بين مس قابل استفاده و جذب کل مس همبستگي معني داري وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور مطالعه تاثير کودهاي شيميايي، دامي و تلفيق آنها بر عملکرد، ميزان اسانس و ترکيبات اصلي اسانس دانه گياه دارويي زنيان (Trachyspermum copticum) آزمايشي طي سالهاي 1380 و 1381 در مزرعه تحقيقاتي مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي قزوين، در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي با 12 تيمار شامل: مقادير مختلف کودهاي شيميايي نيتروژن و فسفر در 4 سطح (سيستم تغذيه متداول)، کود دامي در 3 سطح (سيستم تغذيه ارگانيک)، تلفيقي از کودهاي شيميايي فوق و کود دامي در 4 سطح (سيستم تغذيه تلفيقي) و شاهد در سه تکرار انجام شد. اسانس دانه با استفاده از روش تقطير با آب استخراج و اندازه گيري شد. ترکيبات اصلي اسانس به روش دستگاهي GC/ MS مورد شناسائي قرار گرفتند. عملکرد دانه، ميزان و عملکرد اسانس و ترکيبات اصلي اسانس دانه مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد با افزايش مقادير نيتروژن و فسفر به ترتيب تا 90 و 60 کيلوگرم در هکتار عملکرد دانه افزايش يافت. کودهاي شيميايي در مقايسه با تيمار شاهد تاثيري بر ميزان اسانس دانه نداشتند. کود دامي، عملکرد دانه و ميزان اسانس دانه را افزايش داد. عملکرد دانه، ميزان و عملکرد اسانس در تيمارهاي تلفيق کودهاي شيميايي و دامي در مقايسه با به کارگيري جداگانه هر يک از آنها بالاتر بودند. با کاربرد 60 کيلوگرم نيتروژن و 40 کيلوگرم فسفر به همراه 25 تن کود دامي در هکتار و يا 90 کيلوگرم نيتروژن و 60 کيلوگرم فسفر به همراه 15 تن کود دامي در هکتار بيشترين عملکرد دانه و عملکرد اسانس حاصل شد. کودهاي شيميايي نيتروژن و فسفر به ترتيب تا مقدار 60 و 40 کيلوگرم در هکتار و کود دامي تا مقدار 20 تن در هکتار باعث افزايش معني دار درصد تيمول اسانس گرديد. در حاليکه درصد پاراسيمن کاهش ولي گاماترپينن تحت تاثير قرار نگرفت. تيمارهاي تلفيق کودهاي شيميايي و دامي از نظر ترکيبات اصلي اسانس تفاوت معني داري با يکديگر نداشتند و بيشترين درصد تيمول را توليد نمودند.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اثر برداشت علوفه در مراحل مختلف رشد بر عملکرد، اجزاي عملکرد و برخي صفات مهم در کشت دو منظوره ارقام يولاف، آزمايشي به صورت کرتهاي يک بار خرد شده (Split plot) در قالب طرح بلوکهاي کاملا تصادفي با سه تکرار در سال زراعي 80- 1379 در مزرعه آموزشي مجتمع آموزش جهاد کشاورزي شهرکرد به مرحله اجرا در آمد. در اين آزمايش تيمارهاي بعد از 5 و 10 سانتيمتر رشد رويشي به همراه عدم برداشت علوفه (کنترل) به عنوان عامل اصلي و 5 لاين مختلف يولاف به شماره هاي 32،28،17،2 و36 به همراه شاهد (جو رقم ماکويي) به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج تجزيه واريانس آزمايش نشان داد که اثرات سطوح عامل اصلي برداشت علوفه بر عملکرد علوفه قصيل، عملکرد کاه، تعداد روز تا 50% خوشه دهي، تعداد روز تا رسيدگي فيزيولوژيکي، ارتفاع گياه، وزن هزاردانه، شاخص برداشت و تعداد پنجه بارور در سطح 5% معني دار بود؛ در حاليکه تعداد دانه در خوشه و تعداد کل پنجه تحت تاثير تيمار مذکور قرار نگرفت. همچنين نتايج حاکي از آن بود که تاخير در برداشت منجر به کاهش عملکرد دانه، عملکرد بيولوژيکي، ارتفاع بوته، تعداد پنجه بارور و وزن هزاردانه شد. بين ژنوتيپها نيز از لحاظ کليه صفات مورد بررسي اختلاف معني داري مشاهده شد؛ لاينهاي 2 و 17 داراي حداکثر و لاينهاي 28 و 32 داراي حداقل عملکرد دانه و علوفه بودند. به طور کلي مي توان چنين نتيجه گيري نمود که برداشت علوفه سبز پس از 5 سانتيمتر رشد رويشي در رقم جو ماکويي و لاينهاي 2 و 17 يولاف بدون مواجه شدن با کاهش عملکرد دانه مي تواند تا حدودي در مواقع ضروري جهت تامين علوفه مورد نياز دام در فصل پاييز و کشت دو منظوره در منطقه مناسب باشند.

 نسخه قابل چاپ

کنه قرمز اروپائي (Panonychus ulmi) افت درجه اول ارقام قرمز و زرد سيب درختي در استان خراسان و ساير مناطق کشور بشمار مي آيد. استفاده از کنه کشهاي جديد ضمن جلوگيري از ايجاد مقاومت در جمعيت کنه ها در تنوع بخشيدن و تلفات بيشتر کنه که در مديريت مبارزه با کنه هاي گياهي اهميت دارد را باعث مي گردد. تاثير کنه کش جديد فنازاکوئين(%20 SC Pride) روي کنه قرمز اروپائي در سالهاي 1375 و 1377 در مقايسه با دو کنه کش به ثبت رسيده اومايت(EC% 57Propargite) و سيترازون(EC %20 Benzoximate) درباغهاي سيب منطقه چناران شهرستان مشهد و در طرح بلوک کامل تصادفي و در شش تکرار )هر تکرار شامل يک درخت) مطالعه گرديد. تاثير تيمارهاي مختلف سموم روي جمعيت مراحل فعال کنه با نمونه برداري تعداد 20برگ از هردرخت ودر فواصل يک روز قبل از سمپاشي و21،14،7،3 و30 روزبعد از سمپاشي انجام گرفت. درصد تلفات کنه با فرمول هندرسون- تيلتون محاسبه و تجزيه آماري روي ميانگين اعداد صورت پذيرفت. نتايج اين بررسي به صورت سالانه ومرکب نشان داد سم پرايد روي کنه قرمز اروپائي در مقايسه با دو کنه کش ديگر تاثير ضربه اي و دوام پايدارتر داشته، به طوري که کنه کش پرايد با ميانگين تلفات 100% جمعيت کنه در هر دو سال کنترل کاملي در مقايسه با تلفات اومايت و سيترازون به ترتيب به مقدار 1.83 و 1.58 درصد داشته است. گروه بندي تيمارها براساس ازمون چند دامنه اي دانکن نيز نشان داد کنه کش پرايد در گروه اول و دو کنه کش ديگر به ترتيب در گروه دوم و سوم قرار گرفتند.

 نسخه قابل چاپ

محدوديت منابع آب و گسترش سطح زير کشت با هدف افزايش توليد محصولات زراعي، اهميت دستيابي به ژنوتيپهاي متحمل به شرايط محيطي دشوار با راندمان مصرف آب بالا را آشکار مي سازد. به منظور ارزيابي تغييرات عملکرد دانه و اجزاء آن و همچنين برخي صفات زراعي ژنوتيپهاي گندم در شرايط تنش خشکي، سه آزمايش مستقل براساس آبياري 100% نياز آبي گياه به عنوان شرايط مطلوب، 75% نياز آبي گياه به عنوان تنش ملايم و 50% نياز آبي گياه به عنوان تنش سخت با شش ژنوتيپ گندم بهاره شامل ارقام فونگ، چمران، استار، استورک، شوا و گرين تحت شرايط آب و هوايي اهواز در سال زراعي 79- 1378 اجرا گرديد. هر آزمايش در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد. تجزيه واريانس مرکب داده ها نشان داد که بين ژنوتيپ هاي مورد مطالعه از نظر تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبلچه و عملکرد بيولوژيکي در سطح 5% و براي وزن هزار دانه، شاخص برداشت دانه، تعداد سنبلچه در سنبله و تعداد دانه در متر مربع در سطح 1% تفاوت معني دار وجود داشت. نتايج همبستگي عملکرد دانه با اجزاء آن نشان داد که عملکرد دانه با عملکرد بيولوژيکي در سطح 1% همبستگي مثبت داشت، در حالي که همبستگي عملکرد دانه با وزن هزاردانه و شاخص برداشت دانه معني دار نبود. با توجه به نتايج به دست آمده و در يک جمع بندي کلي، ارقام فونگ و چمران در شرايط مطلوب، استورک و چمران در تنش ملايم و استورک و گرين در تنش سخت از عملکرد دانه بالاتري برخوردار بودند.

 نسخه قابل چاپ

فعاليت آللوپاتيک پنج گونه علف هرز (Sp.,Centurea depressa Senesio vulgaris,Lolium rigidum,Hordeum spontaneum,Hordeum.) در مقابل 12 رقم گندم بررسي گرديد.عصاره آبي اين علفهاي هرز پس از تهيه تا غلظت 75 و 50 رقيق شد و اثر آنها بر جوانه زني و رشد دانه رستهاي گندم بررسي گرديد. نتايج نشان داد که فعاليت آللوپاتي عصاره آبي علفهاي هرز در بين گونه هاي مختلف تفاوت معني داري داشت. ارقام گندم نيز از نظر حساسيت به علفهاي هرز يکسان نبوده و علفهاي هرز مختلف بر درصد جوانه زني، رشد طولي کولئوپتيل و ريشه و وزن خشک گياهان گندم تفاوت معني داري داشتند.

 نسخه قابل چاپ

در اين مطالعه جنبه حمايتي سياست قيمت تضميني برنج در طي دوره 79- 1373 مورد بررسي قرار گرفته است. قانون تضمين خريد محصولات اساسي کشاورزي به عنوان يک سياست حمايتي و با هدف ايجاد تعادل در نظام توليد، جلوگيري از ضايعات محصولات و ضرر و زيان کشاورزان براي تعدادي از محصولات کشاورزي به اجرا در آمده است. تعيين قيمت خريد تضميني محصولات کشاورزي در کشور عمدتا براساس معيار هزينه توليد صورت گرفته و در اين بين به ساير متغيرهاي موثر و مهم مانند قيمت جهاني محصول، روند کلي قيمتها در کشور، تورم و ... توجهي نشده است. در اين تحقيق، آمار و اطلاعات مربوط به هزينه توليد برنج دانه بلند پرمحصول دو استان گيلان و مازندران از طرح هزينه توليد وزارت جهاد کشاورزي استخراج شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد سياست قيمت تضميني در مورد محصول برنج جنبه حمايتي نداشته و عليرغم وجود سياست قيمت تضميني براي ارقام پرمحصول، توليد آن با کاهش روبرو گشته است. بنابراين سياست قيمت تضميني برنج بايد با مد نظر قرار دادن حمايت موثر مورد تجديد نظر کلي قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

يکي از راههاي تأمين علوفه مورد نياز دامها، استفاده دو منظوره از غلات است. به منظور ارزيابي عملکرد ارقام غلات در کشت دومنظوره آزمايشي طي سه سال زراعي (از 1369 الي 1372) در ايستگاه تحقيقات کشاورزي کبوترآباد اصفهان به صورت طرح کرتهاي يک بار خرد شده در قالب بلوکهاي کامل تصادفي در چهار تکرار انجام شد. فاکتور اصلي شامل 5 رقم (ارقام گندم قدس و روشن، ارقام جو والفجر و ريحان و يک رقم تريتيکاله) و فاکتور فرعي شامل 2 رفتار برش و عدم برش علوفه بود. نمونه هاي علوفه در اواخر پنجه زني و قبل از ساقه رفتن برداشت شدند. نتايج نشان داد که بيشترين عملکرد علوفه خشک و عملکرد پروتئين علوفه (به ترتيب 4432 و 926 کيلوگرم در هکتار) مربوط به تريتيکاله و کمترين آن (به ترتيب 2975 و 708 کيلوگرم در هکتار) مربوط به گندم قدس بود. عملکرد علوفه خشک و پروتئين علوفه گندم روشن و ارقام جو والفجر و ريحان با هم تفاوتي نشان نداد. بيشترين عملکرد دانه مربوط به تريتيکاله (9060 کيلوگرم در هکتار) و کمترين آن مربوط به ارقام جو والفجر و ريحان بود. گندم قدس نيز با ميانگين عملکرد دانه 8550 کيلوگرم در هکتار نسبت به گندم روشن (با ميانگين 7550 کيلوگرم در هکتار) محصول بيشتري توليد کرد. برداشت علوفه سبب کاهش عملکرد دانه، عملکرد بيولوژيکي و افزايش شاخص برداشت گرديد و از ميان ارقام افت عملکرد دانه گندم روشن در اثر برداشت علوفه معني دار نشد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي تاثير کشت ارگانيک بابونه بر ترکيبات شيميايي و برخي صفات زراعي آن، آزمايشي در سال زراعي 82- 81 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي، به صورت کرتهاي خرد شده و در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهاي مورد مطالعه شامل چهار سطح کود دامي (40،30،0و 50 تن در هکتار) بعنوان فاکتور اصلي و پنج نسبت اختلاط با گياه هميشه بهار (25:75،50:50،75:25،100:0و (0:100 به عنوان فاکتور فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج حاصل نشان داد که بين ماده خشک بابونه و مصرف کود دامي رابطه معني داري وجود ندارد، به علاوه سطح برگ بابونه تحت تا ثير مصرف کود دامي قرار نگرفت و اختلافات مشاهده شده بين ميانگين اين صفات درسطوح مختلف کود معني دارنبود. با کاهش نسبت بابونه در مخلوط با هميشه بهار، سطح برگ، توليد ماده خشک و توليد بذر بابونه به طور معني داري کاهش يافت. ميزان کامازولن اسانس به شدت تحت تا ثير شاخص سطح برگ و ميزان توليد بذر قرار گرفت. نتايج اين آزمايش نشان داد که با ترکيب 50 درصد يا کمتر بابونه در مخلوط با هميشه بهار و مصرف کودهاي دامي مي توان سيستم مناسبي جهت توليد ارگانيک بابونه فراهم ساخت، به طوري که بدون مصرف نهاده هاي شيميايي، ميزان مطلوبي از کامازولن قابل استحصال باشد.

 نسخه قابل چاپ

اين آزمايش در سال 1381 در ايستگاه تحقيقاتي دانشگاه ارسنجان (فارس) در زميني با بافت رسي به منظور بررسي اثر ريزمغذي ها بر خصوصيات کمي و کيفي دو رقم آفتابگردان با استفاده از کرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفي در 4تکرار اجرا شد. فاکتور اصلي شامل 2رقم آفتابگردان بنام هاي1A:هيبريد گلشيد  :(A2, (CMS31×R-43رقم رکورد و فاکتورهاي فرعي شامل 5 تيمار کودي:
(T1=NPKMg),(T2=NPKMg+Fe),(T3=NPKMgFe+B),(T4=NPKMgFeB+Mn), (T5=NPKMgFeBMn+Zn) بود. نتايج نشان داد: عامل رقم بر روي درصد اسيد چرب پالمتيک، شاخص برداشت و قطر طبق تأ ثير بسيار معني دار و بر روي درصد اسيد چرب لينولئيک، اسيد چرب اولئيک، عملکرد دانه در هر بوته، عملکرد روغن، عملکرد بيولوژيک در هر بوته و وزن هزار دانه تأثير معني دار داشته است. عامل تيمار کودي بر روي درصد اسيد چرب لينولئيک، اسيد چرب اولئيک، اسيد چرب پالمتيک، اسيد چرب استئاريک، عملکرد دانه در هر بوته، درصد روغن، عملکرد روغن، شاخص برداشت و وزن هزار دانه تاثير معني داري داشته است. اثر ترکيب تيماري ارقام و تيمارهاي کودکي بر روي صفات عملکرد دانه در هر بوته، اسيد چرب اولئيک و عملکرد روغن در هر هکتار بسيار معني دار و بر روي صفات، عملکرد بيولوژيک در هر بوته، وزن هزاردانه و قطر طبق معني دار بود. هيبريد گلشيد نسبت به رقم رکورد بهتر تشخيص داده شد.

 نسخه قابل چاپ