پژوهش و سازندگي

به منظور بررسي تغييرات ميزان بانک بذر خاک يونجه هاي يکساله و تاثير آن بر زادآوري طبيعي آنها و توليد حداکثر ماده خشک در مرحله مرتعي سيستم تناوبي جو – يونجه يکساله اين تحقيق در قالب آزمايش فاکتوريل بر پايه بلوک هاي کامل تصادفي در 4 تکرار در دو منطقه خرم آباد و کنگاور به صورت ديم اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي عبارتند بودند از: نحوه برداشت علوفه در 2 سطح: T0: عدم برداشت علوفه در دوره هاي رشد. T1: برداشت علوفه در مرحله آغاز گلدهي يونجه يکساله و سيستم هاي کشت مخلوط در 3 سطح M0: کشت خالص يونجه يکساله به ميزان 10 کيلوگرم در هکتار، M1: کشت مخلوط يونجه يکساله و جو به ترتيب به ميزان 10 و 50 کيلوگرم بذر در هکتار M2: کشت مخلوط يونجه يکساله و جو به ترتيب به ميزان 5 و 50 کيلوگرم بذر در هکتار. نتايج نشان داد که برداشت علوفه در هر 3 سيستم کشت باعث کاهش معني دار عملکرد ماده خشک کل و توليد بذر يونجه يکساله و به دنبال آن کاهش ذخيره بذر خاک شد. در تيمار T1M1 نه تنها علوفه بيشتري نسبت به کشت خالص يونجه توليد شد، بلکه به مقدار کافي بذر براي ذخيره بذري خاک به منظور تضمين استقرار مجدد و موفق يونجه يکساله در سيستم تناوبي غله – لگوم توليد گرديد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور توسعه باغات زيتون کشور، توليد نهال مورد نياز از ارقام مختلف تجاري زيتون ضروري مي باشد. با اين وجود برخي ارقام زيتون مانند کالاماتا، آميگداليفوليا و کنسرواليا نسبتا سخت ريشه زا بوده که دلايل آن متفاوت مي باشد، از طرفي با توجه به برخي خصوصيات مطلوب اين ارقام توسعه آنها در برخي مناطق کشور انجام گرفته است، و اين روند نيز ادامه خواهد يافت، بنابراين به منظور بررسي وضعيت ريشه زايي ارقام فوق مطالعه اي در قالب طرح فاکتوريل با پايه بلوک هاي کامل تصادفي (RCBD) با 64 تيمار و 4 تکرار انجام گرديد. در اين مطالعه اثر عوامل تغذيه، غلظت هاي مختلف هورمون ايندول بوتريک اسيد، شکاف دهي قاعده قلمه ها در بهبود ريشه زايي قلمه هاي نيمه خشبي ارقام کالاماتا، آميگداليفوليا، کنسرواليا مورد بررسي قرار گرفت. رقم زرد رودبار نيز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتايج اين مطالعه نشان داد که محلول پاشي درختان مادري با عناصر غذايي روي و بر يک ماه قبل از تهيه قلمه، تاثير زيادي در بهبود ريشه زايي ارقام مورد استفاده دارد. بيشترين درصد ريشه زايي در تيمار هورمون (IBA) با غلظت 4500ppm و همچنين تيمار به همراه روي با غلظت 5000ppm مشاهده گرديد. شکاف دهي قاعده قلمه ها نيز اثر خوبي در افزايش درصد ريشه زايي ارقام مورد استفاده داشت، به طوري که بين قلمه هاي شکاف داده شده و نشده به لحاظ درصد قلمه هاي ريشه دار شده تفاوت معني داري مشاهده گرديد. بين ارقام مورد استفاده تفاوت معني داري به لحاظ درصد ريشه زايي مشاهده گرديد. درصد ريشه زايي در ارقام کنسرواليا، زرد، آميگداليفوليا و کالاماتا به ترتيب 62.03، 58.4، 50.47 و 40.94 درصد ثبت گرديد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف کود نيتروژن بر عملکرد ارقام گندم، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه شهيد باهنر کرمان در سال 1381 اجرا گرديد. آزمايش به صورت کرت هاي خرد شده در قالب بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار پياده شد. نيتروژن به عنوان عامل اصلي در سه سطح (50، 100 و 150 نيتروژن خالص در هکتار) و ارقام گندم به عنوان عامل فرعي در سه سطح (قدس، روشن و محلي شهداد) در نظر گرفته شد. صفات ارتفاع بوته، عملکرد دانه و اجزاي آن، درصد پروتئين دانه، شاخص برداشت، عملکرد بيولوژيک و وزن خشک اندام هاي هوايي مورد بررسي قرار گرفتند. وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد سنبلچه در سنبله، درصد پروتئين دانه، عملکرد بيولوژيک، وزن خشک در مرحله گرده افشاني و عملکرد دانه به طور معني داري با مصرف مقادير بيشتر کود نيتروژن افزايش يافتند. اما شاخص برداشت با افزايش مصرف نيتروژن کاهش يافت. حداکثر عملکرد و ميزان پروتئين دانه در تيمار 100 کيلوگرم کود نيتروژن حاصل گرديد. تفاوت ارقام در کليه خصوصيات مورد بررسي از نظر آماري معني دار بود. رقم قدس، عملکرد بيولوژيک، شاخص برداشت و عملکرد دانه بيشتري نسبت به دو رقم روشن و محلي شهداد نشان داد، ولي ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و درصد پروتئين دانه آن کمتر بود. رقم محلي شهداد بيشترين تعداد سنبله در متر مربع و وزن هزار دانه و رقم روشن بيشترين درصد پروتئين دانه را دارا بود. عملکرد دانه با درصد پروتئين دانه همبستگي منفي (r=-0.779) و با عملکرد بيولوژيک، وزن خشک اندام هاي هوايي و شاخص برداشت همبستگي مثبت و معني دار (به ترتيب r=0.874 و r=0.821 و r=0.741) داشت.

 نسخه قابل چاپ

شور و سديک بودن (قليا بودن) اراضي در حاشيه کوير نمک بجستان از عمده ترين عوامل محدودکننده کشاورزي در منطقه مي باشد. به منظور بررسي چگونگي اصلاح اين خاک ها طرح تحقيقاتي مذکور در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با پنج تيمار آبشويي 25، 50، 75، 100 سانتيمتر آب و شاهد در چهار تکرار انجام شد. ابتدا در کرت هاي چهار متر مربعي بر اساس نقشه آزمايش و تيمار مربوطه آبشويي انجام و پس از آنکه رطوبت خاک به حد ظرفيت مزرعه رسيد نمونه خاک جهت تجزيه و تحليل تغيير ميزان املاح موجود در خاک تهيه گرديد. از نتايج تجزيه خاک قبل و بعد از آزمايش، چنين استنباط مي گردد که کلاس خاک قبل از آزمايش S4A4 بوده و پس از کاربرد يک متر آب آبشويي به کلاس S2A2 تغيير يافته است. تعيين دقيق ميزان آب مورد نياز آبشويي هر عمق خاک از طريق منحني هاي شوري و سديم زدايي تهيه شده مقدور مي باشد. ميانگين اسيديته (pH)، ميانگين هدايت الکتريکي (EC) و ميانگين درصد سديم تبادلي (ESP) عمق يک متري خاک به ترتيب از 8.1، dS/m⁴ 39.1 و 61% قبل از آبشويي به 8.4، dS/m 10.6 و 25% بعد از کاربرد يک متر آب آبشويي تغيير يافته است و خاک روند قليا شدن را در پيش نمي گيرد. با توجه به بافت نسبتا سبک خاک و املاح دو ظرفيتي محلول در آب آبياري و خاک مي توان چنين نتيجه گيري نمود که براي اصلاح و بهسازي اين خاک ها احتياج به استفاده از ماده اصلاح کننده نيست و اصلاح آنها با استفاده از آب هاي نسبتا مناسب امکان پذير است.

 نسخه قابل چاپ

بيست و يک تلاقي حاصل از ترکيب سه لاين تستر با هفت لاين جديد ذرت از نظر واکنش به بيماري پوسيدگي فوزاريومي بلال (Fusarium ear rot) تحت شرايط آلودگي مصنوعي در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي در چهار تکرار در سال 1378 مورد بررسي قرار گرفتند. تجزيه واريانس درصد آلودگي نشان داد که در سطح احتمال 1% اثر تلاقي ها، اثر تسترها و اثر متقابل تستر ×لاين معني دار مي باشند. لاين هاي K3640.2 و B73 ترکيب پذيري عمومي منفي و لاين هاي K3640.1 و K3545.1 ترکيب پذيري عمومي مثبت و معني داري را نسبت به آلودگي به اين بيماري نشان دادند. همچنين تسترهاي K18 و MO17 به ترتيب ترکيب پذيري عمومي منفي و معني دار در سطح احتمال 5% و 1% و تستر K74.1 ترکيب پذيري عمومي مثبت و معني داري را در سطح احتمال 1% از نظر آلودگي به پوسيدگي بلال داشتند. در بررسي اجزا واريانس ژنتيکي، واريانس غالبيت نقش عمده اي در کنترل ژنتيکي اين بيماري نشان داد. بطور کلي تستر K18 و لاين B73 به عنوان منابع احتمالي کاهش دهنده آلودگي نسبت به اين بيماري مشخص گرديدند.

 نسخه قابل چاپ

براي ارزيابي تاثير شدت نور (50 و 75% و 100%) و هرس ريشه عمودي (15، 30 و 45 سانتيمتر از محل يقه) بر رشد رويش طولي و قطري (يقه) نهال بلند مازو تحقيقي در منطقه سنگده در قالب طرح کرت هاي خرد شده با سه تکرار انجام گرفت. نتايج در پايان فصل رويش سال دوم حاکي از آن بود که تيمار ريشه روي رويش طولي نهال هاي بي تاثير بود اما روشنايي هاي 50 و 75 درصد، در مقايسه با روشنايي کامل، رشد بيشتري را باعث شده بود. برعکس روشنايي، هرس ريشه سبب تغييرات در رويش قطري يقه شد. طوري که نهال هاي واجد ريشه هاي 30 و 45 سانتي متري پاسخ بهتري را در اين ارتباط نسبت به نهال هاي داراي ريشه به تيمار 15 سانتي متري نشان دادند. با اين وجود، تاثير توام روشنايي × هرس ريشه روي رويش طولي و نيز رويش قطري يقه معني دار نبود. با عنايت به نتايج اين تحقيق مي توان توصيه نمود که ريشه نهال هاي بلند مازو در زمان انتقال از نهالستان در 30 سانتيمتري (و بيشتر) از محل يقه قطع گردند و در محل اصلي (عرصه احيايي) نيز در نقاطي غرس شوند که سايه اي در حدود 50-25% از نور کامل فراهم شده باشد.

 نسخه قابل چاپ

اراضي لسي مراوه تپه به صورت قطب دامداري استان گلستان و محل چراي قشلاقي دام عشاير کرد استان خراسان همواره مورد بهره برداري بيش از حد ظرفيت قرار دارند. به منظور شناخت تغييرات نفوذپذيري، وزن مخصوص و توليد روانآب اين مراتع، که موثر در فرسايش خاک مي باشد اين تحقيق در قالب آزمايش بلوکهاي کامل تصادفي و براي 5 تيمار قرق، چراي معادل نصف ظرفيت، چراي معادل ظرفيت، چراي معادل دو برابر ظرفيت و چراي معادل سه بربر ظرفيت توليد مراتع و در سه تکرار انجام گرديده است. اندازه گيري مقدار روانآب سطحي ناشي از هر بارندگي در سطح کرت هاي آزمايشي صورت گرفت و در پايان هر سال مقدار نفوذپذيري و وزن مخصوص خاک سطحي تعيين و مقادير آنها تجزيه واريانس و مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان داد در تيماري که چراي دام معادل سه برابر ظرفيت مرتع بود، نفوذپذيري سطحي حداقل و برابر 11.67 سانتي متر بر ساعت است. در تيمار نصف ظرفيت چرا و قرق نفوذپذيري حداکثر مقدار را داشته که معادل 25.54 سانتي متر بر ساعت بوده است. وزن مخصوص ظاهري در تيمار 3 برابر ظرفيت چرا نيز حداکثر و معادل 1.27 گرم بر سانتي متر مکعب بود، در صورتي که در تيمارهاي قرق و نصف ظرفيت چرا حداقل و معادل 1.09 گرم بر سانتي متر مکعب بوده است. روان آن سطحي در تيمار سه برابر ظرفيت چرا برابر 130.28 متر مکعب و در تيمار قرق 45.6 متر مکعب در هکتار بوده است. تجزيه و تحليل هاي آماري اختلاف معني داري را بين تيمار سه برابر ظرفيت چرا با تيمارهاي قرق و نصف ظرفيت چرا در مقادير روان آب، وزن مخصوص ظاهري و نفوذپذيري سطحي خاک نشان مي دهد. بر اساس نتايج فوق عدم تعادل منطقي بين دام و مرتع باعث افزايش فشردگي خاک و روان آب گرديد. لذا جهت کاهش آسيب هاي حاصل از فرسايش خاک و بروز سيل در مراتع لسي مستعد فرسايش لازم است مطابق ظرفيت مرتع و کمتر از آن چراي دام برنامه ريزي شود.

 نسخه قابل چاپ

لس يکي از مهمترين واحدهاي رسوبي کواترنر قلمداد مي شود. سطحي بالغ بر 3000 کيلومتر مربع از استان گلستان را نهشته هاي لس پوشانده است. اين رسوبات به لحاظ ويژگي هاي فيزيکي و شيمايي از رسوب زايي و فرسايش پذيري زيادي برخوردار بوده و سهم عمده اي از بار معلق رودخانه ها را به خود اختصاص مي دهند. رسوبات لس مناطق مختلف در برابر فرسايش رفتارهاي متفاوتي دارند. به طوري که اشکال فرسايش خندقي و تونلي در لس هاي مناطق خشک و نيمه خشک تراکم زيادي دارند ولي در لس هاي مناطق معتدل و نيمه مرطوب استان کمتر به چشم مي خورند. به نظر مي رسد خصوصيات شيميايي، فيزيکي، عوامل توپوگرافي و آب و هوايي نقش تعيين کننده اي در شدت رسوب زايي و فرسايش پذيري اين نهشته ها داشته باشند. از اين رو در اين تحقيق سعي شده است با بررسي تاثير برخي از عوامل محيطي در رسوب زايي لس ها و مقايسه نرخ رسوب زايي در مناطق مختلف لسي، عوامل موثر در رسوب زايي و فرسايش پذيري خاک هاي لسي به صورت کمي ارائه شود براي دست يابي به اين مهم، نقشه پراکندگي لس (اعم از لس ها شاخص و حمل شده) و نقشه تقسيمات اقليمي استان با استفاده از اطلاعات مستخرج از تصاوير لندست – TM و آمارهاي جمع آوري شده از منطقه و با کمک نرم افزار ILWIS در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي تهيه گرديد. با بررسي و تلفيق دو نقشه ياد شده و ساير مشاهدات پنج نقطه در هفت تکرار جهت اين تحقيق مد نظر قرار گرفت، در اين نقاط 35 نمونه خاک جهت انجام مطالعات آزمايشگاهي برداشت شد. بافت، درصد مواد آلي، کربنات کلسيم، هدايت الکتريکي و اسيديته نمونه هاي خاک در آزمايشگاه تعيين گرديد. همچنين از يک دستگاه باران ساز جهت اندازه گيري رواناب سطحي و رسوب استفاده گرديد. اثر متغيرهاي مستقل شامل متغيرهاي فيزيکي (درصد رس، سيلت و ماسه) متغيرهاي شيميايي (اسيديته، هدايت الکتريکي، درصد کربنات کلسيم و مواد آلي) و متغير آب و هوايي (شاخص خشکي دومارتن) در رسوب زايي لس بوسيله تحليل رگرسيون چند مرحله اي مورد بررسي قرار گرفت. مقدار ماده خشک نيز به عنوان متغير وابسته تعريف گرديد. بر اساس نتايج بدست آمده، شاخص خشکي دومارتن و درصد مواد آلي با وزن ماده خشک داراي همبستگي بسيار بالايي بودند. به طوري که کاهش رسوب زايي همراه با افزايش مواد آلي و ماده خشک گياهي بود. بر اساس نتايج حاصل، نرخ رسوب زايي در خاک هاي لسي مناطق خشک به طور محسوس بيش از خاک هاي لسي مناطق معتدل تا مرطوب است. از اين رو با استفاده از شاخص خشکي دومارتن و درصد مواد آلي موجود در خاک سطحي، شدت يا نرخ فرسايش در خاک هاي لسي استان گلستان به ترتيب در رده هايي با رسوب زايي کم، متوسط و شديد طبقه بندي گرديد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اثر تيمارهاي مکانيکي و شيميايي در برطرف نمودن خواب و تحريک جوانه زني بذر گونه درختي نمدار Tilia plantyphyllos scoptiliaceap در غالب يک طرح کاملا تصادفي با 14 تيمار و 4 تکرار با آزمايش تيمارهاي خراش دهي، آب گرم 80 درجه سانتيگراد به مدت 10 دقيقه، آب گرم 60 درجه سانتيگراد به مدت 30 دقيقه، اسيد سولفوريک 30 درصد به مدت 10 دقيقه، اسيد سولفوريک 15 درصد به مدت 20 دقيقه، آب اکسيژنه 1 درصد به مدت 20 دقيقه، آب اکسيژنه 1 درصد به مدت 40 دقيقه و شاهد با لايه پردازي در خاک اره پوسيده و ماسه رودخانه اي در سردخانه انجام شد. نتايج نشان داد که بهترين تيمار و بيشترين درصد جوانه زني مربوط به تيمار آب گرم 80 درجه سانتيگراد به مدت 10 دقيقه در لايه خاک اره پوسيده به مدت 45 روز است. کمترين درصد جوانه زني مربوط به تيمار اسيد سولفوريک 30 درصد به مدت 10 دقيقه، آب اکسيژنه 1 درصد به مدت 20 دقيقه و 40 دقيقه پس از طي 90 روز و تيمار شاهد به مدت 180 روز در لايه خاک اره و ماسه مشاهده شد.

 نسخه قابل چاپ

در تحقيق مذکور بررسي آناتومي و گرده شناسي جنس کلاغک. Muscari Mill. از خانواده (Liliaceae) راسته سوسن (Liliales) متعلق به تک لپه اي ها، بررسي شده است. اين جنس در ايران 7 گونه دارد که متعلق به زير جنس هاي Leopoldia, Bothryanthus و Pseudomusari مي باشد. در بررسي آناتومي برش هاي عرضي و طولي از ساقه، ريشه و برگ توسط ميکروتوم تهيه و سپس رنگ آميزي مضاعف صورت گرفت. در مطالعه گرده ابتدا، طول استوايي و قطبي گرده با ميکروسکوپ نوري و سپس تزئينات سطح گرده با ميکروسکوپ الکتروني (SEM) روئيت گرديد. در بررسي آناتومي نمي توان تفکيکي بين گونه ها و حتي زير جنس ها قائل شد اما در بررسي گرده مي توان زير جنس ها را از هم جدا کرد.

 نسخه قابل چاپ

در اين مطالعه گرده بينه ها از توده دست کاشت اکاليپتوس در نورآباد ممسني تهيه شدند و به قطعات 100×7×7 سانتي متر تبديل شدند و تا رطوبت زير 20 درصد خشک شدند. جهت تحقيق طرح آزمايشي کرتهاي خرد شده انتخاب شد. سه روش اشباع شامل بتل، روپينگ و روپينگ مضاعف و سه ماده حفاظتي همراه با نمونه هاي شاهد بکار گرفته شد. يک ماده حفاظتي کرئوزوت بود و دو ماده ديگر محلول در آب بودند که براساس استاندارد AWPA و pH مناسب ساخته شد. نتايج به دست آمده حاکي از اينست که آغشته کردن چوب باعث عکس العمل دروني چوب و عناصر چوبي مي شود. مقاومت مکانيکي نمونه هاي تيمار شده نسبت به نمونه هاي شاهد افت پيدا مي کند. افت مقاومت مکانيکي از جذب ماده حفاظتي، خسارتهاي وارده بر ساختمان چوب، گرماي احتمالي در زمان اشباع، فرار بودن بعضي از مواد حفاظتي و خشک کردن مجدد ناشي شده است. به نظر مي رسد کاهش مقاومت با هيدروليز اسيدي واحدهاي سلولز متناسب است. روش روپينگ و مواد با فراريت کم مانند کرم مس ارسنيک به سايرين ترجيح داده مي شوند.

 نسخه قابل چاپ

شناسايي کلن هاي گونه هاي مختلف صنوبر با استفاده از صفات مورفولوژيکي به راحتي امکان پذير نيست. در حالي که نشانگرهاي ملکولي مبتني بر پلي مورفيسم DNA مانند ميکروساتلايت براي شناسايي کلن ها به ويژه در مراحل اوليه رشد، بسيار مناسب هستند. در اين تحقيق تنوع ژنتيکي 12 کلن از 4 گونه صنوبر متعلق به مناطق مختلف ايران به همراه 86 کلن از 4 گونه صنوبر متعلق به جمعيت هاي طبيعي کشور هلند، با استفاده از نشانگر ملکولي ميکروساتلايت بررسي گرديد. ابتدا شرايط واکنش زنجيره اي پليمراز (PCR) بر روي DNA برگ هاي جوان همراه با 7 جفت آغازگر جهت تکثير توالي هاي تکراري ساده بهينه سازي شدند، سپس محصولات واکنش PCR بوسيله الکتروفورز ژل آگاروز و رنگ آميزي با اتيديوم برومايد قابل رويت گشتند. براي تعيين پلي مورفيسم بين کلن ها، محصولات واکنش PCR بوسيله الکتروفورز ژل پلي اکريل آميد و رنگ آميزي با نيترات نقره قابل رويت شدند. داده هاي حاصل در نرم افزار Pog Gene مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. بر اساس نتايج حاصله، در ميان جمعيت هاي مورد بررسي کلن هاي دورگ صنوبر از بالاترين ميزان هتروزيگوسيتي برخوردار بودند. همچنين تفکيک مناسب کلن ها و گونه ها مطابق با واقعيت هاي سيستماتيک صورت گرفت. تعداد آلل ها در مکان هاي ژني توالي هاي تکراري بين 9 تا 13 و متوسط 11.11 براي هر مکان ژني بود. هتروزيگوسيتي مشاهده شده بين 0.13 تا 0.98 و متوسط 0.71 براي هر مکان ژني برآورد گرديد. فاصله ژنتيکي جمعيت هاي مختلف نيز محاسبه شد. بر اين اساس گونه Populus alba بيشترين فاصله ژنتيکي را از ساير گونه ها نشان داد کلن هاي مشکوک به دورگ در اين رابطه قرابت بيشتري را با کلن هاي گونه P. nigra  نشان دادند.

 نسخه قابل چاپ

منطقه مورد مطالعه با 16873 هکتار در جنوب شهرستان قم واقع شده است. بلندترين نقطه آن 3070 متر از سطح دريا و پست ترين نقطه آن نيز 1050 متر مي باشد. ميانگين بارندگي آن بر اساس نتايج بدست آمده از آمارهاي ايستگاه هواشناسي نزديک آن 252.8 ميلي متر است. نتيجه تحقيقات و بررسي بر روي پوشش گياهي منطقه ذکر شده منتج به شناسايي 484 گونه متعلق به 62 تيره و 274 جنس شده است. بزرگترين تيره گياهي از نظر تعداد گونه ها، تيره گل ستاره اي يا کاسني (Asteraccae L يا Compositae) با 79 گونه و بزرگترين جنس از نظر تعداد گونه جنس گون (Astragalus L.) از تيره پروانه آسايان (Papilionaceae) با 19 گونه مي باشد. نمودار طيف زيستي گياهان نشان مي دهد که همي کريپتوفيت ها 41.96 درصد، تروفيت ها 29.65 درصد، کامفيت ها 12.94 درصد، ژئوفيت ها 10.23 درصد، هلوفيت ها 0.62 درصد و فانروفيت ها 4.60 درصد از اشکال زيستي گياهان را به خود اختصاص داده اند. نتيجه اين امر نشان دهنده اقليمي سرد و معتدل در اين منطقه است. تعداد 410 گونه (84.71 درصد) از فلور منطقه، متعلق به ناحيه رويشي ايرانو – توراني مي باشد. علاوه بر اين، براساس معيارهاي انجمن حفاظت از ذخاير ژنتيکي (World Conservation Union) يا IUCN (8) سه رسته گونه هاي گياهي آسيب پذير، با خطر کمتر و فاقد اطلاعات در منطقه مورد مطالعه تعيين شده است که جمعا 69 گونه گياهي در رسته گونه هاي گياهي تهديد شده وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق تاثير امواج نامنظم دريا بر ميزان بازتاب امواج از موج شکن هاي توده سنگي شکل پذير مورد بررسي قرار گرفته است. موج شکن شکل پذير، نوعي موج شکن است که نيمرخ اوليه آن در اثر برخورد امواج تغيير شکل پيدا مي کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش مدل آزمايشگاهي در فلوم موج انجام شده است. امواج تابيده شده به مدل مقطع موج شکن، نامنظم با طيف انرژي JONSWAP بوده است. براي بررسي تاثير مشخصات امواج بر ميزان بازتاب امواج، از امواج نشکسته، شکنا و شکسته شده استفاده شده است. محدوده ارتفاعات موج 4 تا 14 سانتيمتر و دوره هاي ميانگين 0.9 تا 1.7 ثانيه در آزمايشگاه در نظر گرفته شده اند. جهت اجراي مصالح لايه آرمور، از سنگ با دانه بندي هاي به ترتيب 1.82، 1.44 و Dn85A/Dn15A=1.14 و محدوده شاخص نفوذپذيري سازه D_n50A/D_n50c?10 و 1£D_nA/D_nc£10 استفاده شده است. براي بررسي تاثير شيب سازه، شيب هاي 1:1.25، 1:2 و 1:1.25 با مقياس 1:50 مورد آزمايش قرار گرفته اند و به منظور بررسي اثر مقياس، چند آزمون شاخص با مقياس 1:30 تکرار شده است. تعداد امواج تابيده شده به مدل سازه از 1000 تا 6000 موج در نظر گرفته شده و مجموعا تعداد 120 آزمايش انجام شده است. نتايج آزمايشگاهي به صورت نمودارها و روابط ضرايب بازتاب ارائه و به کمک روش هاي رگرسيوني خطي چندگانه، روابط جديدي به داده هاي آزمايشگاهي برازش داده شده است، که در اين مقاله ارائه مي گردد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بهينه کردن روش بهره برداري از درختان بنه و پيشنهاد مدلي مناسب براي استخراج مطلوب صمغ از آنها و آسيب کمتر به درخت، آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح پايه بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار (12) در مناطق بنه خيز ايلام طي سالهاي 1381 – 1379 به مدت سه سال اجرا گرديد. سه فاکتور مورد بررسي در اين طرح عبارت بودند از تعداد شيار در سه سطح (10، 20و 30 شيار)، طول شيار در سه سطح (4، 2و 6 سانتي متر) و وضعيت شيار در سه حالت (افقي، مورب و عمودي). اثرات اين فاکتور ها بر روي صفات شادابي درخت، رنگ برگ، رشد ساليانه شاخه، رشد طولي و عرضي برگ مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج مقايسه ميانگين ها در چهار طبقه قطري (قطر برابر سينه) مورد مطالعه نشان داد که در طبقه قطري 50 – 30 سانتي متري تيمار ده (بيست شيار دو سانتي متري افقي)، در طبقه قطري 70 – 50 سانتي متري تيمار پانزده (بيست شيار چهار سانتي متري عمودي)، در طبقه قطري 90 – 70 سانتي متري تيمار بيست و يک (سي شيار چهار سانتي متري افقي) مناسب ترين تيمار ها جهت اجرا هستند.

 نسخه قابل چاپ