پژوهش و سازندگي

پراکنش و فراواني پلانکتون هاي گياهي خور باهوکلات در جنوب شرقي ايران، از آذر 1375 تا آبان 1376 به صورت ماهانه مورد بررسي قرار گرفت. نمونه برداري از اعماق مختلف 8 ايستگاه و توسط بطري نانسن يک ليتري انجام شد. ميانگين سالانه فراواني پلانکتون هاي گياهي درخور 1955±8825 کمترين فراواني در آذرماه و بيشترين آن در مهرماه بدست آمد که طبق آزمون توکي با ديگر ماه ها اختلاف معني دار داشت. در نواحي مياني خور تراکم پلانکتون هاي گياهي بيش از ابتدا و انتهاي آن بود. اما طبق نتايج آزمون توکي بين ايستگاه هاي مختلف، و طبق آزمون t بين لايه هاي مختلف آب هر ايستگاه اختلاف معني داري وجود نداشت. تراکم توده پلانکتون هاي گياهي در زمستان جنس هاي مختلف دياتومه ها به ويژه Pleurosigma، در ماه هاي پيش مانسون دينوفلاژله جنس Ceratium و انواعي از دياتومه ها، در مانسون نيز جنس هاي مختلف دياتومه ها، و در پس مانسون جلبک سيانوفيسه Gloeotrichia بودند. به نظر مي رسد که مهمترين عامل تعيين کننده فراواني و انتشار پلانکتون هاي گياهي در خور باهوکلات، تغييرات حاصل از حاکم شدن شرايط مانسون باشد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي عوامل موثر بر کيفيت شيرخام جمع آوري شده در استان لرستان 2560 رکورد مربوط به بار ميکروبي شيرخام کل استان که طي سال هاي 1378 الي 1381 در آزمايشگاه کارخانه شير پگاه لرستان انجام شده جمع آوري گرديد و آناليز واريانس به روش GLM براي بررسي اثرات سال، فصل و ماه بر روي ميزان با ميکروبي شير صورت گرفت. نتايج نشان داد که اثرات سال، فصل و ماه بر روي بار ميکروبي کاملا معني دار (p<0.01) مي باشد. بين مناطق مختلف استان از لحاظ بار ميکروبي اختلاف کاملا معني دار مشاهده شده است (p<0.01) به طوري که بيشترين بار ميکروبي مربوط به شهرستان هاي بروجرد و دورود با11.59±0.37 CFu/ml و کمترين با ميکروبي مربوط به شهرستان خرم آباد و بخش مرکزي با 6.59±0.37 CFu/ml مي باشد. بين فصول بهار و تابستان با پاييز و زمستان اختلاف معني دار وجود داشت به طوري که بيشترين بار ميکروبي مربوط به فصول بهارو تابستان بود. همچنين بين سال هاي مختلف اختلاف معني داري مشاهده شده است به طوري که کمترين بار ميکروبي مربوط به سال 1381 و بيشترين آن مربوط به سال 1378 مي باشد. در بين ماه هاي سال کمترين بار ميکروبي در فصل آذر با ميزان 6.75±0.44 CFu/ml و بيشترين بار ميکروبي در ماه هاي مرداد و شهريور به ترتيب با ميزان CFu/ml و 8.69±0.56 و CFu/ml و 8.67±0.57 مشاهده گرديد که مي توان با اتخاذ اقدامات بهداشتي و آموزشي در روستاها از مرحله دوشش شير خام تا مراحل مختلف جمع آوري درکاهش ميزان آلودگي و از بين بردن کانون هاي آلودگي اقدام نمود.

 نسخه قابل چاپ

رشد قارچ در پنير فتاي UF يکي از مهمترين عوامل برگشت آن در ايران است. متابوليت هاي Propionibacterium shermanii به صورت يک مخلوط تجارتي حاوي نمک اسيدهاي آلي مختلف که عمدتا شامل پروپيونات کلسيم بوده همراه با رتنتيت در مقادير 0.05 و 1 درصد جهت جلوگيري از اين معضل مورد استفاده قرارگرفت. پس از انکوباسيون و رسيدن به pH مطلوب، نمونه هاي پنير در دو شرايط گرمخانه 25 درجه و سردخانه 4 درجه سانتيگراد نگهداري شدند. pH، شمارش قارچ، با ميکروبي کل و ويژگي هاي حسي شامل بو، مزه، رنگ و قابليت پذيرش پس از 1 ساعت، 1، 14، 28، 56 و 90 روز (براي شرايط سردخانه) و پس از 1 ساعت، 1، 10، 30، 20، 40، 60، 50 و 70 روز (براي شرايط گرمخانه) مورد ارزيابي قرار گرفتند. رشد ظاهري قارچ به عنوان شاخص ماندگاري و توان مخلوط متابوليتي در به تعويق انداختن فساد منظور گرديد. نتايج بيانگر آن است که ماندگاري بين 42-35 درصد بر حسب شرايط مختلف نگهداري افزايش يافته است. نتايج ارزيابي گروه پانل نشان مي دهد تيمار 0.5 درصد که در شرايط سردخانه نگهداري شده بود بالاترين امتياز را از نظر مزه و بو کسب نموده و گروه کنترل بافت بهتري نسبت به سايرين داشت اما اختلاف به لحاظ آماري معني دار نمي باشد. از نظر رنگ نيز هيچگونه اختلاف آماري بين گروه هاي مورد بررسي مشاهده نگرديد. تيمار 1 درصد کمترين امتياز را در مجموع امتيازات کسب نمود. البته بين pH و شمارش قارچ گروه هاي مورد آزمون اختلاف معني دار وجود داشت که نتايج آن مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ

اين آزمايش جهت مقايسه دو روش جيره نويسي براساس اسيدهاي آمينه کل و قابل هضم با استفاده از سطوح مختلف گندم و جو بر روي عملکرد جوجه هاي گوشتي به صورت فاکتوريل و در قالب طرح کاملا تصادفي با 10 تيمار در 4 تکرار و 5 جوجه نر در هر تکرار صورت گرفت. جيره هاي آزمايشي شامل سطوح 0 ، 15 و 30 درصد گندم و 0، 10 و 20 درصد جو بودند که هر کدام بر اساس اسيدهاي آمينه قابل هضم و کل تنظيم شده بودند. تنظيم جيره هاي حاوي سطوح گندم و جو براساس اسيد هاي آمينه قابل هضم در مقايسه با اسيدهاي آمينه کل تاثير معني داري بر فراسنجه هاي عملکردي جوجه هاي گوشتي نداشت (P>0.05). تنظيم جيره هاي حاوي سطوح مختلف گندم و جو براساس اسيدهاي آمينه کل در مقايسه با اسيدهاي آمينه قابل هضم درصد گوشت سينه را به طور معني داري افزايش داد (p<0.05). با افزايش سطوح گندم و جو خوراک مصرفي، ضريب تبديل خوراک و درصد امعا و احشا افزايش يافت (P<0.05). اثر متقابلي بين سطوح گندم و جو و روش جيره نويسي مشاهده نشد. براساس نتايج اين آزمايش تنظيم جيره ها براساس اسيدهاي آمينه قابل هضم نسبت به معيار اسيدهاي آمينه کل در جيره هاي حاوي مواد خوراکي معمول با قابليت هضم بالاي اسيدهاي آمينه برتري ندارد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور تعيين ارزش غذايي مغز ميوه بلوط تانن گيري شده و تاثير آن بر روي توان توليدي و خصوصيات لاشه جوجه هاي گوشتي آزمايشي در قالب طرح کاملا تصادفي متعادل با 5 تيمار (جيره هاي غذايي) و 4 تکرار با 25 قطعه جوجه گوشتي درهر تکرار (تعداد 500 قطعه جوجه گوشتي يکروزه) به مدت 49 روز در شرايط پرورش يکسان اجرا گرديد. ترکيبات شيميايي ميوه بلوط تانن گيري شده شامل ماده خشک، پروتيين خام، چربي خام، فيبر خام، خاکستر، کلسيم، فسفر، نشاسته و تانن به ترتيب 91.5، 5.7، 4.45، 3.75، 0.86، 0.20، 0.12، 53.36 و 1.76 درصد در ماده خشک بود. انرژي قابل سوخت و ساز ظاهري (AME) و تصحيح شده براي ازت (AMEn) به ترتيب 3085 و 3239 کيلوکالري در کيلوگرم ماده خشک بود. جيره هاي آزمايشي شامل سطوح 0، 5، 10، 15 و 20 درصد ميوه بلوط تانن گيري شده براساس توصيه هاي NRC تعديل شده به 2900 کيلوکالري در کيلوگرم انرژي قابل سوخت و ساز و غلظت يکسان ساير مواد مغذي دردوره هاي آغازين (0 تا 3 هفتگي) و رشد (4 تا 7 هفتگي) تنظيم گرديدند. صفات افزايش وزن، مصرف خوراک، ضريب تبديل غذايي در دوره هاي آغازين، رشد، 1 تا 6 هفتگي و 6 و 7 اندازه گيري و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. نتايج آزمايش نشان داد که تيمارهاي آزمايشي براي صفات افزايش وزن، مصرف خوراک، ضريب تبديل غذايي در دوره آغازين، رشد، 1 تا 6 هفتگي و کل دوره اختلاف معني داري با يکديگر نداشتند. ميانگين اين صفات درکل دوره براي تيمارهاي 1 تا 5 به ترتيب 40.27، 38.16، 40.09، 37.82، 37.97 گرم در روز براي افزايش وزن روزانه و 84.95، 84.48، 84.62، 58.21 و 58.38 گرم در روز براي مصرف خوراک و 2.11، 2.21، 2.11، 2.25 و 2.25 براي ضريب تبديل غذايي بود. در کل دوره آزمايش، اختلاف ميانگين وزن زنده و درصد تلفات در بين تيمارهاي آزمايشي معني دار نبود. در مورد صفات مربوط به لاشه، وزن سينه در پايان دوره پرورش و وزن چربي محوطه شکمي در پايان 6 هفتگي در بين تيمارهاي آزمايشي اختلاف معني داري را نشان داد (p<0.05) نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد که استفاده از ميوه بلوط تانن گيري شده در جيره غذايي جوجه هاي گوشتي تا سطح 20 درصد، بدليل نداشتن اثرات نامطلوب بر عملکرد و اقتصادي بودن قابل توصيه است.

 نسخه قابل چاپ

نتايج حاصل از بررسي زيستي ساردين سند (Saradinella sindensis) صيد شده توسط شناورهاي مجهز به تورپرسارين از آبان ماه 80 تا آبان 81 ساحلي منطقه جاسک نشان داد که اوج اصلي تخم ريزي مشاهده شده در ارديبهشت ماه سال 1381 بود. و  دو اوج ديگر نيز در تيرماه و مهرماه همان سال مشاهده شد. ميانگين و انحراف معيار هم آوري مطلق به دست آمده برابر با 9607±18366 عدد تخم بود. مقدار LM50 براي ساردين سند 155 ميلي متر محاسبه شد. نسبت جنسي ماده به نر طي دوره بررسي اختلاف معني دار را در سطح قابل انتظار (1:1) نشان نداد (p<0.05). رابطه بين طول کل و هم آوري مطلق براي اين گونه y=3E-0.9x^5.8048 بدست آمد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور مطالعه روند تجزيه پذيري ماده خشک، پروتيين خام و تعيين نوع پروتيين قابل تجزيه کنجاله منداب فرآيند نشده و تف داده شده، آزمايشي با تلفيق روش کيسه هاي نايلوني و تکنيک الکتروفورز ژل پلي آکريلاميد (SDS-PAGE) انجام شد. با استفاده از روش کيسه هاي نايلوني، مقدار 5 گرم نمونه کنجاله منداب (فرآيند نشده و تف داده شده) به مدت صفر، 2، 4، 6، 8، 12، 24 و 48 ساعت در شکمبه سه راس گاو نر اخته بالغ سيستاني فيستوله دار انکوباسيون شد. پس از انکوباسيون و سشتشوي کيسه ها، مواد باقي مانده منجمد و با فريز دراير (خشک برودتي) خشک شد. ماده خشک، پروتيين خام، الگوي زير واحدهاي پروتيين هاي کنجاله منداب و دنسيتومتري پروتيين ها تعيين شد. تفاوت معني دار بين فراسنجه هاي مختلف تجزيه پذيري و تجزيه پذيري موثر ماده خشک و پروتيين خام کنجاله منداب فرآيند نشده و تف داده مشاهده شد (p<0.05). تجزيه پذيري موثر پروتيين خام کنجاله منداب فرآيند نشده و تف داده شده در سرعت عبور 5 درصد در ساعت به ترتيب 65.18 و 51.36 درصد بود. دو نوع پروتيين عمده در کنجاله منداب شامل آلبومين 2S (ناپين) با دو زير واحد به وزن مولکولي 8.5 و 10.8 کيلودالتون و گلوبولين 11S (کروسيفرين) با چهار زير واحد به وزن مولکولي 32.0، 26.8، 21.1 و 20.5 کيلودالتون مشاهده شد که به ترتيب 18.8 و 52.9 درصد از کل پروتيين کنجاله منداب را شامل شدند. زيرواحدهاي ناپين کنجاله منداب فرآيند نشده درزمان صفر ديده نشد. اين پروتيين در زمان صفر انکوباسيون کنجاله فرآيند شده ديده شد و پس از 12 ساعت انکوباسيون تجزيه شد. تجزيه پذيري کروسيفرين کمتر از ناپين بود، به طوري که چهار زيرواحد اين پروتيين در کنجاله فرآيند نشده و فرآيند شده پس از 48 ساعت انکوباسيون درشکمبه به طور کامل تجزيه نشد. قابليت هضم پروتيين خام کنجاله منداب فرآيند نشده در زمان صفر، 8، 12 و 48 انکوباسيون به ترتيب 65.32، 73.38، 73.50 و 75.30 درصد و براي کنجاله تف داده شده به ترتيب 66.28، 71.38، 73.12 و 75.50 درصد بود.

 نسخه قابل چاپ

هدف اصلي اين مقاله اندازه گيري کارآيي اقتصادي و تعيين ميزان سوددهي واحدهاي پرورش جوجه گوشتي استان همدان به تفکيک اندازه مقياس واحدهاي توليد است. بدين منظور، با استفاده از روش طبقه بندي متناسب با حجم نمونه، تعداد 92 واحد پرورش دهنده جوجه گوشتي (20 درصد واحدهاي فعال در نيمه سال 1379) درسطح استان انتخاب گرديد و از طريق تکميل پرسشنامه داده هاي لازم براي دو نوبت جوجه ريزي پاييز و زمستان جمع آوري شد و با استفاده از روش «تحليل فرآگير داده ها» نتايج زير به دست آمد: ميانگين کارآيي فني، کارآيي تخصيصي و کارآيي اقتصادي تحت شرايط بازده متغير نسبت به مقياس به ترتيب 64.4 درصد، 65.3 درصد و 5.43 درصد است. به علاوه، اختلاف بين بهترين واحد پرورش دهنده و ميانگين نمونه براي کارآيي اقتصادي 65.5 درصد است. از سوي ديگر، از 85 واحد مورد مطالعه 48.33 درصد (41 واحد) سودده و بقيه زيانده هستند. از ديدگاه سوددهي، طبقه دوم (15000- 5001 قطعه) درمقايسه با ساير طبقات از وضعيت مطلوب تري برخوردار است.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش به منظور مطالعه اثرات بنتونيت فن آوري شده و نشده و کلينوپتيوليت بر ميزان نيتروژن آمونياکي درون شيشه اي پروتيين قابل هضم در روده و پروتيين قابل حل در شرايط درون شيشه اي انجام شد. در مرحله اول سه سطح (0، 2 يا 4 درصد) از هر يک از افزودني هاي معدني ذکر شده به بيست و يک جيره که از نظر انرژي و پروتيين خام مشابه، ولي از نظر پروتيين قابل تجزيه در شکمبه، متفاوت بود، اضافه و در ساعت هاي مختلف پس از انکوباسيون غلظت نيتروژن آمونياکي اندازه گيري شد. براساس نتايج آزمايشات، استفاده از 2 درصد بنتونيت فراوري شده و نشده يا کلنوپتيوليت، تاثيري بر غلظت نيتروژن آمونياکي در شراط درون شيشه اي نداشت (p>0.05). زماني که نسبت پروتيين قابل تجزيه در شکمبه پايين بود، بنتونيت فرآوري نشده تاثير بيشتري نسبت به کلينوپتيلوليت داشت ولي در سطوح بالاتر پروتيين قابل تجزيه تفاوتي بين اين دو افزودني معدني مشاهده نشد. در مجموع استفاده از 4 درصد از اين مواد معدني، به طور موثرتري غلظت نيتروژن آمونياکي را خصوصا در 4 ساعت پس از انکوباسيون (در مقايسه با شاهد) کاهش دادند (p<0.05). اين اثر با بالاتر رفتن ميزان تجزيه پروتيين بيشتر شد. اضافه کردن بنتونيت سديم (فرآوري شده و نشده) و کلينوپتيلوليت تاثيري بر قابليت حل پروتيين کنجاله سويا نداشت (p<0.05) ولي اضافه کردن بنتونيت فرآوري نشده، قابليت حل پروتيين يونجه را افزايش داد (p<0.05). اضافه کردن بنتونيت فرآوري نشده و کلينوپتيلوليت باعث کاهش قابليت هضم پروتيين جيره درروده شدند (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ

به منظور ارزيابي ميزان دقت و رعايت موازين بهداشتي مصرف داروهاي ضد باکتريايي در مزارع پرورش طيور گوشتي استان تهران، کل استان به چهار منطقه تقسيم گرديد: شرق (شهرستان دماوند)، جنوب شرقي (شهرستان ورامين و شهرري)، جنوب غربي (شهرستان شهريار و اسلام شهر) و غرب (شهرستان هاي کرج و ساوجبلاغ). براساس مطالعات انجام شده، مشخص گرديد که کمترين مصرف داروهاي ضدباکتريايي در منطقه شرق استان بود، که دليل اين امر را مي توان عدم تراکم مزارع و شرايط کوهستاني و آب و هواي مناسب منطقه دانست. حداکثر مصرف داروهاي ضدباکتريايي در قسمت غرب استان بود که دليل آن را نيز مي توان به تراکم زياد مزارع و نامناسب و ضعيف بودن شرايط بهداشتي و مديريتي در بعضي از مزارع اين منطقه دانست.

 نسخه قابل چاپ

ميکزوسارکوما توموري کمياب و غيرمعمول در سگ ها بوده و اغلب در پوست و به ندرت در قلب و کبد اتفاق مي افتد. ميکزوما و ميکزوسارکوما در تمام گونه ها دامي بالغ اتفاق مي افتد. در طول سال 1381 سگ نر، نژاد مخلوط، 10 ساله به کلينيک دام هاي کوچک دانشگاه آزاد اسلامي تبريز به علت ديس فاژي و حضور توده تومورال بر روي لثه حيوان رجوع داده شد. از نظر پاتولوژي ماکروسکوپي تومور غيرکپسوله و ندولار بوده و داراي مناطق پرخون، خونريزي و اکسوداي موکوسي- چرکي بود. براي انجام مطالعات پاتولوژي ميکروسکوپي از توده فوق نمونه هاي لازم برداشته شد و پس از طي مراحل تهيه مقاطع ميکروسکوپي و رنگ آميزي هاي (هماتوکسيلن- ائوزين، آلسيان بلو و تري کروم ماسون) بررسي ها نشان دادند که تومور فوق اختصاص تومور ميکزوسارکوم را دارا مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

به کمک معادله بيلان مي توان تبخير از سطح آزاد آب را برآورد نمود. از اين روش براي تعيين ميزان تبخير از سطح مخزن چاه نيمه سيستان بهره گيري شده است. نه سال اطلاعات روزانه جريان هاي ورودي و خروجي، آمار نوسان سطح مخزن، بارش، تبخير از تشت تبخير کلاس A و سرعت باد مورد استفاده قرار گرفته است. اطلاعات در دو گروه همگن آماري مربوط به سال هاي خشک و سال هاي نرمال – مرطوب طبقه بندي گرديد و گام هاي زماني 5 و 10 روزه براي توسعه مدل آماري به کار گرفته شد. معادله بيلان براي تعيين ضريب تشت تبخير به دو صورت مقدار ثابت و تابعي از سرعت باد تعريف گرديد. براي مورد اول مقدار ثابت 0.55 و براي روش دوم ضريب متغيري بين 0.5 تا 0.77 به دست آمد. در مرحله توسعه روابط، آزمون F در سطح اعتماد 99 درصد و همچنين در مرحله صحت يابي، آزمون K² در سطح اعتماد 99 درصد مدل را تاييد کرد. آناليز حساسيت نشان داد که مدل با ضريب ثابت در گام هاي زمان 5 و 10 روزه و گروه هاي همگن آماري از حساسيت يکساني برخوردار است در حالي که با ضريب متغير، حساسيت نسبت به عرض از مبدا بيشتر از شيب تابع باد بوده، مدل نسبت به گام هاي زماني 5 و 10 روزه از حساسيت يکساني برخوردار است. از طرف ديگر، در گروه سال هاي نرمال – مرطوب، حساسيت به ضرايب مزبور کمتر از گروه سال هاي خشک مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق به منظور بررسي تاثير کشت Atriplex canescens بر خصوصيات فيزيکي و شيميايي خاک در منطقه طرح بيابان زدايي آغذي گنگ واقع در زاويه زرند ساوه انجام شد. با توجه به هدف تحقيق، از 8 ناحيه آتريپلکس کاري شده و 8 ناحيه شاهد به روش تصادفي – سيستماتيک نمونه برداري انجام شد. با توجه به تراکم بوته هاي آتريپلکس، پلات هاي 6 در 8 متر مربع براي نمونه برداري مورد استفاده قرار گرفت. در پلات ها، در منطقه بوته کاري از دو محل زير و بين بوته ها و در پلات هاي منطقه شاهد تنها از خاک يک محل نمونه برداري انجام شد. نمونه برداري از خاک زير بوته ها از دو عمق 0-20 و 20-40 سانتيمتر و از خاک بين بوته ها و پلات هاي شاهد از عمق هاي 0-20، 20-40، 40-60 و 60-80 سانتيمتر انجام شد. سپس خصوصيات خاک از قبيل بافت، اسيديته، هدايت الکتريکي، آهک، ماده آلي، پتاسيم، نيتروژن و فسفر اندازه گيري شد. نتايج نشان مي دهد که خصوصيات خاک از قبيل پتاسيم، فسفر، نيتروژن، اسيديته، ماده آلي و هدايت الکتريکي درعمق 0-20 سانتي متري زير بوته ها افزايش يافته است. همچنين با افزايش عمق خاک، تاثير گونه بر خصوصيات خاک کاهش مي يابد. به طور کلي در اين تحقيق تاثير کشت گونه A canescens بر برخي از خصوصيات فيزيکي و شيميايي خاک مثبت ارزيابي مي شود.

 نسخه قابل چاپ

در سال هاي اخير، گونه هاي مختلف اوکاليپتوس به دليل اهميت اقتصادي در صنايع سلولزي و بهداشتي – دارويي و نيز نقش مهم آنها در جنگل کاري و افزايش فضاي سبز توسعه پيدا کرده است. در اين تحقيق، براي ارزيابي يکي از ترکيبهاي اوکاليپتوس به نام 1 – 8، سينئول که در صنايع بهداشتي – دارويي ارزشمند بوده، بر روي تعدادي از گونه ها بررسي اوليه انجام شد که ميزان آن در دو گونه قابل توجه بوده و در اين جا گزارش مي شود. در اين تحقيق، برگ درخت دو گونه اوکاليپتوس با نامهاي علمي Eucalyptus leucoxylon و Eucalyptus torquata از منطقه شمال خوزستان در اواسط اسفند 1382 جمع آوري گرديد. بازده اسانس نمونه ها که به روش تقطير با آب تهيه شده بود به ترتيب 1.54 درصد و 1.11 درصد بدست آمدند. سپس نمونه توسط دستگاه هاي کروماتوگرافي گازي (GC) و کروماتوگرافي گازي متصل به طيف سنج جرمي (GC/MS) مورد تجزيه قرار گرفت. ترکيب هاي عمده در گونه E. leucoxylon عبارتند از: 1، 8 – سينئول (88.9 درصد)، ترپين – 1 – ال (3.7 درصد) و ترپينئول (1.6 درصد) و در گونهE. torquata عبارتند از: 1، 8 – سينئول (63.3 درصد)، آلفا – پينن (11.1 درصد) و (زد، ايي) فارنسيل استات (Z,E) (7.8 درصد) مورد شناسايي قرار گرفتند. درصد بالاي ترکيب 1، 8 – سينئول و مصرف بالاي اين ترکيب در صنايع مختلف و توجيه اقتصادي آن جهت توليد انبوه در گونه E. leucoxylon  امکان توسعه کشت اين گونه را براي توليدکنندگان فراهم خواهد کرد. نتايج تجزيه ترکيب هاي اسانس دو گونه E. leucoxylon و E. torquata را براي اولين بار در ايران و پس از يک دوره ده ساله سازگاري در اين مقاله گزارش شده است.

 نسخه قابل چاپ