پاسخ به:پژوهش و سازندگي
ملاس - از فرآورده هاي جنبي صنعت نيشکر - ترکيبي آلي حاوي مقادير زيادي هيدرات هاي کربن همراه با مقداري پروتئين، موم، صمغ و پکتين است که در اين تحقيق، امکان استفاده از آن به عنوان اصلاح کننده خاک هاي آهکي بررسي شده است. نمونه هاي خاک از عمق 30 - 0 سانتي متري سطح خاک دو منطقه هفت تپه و لوشان در استان هاي خوزستان و گيلان جمع آوري شدند. تيمارها با توجه به جرم مخصوص ظاهري خاک ها و عمق 30 – 0 سانتي متري شامل شاهد، مقادير 5/2، 5، 10، 20 و 40 تن در هکتار از ملاس، 10 تن در هکتار ملاس به همراه 10 تن در هکتار گوگرد عنصري و 10 تن در هکتار ملاس به همراه 40 تن باگاس نيشکر بودند. ملاس به صورت مخلوط با آب به نمونه هاي 500 گرمي خاک در ظروف پلاستيکي اضافه شد و رطوبت آنها براي مدت سه ماه در حد ظرفيت زراعي ثابت نگه داشته شد. در زمان هاي 1، 30 و 90 روز پس از شروع آزمايش از نمونه ها، نمونه هاي فرعي برداشت و در آنها، pH، EC، نيتروژن کل، ماده آلي و غلظت فسفر و پتاسيم قابل جذب اندازه گيري شد. نتايج نشان داد که ملاس در همه مقادير به يک اندازه سبب کاهش معني دار pH خاک نسبت به شاهد شده است. گوگرد عنصري به طور معني دار، pH خاک را کاهش داد، اما باگاس اثري بر pH خاک نداشت. ملاس سبب افزايش هدايت الکتريکي خاک شد که در تيمار 40 تن در هکتار، اين افزايش قابل ملاحظه بود. ملاس سبب افزايش ازت کل اما کاهش فسفر قابل جذب خاک شد. تغييرات ازت و فسفر در طول زمان در برخي تيمارها، افزايشي و در برخي ديگر، کاهشي بود. ملاس متناسب با مقدار مصرف سبب افزايش پتاسيم قابل جذب خاک شد. گوگرد عنصري بر ازت کل و فسفر و پتاسيم قابل جذب خاک، تأثير قابل ملاحظه اي نداشت، اما باگاس بر فسفر و پتاسيم اثر معني دار داشت. در کل ملاس مي تواند به عنوان يک اصلاح کننده در خاک هاي آهکي استفاده شود، اما پيشنهاد مي شود که اثر ملاس بر رشد گياه و خصوصيات شيميايي خاک هاي آهکي در شرايط گل خانه و مزرعه بررسي شود.
نسخه قابل چاپ
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
بررسي اثر اسانس گل هاي اسطوخودوس (Lavandula angustifolia)، بذور رازيانه (Foeniculum vulgare) و زيره سبز (Cuminum cyminum) و پيکره رويشي نعناع فلفلي (Mentha piperita) روي قارچ هاي عامل پوسيدگي و کپک زدگي پس از برداشت ميوه توت فرنگي شامل Botrytis cinerea، Aspergillus niger و Rhizopus stolonifer در محيط کشتPDA نشان داد که اسانس هاي رازيانه و زيره سبز داراي فعاليت ضدقارچي بالايي بوده و در غلظت 1500 ميکروليتر در ليتر براي آزمايش در شرايط in vivo انتخاب گرديدند. نتايج روي ميوه هاي مايه زني شده با سوسپانسون 1X105 اسپور قارچ درميلي ليتر آب مقطر استريل نشان داد که اسانس زيره سبز نسبت به رازيانه در کنترل قارچ هاي R. stolonifer و B. cinereaروي ميوه توت فرنگي موثرتر است اما در مورد قارچ A. niger تفاوت چنداني در فعاليت بازدارندگي هر دو اسانس مشاهده نشد. هر دو اسانس به روش غوطه وري، باعث کمترين پوسيدگي و کلونيزاسيون قارچي توسط A. niger روي ميوه شدند. همچنين محلول پاشي اسانس زيره سبز در کنترل A. niger روي ميوه تاثير قابل ملاحظه اي نشان داد. اسانس زيره سبز به روش غوطه وري در کنترل پوسيدگي خاکستري ميوه توت فرنگي بيشتربن تاثير را نشان داد و با قارچ کش تيابندازول (5/1 در هزار) به روش غوطه وري در يک گروه آماري قرار گرفت در صورتيکه اسانس زيره سبز به روش محلول پاشي روي ميوه در کنترل بيماري ناشي از R. stolonifer موثرتر بود.
به منظور مطالعه عوامل فوزاريومي بلايت سنبله گندم، از سنبله هاي داراي علايم ظاهري بيماري طي سالهاي 1384 -1382 از مناطق مختلف گندم كاري استان خوزستان نمونه برداري شد. نمونه هاي مورد نظر پس از ضدعفوني سطحي بر روي محيط هاي كشت عمومي و محيط انتخابي قرار داده شدند. در مجموع 56 جدايه قارچ از جنس فوزاريوم از قسمت هاي پوشينك، دانه، محور سنبلچه و سنبله جدا و به روش تك اسپور و نوك ريسه خالص سازي گرديدند. جدايه هاي بدست آمده با استفاده از كليد هاي معتبر در حد گونه شناسايي شدند و در 9 گونه قرار گرفتند. گونه هاي شناسايي شده شامل F. culmorum ،F. proliferatum ،F. equiseti ، F. moniliforme ، F. crookwellens ، F. lateritium ، F. xylarioides ، F. subglutinans ، F. semitectum بودند. در آزمون توانايي بيماريزايي گونه هاي ياد شده از نظر آماري بين آنها تفاوت معني داري وجود داشت. نتايج نشان داد كه بيماريزايي گونه هاي فوزاريوم در سطح 1 درصد با هم تفاوت دارند و بر اساس آزمون دانكن در سطح 5 درصدگونه F. culmorum در يك گروه و بقيه در گروههاي ديگر قرار گرفتند. بر اساس منابع موجود گونه F. crookwellens براي اولين بار از سنبله گندم از خوزستان گزارش مي شود.
گونه Pistacia vera به عنوان يك محصول مهم باغي جايگاه خاصي را در بين توليدات كشاورزي داراست و بخش عمده اي از صادرت غيرنفتي ايران را تشكيل مي دهد. ايران بزرگترين توليد كننده پسته در جهان است. پسته بومي ايران داراي 62 واريته است. در اين تحقيق دو واريته مهم تجاري، اوحدي و كله قوچي از روستاي فيروزه شهرستان سيرجان انتخاب شدند. با وجود اهميت علم آناتوميكي و اهميت پسته و نقش آن در صادرات كشور، تاكنون از نقطه نظر آناتومي كمتر مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق خصوصيات آناتوميكي برگ، ساقه و ميوه پسته و تاثير شوري بر ساختار آناتوميكي آن به كمك ميکروسکوپ الکتروني (SEM) و نوري (MO) مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از مطالعات برگ نشان مي دهد كه 1- تراكم كرك هاي ساده و غده اي در سطح برگ، تراكم موم ها، ضخامت پهنك برگ، طول سلول هاي اپيدرم، طول سلول هاي پارانشيم نردباني و تراكم كريستال ها در بافت مزوفيل و نحوه سازگاري دو واريته نسبت به شوري، بين دو واريته اوحدي و كله قوچي تفاوت وجود داشت. 2- شوري در هر دو واريته باعث افزايش تراكم كرك هاي ساده به خصوص در سطح فوقاني برگ و كاهش تراكم كرك هاي غده اي به ويژه در سطح تحتاني برگ شد. 3- سازگاري واريته اوحدي نسبت به شرايط نامساعد محيط بيشتر از كله قوچي بود. 4- از نظر ساختار آناتومي ساقه، تفاوتي بين دو واريته مورد مطالعه وجود نداشت. 5- ميوه دفرمه شده تحت تاثير عوامل مختلف، از اندازه طبيعي كوچك تر بود. آندوكارپ چنين ميوه اي سالم نبوده و اين ميوه ارزش صادراتي نداشت. تاثير دو عامل شوري و ضربه مكانيكي بر دفرمه شدن ميوه پسته مورد بررسي قرار گرفت. آبياري با آب داراي EC=7.6 ميزان دفرمه شدن ميوه پسته را در درختان پر محصول افزايش داده در صورتي كه در منطقه ديگر داراي آب EC=12.6 اعداد ميوه هاي دفرمه شده بستگي به ميزان محصول نداشت. و عمدتا تعداد ميوه هاي دفرمه شده در اين منطقه كمتر از منطقه با آب داراي EC=7.6 بود. تاثير ضربه مكانيكي بر ميوه 15 روزه باعث ريزش آن شد، اما پس از 15 روز، ميوه هايي باقي ماندند كه ضربه وارده به آندوكارپ آنها آسيب نرسانده بود. چنين ميوه هايي از نظر شكل ظاهري هيچ تفاوتي با ميوه هاي سالم نداشتند. بنابر اين ضربه مكانيكي تاثيري بر دفرمه شدن ميوه پسته نداشت و با رشد ميوه مقاومت آن در برابرضربه مکانيکي بيشتر هم شد.
اين پژوهش در شهريورماه سالهاي 1381 و 1382 در مزارع آفتاب گردان روغني در استان هاي مازندران (شهرستان بهشهر)، گلستان (شهرستان هاي گنبد و کلاله (منطقه گلي داغ))، قم (شهرستان قم)، تهران (شهرستان كرج) و آذربايجان غربي (خوي) انجام شد. در مزارع داراي خسارت پرندگان، گونه هاي خسارت زا شامل كبوتر چاهي (Columba livia) در كرج و قم، گنجشك معمولي (Passer domesticus) در همه مناطق، سهره طلايي (Carduelis carduelis) در منطقه گلي داغ، زاغي (Pica pica)، كلاغ سياه (Corvus frugilegus) و كلاغ ابلق(Corvus corone) در مزارع تحقيقاتي موسسه تهيه و اصلاح نهال و بذر شناسايي گرديدند. در اين بررسي 2866 طبق آفتابگردان از مزارع داراي خسارت به صورت تصادفي انتخاب و ميانگين خسارت در طبق ها با استفاده از روش طلق مشبك و بر اساس محاسبه نسبت سطح خسارت ديده هر طبق به كل سطح طبق) و ويژگي هاي مورفولوژيك و زراعي بر روي آنها انجام شد. ميزان خسارت در سطح مزارع زارعين آفتابگردان، بين 98/0% تا 62/3% از سطح کل طبق هاي مورد بررسي، ولي در مزارع موسسه اصلاح و تهيه نهال و بذر كرج داراي بيشترين ميزان (ميانگين 5/43% از سطح کل طبق هاي مورد بررسي) و همچنين در ايستگاه تحقيقات كشاورزي خوي 6/24% از سطح کل طبق هاي مورد بررسي بود. اندازه گيري هاي مورفولوژيك شامل ارتفاع طبق از سطح زمين، شكل طبق، نحوه خميدگي ساقه، زاويه طبق از سطح افق، قطر طبق، درصد عقيمي مركزي و درصد خسارت پرندگان بودند كه تنها نتايج آزمون همبستگي بين درصد عقيمي و ميزان خسارت پرندگان معني دار بود (p>0.01) ولي در مورد ويژگي هاي ارتفاع طبق از سطح زمين و قطر طبق معني دار نبود (p>0.05). نتايج آزمون تجزيه و تحليل واريانس نيز بيان گر اين بود كه اختلاف ميزان خسارت در گروه هاي مختلف شكل طبق و خميدگي ساقه كاملا معني دار (p>0.01) و براي زاويه طبق از سطح افق معني دار بود (p>0.05). بر اساس نتايج و تجزيه و تحليل انجام شده، بهترين طبق ها بايد داراي درصد عقيمي مركزي كمتر، به شكل مقعر يا تخت، ساقه ها بدون خميدگي، و زاويه 25-16 درجه انتخاب شوند كه داراي خسارت كمتري بودند.
در اين پژوهش، محقق به شناسايي و بررسي ويژگي هاي موثر گوناگون اقتصادي، اجتماعي،آموزشي و ... کشاورزان نخبه استان اصفهان در راستاي پذيرش روش هاي کشاورزي پايدار مي پردازد. کشاورزان نخبه به دليل نقش مهمي که در رهبري فني جامعه کشاورزان در هر منطقه دارا مي باشند نقش عمده اي را در رواج و اشاعه روش هاي کشاورزي پايدار مي توانند دارا باشند.جامعه آماري تحقيق شامل كشاورزان نخبه انتخاب شده در سال هاي 85-1384 در استان اصفهان مي باشند که به روش سرشماري اطلاعات موردنياز از آنها گردآوري گرديد. ابزار اصلي جمع آوري اطلاعات اين تحقيق پرسش نامه مي باشد. علاوه بر آن از روش هاي گردآوري داده ها در روش تحقيق کيفي هم چون مشاهده، مصاحبه، مشارکت، نقشه ها، اسناد نيز استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان دهنده ضرورت ايجاد تغييرات فوري و بزرگ در رهيافت ها، سياست ها و راهکارها در بخش هاي مختلف اقتصاد و جامعه ايران، بويژه در وزارت جهاد کشاورزي و زير مجموعه مهم آن يعني نظام دانش و اطلاعات کشاورزي براي دستيابي به توسعه پايدار کشاورزي مي باشد و همين طور علاقه و آگاهي بالاي کشاورزان نخبه را در مباحث توسعه پايدار در بخش کشاورزي را نشان مي دهد.
در ايران 48 نشريه داراي درجه علمي - پژوهشي در حوزه كشاورزي و علوم وابسته مشغول فعاليت هستند كه وظيفه برقراري ارتباط علمي ميان محققان و دانشجويان اين حوزه را برعهده دارند. پژوهش حاضر به منظور بررسي سطح دسترس پذيري الكترونيكي اين نشريات از طريق اينترنت انجام شده است. نتايج نشان مي دهد تاكنون 1921 شماره از اين 48 نشريه منتشر شده است كه 31 درصد آنها تا پايان سال 1385 به صورت الكترونيكي درآمده و از طريق اينترنت قابل دسترس هستند. در اين ميان حدود 230 شماره از آنها (9/11 درصد) به صورت متن كامل و 366 شماره (19 درصد) به صورت چكيده در اختيار كاربران قرار گرفته است. همچنين در حالي كه ناشران 30 مجله از طريق سايت هاي وب مستقل يا وابسته به سازمان مادر، دستيابي مستقيمي به شماره هاي مختلف نشريات خود فراهم آورده اند، 11 نشريه ديگر از طريق سايت هاي واسط به كاربران عرضه شده اند. 7 مجله نيز هيچ تلاشي براي الكترونيكي ساختن محتواي خود انجام نداده اند. نتايج اين بررسي همچنين نشان مي دهد نشريات با قدمت كمتر گرايش بيشتري به سوي الكترونيكي ساختن محتوا و در دسترس قرار دادن آن از طريق اينترنت داشته اند. تقريبا هيچيك از مجلات اين حوزه، شماره هاي قبل از سال 1377 خود را به صورت الكترونيكي منتشر نكرده اند. بر اساس يافته هاي اين تحقيق تعداد شماره هايي كه به صورت متن كامل ارايه شده اند، روندي رو به رشد داشته است. بررسي سايت هاي وب اين نشريات نيز نشان مي دهد حدود 60 درصد آنها روزآمد بوده، 89 درصد آنها آرشيوي از شماره هاي گذشته خود را فراهم كرده اند و 57 درصد آنها امكان جستجو براي مخاطبان خود را تدارك ديده اند.
هدف اصلي اين تحقيق بررسي ميزان آشنايي و گرايش ذهني و عملي محققان كشاورزي نسبت به كشاورزي پايدار و پاسخگويي به سوالاتي مانند اينکه محققان كشاورزي چقدر با مفهوم كشاورزي پايدار آشنايي دارند؟ محققان كشاورزي چه تصور ذهني نسبت به كشاورزي پايدار دارند؟ و رفتار محققان در قبال كشاورزي پايدار چگونه است؟ مي باشد. اين تحقيق از نوع مطالعات كمي است که به سنجش گرايش محققان كشاورزي نسبت به مفهوم كشاورزي پايدار پرداخته است. متغيرهاي مستقل و وابسته تحقيق شامل مشخصات فردي و سازماني محققان، گرايش پاسخگويان به مفهوم كشاورزي پايدار و ميزان دانش و اطلاعات پاسخگويان نسبت به مفهوم كشاورزي پايدار مي شدند. پرسشنامه مهمترين تكنيك مورد استفاده جهت جمع آوري اطلاعات بوده و جامعه آماري شامل كليه محققان شاغل در مراكز و موسسات تحقيقات زراعي بودند که براي نمونه گيري از جمعيت هاي مورد بررسي از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد که جهت گيري تحقيقاتي پاسخگويان عمدتا در جهت تدوين نيازها و مسايل تحقيقاتي در جهت رفع مسايل و مشکلات بخش کشاورزي و نيز بهره مندي از نظرات و همکاري محققان با تخصص ها و رشته هاي مختلف در انجام اين گونه فعاليت ها بود. از نظر پاسخگويان، نتايج تحقيقات آنان پيامدهايي همچون افزايش عملکرد در واحد سطح، حفظ توليدات کشاورزي در درازمدت، حفظ منابع طبيعي و کشاورزي و نيز افزايش توليد و درآمد کشاورزان را در بر داشته است. هر چند يافته ها نشانگر ديدگاه مثبت محققان نسبت به کشاورزي پايدار و آشنايي و دانش بالاي آنها با اين مفهوم بود لکن آن نشان داد که محققان به بهره گيري از مشارکت روستاييان و مزارع آنان جهت انجام طرحهاي تحقيقاتي توجه کمي دارند.
با توجه به اهميتي كه بيمه كشاورزي در جهت كاهش ريسك توليدي زارعين دارد، شناسايي عوامل موثر در پذيرش بيمه از طرف زارعين و اعمال سياست روي اين متغيرها، با هدف افزايش تقاضاي بيمه محصولات زراعي، بسيار حايز اهميت خواهد بود. در اين مطالعه، عوامل موثر بر پذيرش بيمه در مورد توليد محصولات زراعي منتخب گندم، جو و پنبه، در شهرستان زرين دشت، در سال زراعي 86-85 شناسايي گرديد. از مدل لوجيت جهت تحليل عوامل موثر بر تقاضا، استفاده شده و نگرش زارعين نسبت به بيمه مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه متغيرهاي درآمد حاصل از كشت محصول و سن كشاورز در هر سه محصول معني دار شده اند. متغيرهاي آگاهي از اهداف بيمه و نوع مالكيت، از ديگر متغيرهاي معني دار بوده اند. همچنين، متغير سن زارع در هر سه محصول داراي بيشترين كشش بوده و با توجه به آماره اثر نهايي، در كشت گندم و پنبه، متغير آگاهي از اهداف بيمه و در كشت جو نيز متغير سن بيشترين اثر را در پذيرش بيمه داشتند. در پايان توصيه هايي در جهت سياست گزاري مناسب جهت افزايش اقبال زارعين به بيمه ارايه گرديد.
در اين تحقيق هدف اساسي تعيين مولفه هاي فرآيند توسعه حرفه اي براي مربيان مراکز آموزش وزارت جهاد کشاورزي کشور بوده است، تا بتوان با طراحي فرآيند مناسب، براي توسعه حرفه اي و در نهايت توانمندسازي مربيان برنامه ريزي نمود. اين تحقيق از نوع توصيفي همبستگي بوده که توسط پرسشنامه محقق ساخته پس از سنجش روايي (ديدگاه صاحب نظران) و پايايي (ضريب آلفاي کرنباخ - 65/94%) به انجام رسيده است. جامعه آماري تحقيق مربيان مراکز آموزش وزارت جهاد کشاورزي مي باشند، که تعداد آنها بر اساس آمار موجود 490 نفر است، که از بين آنها نمونه گيري طبقه اي تصادفي (مراکز از جنبه کيفيت تدريس مربيان توسط موسسه آموزش عالي علمي کاربردي به سه دسته درجه 1، 2، 3 تقسيم شده اند) صورت گرفت و حجم نمونه 107 نفر برآورد گرديد. نتايج حاصله حاکي از آن است که بر اساس ميانگين محاسبه شده، ديدگاه هاي مربيان در زمينه تمامي مولفه هاي فرآيند توسعه حرفه اي در سطوح مطلوبي قرار داشته است. تحليل عاملي نيز پنج عامل؛ يادگيري جديد بر مبناي تجارب قبلي، اعمال بازخورد آموزش در طراحي فرآيند، بهره گيري از روش هاي مشارکتي، بهره گيري از فرآيندهاي متنوع و بکارگيري روش هاي انفرادي را با 28/60% تبيين واريانس نشان داد. آزمون مقايسه ميانگين ها نيز نشان داد که در بين مراکز درجه 1، 2 و 3 از جنبه مولفه هاي فرآيند توسعه حرفه اي تفاوت معني داري در خصوص يادگيري جديد بر مبناي تجارب قبلي وجود دارد.
تريپس پياز Thrips tabaci Lindemanيكي از مهمترين عوامل زنده خسارت زا به گل و گياهان زينتي ايران مي باشد. اين آفت به گل هاي شاخه بريده به ويژه ميخك، گلايل، داودي و مريم خسارت شديد وارد مي كند. در صورت عدم مديريت صحيح آفت و سمپاشي هاي مكرر، منجر به افزايش هزينه هاي توليد، آلودگي محيط زيست، مسموميت توليدكنندگان و مصرف كنندگان گل و گياهان زينتي مي شود. آزمايش هاي متعدد براي مقايسه روش هاي مختلف مبارزه با تريپس طي سال هاي 1381 و 1382 در شرايط گل خانه هاي ميخك ايستگاه ملي تحقيقات گل و گياهان زينتي محلات و گل خانه هاي بخش خصوصي انجام شد. در سال1382 نتايج نشان داد روش مبارزه تلفيقي با 22/90 % تلفات در جمعيت تريپس موثرترين روش نسبت به روش هاي كارت زرد و آبي، سم دلتامترين، سم ايميداكلوپريد و رهاسازي سن به صورت مبارزه بيولوژيك بوده است. سپس در سال هاي 1384 و 1385 در شش گلخانه از شهرستان محلات با در نظر گرفتن گل خانه هاي شاهد، سمپاشي شده و تلفيقي (سمپاشي و سپس رهاسازي 3 سن شكارگر (Orius albidipennis Router) به ازاي هر گياه) انجام شد.آزمايشات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تيمار مذكور و 10 تكرار (هر تكرار شامل 10 رديف ميخك) اجرا شد. نتايج نشان داد تعداد تريپس در گل خانه شاهد 8/6 تا7/7 عدد و در گل خانه سمپاشي شده 1/1تا 1/3 عدد و در گل خانه تلفيقي 25/0 تا 4/0 عدد تريپس در واحد گل بوده است كه از نظر آماري در سطح 1% با هم اختلاف معني دار دارند. بنابراين مديريت صحيح گل خانه ها و كاربرد روش مبارزه تلفيقي و ارايه آموزش هاي لازم به گل كاران براي توليد گل هاي ميخك عاري از علايم خسارت تريپس و باقي مانده ي سموم شيميايي توصيه مي شود.
در بيشتر نقاط ايران به دليل شوري خاک، خشکي و دماي بالا، مشکلات زيادي در زمينه کاشت و استقرار چمن به چشم مي خورد. از آنجاکه حساس ترين دوره رشد چمن در برابر شرايط تنش زاي محيط دوره جوانه زني و استقرار اوليه است بنابراين دو آزمايش يکي در شرايط آزمايشگاه در داخل پتري ديش به منظور بررسي اثر متقابل 5 سطح شوري: آب مقطر (001/0) و آبياري با شوري هاي 1، 2، 3 و 4 دسي زيمنس بر متر بر روي شاخص هاي درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني و يکنواختي جوانه زني به صورت فاکتوريل 5×3 در قالب طرح کامل تصادفي با 4 تکرار و ديگري در سطح گلدان با 6 سطح شوري: آب مقطر (001/0) و آبياري با شوري هاي 2، 4 ، 6 ، 8 و 10 دسي زيمنس بر متر به صورت فاکتوريل 6×3 در قالب يک طرح کامل تصادفي با 3 تکرار بر روي شاخص هاي جوانه زني (درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني و يکنواختي جوانه زني) و فاکتور هاي رشدي ( طول ساقه، وزن تر برگ و وزن خشک برگ) بر روي سه جنس Poa pratensis, Cynodon dactylon and Lolium prenne به اجرا درآمد. نتايج به دست آمده از آزمايش اول بيشترين درصد جوانه زني را به ترتيب در لوليوم، چمن آفريقايي و پوآ نشان داد و بيشترين سرعت جوانه زني در پوآ و سپس در چمن آفريقايي و لوليوم مشاهده شد. ولي در سطوح شوري 1 تا 4 دسي زيمنس بر متر تفاوت زيادي در درصد و سرعت جوانه زني مشاهده نشد. اگرچه در سرعت جوانه زني تا شوري 4 دسي زيمنس بر متر بر خلاف آزمايش دوم سير نسبتا نزولي مشاهده شد. در آزمايش دوم بيشترين وزن تر و وزن خشک برگ در چمن آفريقايي مشاهده و درصد جوانه زني هم با افزايش شوري تا 10 دسي زيمنس بر متر کاهش يافت به نحوي که تا 6 دسي زيمنس بر متر تفاوت معني دار نبوده و در دو سطح 8 و 10 دسي زيمنس بر متر تفاوت معني دار بود.
گل سوسن چلچراغ يكي از گونه هاي زيباي جنس ليليوم و در حال انقراض است كه داراي پتانسيل بالايي جهت معرفي براي برنامه هاي اصلاحي است. اولين مرحله از اصلاح، تكثير و توليد انبوه اين گياه مي باشد و از آنجا كه روش هاي مرسوم از سرعت بسيار پاييني برخوردارند، بدين جهت در اين تحقيق روش تكثير از طريق كشت بافت مورد بررسي قرار گرفت. ريزنمونه هاي فلس از دو منطقه راسي و قاعده اي روي محيط هاي كشت فاقد تنظيم كننده هاي رشد، 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.01NAA+ ميلي گرم در ليتر، 0.1BAP ميلي گرم در ليتر 0.1NAA+ ميلي گرم در ليتر، 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.5NAA+ ميلي گرم در ليتر و در تركيب با ساكارز در سه سطح 30، 60 و 90 گرم در ليتر مورد بررسي قرار گرفتند. پژوهش در قالب آزمايش فاکتوريل با طرح کاملا تصادفي و در 3 تکرار صورت گرفت. در تمامي تيمارهاي مورد بررسي پيازچه زايي مشاهده گرديد. بيشترين تعداد پيازچه در محيط حاوي 0.1BAP ميلي گرم در ليتر 0.1NAA+ ميلي گرم در ليتر همراه با 90 گرم در ليتر ساكارز مشاهده شد و بيشترين وزن پيازچه در محيط حاوي 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.01NAA+ ميلي گرم در ليتر همراه با 60 گرم در ليتر ساكارز بدست آمد. در تمامي موارد قطعه قاعده اي فلس بهترين پاسخ را نشان داد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه در فصل برداشت زمستان امکان توليد پيازچه با وزن مناسب جهت توليد انبوه وجود دارد.
اين تحقيق به منظور بررسي تاثير امواج مايكروويو بر زمان نگهداري و كنترل پوسيدگي ميوه هلو در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي خراسان اجرا گرديد. بدين منظور ارقام مختلف هلو (آلبرتا، سرخ و سفيد و سبز مشهد) در دهه هاي اول تا دوم تير، مرداد و شهريور ماه برداشت و پس از جداسازي ميوه هاي نامرغوب و صدمه ديده، به مدت 12 ساعت در 4 درجه سانتي گراد نگهداري شدند. سپس به وسيله مايكروويو مدل سامسونگ با فركانس 2450 MHZ و با دو قدرت پايين 200(Low) وات و بالا 800(High) وات به مدت 30،60 و 120 ثانيه تيمارشدند. نمونه هاي تيمار شده همراه با نمونه شاهد (بدون تيمار شدن) در شانه هاي پلاستيكي 12 عددي چيده شدند و با استفاده از پلاستيك پلي اتيلن با دانسيته بالا و سوراخ دار بسته بندي و در سردخانه با دماي صفر درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي 95-90 در صد به مدت دو ماه نگهداري شدند. هر 15 روز يك بار، ميزان پوسيدگي ميوه، در صد مواد جامد محلول، اسيد قابل تيتر، در صد كاهش وزن، ميزان سفتي، رنگ ظاهري و آزمون حسي بر روي نمونه ها انجام شد. داده ها با استفاده از طرح فاكتوريل4 فاكتوري در قالب طرح كاملا تصادفي تجزيه و تحليل آماري و ميانگين ها با آزمون چنددامنه اي دانكن مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه استفاده از تيمار مايكروويو باعث كاهش پوسيدگي ميوه هلو در طي نگهداري در سردخانه مي شود. همچنين تيمار مايكروويو باعث افزايش pH، سفتي بافت و ميزان مواد جامد محلول مي شود. مناسب ترين تيمار استفاده از توان 200 وات با مدت زمان اشعه دهي 60 ثانيه بود. نتايج آناليز ارزيابي حسي تيمارها نيز نتايج فوق را تاييد نمود.
