پژوهش و سازندگي

در اين بررسي 36 مرحله مختلف از روند رشد جنيني ماهي ازون برون درياي خزر از ابتداي لقاح و اولين تسهيم، بلاستولاسيون، گاسترولاسيون، نورولاسيون، ارگانوژنز تا مرحله تخم گشايي مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور دستيابي به اطلاعات دقيق زماني هر مرحله، هر 30 دقيقه يکبار از تخم هاي لقاح يافته در انکوباتور تا قبل از مرحله بلاستولاسيون و بعد از آن در فواصل زماني يک تا 1.5 ساعت، نمونه برداري صورت گرفت. در هر مرحله نمونه برداري حداقل 100 عدد تخم انتخاب و در شيشه هاي کوچک حاوي محلول فيکساتيوبوئن و فرمالين 4% نگهداري گرديدند. همزمان با برداشت تخم هاي لقاح يافته، ميزان اکسيژن و درجه حرارت آب انکوباتور به کمک دستگاه اکسيژن متر ديجيتال اندازه گيري و ثبت گرديد. جهت تعيين وزن تخم ها از ترازوي ديجيتال با دقت 0.001 گرم استفاده شد. بررسي ها نشان داد که دماي آب در مرحله انکوباسيون از 19 تا 25 درجه سانتيگراد و ميزان اکسيژن از 6.6 تا 8.4 ميلي گرم در ليتر متغير بود. در اين بررسي نتايج بدست آمده نشان داد که اولين تقسيم (تسهيم) در 3.26 درجه ساعت، آغاز بلاستولاسيون در 89.2 درجه ساعت، شروع گاسترولاسيون در 261.8 درجه ساعت، شروع نورولاسيون در 441 درجه ساعت و شروع ارگانوژنز در 528 درجه ساعت و زمان تخمه گشايي در 1335.3 درجه ساعت پس از لقاح اتفاق افتاد. ميزان لقاح بدست آمده در زمان اولين تقسيم 97 درصد و ميزان بازماندگي در پايان مرحله تخمه گشايي 84 درصد بود. با بررسي حاضر مشخص گرديد که اگر چه کليه تاسماهيان از يک الگوي رشد و نمو جنيني تبعيت مي کنند اما دما نقش مهمي را در مدت زمان تخمه گشايي در گونه هاي مختلف و حتي در جمعيت مختلف يک گونه ايفا مي نمايد.

 نسخه قابل چاپ

سارکوسيستيس يکي از بيماري هاي شايع در بين حيوانات است. و از بين دام هاي اهلي گاو امکان آلوده شدن به سه گونه انگل سارکوسيستيس را دارا مي باشد که گونه هاي Sarcocystis cruzi و S.hominis به ترتيب ايجاد بيماري دالمني در گاو بيماري گوارشي در انسان را مي کنند. لذا با توجه به اهميت بهداشتي و بيماريزايي سارکوسيستيس در گاو و انسان، فراواني کيست هاي ماکروسکوپي و ميکروسکوپي در گاوهاي کشتار شده کشتارگاه شهريار و تاثير سن، جنس و فصل بر روي فراواني اين انگل مورد بررسي قرار گرفت. در اين مطالعه 215 لاشه گاو به طور تصادفي انتخاب شده و نمونه هايي از مري، ديافراگم، قلب و زبان آن ها تهيه و به منظور يافتن کيست هاي ماکروسکوپي و ميکروسکوپي، لاشه و نمونه هاي تهيه شده به سه روش مشاهده مستقيم (ماکروسکوپي)، گسترش تماسي و هضم بافتي (ميکروسکوپي) مورد بررسي قرار گرفتند. اساس تشخيص کيست هاي ميکروسکوپي، تهيه گسترش تماسي از نمونه ها و سپس رنگ آميزي آن ها با گيمسا و نيز هضم نمونه ها با استفاده از پپسين و در نهايت سانتريفوژ و تهيه گسترش از رسوب و رنگ آميزي با رنگ گيمسا و مشاهده ميکروسکوپي برادي زوايت هاي انگل بوده است. با بررسي لاشه و نمونه ها هيچ گونه کيست ماکروسکوپي مشاهده نگرديد و در روش گسترش تماسي 92.2% و در روش هضم بافتي 99.9% از نمونه هاي مورد بررسي از نظر وجود کيست هاي ميکروسکوپي مثبت تشخيص داده شدند که نشان دهنده حساسيت بيشتر روش هضمي در تشخيص عفونت سارکوسيستيس است. سن، جنس و فصل از نظر مطالعات آماري تاثيري بر فراواني انگل نداشته اند و قلب به عنوان آلوده ترين بافت مورد بررسي شناخته شد. با توجه به آلودگي شديد گاوها به سارکوسيستيس و به اين دليل که با بررسي ميکروسکوپي انگل، امکان تفکيک دو گونه ميکروسکوپي سارکوسيستيس وجود نداشته و احتمال حضور گونه S.hominis در منطقه وجود دارد. لذا توصيه مي شود از مصرف گوشت گاو و گوساله به صورت نيم پخته و کبابي نيم پز اجتناب شود.

 نسخه قابل چاپ

ماهي حلوا سفيد Pampus argenteus (خانواده (Stromateidae از ماهيان ارزشمند آبهاي خليج فارس است. در اين پژوهش نمونه برداري طي 8 ماه نخست سال 1383 و به صورت ماهيانه از صيدهاي تجاري اسکله هاي صيادي چوئبده آبادان و سجافي هنديجان (سواحل غربي و شرقي استان خوزستان) انجام شد. با استفاده از اطلاعات طول چنگالي 6557 قطعه ماهي حلوا سفيد بررسي شده در اين مدت، پارامترهاي رشد وان بر تالنفي که با استفاده از برنامه FiSAT II و روش الفان I تخمين زده شده عبارتند از: L¥=335mm، k=0.56، t_o=-0.56 ضريب مرگ و مير کل (Z) جمعيت اين ماهي، ضريب مرگ و مير طبيعي (M) و ضريب مرگ و مير صيادي (F) به ترتيب برابر 2.09، 1.11 و 0.98 گرديد. Lc يا طول صيد جمعيت اين ماهي 101 ميليمتر بدست آمد. ضريب بهره برداري (E) جمعيت مذکور برابر با 0.47 محاسبه شد. در حاليکه E₁₀ يا حد بهينه بهره برداري محاسبه شده براي جمعيت اين گونه 0.40 مي باشد. بالاتر بودن ضريب بهره برداري در شرايط فعلي و نتايج حاصل از اين تحقيق نشان دهنده اعمال بالاي فشار صيد بر روي جمعيت اين گونه و بهره برداري بيش از حد از اين ذخيره است.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق، هشت رقم جو بدون پوشينه توليد شده در داخل کشور تهيه و ترکيبات شيميايي آنها با روش هاي استاندارد آزمايشگاهي اندازه گيري شد و انرژي قابل سوخت و ساز آنها نيز بر روي خروس بالغ تعيين گرديد. اطلاعات مربوط به ترکيبات شيميايي نشان داد که متوسط پروتئين خام، چربي خام، خاکستر خام، الياف خام، نشاسته و قند در جو بدون پوشينه به ترتيب 11.5، 1.03، 2.27، 3.19، 60.9 و 5.6 درصد، همچنين انرژي خام و انرژي قابل سوخت و ساز به ترتيب 4333 و 3112 کيلوکالري در کيلوگرم بود. که از بين آنها يکي از ارقام که حاوي انرژي قابل سوخت و ساز 3160 کيلوکالري در کيلوگرم و پروتئين خام 13.6 درصد بود نسبت به ساير ارقام برتري نشان داد. بين ارزش انرژي زايي و غلظت پلي ساکاريدهاي غير نشاسته اي محلول (S-NSP) در جو بدون پوشينه همبستگي معني داري (p<0.01، P2-0.92) مشاهده شد. در آزمايشي که در قالب طرح کاملا تصادفي و با روش فاکتوريل (3×6) با 6 تکرار اجرا شد. شش جيره غذايي حاوي: صفر، 20، 30، 40، 50 و 60 درصد جو بدون پوشينه هر کدام با سه سطح آنزيم بيوفرم با فعاليت بتا - گلوکوناز و زايلاناز به ترتيب 550 و 800 واحد به ازاي هر گرم (صفر، 0.5 و 1 گرم در کيلوگرم جيره غذايي) بر روي 220 قطعه مرغ تخمگذار مورد استفاده قرار گرفت و عملکرد توليد اندازه گيري شد. نتايج نشان داد که مصرف سطوح مختلف جو بدون پوشينه در جيره غذايي مرغان تخمگذار، اثرات متفاوت و معني داري را بر عملکرد تخمگذاري و صفات کيفي تخم مرغ داشت اما در مجموع جيره غذايي حاوي بيشترين ميزان جو بدون پوشينه بازده بالاتري را نشان داد. کاربرد آنزيم چه به تنهايي و چه در تقابل با سطوح جو بدون پوشينه اثر معني داري در بر نداشت.

 نسخه قابل چاپ

گوسفند بلوچي پرجمعيت ترين گوسفند ايران بوده و در بخش هاي وسيعي از کشور شامل نواحي مرکزي و جنوبي استان خراسان، سيستان و بلوچستان، يزد و کرمان پرورش داده مي شود. اين نژاد نسبت به شرايط سخت محيطي مقاوم بوده و نرخ دوقلوزايي بالايي دارد، لذا انجام بررسي هاي مختلف و برآورد پارامترهاي مورد نياز به منظور شناسايي ظرفيت هاي توليدي گوسفند بلوچي از ضروريت هاي اصلاح نژاد مي باشد. در اين تحقيق، به منظور شناسايي ريز ماهواره هاي چند شکل، تعيين پارامترهاي ژنتيکي اين ريز ماهواره ها (محتواي چند شکلي، هتروزايگوسيتي، شاخص شانون، تعداد آلل موثر، تعداد آلل واقعي) و تعيين تنوع درون گروهي در جمعيت گوسفند بلوچي ايستگاه عباس آباد مشهد، 12 جايگاه ريز ماهواره مورد بررسي قرار گرفت. از جمله معيارهايي که در انتخاب جايگاه هاي مورد بررسي در نظر گرفته شد عبارت بودند از دارا بودن چند شکلي بالا بر اساس تعداد آلل و PIC-value گزارش شده در مطالعات قبلي، استخراج DNA به روش بهينه يافته استخراج نمکي (Salting-Out) انجام شد. کميت و کيفيت DNA با دو روش اسپکتروفتومتري و الکتروفورز روي ژل مشخص گرديد، سپس قطعات DNA با استفاده از واکنش زنجيره اي پليمراز (PCR) تکثير شدند و پس از الکتروفورز و رنگ آميزي ژل، باندها قابل رويت شدند. در مجموع از ميان 12 جايگاه مورد بررسي، تکثير در دو جايگاه OarHH62 و OarAE64 انجام نشد و از بين 10 جايگاه باقيمانده نيز جايگاه CSSM059 الگوي يک شکلي نشان داد. ساير جايگاه هاي CSSM018، BMS2213، BMS1316، BMS792، BMS744، BMS2361، BMS1004، CSSm006، TGLA122 از چند شکلي مناسبي برخوردار بوده، تعداد آلل هاي آنها به ترتيب 6، 6، 4، 4، 5، 4، 2، 3، و 3 بود. تمامي جايگاه ها در تعادل هاردي - واينبرگ قرار داشتند (p<0.005). دامنه هتروزايگوسيتي براي اين جايگاه ها در جمعيت تحت مطالعه بين 0.5 در جايگاه BMS1316 تا 0.72 در جايگاه BMS2361 متغير بود. دو جايگاه مذکور در بين 9 جايگاه چند شکل به ترتيب از کمترين و بيشترين تنوع برخوردار بودند. مطالعه شاخص شانون و معيار PIC (محتواي چند شکلي) نيز نشان داد که جايگاه BMS1316 داراي کمترين تنوع و جايگاه BMS2361 داراي بيشترين تنوع در بين جايگاه هاي مورد مطالعه مي باشند. بيشترين تعداد آلل واقعي در بين اين 9 جايگاه متعلق به جايگاه هاي CSSM018 و CSSM006 با 6 آلل و کمترين آن متعلق به جايگاه BMS1316 با 2 آلل بود. در اين جمعيت جايگاه BMS2361 در بين اين جايگاه ها داراي بيشترين و جايگاه BMS1316 داراي کمترين تعداد آلل موثر بود. آلل هاي 228، 232 و 240 جفت باز در جايگاه CSSM006، آلل 187 جفت باز در جايگاه BMS1004، آلل هاي 138 و 154 جفت باز در جايگاه BMS2361، آلل هاي 154، 166 و 170 جفت باز در جايگاه BMS744، آلل هاي 153 و 167 جفت باز در جايگاه BMS2213 و آلل هاي 171 و 217 جفت باز در جايگاه TGLA122 آلل هايي بودند که در جمعيت مورد مطالعه يافت شدند، در صورتيکه در مطالعات قبلي گزارش نشده اند. ميانگين هتروزايگوسيتي براي اين جمعيت، با توجه به جايگاه هاي مورد مطالعه، 0.54 برآورد گرديد. در مجموع مي توان نتيجه گرفت که جمعيت گوسفند بلوچي ايستگاه عباس آباد مشهد با توجه به جايگاه هاي مورد مطالعه از تنوع ژنتيکي نسبتا بالا برخوردار بوده و نشانگرهاي ريز ماهواره مورد مطالعه در اين جمعيت از چند شکلي نسبتا بالايي برخوردار بوده، از آنها مي توان در مطالعات ژنتيکي استفاده نمود.

به منظور بررسي و مقايسه عملکرد آميخته هاي ساده، سه طرفه و چهار طرفه کرم ابريشم، حاصل از تلاقي لاين هاي با منشا ژاپني 107 و 109 و لاين هاي با منشا چيني 108 و 110 اين آزمايش طراحي و اجرا شد. آميخته هاي ساده شامل 108×107، 107×108، 110×107، 107×110، 108×109، 109×108، 110×109 و 109×110، آميخته هاي سه طرفه شامل (110×108)×107، 107×(110×108)، (108×110)×107، 107×(108×110)، 109×(110×108)، (108×110)×109، (110×108)×109، 109×(108×110)، (109×107)×108، 108×(109×107)، (107×109)×108، 108×(107×109)، 110×(107×109)، (107×109)×110، 110×(109×107) و (109×107)×110 و آميخته هاي چهار طرفه شامل (108×110)×(107×109)، (110×108)×(109×107)، (110×108)×(107×109)، (108×110)×(109×107)، (107×109)×(108×110)، (109×107)×(110×108)، (109×107)×(108×110) و (107×109)×(110×108) بودند. آزمايش طي سه دوره پرورشي شامل دو دوره بهاره و يک دوره پاييزه با سه تکرار براي هر آميخته انجام شد. صفات مورد بررسي شامل وزن پيله، وزن قشر پيله، درصد قشر پيله، درصد پيله خوب، نسبت شفيره روي، تعداد پيله در کيلوگرم و طول دوره لاروي بودند. پس از تجزيه و تحليل داده ها مشخص شد در صورتي که قيمت گذاري پيله بر اساس وزن صورت گيرد، تلاقي هاي چهار طرفه به منظور توليد تخم نوغان بايد پيشنهاد شود. هنگامي که به خصوصيات قشر پيله اهميت داده شود، اولويت با تلاقي هاي ساده خواهد بود. در شرايطي که درصد پيله خوب و کيفيت پيله مهمترين عامل تعيين کننده در قيمت آن باشد، توليد تخم نوغان هيبريد از طريق تلاقي سه طرفه مناسب تر به نظر مي رسد. آميخته (109×107)×(110×108) در ميان آميخته هاي چهارطرفه از نظر اکثر خصوصيات اقتصادي در سطح مطلوبي قرار داشت. نتايج حاصل نشان داد که تلاقي آميخته هاي ساده چيني با لاين هاي ژاپني روش بهتري به منظور افزايش ميانگين خصوصيات پيله و عملکرد آميخته هاي سه طرفه خواهد بود. همچنين مشخص گرديد که عوامل متعددي بر عملکرد انواع آميخته هاي کرم ابريشم تاثيرگذارند و نمي توان سيستم آميخته گري يکساني را براي تمامي شرايط معرفي نمود.

 نسخه قابل چاپ

در نتيجه اين بررسي، مجموعا 35 نمونه شاه ميگو (شيوع معادل 43.2%) با ميانگين شدت آلودگي 4.6 عدد، مبتلا به يک نوع انگل بنام Branchiobdella hexodonta (از آناليدا) بودند. اين انگل که به کرم برانش شاه ميگو نيز مرسوم مي باشد، از کاراپاس و برانش سخت پوست جداسازي گرديد. با افزايش دامنه طولي ميزان شيوع آلودگي هم افزايش يافت. حداکثر دامنه شدت (23-1 عدد) در دامنه طولي 12.6-10.6 و حداقل دامنه شدت (11-1 عدد) در دامنه طولي بين 14.9-12.7 مشاهده گرديد. حداکثر ميانگين شدت آلودگي (6.3 عدد) در دامنه طولي 12.6-10.6 سانتي متر و حداقل ميانگين شدت (3.1 عدد) در دامنه طولي 14.9-12.7 سانتي متر رويت گرديد. بالاترين حد ميانگين فراواني (3.6 عدد) در دامنه طولي 10.6-12.6، و پايين ترين حد ميانگين فراواني (0.88 عدد) در دامنه طولي 10.5-8.1 سانتيمتر ملاحظه شد. ميزان شيوع (32 درصد) و شدت آلودگي (4.3 عدد) در کاراپاس نسبت به برانش با به ترتيب 20.9 درصد و 2.8 عدد آلودگي، بيشتر بود. همچنين در جنس ماده ميزان شيوع (47 درصد) بيش از جنس نر (36.6 درصد) بود. فصل بهار با شيوع 62.5 درصد و ميانگين شدت 7.8 عدد، بيشترين ميزان آلودگي را در بين ساير فصول سال بخود اختصاص داده، در حاليکه در زمستان آلودگي ديده نشده است. لازم بذکر است که اين کرم انگل اختياري شاه ميگوي آب شيرين بوده و شاه ميگو ميزبان اختصاص براي اين انگل محسوب ميشود. ضمنا آناليد B. hexodonta براي نخستين بار است که از شاه ميگوي آب شيرين در محيط پرورشي ايران گزارش مي شود.

 نسخه قابل چاپ

جهت بررسي اثر اعمال روش تغذيه مرحله اي در طول دوره تخمگذاري بر عملکرد و صفات کيفي تخم مرغ در مرغ هاي بومي اصفهان در شرايط سالن تحقيق حاضر انجام گرفت. بدين منظور با وجود چهار روش تغذيه مرحله اي (چهار تيمار) و در اختيار داشتن 14 قفس زميني آزمايش حاضر در قالب يک طرح کاملا تصادفي نامتعادل انجام شد. جيره غذايي مورد استفاده در اين آزمايش داراي 2500 کيلوکالري انرژي قابل سوخت و ساز و 15 درصد پروتئين خام بود. تا سن 24 هفتگي مقدار خوراک مصرفي همه پرندگان مشابه بود. از سن 25 هفتگي ميزان خوراک اختصاصي براي گروه هاي مختلف به صورت تدريجي ولي با شدت هاي متفاوت افزايش يافت، بطوريکه در دوره اوج توليد (34-29 هفتگي) خوراک گروههاي آزمايشي 1، 2، 3 و 4 به ترتيب 120، 130، 140 و 150 گرم در روز بود و پس از آن تا سن 50 هفتگي به موازات کاهش توليد مقادير فوق براي هر يک از گروهها بطور جداگانه و تدريجي کاهش يافت. از سن 51 هفتگي تا آخر دوره آزمايش (64 هفتگي) نيز مقدار 115 گرم خوراک در روز به ازاي هر مرغ براي همه گروهها در نظر گرفته شد. صفات مورد اندازه گيري در طول دوره آزمايش شامل درصد توليد، وزن تخم مرغ، توليد توده اي تخم مرغ، ضريب تبديل غذايي و برخي از صفات کيفي تخم مرغ هاي توليدي بودند. نتايج اين تحقيق نشان داد که چهار روش تغذيه مرحله ايي تاثير معني داري بر ميانگين درصد توليد، توليد توده اي و صفات کيفي تخم مرغ نداشت. با اين وجود تفاوت بين تيمار 1 و 4 از نظر ميانگين وزن تخم مرغ (52.8 در مقايسه با 53.7)، ضريب تبديل غذايي (3.9 در مقايسه با 4.2)، ميزان انرژي و پروتئين مصرفي براي توليد هر تخم مرغ (به ترتيب 521.1 و 31.3 در مقايسه با 571.1 کيلوکالري و 34.3 گرم) در کل دوره آزمايش (64-25 هفتگي) و همچنين ميانگين وزن بدن مرغها در پايان دوره آزمايش معني دار (p<0.05) بود. بطور کلي نتايج تحقيق حاضر نشان داد که با اعمال برنامه تغذيه مرحله اي از ابتداي دوره توليد و افزايش تدريجي خوراک تا تخصيص روزانه 120 و يا حداکثر 130 گرم در زمان حداکثر توليد و سپس کاهش آن، در مقايسه با مقادير 140 و 150 گرم در روز، مي توان عملکرد مناسبي را از توده مرغان بومي مورد مطالعه انتظار داشت.

 نسخه قابل چاپ

منابع پروتئين گياهي نقش مهمي در کاهش هزينه جيره هاي غذايي بر عهده دارند. علاوه بر اين، استفاده از اين منابع در جيره غذايي ماهي اثرات متابوليکي مختلفي دارد. در اين تحقيق از کنجاله کانولا (حاوي 12.5 ميکرومول گلوکوسينولات در گرم ماده خشک) در 5 سطح جايگزيني 10، 20، 30، 40 و 50 درصد به جاي آرد ماهي همراه با جيره شاهد در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفي استفاده شد. تعداد 216 قطعه ماهي قزل آلاي رنگين کمان با وزن متوسط 15±100 گرم انتخاب و در 18 وان (هر وان 12 قطعه) توزيع و پس از 2 هفته سازگاري، به مدت 56 روز با 6 جيره آزمايشي تغذيه شدند. در روز 56 آزمايش، از هر جيره بطور تصادفي 9 ماهي انتخاب، بيهوش و سپس از آنها خونگيري شد. پس از جداسازي سرم، ميزان کلسترول تام، تري گليسيريد، ليپوپروتئين با چگالي بالا، ليپوپروتئين با چگالي پايين و ليپوپروتئين با چگالي خيلي پايين اندازه گيري شد. اين جايگزيني سبب ايجاد تفاوت معني داري در معيارهاي مورد ارزشيابي در مقايسه با جيره شاهد شد (p>0.05). با افزايش سطح جايگزيني، ميزان کلسترول تام، تري گليسريد، ليپوپروتئين هاي با چگالي پايين و بسيار پايين و شاخص تصلب شرائين بطور معني داري (p>0.05)، کاهش و ميزان ليپوپروتئين با چگالي بالا، ميزان رشد ويژه (به جز جيره هاي حاوي 30، 40 و 50 درصد کانولاي جايگزين)، شاخص وزن بدن (به جز جيره هاي حاوي 10 و 20 درصد) و وزن نهايي (به جز جيره هاي حاوي 10 و 20 درصد) بطور معني داري (p>0.05) نسبت به جيره شاهد افزايش يافت. نتايج تحقيق حاضر نشان داد که جايگزيني کنجاله کانولا تا سطح 50 درصد بجاي آرد ماهي جيره شاهد، بر اساس مطالعه هاي سرم خون ماهي و رشد امکان پذير است.

 نسخه قابل چاپ

در اين بررسي، نمونه مدفوع و محتويات لوله گوارش گاو و گوساله با مراجعه به کشتارگاه و دامداري هاي اطراف شهرستان سنندج مورد بررسي آزمايشگاهي قرار گرفت. نتايج اين بررسي نشان داد که ميزان شيوع آلودگي گونه هاي آيمريا و کريپتوسپوريديوم به ترتيب 21.3 درصد و 4.1 درصد مي باشد. هشت گونه Eime-ria wyomingensis (30 درصد)، E. zuernii (20 درصد)، E. illinoisensis (10 درصد)، E. subspherica (10 درصد)، E. cylindrical (10 درصد)، E.alabamensis (8 درصد)، E. auburnensis (7 درصد)، E. conadensis (5 درصد) شناسايي گرديدند و وقوع آلودگي به صورت توام بود. ميزان شيوع کريپتوسپوريديوم 4.1 درصد بود. بيشترين ميزان آلودگي در گوساله هاي (2.1 درصد) يک تا چهار ماه تعيين گرديد. دفع اووسيست در تمامي موارد از سنين مختلف با نمونه مدفوع هاي اسهالي و غير اسهالي درجه بندي يک مثبت داشت. آلودگي در گاوهاي با مدفوع اسهالي و غير اسهالي مشاهده نشد.

 نسخه قابل چاپ

کشور ايران طبق آمار FAO ظرفيت 820 ميليون قطعه طيور تجاري در سال دارد. براي تامين اين تعداد جوجه گوشتي مورد نياز سويه هاي مختلف پرورش داده مي شود. با توجه به تنوع آب و هوايي کشور و عدم توانايي تامين مواد مغذي مورد نياز پيشنهادي در بولتن سويه هاي پرورشي، مقايسه سويه هاي مختلف تحت شرايط يکسان ضروري به نظر مي رسد. لذا طرح حاضر با هدف مقايسه عملکرد شش سويه گوشتي مورد پرورش در استان آذربايجان غربي (آرين، راس، هوبارد، آربوراکرز، کاب و لوهمن) اجرا گرديد. تعداد 480 قطعه جوجه يکروزه گوشتي از شش سويه ذکر شده خريداري و به سالن پن بندي شده منتقل گرديد و به مدت 7 هفته در قالب آزمايش فاکتوريل دو عاملي، عامل اول سويه پرورشي در شش سطح، عامل دوم جنس در دو سطح بر پايه طرح کاملا تصادفي با چهار تکرار پرورش داده شد. صفات مورد مطالعه شامل افزايش وزن روزانه، خوراک مصرفي، ضريب تبديل غذايي، درصد تلفات، ضريب کارايي و صفات لاشه بود. با توجه به اينکه تفاوت بين سويه ها در برخي صفات معني دار نبوده و در برخي صفات معني دار بوده لذا جهت توصيه سويه گوشتي مورد نظر، شاخص توليد در دو حالت پرورش تا پايان شش و هفت هفتگي محاسبه شد. بالاترين شاخص توليد در سن پايان شش هفتگي مربوط به سويه آرين و در پايان هفت هفتگي بالاترين شاخص توليد مربوط به سويه آربوراکرز بود.

 نسخه قابل چاپ

در فرآيند توليد پيله ابريشمي، ويژگي صفات توليد مثلي منافع توليد کنندگان تخم نوغان و خصوصيات کمي پيله و مقاومت لاروي منافع نوغانداران را در بر مي گيرد. صفات توليد مثلي و مقاومت در برابر بيماريها در کرم ابريشم، نقش بسيار مهمي در افزايش درآمد نوغانداران دارند. از سويي ديگر در خطوط لاين و اجداد کرم ابريشم، عمليات انتخاب براي وزن پيله انجام مي شود. به دليل احتمال وجود همبستگي منفي صفات توليد مثلي و خصوصيات کمي پيله در برخي لاين ها، تاثير انتخاب والدين بر اساس وزن پيله بر خصوصيات توليد مثلي و مقاومت نتايج شش لاين تجاري کرم ابريشم ايران بررسي گرديد. در هر لاين پس از رکوردگيري صفات کمي پيله، شانزده والد نر و ماده بر اساس بالاترين وزن پيله انتخاب شد. براي هر لاين شانزده والد نر و ماده نيز به صورت تصادفي و بدون اعمال انتخاب، گزينش گرديد. با توجه به نتايج بدست آمده، روند فنوتيپي افزايش وزن پيله مثبت و معني دار بود (p<0.01). نتايج نشان داد انتخاب والدين بر اساس وزن پيله، باعث تاثير معني داري بر خصوصيات توليد مثلي و مقاومت نتايج نمي شود (p<0.01). در هيچکدام از شش لاين درصد تفريخ، درصد تخم نابارور و درصد ماندگاري شفيره بر اثر انتخاب والدين بر اساس وزن پيله، کاهش معني داري نداشت (p<0.01). اين امر مي تواند ناشي از عدم وجود همبستگي منفي معني دار بين اين پارامترها در لاين هاي مورد بررسي باشد. باتوجه به نتايج اين پژوهش توصيه مي شود انتخاب والدين براي توليد تخم نوغان تجاري کرم ابريشم بر اساس رکوردهاي وزن پيله انجام پذيرد.

 نسخه قابل چاپ

جهت بررسي و تشخيص مراحل رسيدگي جنسي از گناد ماهيان خاوياري که به روش ترال در پاييز 1382 صيد شده بودند، نمونه برداري صورت گرفت. نمونه ها پس از فيکس شدن در محلول تثبيت کننده بوئن، در آزمايشگاه بر اساس روش هاي مرسوم بافت شناسي (آبگيري، شفاف سازي، قالب گيري و رنگ آميزي به روش (H&E انجام پذيرفت. در مجموع از 52 عدد ماهيان خاوياري نمونه برداري شده که 28 عدد از آنها تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) و 24 عدد ازون برون (Acipenser stellatus) بودند. از لحاظ جنسيت در تاسماهيان نمونه برداري شده 14 عدد از آنها ماده، 17 عدد نر و 21 عدد از آنها غير قابل تشخيص بودند. تاسماهي ايراني در دامنه وزني 20 الي 3000 گرمي و در دامنه طولي 22 الي 82 سانتي متر قرار داشتند. از لحاظ جنسيت در تاسماهي ايراني، 11 قطعه غير قابل تشخيص، 9 قطعه نر و 8 قطعه از آنها ماده بودند. ماده هاي اين گونه از لحاظ مراحل رسيدگي جنسي 4 عدد در مرحله I، 3 عدد در مرحله I-II و يک عدد در مرحله II رسيدگي جنسي قرار داشتند. نرهاي آن نيز از لحاظ مراحل رسيدگي جنسي 5 عدد در مرحله I، 2 عدد در مرحله I-II و 2 عدد در مرحله II رسيدگي جنسي قرار داشتند. ازون برون ها در دامنه وزني 45 تا 10500 گرمي و در دامنه طولي 28.5 تا 146 سانتي متر قرار داشتند. از لحاظ جنسيت در ازون برون ها، 10 عدد غير قابل تشخيص، 8 عدد نر و 6 عدد ماده بودند. ماده هاي اين گونه از لحاظ مراحل رسيدگي جنسي 2 عدد در مرحله I، يک عدد در مرحله I-II، 2 عدد در مرحله II و يک عدد در مرحله IV رسيدگي جنسي قرار داشتند. نرهاي آن نيز از لحاظ مراحل رسيدگي جنسي 4 عدد در مرحله I، 3 عدد در مرحله II و يک عدد در مرحله III رسيدگي جنسي قرار داشتند.

 نسخه قابل چاپ

اين آزمايش به منظور ارزيابي بيولوژيکي کيفيت پروتئين تفاله گوجه فرنگي عمل آوري شده انجام شد. آزمايش در قالب طرح کاملا تصادفي با 5 تيمار شامل تفاله عمل آوري نشده، تفاله عمل آوري شده با اوره، قليا و آنزيم، جيره حاوي کنجاله سويا با صورت جيره هاي نيمه خالص بر روي جوجه هاي گوشتي انجام شد. صفاتي از جمله نسبت راندمان پروتئين، نسبت ويژه پروتئين، راندمان خوراک و افزايش وزن بدن جوجه هاي گوشتي از سن 7 الي 14 روزگي اندازه گيري شد. تجزيه آماري داده ها نشان داد که بين تيمارهاي مختلف از لحاظ نسبت راندمان پروتئين، نسبت ويژه پروتئين، راندمان خوراک و افزايش وزن بدن اختلاف آماري معني داري وجود دارد (p<0.05). بالاترين عملکرد در مورد صفات مذکور مربوط به کنجاله سويا بوده و در بين تيمارهاي حاوي تفاله، بالاترين عملکرد مربوط به تيمار عمل آوري شده با قليا و پايين ترين آن براي تيمار عمل آوري شده با اوره بود. در بخش دوم آزمايش اثر تيمارهاي فوق بر روي برخي فاکتورهاي بيوشيميايي سرم خون از جمله گلوکز، تري گليسريد و پروتئين تام مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد که ميزان گلوکز و تري گليسريد سرم خون تحت تاثير جيره هاي آزمايشي قرار نگرفت. ولي بين جيره هاي مختلف از لحاظ پروتئين تام سرم تفاوت معني دار بود (p<0.05). بالاترين و پايين ترين مقدار پروتئين تام به ترتيب براي جيره حاوي کنجاله سويا و تفاله عمل آوري شده با اوره بود.

 نسخه قابل چاپ

به منظور مطالعه روند تجزيه پذيري پروتئين خام و تعيين نوع پروتئين عبوري کنجاله منداب عمل آوري نشده و عمل آوري شده با ميکروويو با قدرت 1000 وات به مدت 1، 2 و 3 دقيقه، آزمايشي با تلفيق روش کيسه هاي نايلوني و تکنيک الکتروفورز ژل پلي آکريلاميد (SDS-PAGE) انجام شد. تفاوت معني دار (p<0.05) بين فراسنجه هاي مختلف تجزيه پذيري و تجزيه پذيري موثر پروتئين خام کنجاله منداب عمل آوري نشده و عمل آوري شده مشاهده شد. تجزيه پذيري موثر پروتئين خام کنجاله منداب عمل آوري نشده در سرعت عبور 5% در ساعت برابر 65.9% و براي کنجاله منداب عمل آوري شده با ميکروويو به مدت 1، 2 و 3 دقيقه به ترتيب 60.3، 57.3 و 50.8% بود. دو نوع پروتئين عمده در کنجاله منداب شامل ناپين با دو زير واحد به وزن مولکولي 8.0 و 9.6 کيلودالتون و کروسيفرين با چهار زير واحد به وزن مولکولي 31.9، 26.0، 21.4 و 19.5 کيلودالتون تشخيص داده شد که به ترتيب 24 و 51 درصد از کل پروتئين کنجاله منداب بودند. زير واحدهاي ناپين کنجاله منداب عمل آوري نشده طي 2 ساعت و کنجاله عمل آوري شده پس از 12 ساعت انکوباسيون به طور کامل تجزيه شد. در کنجاله عمل آوري شده با ميکروويو به مدت 2 و 3 دقيقه، چهار زير واحد پروتئين کروسيفرين پس از 48 ساعت انکوباسيون در شکمبه تجزيه نشد بين قابليت هضم پروتئين خام کنجاله منداب عمل آوري نشده و عمل آوري شده با ميکروويو به مدت 1، 2 و 3 دقيقه تفاوت معني دار (p<0.05) وجود داشت. قابليت هضم بعد شکمبه اي پروتئين خام کنجاله منداب 72.3 درصد و براي کنجاله منداب عمل آوري شده با ميکروويو به مدت 1، 2 و 3 به ترتيب 74.4، 76.9 و 79.1 درصد بود. نتايج پژوهش حاضر نشان داد که عمل آوري کنجاله منداب با قدرت 1000 وات ميکروويو به مدت 3 دقيقه تجزيه پذيري پروتئين خام را در شکمبه کاهش و قابليت هضم پروتئين خام را در روده افزايش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ