پژوهش و سازندگي

در اين تحقيق هيدروژل هايي به عنوان پانسمان زخم تحت پرتوالكتروني در دوزهاي متفاوت 40-10 كيلوگري (KGy) از محلول هاي آبي پلي وينيل پپروليد ون (PVP)، آلژينات و پلي اتيلن گليكول PEG)) تهيه شدند. آلژينات به كار رفته از جلبك قهوه اي سارگاسوم (تهيه شده از سواحل چابهار) استخراج شد. جهت شناسايي ساختمان آلژينات از روش FT-IR و اندازه گيري جرم مولكولي آن از دستگاه GPC استفاده شد. تاثير اجزاي مختلف و دوزهاي پرتودهي بر روي خواص كلي هيدروژل از قبيل ميزان درصد ژل، درجه تورم، هيدراته شدن، دهيدراته شدن و تست ميكروبي مورد بررسي قرار گرفت. به طور كلي نتايج آزمايش ها نشان داد كه مي توان در دوز 25 كيلوگري هيدروژلي با خواص نسبتا مطلوب از جمله شفافيت، انعطاف پذيري، درجه تورم و هيدراته شدن مناسب، تعويض آسان و راحت، عبوردهنده اكسيژن به محل زخم بدون هر گونه آلودگي ميكروبي را به دست آورد. پليمر PVP و آلژينات هر كدام به تنهائي در اثر پرتودهي خواص مناسبي جهت پانسمان زخم ندارند ولي با قرار گرفتن زنجيره هاي آلژينات در شبكه پليمري PVP مي توان شبكه اي شدن و در نتيجه ژل مناسب تري را به دست آورد.

 نسخه قابل چاپ

دستگاه لنفاوي سيستم پيچيده اي است كه بدن را در مقابل تهاجم عوامل بيگانه مصون مي دارد. عوامل باكتريايي زيادي باعث آسيب به عقده هاي لنفاوي (لنفادنوپاتي) مي شود كه در ميان آنها بيماري هاي خطرناكي چون ميلوئيدوز، تولارمي، شاربن و لنفادنيت كازئوز وجود دارند. اين مطالعه به بررسي ميزان شيوع و عامل لنفادنوپاتي هاي سطحي بر روي 500 لاشه گوسفند كشتارشده در كشتارگاه كازرون از اول ارديبهشت سال 1382 تا اواسط تير همان سال مي پردازد. 15 راس از 500 راس (3 درصد) گوسفندان مورد مطالعه به لنفاد نوپاتي مبتلا بودند كه بيشتر آنها در گروه 3 ساله هاي ماده قرار داشتند. Corynebacterium pseudotuberculosis از تمام عقده هايي كه مبتلا به لنفادنيت از نوع پري لنفادنيت و لنفادنيت گرانولوماتوز بودند (7 راس يعني1.4 درصد از كل گوسفندان و 46.6 درصد از كل گوسفندان مبتلا به لنفادنوپاتي)، جدا شد و بيماري لنفادنيت پنيري به تاييد رسيد. در مطالعه انجام شده، ميزان لنفادنوپاتي در ماده ها بيشتر بود كه علت آن ذبح گوسفندان نر در سال اول و نگهداري ماده ها براي تجديد نسل مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

ماهي سفيد جنوب درياچه خزر علاوه بر نياز به مواد مغذي و انرژي زا مانند پروتئين، چربي و نشاسته كه در سال هاي اخير مورد مطالعه و توجه قرار گرفته است (14، 15، 16) به ساير مواد غذائي به خصوص مكمل هاي ويتاميني به صورت پيش مخلوط در جيره نيز احتياج دارد. به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف پيش مخلوط ويتاميني بر روي معيارهاي شاخص رشد بچه ماهي سفيد درياي خزر يك آزمايش تغذيه‏اي به مد ت 8 هفته جهت دستيابي به ميزان مطلوب مخلوط ويتاميني، انجام شد. بچه ماهيان با ميانگين وزني 3±0.8 گرم به تعداد 300 قطعه بطور كاملا تصادفي در 15 عدد مخزن فايبرگلاس 400 ليتري كه با 300 ليتر آب تازه و تميز پرشده بود، توزيع و رهاسازي شدند. فاكتورهاي كيفي آب در طول دوره پرورش تنظيم شدند. پنج جيره حاوي سطوح مختلف پيش مخلوط ويتاميني شامل 0، 1، 2، 3 و 4 درصد با پروتئين ثابت 35 درصد در 3 تكرار براي هر يك از تيمارها در نظر گرفته شد. بچه ماهيان روزانه به ميزان 8 درصد وزن بدن تغذيه مي‏شدند. با افزايش مخلوط ويتاميني در تيمارهاي 4 و 5 (3 و 4 درصد)، كليه شاخص ‏هاي رشد بهبوديافته و اختلاف معني داري را با ساير تيمارها نشان دادند (p>0.05) عامل رشد بين تيمارهاي 4 و 5 اختلاف معني داري را نشان ندادند (p<0.05). تركيبات شيميائي لاشه در سطوح مختلف پيش مخلوط ويتاميني اختلاف معني داري را نشان نداد (p<0.05). اما تركيب بدن بچه ماهيان در تيمار كنترل (حاوي صفر درصد پيش مخلوط ويتاميني) اختلاف معني داري را با ساير تيمارها نشان داد (p<0.05). به طوري كه ميزان پروتئين لاشه در تيمار كنترل كمتر و ميزان چربي در آن بيشتر از ساير تيمارها بود و به دليل كاهش ميزان پروتئين و افزايش چربي كيفيت عضلاني گوشت عدم ارتقا را نشان د اد.

 نسخه قابل چاپ

اين مطالعه به منظور تعيين وضعيت حضور آفلاتوكسين M₁ در شيرخشك هاي صنعتي عرضه شده در شهر تهران كه توسط كارخانجات مختلف داخلي توليد و روانه بازار مصرف شده بودند توسط روش الايزاي رقابتي صورت گرفت. بدين منظور تعداد 42 نمونه شيرخشك ارزيابي شدند. نتايج حاصله نشان داد كه %100 نمونه هاي شير خشك به آفلاتوكسين M₁ آلوده بوده و محدوده آلودگي بين سه فصل با يكديگر تفاوت داشت به گونه اي كه اين محدوده در سه فصل بهار، پاييز و زمستان به ترتيب 51 تا 914، 32 تا 640 و 32 تا 879 نانوگرم در كيلوگرم بود. ميانگين آلودگي در سه فصل سال به ترتيب 305، 278 و 285 نانوگرم در كيلوگرم به دست آمد، به ترتيب بالاترين و پايين ترين ميانگين آلودگي در نمونه هاي شيرخشك توليد شده در پاييز و بهار به ترتيب 914 و 32 بود. محاسبات آماري نشان داد كه تفاوت معني داري بين غلظت آفلاتوكسين M₁ شيرخشك هاي توليد شده در پاييز با بهار و زمستان وجود ندارد (P>0.05) به عبارت ديگر ميزان آفلاتوكسين M₁ شيرخشك هاي توليد شده در پاييز پايين تر از دو فصل ديگر سال نبود. تقريبا 80.7 درصد نمونه ها آلودگي بالاتر از حد استاندارد 50 نانوگرم در كيلوگرم (استاندارد اتحاديه اروپا) و 26.9 درصد نيز بالاي حد استاندارد 500 نانوگرم در كيلوگرم (استاندارد ايران) و كدكس اليما نتاريوس (Codex Alimentarius) را نشان مي دادند. با توجه به اهميت آفلاتوكسين براي سلامتي انسان و آلودگي شيرخشك ها ي صنعتي اين امر به طور قابل ملاحظه اي مي تواند براي سلامتي انسان خطرناك باشد.

 نسخه قابل چاپ

مقادير سرمي كورتيزول، گلوكز، بتاهيدروكسي بوتيرات (BHB) و اوره در بزهاي آبستن و شيروار تعيين شده و ارتباط بين آنها در سال 1385 در اروميه مطالعه گرديد. همچنين احتمال مسموميت آبستني تحت باليني در بزهاي آبستن نيز بررسي شد. مقد ار 5 ميلي ليتر خون از وريد وداج 95 راس بز آبستن و 54 راس بز شيروار جمع آوري شد. بزها در مراتع ميان بند پرورش يافته، از علوفه گراس و يونجه تغذيه مي شدند. غلظت سرمي، اوره و BHB به روش اسپكتروفتومتري و كورتيزول به روش ELISA ارزيابي شدند. ميانگين كورتيزول، گلوكز، BHB و اوره براي بزهاي آبستن به ترتيب (ng/ml)7.31 ، (mg/dl) 44.9، (mmol/l)  0.23و (mmol/l) 3.21 ميلي مول در ليتر و براي بزهاي شيروار به ترتيب 94.6 (mg/dl)، (mg/ml) 48.9 و (mmol/l) 0.27 و (mmol/l)4.09  بوده است. مقايسه ميانگين پارامترها در بزهاي آبستن و شيروار (ANOVA) وجود اختلاف معنيدار (P<0.01) را فقط در ميزان اوره نشان مي دهد. نتايج آناليز همبستگي بين پارامترهاي خون در بزهاي آبستن و شيروار وجود رابطه مثبت و معني دار بين كورتيزول و BHB را نشان مي دهد (P<0.01 و 0.76=r). در بزهاي شيروار بين كورتيزول و اوره (P<0.01 و 0.51=r) و در مجموع نمونه ها بين كورتيزول وBHB (P<0.01 و 0.76=r) رابطه مثبت و معني داري مشاهد ه گرديد. لذا مي توان گفت كه غلظت پارامترهاي تحت بررسي در بزهاي آبستن و شيروار در حدود گزارش شده براي بزها بوده و فقط اوره در بزهاي آبستن بطور معني داري كمتر از شيروار بوده است. وجود رابطه بين غلظت كورتيزول با BHB و اوره اهميت اين پارامترها را در تشخيص احتمالي مسموميت آبستني تعيين مي نمايد. مسموميت آبستني تحت باليني در بزهاي آبستن مشاهده نگرديد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش مشاهده اثرات سميت حاد سولفات آلومينيوم، طي 96 ساعت، در pH اسيدي بر بافت آبشش بچه ماهي انگشت قد کلمه ميباشد. در اين بررسي ها، اختلاف بين بافت آبششي ماهيان شاهد و تيمارها، و آسيب هاي بافتي آنها، توسط ميکروسکوپ نوري، مشاهده و مورد مطالعه قرار گرفت. آبشش ماهيان شاهد با pH=7 ، بدون آسيب و آبشش ماهيان شاهد با pH=5 ، داراي آسيب هاي بافتي خفيف و فاقد آنوريسم بود. در آبشش ماهيان تيمار، اين تغييرات بافتي شامل هيپرتروفي، هيپرپلازي، افزايش سلول هاي مخاطي و ترشحات آنها، پرخوني، خونريزي، آنوريسم،فيوژن، آماس، نکروز بافتي و ... بود. با افزايش غلظت آلومينيوم و با افزايش زماني که ماهي ها در معرض آلومينيوم قرار گرفتند (تا 96 ساعت)، شدت آسيب هاي بافتي در آبشش هم، بيشتر مشاهده شد. با پيشرفت تکنولوژي، آلودگيهاي محيطي هم گسترش يافته است که در اثر نزولات جوي و يا ورود پساب هاي صنايع مختلف به جريانات رودخانه و دريا، شاهد آلودگي روزافزون منابع آبي هستيم. آلومينيوم سومين عنصر از نظر فراواني در روي زمين است و در خاك، هوا و آب يافت مي شود که با قرار گرفتن در pH هاي اسيدي حلاليت آن افزايش مي يابد و به ماده بسيار سميت بديل مي شود. اين مهمترين عامل مرگ ماهي ها در آبهاي اسيدي است (10).
پژوهش هاي زيادي در زمينه اثرات سميت آلومينيوم در pH اسيدي بر موجودات مختلف در سال 1985 (8) انجام شده است. Karlsson (7) آسيب هاي بافتي آبشش آزادماهي Salmo trutta را که در معرض آب هاي اسيدي و آلومينيوم بودند، بويژه تغييرات سلول هاي کلرايد در تيغه آبششي ثانويه را مورد بررسي قرار داد. Colins و Brown در سال 1998 (4)، پيوستگي تيغه هاي ثانويه و مشکلات تبادلات گازي در آبشش ها، حاصل از قرارگيري ماهي قزل آلاي خال قرمز را در معرض ميزان کم آلومينيوم گزارش کردند. سري گزارشاتي هم توسط Orme و Kegley (9) در زمينه تاثير سميت سولفات آلومينيوم بر جذب سديم و اکسيژن در ماهي کلمه ارايه شده است. ماهي کلمه (Rutilus rutilus)، از ماهيان با ارزش اکولوژيک و اقتصادي محسوب مي شود (3). براي انجام آزمايشات، از سولفات آلومينيوم با درجه خلوص بالا (%99.9) و اسيد سولفوريک 0.5 مولار استفاده گرديد. براي اين آزمايش از 120 قطعه ماهي انگشت قد کلمه با ميانگين وزني 0.67 گرم استفاده شد که از کارگاه تکثير ماهي کلمه سيجوال تهيه و به آزمايشگاه دانشگاه آزاد اسلامي- واحد علوم و تحقيقات تهران منتقل گرديدند. 6 آکواريوم براي ماهيان تيمار و شاهد، تا حجم 20 ليتر،با توجه به تراکم حداقل 1 گرم در ليتر ماهيان (12)، آبگيري شدند. در هر آکواريوم از 12 ماهي استفاده گرديد.

 نسخه قابل چاپ

ماهي فيتوفاگ با نام علمي (Hypophthalmichthys molitrix) يکي از مهمترين ماهيان پرورشي کشور ميباشد که به علت استفاده از رژيم غذايي کم هزينه و سطوح پايين زنجيره غذايي به مقدار زياد پرورش مي يابد. از آنجائي که اين ماهي در رقابت با ماهيان خوش خوراك تر ماهي کم مصرفي محسوب مي گردد؛ توليد فرآورده هاي متنوع از اين ماهي براي ترويج مصرف آن ضروري به نظر مي رسد. توليد گوشت چرخ شده و به دنبال آن سوريمي از ماهيان کم مصرف يکي از روش هايي است که امروزه براي افزايش مصرف اين دسته از ماهيان پيشنهاد مي گردد.
در تحقيق حاضر سعي شده است با مقايسه برخي شاخص هاي شيميايي گوشت چرخ شده شسته شده (سوريمي) و شسته نشده ماهي فيتوفاگ منجمد شده، اثرات شستشو برخواص کيفي گوشت چرخ شده ماهي فيتوفاگ نشان داده شود.
ماهي هاي فيتوفاگ مورداستفاده در اين تحقيق به شکل زنده به محل تهيه گوشت چرخ شده انتقال يافتند؛ سپس ماهي ها در حضور مقادير کافي يخ پس از گذراندن مراحل سرزني، تخليه امعا و احشا، پوست کني و فيله سازي، با عبور از يک استخوان گير به گوشت چرخ شده بدون استخوان و پوست و خالص ماهي تبديل شدند.
گوشت چرخ شده به دست آمده به دو قسمت تقسيم شد. نيمي از آن بعنوان تيمار گوشت چرخ شده شسته نشده، بسته بندي و به تونل انجماد با دماي 35- درجه سانتيگراد منتقل شد و نيمي ديگر براي توليد گوشت چرخ شده شسته شده (سوريمي) با نسبت 4 به 1 آب به گوشت 4 بار شسته شد (9). سوريمي نيز پس از توليد بسته بندي و به تونل انجماد با دماي 35- درجه سانتي گراد منتقل شد.

 نسخه قابل چاپ

لنگش در گاو شيري با خسارات اقتصادي قابل توجه همراه مي باشد. بيشتر موارد لنگش در گاو به علت ابتلا ساختارهاي انگشت به جراحات و آسيب هاي مختلف بوده كه چنانچه به موقع تشخيص و درمان نشوند مي توانند توسعه يافته، تا جائيكه منجر به آسيب نسوج عمقي تر گردد. در موارد عفونت هاي عمقي انگشت درمان هاي ضدميكروبي به تنهايي به علت نكروز نسج عضلاني نتيجه درماني را در پي نداشته و لذا به حذف دام از گله و كشتار زودرس منجر مي شود. مطالعه حاضر در يكي از كشتارگاه هاي اطراف شهر تهران صورت گرفته و در طول زمستان 33 راس گاو حذفي مبتلا به لنگش به شكل تصادفي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. در هر يك از گاوان پس از ثبت اطلاعات فردي، انگشت مبتلا به هرگونه عارضه قطع و جهت انجام عمليات پاتولوژي به منظور ريخت شناسي ضايعه به بخش پاتولوژي دانشکده دامپزشکي دانشگاه تهران حمل شد. موارد مورد مطالعه شده از نظر پاتولوژيك واجد تشابهاتي بودند و طيفي از تزايد استخواني و ليز را در استخوان بندهاي انگشت و تغيير شكل هايي را در جعبه سم نشان مي دادند. با عنايت به يافته هاي حاصله مي توان چنين نتيجه گيري نمود كه تغييرات مورفوپاتولوژيك در نسوج سطحي و عمقي انگشت دليل حذف گاوان بوده، كه مي توان عدم تشخيص به موقع جراحات و تجويز نامناسب دارو را جهت درمان به عنوان عوامل مسبب در اين قضاوت مهم د خيل دانست.

 نسخه قابل چاپ

بررسي برخي از خصوصيات اکولوژيکي چمن آرارات (Poa araratica) با هدف دستيابي به اطلاعات کاربردي و نهايتا استفاده از آن در برنامه هاي اصلاح و توسعه مراتع انجام گرفت، روش بررسي بدين طريق بود که ابتدا به کمک نقشه پوشش گياهي و بازديد از مراتع استان اقدام به تهيه نقشه رويشگاه اين گونه گرديد، سپس در هر منطقه بر اساس وسعت و شرايط پوشش گياهي جمعا تعداد 12 سايت به منظور نمونه برداري و اندازه گيري انتخاب شد، در هر يک از سايت ها با روش سيستماتيک تصادفي با استفاده از ترانسکت و پلات گذاري در امتداد آن، فاکتورهاي مربوط به پوشش تاجي، درصد فراواني، فنولوژي، تعداد بذر، زادآوري، سيستم ريشه، ترکيب شيميايي و ارزش رجحاني، مطالعه گرديده است، رويشگاه اصلي چمن آرارات (Poa araratica) مناطق کوهستاني و مرتفع است که در استان اردبيل نيز در ارتفاع بالاي 1600 تا 2800 متري از سطح دريا آزاد در دامنه هاي سبلان و ارتفاعات طالش (باغرو) در جهات جغرافيايي متفاوت به شرط تامين رطوبت حضور گسترده پيدا مي کند، ميانگين درصد پوشش تاجي نسبي اين گونه در ترکيب پوشش گياهي بين 4 تا 12 درصد متغير است، حد مطلوب Ec خاک 1< دسي زيمنس بر متر و pH خاک 7< نسبتا اسيدي مي باشد، بذر زيادي توليد مي کند و به طور متوسط در هر کيلوگرم 3.52 ميليون عدد بذر وجود دارد، درصد قوه ناميه بذر اين گونه بين ?? تا ?? متغير است. از نظر فنولوژي، شروع رويش معمولا بسته به شرايط منطقه متغير است، اين مرحله عموما در مراتع ييلاقي (ارتفاع 2000 متر) از اواسط فروردين شروع نموده و تا اواسط خرداد به رشد علفي خود ادامه مي دهد، اواسط خرداد تا اواسط تير زمان شکل گيري و رسيدن بذر و از اواسط مرداد تا اوايل شهريور ماه زمان ريزش مي باشد، بر اساس آزمايش انجام شده نسبت به گونه هاي مانند Festuca ovina, Bromus tomentellus, Dactylis glomerata, Poa bulbosa ارزش رجحاني بيشتر و از گونه هاي Astragalus effusus, Trifolium repens از ارزش رجحاني کمتري برخوردار است. اين گونه با داشتن مزايايي چون قدرت سازگاري با منطقه، زادآوري زياد، دايمي بودن، مقاومت در برابر لگد کوبي، مقاومت در برابر سرما و يخبندان و خشکي مي توان در کشت مخلوط در مرتع کاري مورد استفاده قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

تغيير اقليم يکي از مهمترين چالش ها در توسعه پايدار بوده که تاثيري منفي بر اکوسيستم هاي خشکي و آبي دارد. عامل اصلي اين پديده، افزايش غلظت گاز دي اکسيد کربن در اتمسفر است. ترسيب کربن در زي توده گياهي توسط روش هاي اصلاحي ساده، ارزان و چند منظوره در مراتع نواحي خشک و نيمه خشک، يکي از راهکارهاي مناسب جهت مواجهه با پديده مذکور محسوب مي شود. در اين مطالعه به منظور بررسي تاثير آبياري سيلابي مراتع بر ميزان ترسيب کربن زي توده سرپاي گونه هاي بوته اي، بخشي از مراتع گربايگان انتخاب شد. پس از تعيين مناطق معرف، گونه هاي بوته اي غالب در هر دو منطقه پخش سيلاب و شاهد، تعيين شدند. مقداري زي توده هوايي و زيرزميني گونه هاي مشخص شده به تفکيک هر اندام، در هر دو منطقه برآورد گرديد. سپس نمونه هاي گياهي شامل اندام هاي مختلف گونه هاي مورد بررسي، به آزمايشگاه منتقل و درصد کربن آلي هر يک از آنها، اندازه گيري شد. نتايج مقايسه ميانگين داده ها توسط آزمون t مستقل، حاکي از آنست که به رغم پاسخ هاي متفاوت ترسيب کربن گونه هاي مورد مطالعه نسبت به آبياري سيلابي، در مجموع ترسيب کربن توسط گونه هاي بوته اي غالب در مرتع آبگيري شده با ميانگين 100.09 کيلوگرم در هکتار در حدود 2 برابر ترسيب کربن اين گونه ها در مرتع شاهد با ميانگين 50.63 کيلوگرم در هکتار مي باشد.

فرسايش خندقي از جمله انواع فرسايش آبي و تشديد شونده است که رخداد و گسترش آن موجب تغييرات بارز در منظر زمين و پسرفت اراضي و تخريب محيط زيست مي شود. با توجه به تنوع و ميزان تاثير عوامل مختلف در شکل گيري و گسترش فرسايش خندقي که از نقطه اي به نقطه ديگر نوع و ميزان تاثير آن تغيير مي کند و به منظور شناسايي مهمترين عوامل مشارکت کننده در خندقي شدن اراضي جهت معرفي راهبردهاي کلان جهت پيشگيري و مهار اين نوع فرسايش در حوزه آبخيز عرب قره حاجي که يکي از حوزه هاي آبخيزداري گستره وسيعي از نهشته هاي اوليه بادرفتي و آبرفت هاي ثانويه لس در ايران واقع در استان گلستان مي باشد، اين تحقيق با استفاده از فن و دانش سنجش از دور و بکارگيري تکنيک هاي سامانه هاي اطلاعات جغرافيايي طراحي و به مرحله اجرا درآمده است. به طوري که براي دستيابي به اهداف تحقيق، تغييرات مکاني و زماني فرسايش خندقي همراه با وسعت اراضي خندقي شده با استفاده از عکسهاي هوايي و تصوير ماهواره اي ETM⁺ لندست منطقه تحقيق در سه دوره زماني 1335، 1346 و 1381 با بکارگيري تکنيک هاي بارزسازي تغييرات سطح زمين بررسي گرديده و سپس با مشخص کردن ويژگي هاي مربوط به عوامل زمين محيطي و تجزيه و تحليل رابطه بين آنها با فرسايش خندقي حادث شده در اراضي لسي منطقه تحقيق از طريق تجزيه و تحليل همبستگي و ايجاد روابط رگرسيوني، اقدام به شناسايي مهمترين عوامل موثر در شکل گيري و گسترش فرسايش خندقي و راهبردهاي کلان پيشگيري و مهار اين نوع فرسايش در تطبيق با نتايج و مشخصات منطقه گرديد. نتايج حاصل از اين تحقيق مبين اين است که شکل گيري و شدت گسترش فرسايش خندقي در اراضي لسي منطقه تحقيق تابعي از ارتفاع متوسط بارندگي و دماي متوسط سالانه هوا، شيب و جهت اراضي، سازند زمين شناسي، منابع اراضي، نوع خاک و ويژگي هاي مربوط به آن، نوع و تيپ گياهي، نحوه استفاده از اراضي و متوسط سالانه ارتفاع رواناب هاي سطحي مي باشد. اما در اين ميان، شيب اراضي، نوع سازند، عمق خاک، ميزان املاح محلول، SAR، هدايت الکتريکي و ميزان سديم قابل تبادل موجود در خاک که موثر در رخداد فرسايش تونلي نيز هستند بيشترين نقش و تاثير را در شکل گيري و گسترش فرسايش خندقي و مشخصات مورفومتريک خندق ها دارند. بر اين اساس، مناسب ترين راهبردهاي کلان جهت پيشگيري از رخداد فرسايش خندقي و گسترش آن در منطقه تحقيق و حوزه هاي آبخيز مشابه، جلوگيري از تمرکز رواناب هاي سطحي همراه اصلاح کاربري اراضي و مديريت پوشش گياهي از طريق ايجاد تعادل بين ظرفيت توليد گياهي با برداشت آن توسط چراي احشام افزون بر لحاظ تمهيدات اصولي و فني لازم در ايجاد شبکه راه هاي دسترسي به منطقه و جلوگيري از قطع اشجار و بوته کردن در اراضي لسي است.

 نسخه قابل چاپ

تحقيقات سيتوژنتيکي در جنس Mentha نشان داده است که جنس Mentha يک گروه پلي پلوئيدي، با تعداد کروموزوم متنوع است. اين وضعيت شناسايي تاگزونوميکي گونه هاي Mentha را با مشکل مواجه ساخته است. مطالعه تنوع سيتوژنتيک بر روي دوازده ژنوتيپ نعنا متعلق به دو گونه Mentha longifolia و Mentha spicata که در منطقه مرکزي ايران (کاشان، اصفهان و محلات) موجودند، اجرا گرديد. مشخصات سيتوژنتيک همانند تعداد کروموزوم، طول و عرض کروموزوم، طول و عرض بزرگترين و کوچکترين کروموزوم و متوسط طول و عرض کل ژنوم محاسبه شدند. نتايج نشان داد که هر سه ژنوتيپ متعلق به گونه، M.longifolia، داراي تعداد کروموزوم 2n=24 بودند. در حاليکه ژنوتيپ هاي مورد مطالعه مربوط به گونه M.spicata از سطوح مختلف پلوئيدي از قبيل ديپلوئيد، تريپلوئيد و تتراپلوئيد برخوردار بودند. بدين ترتيب نه ژنوتيپ متعلق به گونه M.spicata که در اين مطالعه استفاده شدند در حقيقت سيتوتيپ هاي اين گونه بوده اند. ژنوتيپ هاي شماره يک، چهار و هشت، داراي سطوح دي پلوئيدي، ژنوتيپ هاي شماره دو، سه، هفت و دوازده تريپلوئيد و ژنوتيپ هاي شماره نه و ده داراي سطوح تتراپلوئيد بودند. در بين ژنوتيپ هاي گونه M.longifolia متوسط طول کروموزوم ها از 0.56 ميکرون در ژنوتيپ شماره شش تا 0.93 ميکرون در ژنوتيپ شماره پنج متغير بود. در بين ژنوتيپ هاي گونه M.spicata متوسط طول کروموزوم از 0.52 ميکرون در ژنوتيپ شماره دو تا 0.88 ميکرون در ژنوتيپ شماره هشت متغير بود.

 نسخه قابل چاپ

تعيين وضعيت مرتع يکي از مهمترين عواملي است که در مديريت مرتع مورد استفاده قرار مي گيرد. مفهوم جديد وضعيت مرتع بر اين اساس است که خاک به عنوان مهمترين عنصر اساسي در اکوسيستم هاي مرتعي بايستي مورد توجه قرار گيرد. در اين مقاله از خصوصيات سطح خاک براي تعيين وضعيت يا کارکرد مرتع استفاده شده است. براي تعيين کارکرد مرتع، رويشگاه بوته زار در مراتع پارک ملي گلستان در مناطق چراي شديد، چراي متعادل و چرا نشده انتخاب شد. تعداد 5 ترانسکت 100 متري در اين مناطق قرار داده شد و در هر ترانسکت تعداد 10 پلات يک مترمربعي و در مجموع 150 پلات در کل منطقه براي ارزيابي خصوصيات سطح خاک قرار داده شد. نتايج نشان مي دهد که روي تجزيه و تحليل کارکرد مرتع با روش چهار عامله داراي اختلاف معني دار مي باشند. با استفاده از تجزيه و تحليل مولفه هاي اصلي و با توجه به خصوصيات سطح خاک و پوشش گياهي، عوامل تعيين وضعيت مرتع در دو منطقه چراي شديد و چراي متعادل ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ

شناسايي کيفيت و ارزش غذايي گياهان به دليل اهميت آنها در تغذيه دام کمک موثري در توصيف جيره غذاي دام مي نمايد. نظر به اينکه عوامل مختلفي از جمله مراحل مختلف فنولوژي رشد گياه روي ارزش غذايي گياهان تاثير مي گذارد. در اين تحقيق کيفيت گونه گياهي Hedysarum coronarium (سولا) که از گونه هاي علوفه اي با ارزش مي باشد در سه مرحله فنولوژي رشد رويشي، گلدهي و زمان رسيدن کامل بذر مورد بررسي قرار گرفت. سولا گياهي پايا از خانواده بقولات است که علوفه آن به صورت سيلو شده و يا خشک مورد استفاده دام قرار مي گيرد. جهت آناليز اين گياه، ابتدا نمونه هاي گياهي در سه مرحله شامل رشد رويشي، گلدهي و رسيدن بذر جمع آوري و سپس نمونه ها بلافاصله به آزمايشگاه منتقل و در آزمايشگاه با روشهاي معمول و استاندارد اقدام به اندازه گيري فاکتورهاي ماده خشک، پروتئين خام، چربي خام، الياف خام، خاکستر و انرژي خام گرديد. نتايج حاصله نشان داد تفاوت معني داري در فاکتورهاي ماده خشک، پروتئين خام، چربي خام، الياف خام، خاکستر و انرژي خام (در سطح احتمال 1%) در مراحل مختلف فنولوژي وجود دارد. در اين گونه کيفيت علوفه در مرحله رويشي بيشتر از کيفيت علوفه در مرحله گلدهي و بذردهي مي باشد. ميزان پروتئين خام اين گونه در مرحله رويشي برابر 16.67 درصد و با بالغ شدن گياه ميزان پروتئين خام کاهش يافته و در مرحله رسيدن بذر به حداقل خود يعني 6.98 درصد مي رسد. از اين رو با توجه به خوشخوراکي اين گياه براي گاو و گوسفند و همچنين عملکرد بالا و ارزش غذايي خوب، استفاده از آن در برنامه هاي توليد علوفه توصيه مي گردد.

 نسخه قابل چاپ

از انواع حرکات دامنه اي که به عنوان يکي از حوادث طبيعي غير مترقبه در مناطق مختلف خسارت هاي مالي و جاني فراواني را بر زندگي انسان ها وارد مي نمايد پديده زمين لغزش مي باشد. در اين تحقيق، ابتدا حوضه جنت رودبار به وسعت حدود 5240 هکتار در شهرستان رامسر انتخاب گرديد. سپس با استفاده از تفسير عکس هاي هوايي به مقياس هاي 1:20000 و 1:40000 به ترتيب مربوط به سالهاي 1373 و 1380، نقشه هاي توپوگرافي، زمين شناسي و عمليات ميداني با استفاده از GPS، نقشه پراکنش زمين لغزش ها (متغير وابسته) تهيه گرديد. همچنين لايه هاي اطلاعاتي شيب، سنگ شناسي، فاصله از گسل و جهت شيب به عنوان متغيرهاي مستقل در محيط سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي تهيه و قومي شدند. از تلفيق متغيرهاي مستقل با متغير وابسته، مقدار لغزش در هر کلاس عامل محاسبه و وزن دهي طبقات بر اساس روابط موجود در مدل هاي آماري دو متغيره و LNRF صورت گرفت. در نهايت با نقشه هاي وزني حاصله و جمع جبري آنها نقشه پهنه بندي خطر زمين لغزش در مدل هاي مختلف حاصل شده است. ارزيابي مدل ها با استفاده از نسبت تراکمي (Dr) و مجموع کيفيت (Qs) صورت گرفت. نتايج حاصل از اين بررسي نشان مي دهد که بيشترين سطح لغزش در واحدهاي سنگ شناسي متشکل از لايه هاي مارن، رس، سيلت (90 درصد) و در طبقات شيب 70-45 درصد (حدود 45.36 هکتار) و 25-15 درصد (4.25 هکتار) بوقوع پيوسته است. از طرف ديگر جهت هاي غربي و شمالي به ترتيب به ميزان 46.75 و 41.5 هکتار و فاصله از گسل 2-0 کيلومتر (حدود 97 درصد) ناپايداري ها را به خود اختصاص مي دهند. اين تحقيق نشان مي دهد که شاخص مجموع کيفيت (Qs) در مدل تراکم سطح به ميزان 2.01 و در مدل LNRF حدود 1.28 و در مدل ارزش اطلاعاتي حدود 1.11 مي باشد.

 نسخه قابل چاپ