پژوهش و سازندگي

به منظور بررسي اثرات مديريت شيميايي، مكانيكي و تلفيقي علف هاي هرز ذرت آزمايش مزرعه اي در ايستگاه تحقيقاتي دانشکده كشاورزي و منابع طبيعي داراب استان فارس، در سالهاي 1383 و 1384 انجام شد. آزمايش در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با 11 تيمار در 3 تكرار انجام شد. تيمارهاي مورد استفاده شامل كاربرد علف كشهاي آترازين مخلوط با آلاكلر به ميزان 1+2.5 و 0.5+1.25 كيلوگرم ماده موثر در هكتار به صورت يكنواخت و نواري و استفاده از كولتيواتورهاي دوار و پنجه غازي به تنهايي و به صورت تركيبي بودند. در سال 1383 در 6 و 17 هفته پس از كاشت بيشترين كاهش در وزن خشك تاج خروس در تيمار سمپاشي نواري با 0.5 كيلوگرم آترازين مخلوط با 1.25 كيلو گرم آلاكلر همراه با دو بار كولتيواتور پنجه غازي مشاهده شد. در 6 هفته پس از كاشت بيشترين درصد كاهش وزن خشك خرفه در تيمار سمپاشي نواري با 0.5 كيلوگرم آترازين مخلوط با 1.25 كيلو گرم آلاكلر همراه با دو بار كولتيواتور پنجه غازي به ميزان %88 بد ست آمد. در 17 هفته پس از كاشت مصرف يكنواخت 1 كيلوگرم آترازين مخلوط با 2.5 كيلوگرم آلاكلر وزن خشك خرفه را %89 كاهش داد. در سال 1384 در 17 هفته پس از كاشت كمترين كاهش وزن خشك تاج خروس در تيمار مصرف نواري 0.5 كيلوگرم آترازين مخلوط با 1.25 كيلو گرم آلاكلر بدست آمد. در 6 هفته پس از كاشت مصرف يكنواخت 1 كيلوگرم آترازين مخلوط با 2.5 كيلو گرم آلاكلر وزن خشك خرفه را %100 كاهش داد. در سالهاي 1383 و 1384 در 6 و 17 هفته پس از كاشت تيمار 0.5 كيلوگرم آترازين مخلوط با 1.25 كيلوگرم آلاكلر همراه با دو بار كولتيواتور پنجه غازي %83 تا %91 وزن خشك قياق را كاهش داد. نتايج در هر دو سال نشان داد كه همه تيمارها عملكرد دانه ذرت را در مقايسه با تيمار شاهد داراي علف هرز افزايش دادند. بيشترين عملكرد دانه ذرت در تيمار 0.5 كيلوگرم آترازين مخلوط با 1.25 كيلوگرم آلاكلر همراه با دو بار كولتيواتور دوار بدست آمد كه نشان دهنده مزيت استفاده از كنترل تلفيقي علف هاي هرز در مقايسه با روشهاي شيميايي و مكانيكي به تنهايي است.

 نسخه قابل چاپ

امروزه تعداد بيشماري از ميكروب ها به انواع آنتي بيوتيك ها مقاوم شده اند و اين مساله باعث پيچيدگي درمان بيماريهاي عفوني مي شود. موضوع اين تحقيق جداسازي ميكروارگانيسم هاي توليدكننده آنتي بيوتيك از خاك هاي مناطق بومي ايران بود. در اين مطالعه نمونه هاي مختلف خاك از مناطق جنگلي جنگل آمل و خاك مناطق بياباني كهريزك و حسن آباد خالصه انتخاب شد و در محيط هاي نوترين آگار و سابورود كستروزآگار كشت داده شد و سپس نمونه هايي خالص شدند. براي بررسي فعاليت ضد ميكروبي ميكروارگانيسم ها عليه باكتري ها، چهار باكتري گرم مثبت و چهار باكتري گرم منفي انتخاب شدند. نتايج نشان داد كه تنها استرپتوميسس هاي جدا شده از مناطق بياباني، داراي فعاليت هاي ضد باكتريايي بودند. در مرحله بعد تاثير پارامترهاي اكولوژيكي (دما pH- منابع كربن - نيتروژن) بر روي فعاليت ضد ميكروبي مطالعه شد. نتايج نشان داد كه مناسب ترين و اپتيمم شرايط براي فعاليت ضد ميكروبي به قرار زير است: pH و برابر 6.9-7.2، منابع كربن گلوكز و لاكتوز هر كدام به ميزان 10 گرم در ليتر دماي 36-33 درجه سانتي گراد و سولفات آمونيوم به ميزان 10 گرم در ليتر و نيز اسيدهاي آمينه متيونين و تريپتوفان هر كدام به ميزان 1 گرم در ليتر به عنوان منابع نيتروژن. اين عوامل مي توانند باعث افزايش و سرعت دهي فعاليت ضد باكتريايي شوند. ما همچنين دريافتيم كه حساسيت باكتريهاي گرم مثبت نسبت به فعاليت ضد باكتريايي استرپتوميسس هاي جدا شده از خاك در مقايسه با باكتريهاي گرم منفي، بيشتر بود.

 نسخه قابل چاپ

گندم وحشي Aegilops tauschii گونه اي ديپلوييد (با ژنوم 2n=2x=14, DD) است كه ژنوم D را در اختيار گندم نان قرار داده است. تنوع مورفولوژيكي بسيار زيادي در درون اين گونه وجود دارد. مطالعه گونه هاي جنس Aegilops نشان مي دهد كه اين گونه ها، منابع ژنتيكي بي نظيري براي اصلاح گندم مي باشند. فرسايش ژنتيكي در ژرم پلاسم گونه هاي زراعي گندم، انگيزه تحقيق براي بررسي امكان استفاده از تنوع ژنتيكي موجود در خويشاوند ان وحشي آن شده است. به همين منظور تنوع ژنتيكي 28 توده جمع آوري شده گياه Ae.tauschii از استان هاي مختلف كشور، در مزرعه تحقيقاتي بانك ژن گياهي ملي ايران در سال زراعي 84-1383 ارزيابي گرديد. محاسبات آماري داده ها شامل ضرايب همبستگي ساده، آماره هاي توصيفي مانند حداكثر و حداقل صفات كمي، ميانگين، انحراف معيار و ضريب تغييرات، شاخص شانون، تجزيه به مولفه هاي اصلي بر روي همه صفات و همچنين تجزيه خوشه اي بر اساس مولفه هاي اصلي بود. نتايج نشان دهنده تنوع ژنتيكي بالايي در ميان توده ها بود. در صفات كمي بيشترين مقدار تنوع مربوط به تعداد بذر در سنبلچه (%23.1) و كمترين مقدار هم مربوط به تاريخ رسيدن (%7.4) بود. همچنين در ميان صفات كيفي نيز حداكثر تنوع در شكنندگي محور سنبله (%232) و حداقل آن در بافت دانه (%14) مشاهده شد. تاريخ گلدهي با تاريخ رسيدن، طول سنبله با طول گلوم و تعداد سنبلچه در سنبله، همچنين رنگ ساقه با كرك ساقه و عادت رشد داراي بيشترين همبستگي معني دار و مثبت بودند. در تجزيه به مولفه هاي اصلي هشت مولفه شناسايي شدند كه جمعا 82.6 درصد از كل تنوع داده ها را توجيه مي نمودند. بر اساس نمودار درختي حاصل از تجزيه خوشه اي، توده ها به سه گروه تقسيم شدند كه با پراكنش جغرافيايي آنها مطابقت نداشت.

 نسخه قابل چاپ

ريزش ميوه پس از اتمام گلدهي به عنوان يك پديده فيزيولوژيكي در محصول بادام به شمار مي رود. ازت و ساكاروز از جمله ذخاير انرژي سلولي جهت رشد، توسعه و تشكيل ميوه مطلوب محسوب مي شوند. به منظور بررسي تاثير محلول پاشي اين تركيبات بر ميزان تشكيل ميوه بادام آزمايشي به صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملا تصادفي با 12 تيمار و سه تكرار بر روي رقم منقا در دو منطقه ايستگاه تحقيقات سهند و گرديان در دو سال 84-83 به اجرا درآمد. فاكتور A شامل سه سطح اوره (صفر، 1 و 2 درصد) و فاكتور B ساكاروز در چهار سطح (صفر، 2، 4 و 6 درصد) را شامل مي گرديد. در اين مطالعه درصد تشكيل ميوه اوليه و نهايي، ميزان ساكاروز محلول در ساقه و برگ، كارآيي فتوشيميايي و عملكرد محصول مورد ارزيابي قرار گرفت. بيشترين عملكرد و بالاترين درصد تشكيل ميوه اوليه بادام با محلول پاشي ساكاروز با غلظت 6 درصد و اوره با غلظت 2 درصد به دست آمد. درصد تشكيل ميوه اوليه در ايستگاه تحقيقات سهند بيشتر از منطقه گرديان بود همچنين در سال دوم آزمايش عملكرد، درصد تشكيل ميوه بيشتر از سال اول بدست آمد و غلظت ساكاروز محلول و ازت برگ در سال دوم بيشتر از سال اول بود. بالاترين درصد تشكيل ميوه نهايي بادام در صورت كاربرد توام ساكاروز با غلظت 6 درصد و اوره با غلظت 2 درصد حاصل شد. همچنين بيشترين كآرايي فتوشيميايي برگهاي بادام با كاربرد اوره با غلظت دو درصد اند ازه گيري شد. با افزايش سطوح ساكاروز غلظت آن در ساقه افزايش يافت. در حالي كه با محلول پاشي اوره از ميزان ساكاروز در ساقه و برگ كاسته شد و با افزايش اوره غلظت ازت به طور معني داري در برگ و ميوه بادام افزايش يافت. به نظر مي رسد محلول پاشي ازت و ساكاروز توانسته است قسمتي از انرژي مورد نياز براي مرحله بحراني تشكيل ميوه در زماني كه حداقل فتوسنتز و سطح سبز وجود دارد را فراهم نمايد .

 نسخه قابل چاپ

اثرات كاربرد عناصر روي، آهن و منگنز بر عملكرد، اجزاي عملكرد، غلظت و جذب عناصر غذايي در دانه گندم، در آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي و در سه تكرار در ايستگاه تحقيقات كشاورزي زهك زابل در سالهاي زراعي 82-81 و 83- 82 مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي آزمايش شامل روي با چهار سطح (0، 40 و 80 كيلوگرم سولفات روي در هكتار به صورت مصرف خاكي و محلول پاشي 0.5 درصد سولفات روي)، آهن با دو سطح (0 و محلول پاشي 1 درصد سولفات آهن) و منگنز با دو سطح (0 و محلول پاشي 0.5 درصد سولفات منگنز) بودند. نتايج نشان داد كه اثر متقابل روي در منگنز اثر معني داري بر تعداد دانه در خوشه داشت. بالاترين تعداد دانه در خوشه مربوط به تيمار كاربرد 80 كيلوگرم در هكتار سولفات روي و محلول پاشي منگنز بود. اثر متقابل روي در آهن بر وزن هزار دانه معني دار گرديد. بالاترين وزن هزار دانه مربوط به تيمار 80 كيلوگرم روي و محلول پاشي آهن بود. منگنز سبب افزايش وزن هزار دانه گرديد. مصرف 80 كيلوگرم سولفات روي بر عملكرد دانه در سال 82 معني دار گرديد. همچنين در اين سال مصرف توام 80 كيلوگرم سولفات روي و محلول پاشي منگنز عملكرد دانه را افزايش داد. محلول پاشي روي، 99 درصد غلظت روي، 106 درصد جذب روي و 8 درصد غلظت آهن در دانه را افزايش داد. محلول پاشي آهن، 21 درصد غلظت آهن، 20 درصد جذب آهن و 13 درصد غلظت روي در دانه را افزايش داد. محلول پاشي منگنز سبب افزايش 7 درصدي غلظت و 9 درصدي جذب اين عنصر در دانه گرديد.

 نسخه قابل چاپ

كلزا يكي از با اهميت ترين دانه هاي روغني جهان به شمار مي رود. به كارگيري روش هاي مهندسي ژنتيك در گياه كلزا باعث توليد ارقامي شده است كه از نظر صفات با ارزش كشاورزي و اقتصادي حايز اهميت مي باشند. از ميان عوامل تهديدكننده كشت و گسترش اين گياه، وجود علف هاي هرز و چگونگي كنترل آنها توسط مواد شيميايي مي باشد. از ميان علف كشهاي مرسوم، گلايفوسيت به عنوان علف كشي عمومي و وسيع الطيف كه آنزيم EPSPS را مهار مي كند، مطرح است. آنزيم EPSPS، يك آنزيم كليدي در مسير بيوسنتز اسيدهاي آمينه حلقوي در ميكروارگانيسم ها و گياهان مي باشد. يكي از موثرترين راه هاي ايجاد گياهان مقاوم به علفكش گلايفوسيت، دست ورزي ژن كدكننده آنزيم 5-انول پيرويل شيكيمات - 3 فسفات سنتاز (EPSPS)، به منظور كاهش ميل تركيبي گلايفوسيت به اين آنزيم مي باشد. در تحقيق حاضر يكي از مهمترين نقاطي كه در تشكيل مجموعه آنزيم -گلايفوسيت دخالت دارد، يعني اسيد امينه آلانين شماره 183 در EPSPS باكتري E. coli، مورد توجه قرار گرفت. با ايجاد يك جهش نقطه اي دقيق به روش طراحي آغازگرهاي ويژه و واكنش زنجيره اي پليمراز (PCR)، كد ژنتيكي اسيد امينه فوق به اسيد امينه تروئونين تبديل گرديد. ژن دست ورزي شده، در داخل پلاسميدهاي كلونينگ pUC18 و بياني گياهي pBI121 همسانه سازي شد. آناليزهاي مولكولي لازم براي اثبات حضور ژن در پلاسميدها و تعيين جهت مناسب آنها انجام گرفت. پلاسميد pBI121 حامل ژن مورد نظر، از طريق باكتري Agrobacterium tumefaciens سويه LBA4404 به گياه كلزا رقم PF-7045-91 منتقل گرديد. از انتهاي بريده شده دنباله كوتيلدون، به عنوان بافت هدف جهت انتقال ژن استفاده گرديد. براي ارزيابي اوليه تراريخته بودن گياه از مقاومت گياهان دست ورزي شده به آنتي بيوتيك كانامايسين استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه درصد باززايي نوساقه و درصد تراريخته بودن گياهچه به ترتيب 74 و 28 درصد بود. با آناليزهاي مولكولي و ارزيابي مقاومت گياهان نسبت به اين علفكش حضور و بيان موثر ژن اثبات گرديد .

 نسخه قابل چاپ

براي بررسي گرده افشاني و انتخاب گرده زاي مناسب براي برخي ارقام زيتون، آزمايشي طي دو سال (1381 و 1382) در ايستگاه تحقيقات زيتون طارم انجام گرديد. طرح آماري، بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تكرار و 7 تيمار بود. در اين آزمايش ارقام روغني و زرد فقط ارقام گرده زا و ارقام آربيكن، كالاماتا، كرونيكي و ماستوئيدس گرده زا و پذيرنده گرده بودند. براي انجام تلاقي ها بر اساس تعداد گل كامل، تعداد 300-150 گل كامل در هر شاخه اخته شد و گرده هاي هر رقم در پاكت ها جمع آوري و به صورت متقابل گرده افشاني شدند. براي تعيين گرده افشاني آزاد، روي هر درخت 200-100 گل آذين شمارش و اتيكت گذاري شدند. گل آذينهاي تيمار خود گرده افشاني نيز پاكت گيري شدند. پس از گذشت دو هفته با مشاهده ميوه هاي اوليه، پاكت ها باز شدند. ميوه هاي اوليه دو هفته پس از تمام گل با باز شدن پاكت ها شمارش و 8 هفته پس از دوره تمام گل ميوه هاي نهايي شمارش شده و ثبت گرديدند. در بررسي قابليت جوانه زني دانه گرده مشخص گرديد كه رقم زرد به ترتيب با 84 درصد بيشترين قابليت جوانه زني دانه گرده را دارد در حاليكه رقم كرونيكي با ??.? درصد كمترين قابليت جوانه زني دانه گرده را دارا بود. بررسي ها نشان داد از نظر شاخص سازگاري گرده افشاني آزاد براي باردهي تمام ارقام مورد مطالعه نتيجه قابل قبولي داشت با اين حال نتايج دو ساله بيانگر سازگاري نسبتا خوب رقم روغني با آربيكن، ارقام آربيكن و زرد با ماستوئيدس مي باشد .

 نسخه قابل چاپ

دستيابي به خود كفايي در توليد ذرت دانه اي يكي از اهداف دولت نهم در بخش كشاورزي ايران و يكي از اهداف سند چشم انداز بيست ساله و برنامه هاي توسعه، افزايش بهره وري در بخش كشاورزي مي باشد. همچنين يكي از ابزارهاي مهم براي ارزيابي فعاليت بخش كشاورزي در راستاي رسيدن به خود كفايي پويا، استفاده از شاخص بهره وري است. لذا در اين تحقيق به منظور ارزيابي طرح افزايش توليد ذرت دانه اي، بهره وري كل عوامل توليد اين محصول طي سالهاي 1379-83، در كشور و سه استان توليد كننده عمده ذرت (فارس، خوزستان و كرمانشاه) با استفاده از شاخص ترنكوئيست - تيل محاسبه شد. نتايج نشان داد كه بهره وري كل عوامل توليد ذرت دانه اي در كشور طي دوره مورد مطالعه، عليرغم صعودي بودن، كمتر از يك بوده است (به استثنا سال 1381). نرخ رشد سالانه آن در كل دوره مثبت بوده است و حاكي از بهبود بهره وري كل مي باشد. بهره وري كل عوامل توليد ذرت دانه اي در دو استان فارس و خوزستان طي دوره مورد مطالعه كاهش پيدا كرده و نرخ رشد آن منفي بوده و علت اين امر بيشتر بودن نرخ رشد شاخص نهاده نسبت به نرخ رشد شاخص ستانده بوده است. عليرغم اجراي طرح افزايش ذرت كه باعث افزايش توليد ذرت شده است ولي به علت اينكه نرخ افزايش هزينه ها بيشتر از نرخ افزايش توليد بوده، بهره وري كل كاهش پيدا كرده است. بهره وري كل عوامل توليد ذرت دانه اي در استان كرمانشاه طي دوره مورد مطالعه عليرغم نوساناتي، افزايش پيدا كرده و نرخ رشد آن مثبت بوده است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه دولت به زودي نمي تواند به خودكفايي ذرت در ايران دست يابد و اگر هم به خود كفايي دست يابد، مقطعي خواهد بود. براي دست يابي به خودكفايي پويا، برنامه ريزي نياز است و مسوولين بايد نسبت به اصلاح نظام توليد و كاهش هزينه توليد ذرت، اقدامات گسترده اي را انجام دهند .

 نسخه قابل چاپ

خرما يكي از محصولات مهم و استراتژيك كشور است، بطوري كه ايران با سطح زير كشت 238 هزار هكتار و توليد 996 هزار تن به ترتيب رتبه اول و دوم را در د نيا به خود اختصاص داده است. مراحل گلدهي و ميوه نشيني نخل خرما يكي از حساس ترين مراحل رشد آن است كه نقش بسيار مهمي در افزايش كميت و كيفيت محصول دارد. مطالعات مختلف نشان مي دهد يكي از مراحل بحراني و حساس رشد برخي گياهان به تنش آبي، مراحل مذكور مي باشد. به منظور بررسي اثرات تنش آبي و تعيين دور مناسب آبياري، اين تحقيق در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 5 تيمار آبياري پس از 50، 100، 150 و 200 ميلي متر (تيمار اخير با دو عمق آبياري معادل 100 و 50 درصد نياز آبي گياه) تبخير تجمعي از تشت كلاس A در مراحل گلدهي و ميوه نشيني با 4 تكرار انجام شد. آب مورد نياز تيمارها بر اساس روش تشت تبخير FAO برآورد و كنترل گرديد. در زمان برداشت عملكرد هر نخل برآورد شده و با انتخاب تصادفي 100 عدد ميوه از هر يك از درختان مورد آزمايش، خصوصيات كمي ميوه ها از قبيل طول، قطر، حجم و وزن ميوه و هسته و درصد رطوبت ميوه و هسته اندازه گيري گرديد. نتايج نشان داد تاثير تيمارهاي مورد آزمايش بر ميزان ريزش ميوه، وزن ميوه و هسته، قطر ميوه و عملكرد نخل معني دار بوده است. بيشترين عملكرد با آبياري پس از 50 ميلي متر تبخير تجمعي از تشت به دست آمده است.

 نسخه قابل چاپ

ميوه خرما (Phoenix dactylifera L.) رقم برحي در سه مرحله از نمو شامل خلال، رطب و تمر قابل مصرف است. ميوه در مرحله رطب نرم، شهدي و بسيار مرغوب مي باشد اما به علت برخورداري از بافتي نرم و داشتن رطوبت و قند زياد سريعا توسط ميكروارگانيسم ها آلوده شده و نگهداري و حمل و نقل آن با مشكلات فراواني روبرو است. به منظور يافتن بهترين تيمار جهت كاهش رطوبت و بهبود كيفيت ميوه، تاثير 24، 48 و 72 ساعت آبگيري در دماهاي 40 و 50 درجه سانتيگراد بر خصوصيات مختلف كيفي ميوه نظير سفتي بافت، درصد رطوبت، فعاليت آبي، رنگ ظاهري (L, *a* و b*)، تيره شدن بافت، اسيديته قابل تيتر،pH  عصاره و مواد جامد محلول مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد آبگيري سبب تيره شدن رنگ بافت، كاهش وزن، افزايش سفتي بافت و كاهش فعاليت آبي ميوه خرما گرديد. آبگيري در دماي 50 درجه سانتگراد به مدت 72 ساعت سبب خشك شدن بيش از اندازه ميوه (داراي %18.3 رطوبت) و در نتيجه افزايش قابل توجه سفتي بافت (8.28 نيوتن) و كاهش ارزش كيفي ميوه شد. اما آبگيري به مدت 48 ساعت در دماي 40 درجه سانتي گراد و 24 ساعت در دماي 50 درجه سانتيگراد با رساندن رطوبت ميوه به كمتر از %27 و سفتي بافت به حدود 6 نيوتن، خطر آلودگي بافت توسط ميكروارگانيسم ها را به حداقل رسانده و سبب شدند تا بافت ميوه سفت تر و انعطاف پذير شود .

 نسخه قابل چاپ

به منظور تعيين مناسب ترين ميزان مصرف آب به روش قطره اي و بهترين روش قرار گرفتن نوارهاي قطره اي در كشت سيب زميني در منطقه جيرفت با رژيم حرارتي گرم و خشك اين آزمايش به مرحله اجرا گذاشته شد. طرح آزمايشي در قالب بلوك هاي كامل تصادفي به صورت فاكتوريل با دو فاكتور شامل 3 ميزان آب (70، 100 و 130 درصد تبخير از تشت كلاس A) و دو روش قرار گرفتن نوار ها (هر رديف كشت يك نوار و هر دو رديف كشت يك نوار) با 6 تيمار در 4 تكرار بر روي سيب زميني رقم كنكورد به مرحله اجرا در آمد. نتايج نشان داد كه تاثير ميزان آب آبياري بر عملكرد و كارايي مصرف آب معني دار است. افزايش ميزان آب تا 100 درصد تبخير از تشت باعث افزايش معني دار عملكرد به طور معني دار شد. اثر روش قرار گرفتن نوارها بر عملكرد ،كارايي مصرف آب، درصدريزي و يكنواختي غده ها معني دار بود و بيشترين عملكرد، كارايي مصرف آب و درصد يكنواختي مربوط به تيمار يك نوار قطره اي براي هر رديف كاشت بود در مجموع تيمار آبياري قطره اي به ميزان 100 درصد تبخير از تشت و قرار گرفتن يك نوار قطره اي براي هر رد يف كاشت با عملكرد 40.74 تن در هكتار و ميزان آب مصرفي 3586.65 مترمكعب در هكتار و كارايي مصرف آب 11.45 كيلوگرم به ازا هر متر مكعب آب در شرايط آزمايش حاضر قابل توصيه است.

 نسخه قابل چاپ

استان فارس در توسعه شيلات از ظرفيت بالقوه بالايي برخوردار است. اين مطالعه با هدف ارزيابي مالي طرحهاي سرمايه گذاري آبزيان در استان فارس صورت گرفت. اطلاعات مطالعه نيز از طريق مراجعه حضوري به مراكز پرورش آبزيان در سال 1384 جمع آوري گرديد. معيارهاي محاسباتي مورد استفاده جهت دست يابي به هدف فوق شامل نرخ بازد هي داخلي، ارزش كنوني خالص و نسبت منفعت به هزينه مي باشد. مراكز منتخب با استفاده از آزمون مقايسه ميانگين، گروه بندي و سپس مراكز نماينده تعيين گرديدند. سپس تحليل حساسيت ضوابط محاسباتي و مقادير هزينه و عايدي صورت گرفت. نتايج نشان داد كه نرخ بازدهي داخلي طرحهاي سرمايه گذاري پرورش ماهي سردآبي 10، 32 و 100 تني به ترتيب معاد ل 38، 62 و 107 درصد مي باشد و مقادير منفعت به هزينه (B/C) طرح در نرخ تنزيل 13 درصد به ترتيب معادل 1.17، 1.29 و 1.48 مي باشد. نرخ بازده مالي استخرهاي گرمابي 1.5، 6 و 10 هكتاري به ترتيب معادل 4، 17.4 و 31 درصد مي باشد. نرخ بازده مالي در مراكز فرآوري 200 و 500 تني به ترتيب معادل 26.7 و 34.2 درصد مي باشد. در مجموع، به جز استخرهاي گرمابي 1.5 هكتاري كه از توجيه پذيري مالي برخوردار نيستند و استخرهاي گرمابي 6 هكتاري كه در مرز توجيه پذيري مالي قرار دارند، ساير مقياس ها از توجيه مالي برخوردارند. همچنين مشخص شد فعاليت سردآبي در مقايسه با پرورش ماهيان گرمابي و فرآوري (عمل آوري) از توجيه مالي بيشتري برخوردار است.

 نسخه قابل چاپ

سرم هاي هيپرايميون كاربرد فراواني در آزمايشگاه هاي تشخيصي دارند. از آنجا كه خريد نمونه هاي خارجي، هزينه زيادي در برداشته و هميشه امكان پذير نمي باشد، لذا تهيه آن با كيفيت بالا، در داخل كشور حائز اهميت مي باشد. در اين تحقيق آنتي سرم هيپرايميون طاعون گاوي به منظور استفاده در تست آگار ژل ديفيوژنAGID) ) با استفاده از كشت سلولي پرايمري خرگوش تهيه گرديد. در مرحله اول سلول پرايمري كليه نوزاد خرگوش بروش هضم آنزيمي، تهيه و در مرحله بعد سوش واكسن طاعون گاوي (Plowright) به سلول فوق تلقيح گرديد. ايجاد ضايعات سلولي CPE)) در پاساژ كور هفتم، مشاهده و عيار موردنظر (5-10) در پاساژ 18 بدست آمد. بعد از تزريق به خرگوش، آنتي سرم مورد نظر تهيه و در تست ژل ديفيوژن خطوط رسوبي واضحي ايجاد نمود. در آزمايش خنثي سازي سرم SN))، تيتر 1:64 در TCID50 100، توانست ويروس RP را خنثي نمايد. در بررسي حساسيت و ويژگي، به ترتيب مقاد ير %100 و %80 بدست آمد كه بسيار مناسب مي باشد. نهايتا ويروس عادت داده شده به سلول خرگوش و نيز سرم هيپرايميون تهيه شده به صوررت ليوفيليزه در آورده و نگه داري گرديد. سرم تهيه شده قابل ارائه به مراكز و آزمايشگاههاي تشخيصي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

از ابتداي پاييز 1377 تا پاييز 1378 با كسب مجوزهاي لازم از سازمان حفاظت محيط زيست، تعداد 27 قلاده از گوشتخواران وحشي شامل 5 قلاده گرگ، 7 قلاده شغال و 15 قلاده روباه از مناطق مختلف استان آذربايجان شرقي با هماهنگي ادارات حفاظت محيط زيست و نيروي انتظامي به صورت شبانه و با استفاد ه از نورافكن و تفنگ شكاري شكار شدند و بلافاصله با استفاده از سرنگ، مقدار 5 ميلي ليتر خون از حيوانات شكار شده اخذ گرديد و به لوله هاي شيشه اي درپوش دار حاوي EDTA اضافه شد و مشخصات گوشتخوار وحشي شامل گونه، جنس، تاريخ شكار و محل شكار روي برچسب شيشه ثبت گرديد. سپس لاشه هاي آنها جهت كالبدگشايي و بررسي حضور كرم قلب (D. immitis) به آزمايشگاه انتقال داده شد. تعدادي از گوشخواران توسط شكارچي هاي محلي شكار شدند و 5 قلاده گرگ و 8 قلاده روباه در اثر برخورد با خودروهاي در حال حركت در مدت يكسال انجام اين پژوهش كشته شده بودند در صورتي كه لاشه آنها تازه و قابل بررسي بود به بخش انگل شناسي موسسه تحقيقات واكسن و سرم سازي رازي شعبه شمال غرب كشور انتقال داده مي شدند. تعدادي زيادي كرم بالغ و ميكروفيلر در قلب و خون حيوانات آلوده مشاهده گرديد كه تمامي كرم هاي بالغ هر حيوان بعد از شمارش و شفاف سازي و تعيين جنسيت شدن به يك ظرف سربسته حاوي فرمالين 10 درصد انتقال داده شد و مشخصات شامل نوع حيوان، تعداد انگل جداشده، جنس انگل ها، تاريخ و محل شكار روي برچسب ظروف ثبت گرديد. بررسي وجود ميكروفيلر در خون تمام مواردي كه در قلبشان كرم يافت شده بود با استفاد ه از روش اصلاح شده نات (1) انجام گرفت نتايج حاصله از اين بررسي، در قلب يك گرگ تعداد 21 كرم بالغ و تعداد بسياري ميكروفيلر در خون را نشان داد كه از اين تعداد 15 كرم ماده و 6 كرم نر شناسايي شدند. از تعداد 7 قلاده شغال مورد مطالعه، 4 قلاده، هم واجد كرم قلب و هم حضور ميكروفيلر در خونشان بودند و از تعداد 15 قلاده روباه 2 قلاده واجد كرم بالغ بوده ولي هيچ ميكروفيلري در خونشان يافت نشد. در گرگ هاي آلوده، اكثر كرم ها در د اخل سرخ رگ هاي ششي قرار داشتند در حاليكه در شغال ها و روباه هاي آلوده، تقريبا همه كرمها در دهليز راست بودند.

 نسخه قابل چاپ

در اكثر آزمايشات اثر فيتات ( با يا بدون فيتاز) از اثر افزايشي فيتات موجود در كنجاله هاي گياهي جدا نشده است. يك آزمايش 12 هفته اي بر روي قزل آلاي رنگين كمان ( با وزن متوسط 28.9 گرم) براي تعيين اثرات جداگانه و تركيبي فيتات و فيتاز بر روي مصرف غذا، فعاليت تريپسين، قابليت هضم و رشد انجام شد. جيره هاي بدون فيتات و فيتاز، با 2000 واحد فيتاز در هر كيلوگرم جيره، با 10 گرم فيتات در هر كيلوگرم جيره و با 10 گرم فيتات و 2000 واحد در هر كيلوگرم جيره تهيه شد. جيره پايه حاوي فسفر كافي و ديگر مواد معدني بود تا نيازهاي قزل آلاي رنگين كمان تامين شود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آناليز واريانس دو طرفه و براي مقايسه ميانگين، آزمون دانكن از برنامه اس اي اس در سطح 0.05 درصد استفاده شد. افزودن فيتات هيچ تاثير آماري معني داري (p>0.05) بر مصرف غذا يا وزن کسب شده وجود نداشت ولي قابليت هضم پروتئين را به طور معني داري (p<0.05) كاهش داد اگرچه هيچ كاهشي در فعاليت تريپسين وجود نداشت. فيتاز اثر فيتات را بر قابليت هضم پروتئين خنثي كرد. فيتاز هيچ اثري بر مصرف غذا نداشت اما به طور معني داري (p>0.05) رشد را در جيره هاي با يا بدون فيتات افزايش داد. راندمان غذا به طور معني داري (p<0.05) در ماهيان تغذيه شده با جيره حاوي فيتاز و فيتات و نه در جيره هاي حاوي هر يك بهبود يافت. اهميت اين آزمايش جداسازي اثر مستقيم فيتاز و فيتات افزوده شده به شكل خالص از اثرات فيتات موجود در ديگر اجزاي جيره حاوي فيتات بود.

 نسخه قابل چاپ