پژوهش و سازندگي

يكي از راه حل هاي مناسب و كارآمد براي بهينه سازي استفاده از رواناب بويژه در مناطق خشك و نيمه خشك، استفاده از شبكه هاي پخش سيلاب مي باشد كه ضمن كاهش خسارات ناشي از سيل، در افزايش حجم سفره آب زير زميني، احيا مراتع و بيابان زدايي موثر است. هدف از اين تحقيق، بررسي برخي از ويزگي هاي خاك و پوشش گياهي شبكه پخش سيلاب گربايگان و مقايسه آن با منطقه شاهد است، به اين منظور در هر يك از مناطق پخش سيلاب و شاهد، دو منطقه معرف جهت نمونه برداري مشخص شد. در هر يك از مناطق معرف، نمونه برداري از پوشش گياهي در قالب 3 ترانسكت و 30 پلات به روش سيستماتيك - تصادفي صورت گرفت. درصد پوشش تاجي و ميزان تراكم، با روش پلات گذاري و توليد با روش مضاعف اندازه گيري شد. همچنين جهت ارزيابي خصوصيات خاك دو منطقه، در طول هر ترانسكت 6 پروفيل (3 پروفيل از زير اشكوب بوته اي و 3 پروفيل از خاك لخت) برداشت گرديدو فاكتورهاي هدايت الكتريكي (EC)، اسيديته (pH)، درصد ازت كل(TN)  و درصد مواد آلي(OM)  اندازه گيري شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه پخش سيلاب بر افزايش درصد پوشش تاجي و توليد فرم هاي رويشي موجود تاثير معني داري داشته است (P<0.05). از ميان گونه هاي بوته اي موجود، تراكم گونه غالب (Helianthemum lippii L.) و (Pers)، در شبكه پخش سيلاب افزايش داشته ولي بين تراكم ساير گونه هاي بوته اي تفاوت معني داري مشاهد ه نشد. نتايج آماري نشان داد كه پخش سيلاب در افزايش درصد مواد آلي، درصد ازت كل، هدايت الكتريكي و كاهش اسيديته خاك، تاثير معني داري داشته است (P<0.05).

 نسخه قابل چاپ

توجه به اعمال مديريت صحيح و كاهش پيامدهاي خشكسالي در توسعه مناطق، نيازمند برنامه ريزي و اجراي اقدامات پيشگيرانه در مقابله با پديده خشكسالي است، كه خود مستلزم بكارگيري دانش كافي در پيش بيني خشكسالي مي باشد. در اين تحقيق 13 ايستگاه هيدرومتري با طول دوره آماري مناسب در استان تهران، انتخاب شد. دبي هاي حداقل ماهانه در حوزه هاي آبخيز برآورد و مقادير جريان با استفاده از توزيع لوگ پيرسون نوع سوم در دوره بازگشت هاي مختلف تعيين گرديد. تداوم و شدت خشكسالي بر اساس سطح آستانه با استفاده از روش ويبول مورد بررسي قرار گرفت. سطح آستانه هاي موردنظر و مقادير متناظر با سطح آستانه هاي مختلف از 10 درصد تا 95 درصد بدست آمد. مقادير جريان ماهانه در كل دوره آماري از مقادير آستانه كم شد، مقادير منفي، نمايانگر خشكسالي مي باشد. سپس در تداوم هاي مختلف شدت هاي خشكسالي بدست آمد. نتايج نشان داد كه خشكسالي هاي 100 ساله با توزيع لوگ پيرسون نوع سوم تقريبا برابر با صفر مي باشد. از طرف ديگر مقادير جريان با استفاده از روش سطح آستانه به تدريج با افزايش سطح آستانه كاهش مي يابد، تا جايي كه در سطح آستانه 90 درصد برابر با خشكسالي هاي دو ساله با روش لوگ پيرسون نوع سوم مي باشد. در اين بررسي همبستگي بالايي بين تداوم و شدت خشكسالي براي همه ايستگاه ها ملاحظه شد و مشخص شد كه با افزايش سطح آستانه شدت خشكسالي بيشتر مي شود. اقدامات مديريت آب مي تواند از سطوح پايين تر شدت خشكسالي شروع شود و زمان كافي را براي كنترل و تنظيم آب فراهم آورد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين مطالعه بررسي عوامل موثر در ميزان توليد و هزينه چوبكشي با ماشين چوبكشي چرخ لاستيكي تيمبرجك در سيستم گرده بينه كوتاه در جنگل آموزشي – پژوهشي خيرود كنار نوشهر مي باشد. در اين تحقيق بعد از مشخص نمودن اجزاي كار يك نوبت چوبكشي از محل قطع تا دپوي كنار جاده تعداد 44 مورد چوبكشي زمان سنجي گرديد. علاوه بر اندازه گيري زمان اجزاي مرتبط با يك نوبت چوبكشي، متغيرهايي نظير فاصله چوبكشي، شيب طولي مسير چوبكشي، تعداد گرده بينه در هر نوبت بار، حجم بار و نوع گونه ثبت گرديد. با تجزيه و تحليل داده ها، معادله رياضي پيش بيني زمان چوبكشي تعيين شد. ميزان توليد با احتساب زمان هاي تاخير و بدون آن به ترتيب 8.22 و 8.88 مترمكعب در ساعت برآورد گرديد. نرخ ماشين نيز 548.110 ريال در ساعت برآورد شد. به منظور تعيين هزينه چوبكشي از مدل هزينه يابي پيشنهادي دستورالعمل طرح بهره برداري سازمان جنگل ها و مراتع و آبخيزداري كشور استفاده گرديد، در نتيجه هزينه چوبكشي هر متر مكعب با احتساب زمانهاي تاخير و بدون آن، به ترتيب 66.674 و 61.746 ريال است. مجموع تاخيرها، زمان حركت بدون بار و زمان حركت با بار بيشترين زمان اجزاي چوبكشي با تيمبرجك را تشكيل مي دهند. بررسي اثر تغييرات هر يك از متغيرها روي زمان چوبكشي ماشين تيمبرجك و در نتيجه تغيير هزينه چوبكشي نشان داد كه افزايش هر يك از متغيرها، باعث افزايش هزينه به صورت خطي مي شود و تن ها با افزايش كاركرد ساليانه هزينه چوبكشي به ازا هر متر مكعب به صورت منحني، كاهش مي يابد .

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق با هدف بررسي تاثير تيمار استيلاسيون بر ويژگي هاي فيزيكي تخته فيبر با دانسيته متوسط (MDF) صورت گرفت. از الياف استيله شده صنوبر با سطوح مختلف (صفر، 2.22، 15.97 و 19.08 درصد) و تحت دو دماي پرس (170 و 185 درجه سانتيگراد)، تخته هاي آزموني در قالب 8 تيمار ساخته شدند. نتايج در قالب طرح آماري كاملا تصادفي متعادل تحت آزمايش فاكتوريل تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان دادند كه استيلاسيون اثر بازدارندگي بالايي بر روي جذب رطوبت تخته ها مي گذارد. به نحوي كه بازدارندگي جذب رطوبت تخته هاي ساخته شده با الياف استيله شده داراي درصد افزايش وزني %19.08 و دماي پرس؛ 185 درجه سانتي گراد در رطوبت هاي نسبي 33، 50، 70 و 96 درصد برابر 44.58، 42.24، 36.93 و 39.36 درصد بود. بررسي اثر تيمار استيلاسيون بر روي جذب آب تخته ها نشان داد كه افزايش شدت تيمار سبب كاهش شديد جذب آب و واكشيدگي ضخامت تخته ها بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وري در آب گرديد. همچنين استيله كردن الياف، افزايش اثر ضد واكشيدگي (ASE) را به دنبال داشت؛ به نحوي كه ميزان جذب آب در تخته هاي ساخته شده (در دماي پرس؛ 185 درجه سانتي گراد) با بالاترين شدت تيمار پس از 2 ساعت غوطه وري در آب، برابر %42.63 و در نمونه هاي تيمار نشده %89.98 بود. اثر ضد واكشيدگي استيلاسيون بر روي تخته هاي ساخته شده با بالاترين شدت تيمار نيز پس از 2 و 24 ساعت غوطه وري در آب برابر 78.22 و %65.17 بود. بررسي اثر دماي پرس نيز حاكي از اثر مثبت آن بر افزايش بازدارندگي جذب رطوبت تخته ها در رطوبت هاي نسبي مختلف بود. در يك نتيجه گيري كلي مي توان بيان نمود كه استيله كردن ويژگي هاي فيزيكي تخته فيبر با دانسيته متوسط را بهبود مي بخشد .

 نسخه قابل چاپ

محلب (Prunus mahaleb L.) به طور معمول در ايران به عنوان پايه براي گيلاس و آلبالو استفاده مي شود. در اين تحقيق تكثير درون شيشه اي چهار ژنوتيپ پاكوتاه گزينش شده اين گياه براي تعيين مناسب ترين نوع و غلظت تنظيم كننده هاي رشد و نيز بهترين روش ضد عفوني نمونه هاي گياهي براي شاخه زايي و ريشه زايي مورد بررسي قرار گرفت. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با 5 تكرار و 20 نمونه در هر تكرار انجام شد. نمونه هاي گياهي در اواخر زمستان از پايه هاي مادري جدا گرديدند. ضدعفوني نمونه ها در ابتدا با اتانول %70 به مدت 30 ثانيه و سپس با غلظت هاي 0.1، 0.2 و 0.3 درصد كلريد جيوه به مدت 2 يا 4 دقيقه انجام گرفت. نتايج نشان داد كه براي حذف آلودگي هاي سطحي بهترين تيمار استفاده از كلرور جيوه %0.2 به مدت 2 دقيقه مي باشد. نمونه هاي استريل شده جهت استقرار روي محيط كشت MS جامد قرار گرفتند و پس از آن جهت پرآوري شاخه به محيط مشابه با تركيبات هورموني متفاوت منتقل گرديدند. مرحله استقرار بين 40 تا 60 روز بر حسب ژنوتيپ متفاوت بود. پس از سه بار واكشت با فواصل 21 روز، بهترين شاخه زايي در محيط حاوي 1 ميلي گرم اسيد جيبرليك و 1 ميلي گرم بنزيل آدنين بدست آمد. بهترين غلظت هورموني براي ريشه دار كردن شاخه ها اسيد ايندول بوتريك به ميزان 0.8 ميلي گرم در ليتر بود. نتايج همچنين نشان داد كه درصدريشه زايي بر حسب ژنوتيپ متفاوت مي باشد، به گونه اي كه ژنوتيپ هاي شماره 247 و 187 با 43.17 و 1.5 درصد به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان ريشه زايي را نشان دادند .

 نسخه قابل چاپ

گل محمدي با نام علمي Rosa damascena، گياهي درختچه اي و متعلق به تيره Rosaceae مي باشد. كشور ما سابقه طولاني در كشت و پرورش اين گياه داشته به طوريكه گلابگيري براي اولين بار در ايران انجام شده است. در اين تحقيق، اسانس حاصل از گلبرگ و ساير اجزاي گل (كاسبرگ، مادگي، پرچم و نهنج) در دو ژنوتيپ گل محمدي از لحاظ كميت و كيفيت بررسي شد. نتايج نشان داد كه گلبرگ ها داراي بالاترين كميت و كيفيت اسانس (درصد بالاي ژرانيول و سيترونلول) و كمترين ميزان تركيبات مومي كه كاهنده كيفيت اسانس مي باشند، بودند. در صورتي كه ميزان سيترونلول و ژرانيول در ساير اجزاي گل بسيار ناچيز و تركيب هاي مومي به طور قابل توجهي بالا بود. بطوريكه سيترونلول و ژرانيول گلبرگ حدود 40% اسانس و همين تركيب ها در ساير اجزاي گل فقط %2.5 كل اسانس را تشكيل مي داد. در حالي كه ساير تركيب ها، كه در اسانس گلبرگ، به مقدار بسيار اندك موجود بوده و يا وجود نداشت، با درصد نسبتا بالا در اسانس ساير اجزاي گل موجود بودند، مانند ژرانيل استون (%14.6)، متيل اوژنول (%7.3)، هگزاد كانول (%13.33) و هني كوزان (%11.39). بنابراين براي مقاصد اسانس گيري مشخص گرديد بهتر است گلبرگ گل از ساير اجزاي گل كه شامل نهنج، كاسبرگ، مادگي و پرچم مي باشد جدا گردد .

 نسخه قابل چاپ

استان ايلام با وسعت 1700000 هكتار مرتع در زاگرس مركزي قرار گرفته و با دارا بودن اشكال متعدد توپوگرافي تحت تاثير عوامل جغرافيايي اقليمي قرار دارد و از آنجاييكه اين عوامل بر روي پوشش گياهي موثر هستند لذا به منظور تعيين غلظت مواد معدني در اقاليم مختلف استان و تغييرات آن ها در طي فصل رويش، اين طرح به مدت 3 سال در سطح مراتع استان اجرا گرديد. ابتدا با توجه به وسعت مراتع در اقليم هاي مختلف استان شامل بياباني گرم مياني، بياباني گرم خفيف، خشك معتدل، نيمه خشك معتدل، نيمه خشك سرد، نيمه مرطوب سرد (اقليم 1 تا 6) به ترتيب 7، 6، 3، 4، 5 و 6 منطقه در هر اقليم جهت نمونه برداري مشخص گرديد. در هر منطقه (روستا) بصورت تصادفي 3 دامدار انتخاب و محدوده تقريبي مراتع آن ها مشخص گرديد و در طول فصل چرا به فواصل تقريبا يكسان 4 بار از مراتع مربوط به هر دامدار با استفاده از كوادرات به مساحت يك متـر مـربـع نمـونه برداري به عمـل آمد. نمونه هاي حاصله به آزمايشگاه منتقل و مواد معدني كلسيم، فسفر، منيزيم، پتاسيم، آهـن، منگنـز، مس و روي آن ها با استفاده از روش استاندارد A.O.A.C اندازه گيري شد. نتايج حاصله نشان داد كه اختلاف ميانگين خاكسترخام، پتاسيم، منگنز و مس در اقليم هاي مختلف 1 تا 6 معني دار (P<0.01) است، در حاليكه ميانگين كلسيم، فسفر، منيزيم، آهن و روي در اين اقليم ها اختلاف معني داري را نشان نداد. بالاترين مقدار پتاسيم، منگنز و مس به ترتيب مربوط به اقليم هاي 4، 2 و 3 است. اختلاف ميانگين كلسيم، فسفر، منيزيم، پتاسيم، آهن، منگنز، مس و روي در سالهاي مختلف نمونه برداري معني دار (P<0.01) در حاليكه ميانگين خاكستر معني دار نبود. ميانگين كلسيم، منيزيم، پتاسيم، آهن و مس در اقليم هاي مختلف به طور معني داري بالاتر (P<0.01) از دامنه احتياجات نشخواركنندگان است، در حاليكه ميانگين فسفر در محدوده ميزان نياز و مقدار عنصر روي به طور معني داري كمتر (P<0.01) از دامنه احتياجات نشخواركنندگان است.

به منظور بررسي اثر پرتو UV-C در از بين بردن باكتري فاقد اسپور، باكتري و قارچ اسپورزا از غلظت هاي متفاوت پرتوUV  استفاده گرديد. تعيين مناسب ترين غلظت UV-C در ايجاد موتاسيون در باكتري ها و اثر بازدارندگي غشاهاي مختلف از نفوذ نور UV-C نيز مورد بررسي قرار گرفت. باكتري هاي E. coli و Bacillus thuringiensis در معرض غلظت هاي متفاوت پرتو نور UV با طول موج 254 نانومتر قرار گرفتند. تيمارهاي UV از غلظت بسيار كم (11J/m²) و تا غلظت بيشتر از 60Kj/m² در زنده ماني و ايجاد تغييرات در جمعيت باكتري ها، مورد بررسي قرار گرفت. باكتري B. thuringiensis  در مقايسه با E. coli مقاومت قابل توجهي در مقابل پرتو UV از خود نشان داد. غلظت هاي حدود 200J/m² و 200 اثري در كاهش جمعيت B. thuringiensis نداشت. اثر بازدارندگي نور ياد شده از حدود 260J/m² شروع و در 3000Jm² زنده ماني سلول ها تا كمتر از 1log كاهش يافت. در باكتري E. coli غلظت 170J/m² باعث كاهش زنده ماني باكتري تا حدود 5log گرديد. جهت حذف 100% باكتري ها نياز به غلظت بالاي UV مي باشد. اسپور و قارچ Penicillium sp. در مقايسه با باكتري ها، مقاومت بسيار زيادي در مقابل پرتو UV از خود نشان داد. به طوري كه براي كنترل قارچ و اسپور نياز به غلظت هاي بيشتر از  18000 J/m²مي باشد. در بررسي اثر غشاها يا پوشش هاي مختلف در جلوگيري از نفوذ نور UV-C مشخص گرديد پلاستيك LDPE حاوي مواد ضد UV و شيشه، به طور 100% از نفوذ UV جلوگيري مي نمايند. ليكن پلاستيك هاي LDPE فاقد مواد ضد UV با ضخامت هاي مختلف تاثير قابل توجهي در بازدارندگي نفوذ نور UV ندارند. ضخامت هاي حدود 6 ميكرون LDPE تفاوتي با شاهد (بدون محافظ) نداشت. تابش نور UV با غلظت 88 J/m² باعث ايجاد موتاسيون در E. coli و پيدايش كلني هاي مقاوم به آنتي بيوتيك ريفامپين گرديد. ليكن پرتو UV تاثيري در ايجاد باكتري موتانت B. thuringiensis با عدم توان اسپورزايي نداشت.

 نسخه قابل چاپ

تصميم گيري در انتخاب مكان هاي مناسب احداث سد زيرزميني با در نظر گرفتن اينكه معيارهاي متعددي در اين انتخاب بايد در نظر گرفته شوند، كار دشواري است. اين معيارها شامل معيارهاي فني، زيست محيطي و اقتصادي – اجتماعي مي باشد. در سرتاسر دامنه هاي شمالي كوه هاي كركس، آبراهه هاي متعددي وجود دارد كه به علت اقليم خاص و بارش كم، آبدهي قابل توجهي ندارند و اكثر آن ها سيلابي مي باشند. احداث سدهاي زيرزميني در خشكه رودهاي اين منطقه مي تواند يكي از راهكارهاي بسيار مناسب براي جبران كم آبي در ماه هاي خشك سال باشد. در اين تحقيق به منظور مكان يابي مناطق مناسب احداث سد زيرزميني در منطقه مورد نظر از سيستم پشتيبان تصميم گيري استفاده شده است. اين سيستم پشتيباني در سه مرحله مورد استفاده قرار گرفته است. در مرحله اول با استفاده از معيارهاي حذفي مناطق نامناسب براي احداث سد زيرزميني شناسايي شده و تعداد 27 محدوده مناسب به منظور احداث سد زيرزميني مشخص شده است. در مرحله دوم تصميم گيري در هر محدوده، مناسب ترين تنگه براي احداث سد زيرزميني مشخص گرديده است. در مرحله سوم تصميم گيري 27 محور مشخص شده در مرحله دوم با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي و با در نظر گرفتن معيارهاي ارزيابي با يكديگر مقايسه شده و در نهايت مناسب ترين محورها جهت بررسي هاي دقيق تر شناسايي شده اند.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش براي اولين بار فلاونوئيدهاي برخي از گونه هاي يك ساله گون با استفاده از كروماتوگرافي كاغذي به روش دو بعدي مورد بررسي قرار گرفت. جمعا 108 نوع فلاونوئيد از 20 گونه، زير گونه و واريته استخراج و ميزان تشابه گونه ها با استفاده از نرم افزار Statistica و روش  UPGA (Unweighted Pair Group Average)مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه: 1- بخش Bucerates از ساير بخش هاي مورد مطالعه كاملا مجزاست. 2- قرار گرفتن اعضاي بخش Sesamei در خوشه هاي متفاوت ناهمگن بودن اين بخش را تاييد مي كند. 3- تشابه فلاونوئيدي جنس Ophiocarpus (Bunge) Ikonn با ساير گونه هاي جنس Astragalus نيز قرارگيري جنس Ophicarpus را در جنسAstragalus  تاييد مي كند .

توانايي آللوپاتي درمنه (Artemisia sieberi) كه گياهي است چند ساله و از خانواده كاسني، بر جوانه زني بذور و رشد دانه رست هاي يولاف وحشي (Avena lodoviciana) و تاج خروس (Amaranthus retroflexus) مورد بررسي قرار گرفت. اثر هر يك از بخش هاي مختلف رويشي درمنه (ريشه، ساقه و برگ) جداگانه آزمايش شدند. آزمايش ها به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار انجام شد. ابتدا عصاره هاي آبي غليظ از هر يك از اندامهاي رويشي درمنه با 10 درصد وزني - حجمي (100 گرم پودر اندام رويشي در 1000 ميلي ليتر آب مقطر) تهيه شد و سپس از هر يك از عصاره هاي آبي با غلظت هاي صفر، 20، 60 و 100 درصد تهيه گرديد و اثر هر يك از آن ها بر جوانه زني بذور و رشد دانه رستهاي علف هاي هرز مذكور مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصله در سطح آماري 1 و 5 درصد اختلاف معني داري را نشان داد. بطوري كه تاثير عصاره هاي آبي مختلف درمنه روي ميزان جوانه زني و طول ريشه چه و ساقه چه دانه رست يولاف وحشي و تاج خروس متفاوت و معني دار بود. تجزيه واريانس نتايج با نرم افزار MSTAT-C انجام گرفت و براي رسم نمودارها از نرم افزار Excel و جهت مقايسه ميانگين از آزمون دانكن استفاده شد. نتايج نشان داد كه تاثير عصاره آبي برگ درمنه بر جوانه زني و رشد دانه رستهاي علف هاي هرز يولاف وحشي و تاج خروس بيش از ساير اندام هاي رويشي درمنه است و در مقايسه تاثير عصاره آبي برگ درمنه بر جوانه زني و رشد دانه رست هاي يولاف وحشي بيش از تاج خروس است.

 نسخه قابل چاپ

مطالعه صفات مورفولوژيك در برگ گونه بلوط دارمازو (Quercus infectoria Oliv. 1801) در مناطق جنگلي استان كردستان، با توجه به وجود تفاوت آشكار در اشكال برگي پايه ها و با هدف شناخت حالات مختلف بروز صفات كيفي و نيز يافتن دامنه تغييرات در ابعاد صفات كمي اندام برگ در اين گونه انجام شد. بدين منظور در مناطق بانه (16 كانون) و مريوان (10 كانون)، 26 كانون جنگلي انتخاب و تعداد 390 نمونه گياهي برگ از پايه ها جمع آوري شد. سپس تعداد 13 صفت مورفولوژيك متغير برگي شامل 6 صفت از دسته صفات كمي و 7 صفت از دسته صفات كيفي اندازه گيري و ثبت شده و داده هاي بدست آمده در قالب طرح آماري آشيانه اي و مدل كاملا تصادفي توسط نرم افزارهاي Mstatc،Minitab  و Genstat مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. در بررسي نتايج بدست آمده از تعداد 6 صفت كمي مشخص گرديد كه در صفات برگي متغيرترين صفت اندازه سطح برگ ها (حد اقل سطح 5.5 سانتي متر مربع و حداكثر 60 سانتي متر مربع) با ضريب تغيير %37 و كم تغييرترين آن صفت تعداد رگبرگ ها (حداقل 6 جفت رگبرگ و حداكثر 15 جفت) با ضريب تغيير 15% است. همچنين 7 صفت كيفي برگ نيز در قالب 17 ارزش سيستماتيكي تعريف گرديده و بررسي نتايج حاصل نشانگر آن است كه هر يك از سطوح برگي در اين گونه دو حالت دارند (داراي كرك ستاره اي پراكنده و بدون كرك)، كه در 90% نمونه ها سطح پشتي كركدار و در %55 آن ها سطح رويي برگ بدون كرك بوده است. پهنك برگ ها نيز سه شكل مختلف دارند (واژ تخم مرغي، تخم مرغي و مستطيلي) و 96% برگ ها به شكل تخم مرغي واژگون هستند. شكل حاشيه برگ ها نيز سه نوع بوده (كنگره اي منظم، كنگره اي نامنظم و صاف) كه 95% برگ ها داراي حاشيه كنگره اي منظم مي باشند. قاعده برگ در نمونه ها نيز سه حالت مختلف دارد (گرد، نيمه قلبي و باريك شونده) و برگ با قاعده گرد شامل بيشترين تعداد بوده و 63% برگ ها را تشكيل مي دهد. دو صفت شكل نوك برگ (گرد و نوك دار) و شكل نوك دندانه ها (گرد و نوك تيز) نيز هر يك به دو صورت هستند كه 55% نوك برگها، نوك دار و 73% نوك دندانه هاي حاشيه برگ، نوك تيز مي باشند.

 نسخه قابل چاپ

آلكالوييدهاي تيره سيب زميني كاربردهاي دارويي فراواني دارند. از جمله آن ها مي توان هيوسيامين و اسكوپولامين را نام برد كه به عنوان داروهاي ضد انقباض و تشنج و داروهاي چشمي مصرف دارند. در ميان تيره سيب زميني، جنس Hyoscyamus با نام فارسي بنگ دانه با گونه هاي مختلف خود داراي ارزش دارويي ويژه اي است. در اين تحقيق، گياهان Hyoscyamus reticulates L. و Hyoscyamus pusillus L. از تيره سيب زميني، از نظر ميزان آلكالوييدهاي تروپان مورد بررسي قرار گرفتند. بدين منظور، اندام هاي مختلف، گياهان H. pusillus L. از قم در مرحله گلدهي و H. reticulatus L. از دو منطقه تهران - سد لتيان و باراجين قزوين در مرحله اواخر گلدهي و شروع ميوه دهي (ميوه نارس)، جمع آوري و پس از استخراج تروپان آلكالوييدها از بخش هاي مختلف آن ها به طور جداگانه، ميزان آلكالوييدهاي -L هيوسيامين و (-)- اسكوپولامين (هيوسين)، با دستگاه كروماتوگرافي مايع با كارايي بالا(HPLC)  مورد سنجش قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان دادند كه ميزان آلكالوييدهاي -L هيوسيامين و (-)- اسكوپولامين در بخش هاي مختلف گياه تفاوت دارند. آلكالوييد غالب در بخش هاي گوناگون Hyoscyamus pusillus L.، (-)- اسكوپولامين است و -L هيوسيامين، آلكالوييد عمده در بخش هاي مختلف Hyoscyamus reticulatus L. از دو منطقه مي باشد. به علاوه نتايج حاصل از اندازه گيري ميزان تروپان آلكالوييدها نشان داد كه ميزان اين دو آلكالوييد در گياه  Hyoscyamus reticulatus L. از تهران نسبت به منطقه قزوين بالاتر مي باشد.

 نسخه قابل چاپ