ماریا میچل ، نخستین ستاره شناس آمریکایی
فرزند خانواه میچل بود. اگرچه ماریا
بعدها یکی از بزرگترین دانشمندان آمریکایی شد ولی در شروع تحصیل، دانش آموز خوبی
نبود . او در 9 سالگی وارد اولین مدرسه دولتی نان تاکت شد. در آن زمان دانش آموزان
می بایست فهرست طولانی کلمات را به حافظه بسپارند که این کار برای ماریا دشوار بود.
به زودی آقای میچل مدرسه شخصی خود را که مطابق میل ماریا برنامه ریزی شده بود، راه
اندازی کرد. ماریا در این مدرسه قادر بود به مشاهده اطرافش بپردازد و سوالات مورد
نظرش را بپرسد. پدر ماریا در رشد شخصیت ماریا تاثیر زیادی داشتند.
ماریا در 16 سالگی، آموزش رسمی را به پایان
رساند و مدرسه خصوصی خود را تاسیس کرد.در 17 سالگی شغل کتاب داری فرهنگستان نان
تاکت به ناریا پیشنهاد شد. ماریا در 28 سالگی ستاره دنباله دار میچل را کشف کرد. در
آن زمان فردریک (پادشاه دانمارک) نشان طلائی را برای اولین کاشف ستاره های دنباله
دار «دوربینی» در نظر گرفته بود و ماریا یک سال بعد از کشف ستاره دنباله دار خود
نشان را بدست آورد. ماریا به سرعت به شهرت رسید. او اولین ستاره شناس زن آمریکایی
در واقع اولین ستاره شناس آمریکایی بود. در سال 1848 به عضویت آکادی هنر و علوم
آمریکا پذیرفته شد. در بحبوحه درگيريهاي اجتماعی، او نماد اولین زن در علوم و ریاضیات
شناخته شد و تا 95 سال بعد از آن هیچ زن دیگری نتوانست به آکادی راه یابد. در سال 1850
به اتفاق آرا به عنوان اولین عضو مونث انجمن توسعه علوم آمریکا انتخاب شد و بی
درنگ به جنبش حقوق زنان در تحصیلات آموزش عالی پیوست. او علاوه بر نشان طلایی
دانمارک، دو نشان افتخار از کالج هانوور در سال 1358 و از دانشگاه کلمبیا در سال 1887
دریافت کرد. کالج زنان «رانجرز» دکترای افتخاری به ماریا اهدا کرد.
ماریا درباره زندگی اش نوشت : « بهترین
چیزی که می توانم از زندگی ام بگویم این است که جدی و پرکار بودم و بهترین چیزی که
در مورد من گفته می شود، این است که من چیزی نبودم، وانمود نمی کردم». ماریا در کریسمس
1888 بازنشسته شد. ودر سال 1889 در لین ، ماساچوست درگذشت.
