در انتظار خورشید

امیرالمومنین علی علیه‏السلام از پیامبر گرامی اسلام صلی‏الله علیه وآله‏وسلم چنین نقل فرموده است: «انتظار فرج حضرت بقیة‏الله علیه‏السلام برترین عبادت است.» امام چهارم حضرت زین‏العابدین علیه‏السلام نیز فرمود: «غیبت امام دوازدهم، طولانی می‏شود و مردم زمان غیبت او که معتقد به امامت و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردم همه زمان‏ها خواهند بود؛ زیرا خدای متعال از عقل و فهم و معرفت، به حدّی به آنان عطا کرده که زمان غیبت نزد آنان مانند زمان حضور امام (عج) است...»

ظهور

حضرت مهدی (عج) در پایان دوره غیبت طولانی، به فرمان خدای بزرگ ظهور می‏کند. روایاتی از یازده امام درباره ظهور امام زمان (عج) باقی مانده است و از این روایات معلوم می‏شود که حضرت به دستور خدا در مکه کنار کعبه ظهور می‏کند. پرچم، عمامه و پیراهن پیغمبر صلی‏الله علیه و‏آله وسلم را با خود دارد و فرشتگان او را یاری می‏کنند. آن حضرت، شمشیر به دست و سوار بر اسب تیز‏رو، با قاطعیت و اقتدار قیام می‏کند و از ستمگران انتقام می‏گیرد.

یاران مخصوص امام زمان (عج) 313 نفر هستند که در مکه با ایشان بیعت می‏کنند و پس از مدتی، همراه امام از مکه به مدینه می‏روند. آنها مردانی جنگجو، شجاع و با ایمان هستند. امام پس از جنگ در مدینه، به عراق و کوفه می‏رود. عیسی مسیح علیه‏السلام از آسمان به زمین می‏آید و پشت سرامام نماز می‏خواند.

حکومت

امام زمان (عج) شهر کوفه را مرکز حکومت خود قرار خواهد داد و شرق و غرب عالم را فتح کرده و پرچم پرافتخار اسلام را بر سراسر جهان حکم‏فرما خواهد ساخت. مومنان به عشق امامشان به کوفه می‏روند و در آنجا زندگی می‏کنند و تعدادشان به قدری زیاد است که برای کسانی که می‏خواهند پشت سر امام نماز بخوانند، مسجد بزرگی ساخته می‏شود که هزار در دارد. در آن شهر، امام زمان (عج) با شخصی به نام «سید حسنی» ملاقات می‏کند و سیدحسنی و سپاهیانش با امام بیعت می‏کنند.

امام زمان (عج) همانند حضرت علی علیه‏السلام غذای ساده می‏خورد و لباس زبر و خشن می‏پوشد. در زمان حکومتش فقر و تنگدستی از بین می‏رود و همه در آسایش و راحتی زندگی می‏کنند؛ به‏طوری که هیچ فقیر و نیازمندی یافت نمی‏شود تا خمس و زکات را به او بدهند. در زمان حکومت امام زمان (عج)، عدل و امنیت چنان در همه جا گسترده می‏شود که اگر پیرزنی ظرفی از طلا بر روی سرش بگذارد و تنها و پیاده از شهری به شهر دیگر برود، کسی مزاحم او نمی‏شود و به ثروت او طمع نمی‏ورزد. زمین همه گنجینه‏هایی را که در خود پنهان دارد، به آن حضرت نشان می‏دهد و امام، همه خانه‏های ویران ستمدیدگان و محرومان را آباد می‏سازد و به لطف خداوند عقل انسان‏ها کامل می‏شود.

حضرت مهدی (عج) به روش حضرت داوود علیه‏السلام و حضرت محمد صلی‏الله علیه و‏آله وسلم میان مردم داوری می‏کند. هر کاری را که رسول خدا‏ صلی‏الله علیه و‏آله وسلم انجام می‏داد، او هم انجام می‏دهد. همانند جدّش، کارهای زشت و سنّت‏های غلط و جاهلی را از بین می‏برد و با آمدن آن حضرت، اسلام دوباره زنده می‏شود.

برگرفته از کتاب: گذری بر زندگی چهارده معصوم(علیه‏السلام)