مردی که با خانواده‌اش محل زندگی خود را کاروانسرای مسجد قدیمی در 60 کیلومتری محور سیرجان به کرمان انتخاب کرده است و سختی زندگی در بیابان را بر زندگی پرهیاهوی شهرنشینی ترجیح می‌دهد.
مردی که با خانواده‌اش محل زندگی خود را کاروانسرای مسجد قدیمی در 60 کیلومتری محور سیرجان به کرمان انتخاب کرده است و سختی زندگی در بیابان را بر زندگی پرهیاهوی شهرنشینی ترجیح می‌دهد.
عباس امیری در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در سیرجان اظهار داشت: با 43 سال سن و دارای همسر و سه فرزند دخترم هشت سال است بیابان را برای زندگی انتخاب کردم، اما محل اسکان و زندگی‌ام مسجد قدیمی است که بلااستفاده مانده است تا حداقل در محور جاده آسفالته برای کمک‌های احتمالی و اتفاقات باشم.
این مرد که به گونه‌ای درگیر مشکلات زندگی است، می‌گوید: شاید درآمدم در ماه به 100 هزار تومان نمی‌رسد و آب مورد نیاز خود را از قنات‌های دوردست و یا توسط ماشین‌های تانکر آب‌پاش محور در حال ساخت سیرجان به کرمان تأمین می‌کنم و برق هم ندارم و به روش قدیمی اگر نفتی باشد، چراغ نفتی برای روشنایی دارم.
امیری سرگرم پرورش تعداد کمی مرغ و گوسفند است و خود را دامدار خرده و بیکار می‌نامد که به علت تنهایی بارها مورد حمله گرگ‌ها در بیابان کوهستانی قرار گرفته است.
وی تصریح کرد: با پیگیری همسرم برخی مسئولان در مسیر چند سال پیش از بدبختی در زندگی ما بازدید کردند، اما وعده و وعیدها در حد حرف گذشت و نه کاری برایمان پیدا شد و نه قدمی برای زندگی ما به انجام رسید.
