تماشا: در حالی که طبق گفته رئیس شورای صنفی نمایش مدیران حوزه هنری هنوز لیست فیلم هایی که اکران آنها را در سینماهای زیرمجموعه خود مجاز نمی شمرند اعلان نکرده اند اما بنا بر گفته مدیران ارشد این نهاد که فیلم های با محوریت خیانت های زناشویی را غیراخلاقی دانسته و بر این مبنا به چنین آثاری اجازه اکران در سینماهای خود نمی دهند می توان درباره فهرست سیاه حوزه هنری پیش بینی هایی کرد. 

سایت شبکه ایران مروری بر آثاری داشته که به دلایل مختلف (که اصلی ترین آنها بحث خیانت های زن و شوهران است) احتمالا امکان اکران در سینماهای حوزه را نمی یابند. باهم این فهرست احتمالی را بخوانیم.

برف روی کاج ها: پیمان معادی

 

 

در مورد این فیلم صراحتا اعلام شده در لیست سیاه حوزه قرار دارد و تهیه کننده اش هم در هفته های اخیر بارها نقد صریح خود درباره عملکرد حوزه را ابراز کرده است. داستان فیلم درباره زنی (با بازی مهناز افشار) است که بعد از اینکه شوهرش (با بازی حسین پاکدل) او را رها می کند از او جدا شده و با پسری جوان (با بازی صابر ابر) زندگی جدیدی را پی می گیرد. فضای تلخ و تیره فیلم و به خصوص فیلمبرداری سیاه و سفید آن از جمله ویژگی های اثری است که بسیاری آن را در امتداد آثار اصغر فرهادی می دانند.

 

پل چوبی

 

 

داستان «پل چوبی» هم دقیقا شبیه است به داستان «برف روی کاج ها»؛ در این فیلم هم مردی (با بازی بهرام رادان) بعد از آنکه همسرش (با بازی مهناز افشار) به بهانه گرفتن ویزای کانادا به دبی می رود شایعاتی درباره ارتباط همسرش با استاد سابق دانشگاهشان (با بازی مهران مدیری) شنیده و همین عاملی می شود تا مرد جوان هم با یکی از همکلاسی های سابق خود (با بازی هدیه تهرانی) رابطه ای دوباره آغاز کند. 

«پل چوبی» به لحاظ ساختاری اثر خوش ساختی است ضمن اینکه بازی های خوبی از بازیگرانی همچون مهران مدیری در آن می بینیم. فرهاد اصلانی که یکی از نقش های مکمل فیلم را بازی می کند هم یکی از بهترین بازیگران فیلم است.

 

میگرن: مانلی شجاعی فر

 

 

فیلم روایتی متقاطع از زندگی آدم های مختلف ارائه می دهد؛ آدم هایی که هر یک دردسرهای خاص خود را برای زندگی دارند. در همان نسخه ای از «میگرن» که در جشنواره به نمایش درآمده بود هم آنقدر حذف و تعدیل صورت گرفته بود که ارتباط منطقی لازم مابین اتفاقات مختلف فیلم وجود نداشت و اگر هم فیلم، قابل تحمل بود صرفا به واسطه بازی بازیگرانی نظیر گوهر خیراندیش بود یا افشین و هدایت هاشمی وگرنه فیلم آنقدر گنگ و الکن است که به نظر نمی رسد حتی اکران گسترده آن در سراسر کشور هم توجه مخاطبان را به خود جلب کند.

 

زندگی خصوصی آقا و خانم میم: روح الله حجازی

 

 

داستان فیلم درباره یک زن و مرد شهرستانی (با بازی مهتاب کرامتی و حمید فرخ نژاد) است که در پی ارتقای شغلی مرد به تهران می آیند. حضور این دو در تهران و دیدار آنها با مدیر شرکتی که شوهر در آن کار می کند موجب توجهات بی دلیل مدیر (با بازی ابراهیم حاتمی کیا) به زن داستان و سوء تفاهمات مابقی می شود.

این فیلم حتی پیش تر از نمایش در جشنواره هم حاشیه ساز شده بود و از همان زمان پیش بینی می شد که اکران بدون دردسری نداشته باشد. به لحاظ فیلمبرداری و استفاده درست از دوربین دیجیتال یکی از مدرن ترین آثار سینمای نوین ایران را شاهد هستیم به خصوص که فیلمبرداری با دوربین red محصول کمپانی EPIC انجام شده یعنی همان دوربینی که فیلمبرداری تازه ترین قسمت «مرد عنکبوتی» هم به آن انجام شده بود.

پذیرایی ساده: مانی حقیقی

 

در محوریت فیلم خود مانی حقیقی قرار دارد که به عنوان بازیگر شخصیتی مرفه با فراهم کردن کیسه هایی انباشته از پول به سراغ آدم هایی فقیر و درمانده رفته و سعی می کند واکنش آنها در قبال دریافت پول را محک بزند. 

در این سیر و سفر، دختری (با بازی ترانه علیدوستی) که مشخص نیست چه نسبتی با شخصیت اصلی دارد هم در کنار اوست. فیلمی که اثر تجربی است که احتمالا از همان ابتدای کار هم نه برای مخاطب عام بلکه برای آن دسته از مخاطبانی تولید شده که سال پیش در برابر اثر ضد قصه «طبیعت بی جان» هم زبان به تحسین گشوده بودند. 

البته «پذیرایی ساده» به اندازه کافی داستان دارد و شخصیت پردازی کافی هم در فیلم انجام گرفته اما فیلم را می توان سیر منطقی سینمای انتلکتوئل مآبانه ای دانست که شاید عباس کیارستمی یکی از سردمداران آن باشد.

 

من و زیبا: فریدون حسن پور

 

 

در بطن این فیلم یک مرد (با بازی پرویز پرستویی) قرار دارد که گذشته ای نابسامان دارد. ماجرا از این قرار بوده که وی در دوران طاغوت از اسبش «زیبا» برای سواری دادن به زنان برهنه استفاده می کرده و همین امر موجب شده بعد از پیروزی انقلاب زندگی نابسامانی داشته باشد تا اینکه بروز یک اتفاق سبب ساز آن می شود که از اسب وی به عنوان اسب مراسم تعزیه خوانی استفاده شود. 

«من و زیبا» فیلم چندان با کیفیتی نیست و شاید اگر حضور پرویز پرستویی در رأس فیلم نبود محال بود همان مخاطبان حداقلی که در جشنواره برای تماشای آن رفتند را هم داشته باشد. بسیاری از آنها که فیلم را دیدند هم «من و زیبا» را یک عقبگرد در کارنامه بازیگری پرستویی دانستند.

 

آمین خواهیم گفت: سامان سالور

 

 

داستان فیلم درباره مشکلاتی است که به علت عدم وجود پلی که دو روستا را به هم متصل می کند عارض مردمان این دو روستا می شود. یک فیلم تجربی دیگر از سامان سالور که با «سیزده 59» نشان داده بود داستان گویی را هم بلد است. 

مشکل اصلی «آمین خواهیم گفت» سیاه نمایی آن درباره نحوه زندگی مردمان نقطه ای از ایران قلمداد شده و البته شرابخواری مداوم یکی از شخصیت های فیلم که توسط فرزاد حسنی ایفا شده است!

من همسرش هستم: مرتضی شایسته

 

 

داستان فیلم درباره زنی (با بازی نیکی کریمی) است که بعد از مشکوک شدن به شوهرش (با بازی مصطفی زمانی) بازی خطرناکی را با وی آغاز می کند یعنی تظاهر به خیانت تا به این ترتیب شوهر را به زندگی بازگرداند. از نام کارگردان فیلم و سوابقش در عرضه تهیه و تولید فیلم پیداست که با اثر درجه یکی روبرو نیستیم.

اگر «برف روی کاج ها» را کپی دست اول آثار فرهادی و مثلا فیلمی مثل «چهارشنبه سوری» بدانیم، «من همسرش هستم» کپی درجه سومی است که نه تعلیق های داستانی لازم را دارد، نه به لحاظ اخلاقی مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهد و نه حتی بازی های خوبی دارد.

یکی می خواد باهات حرف بزنه: منوچهر هادی

 

 

در مرکزیت داستان زن مطلقه ای (با بازی آنا نعمتی) قرار دارد که به همراه دختر نوجوانش زندگی می کند. این زن در آستانه ازدواج با یک پزشک است که به ناگاه دخترکش به کما رفته و تلاش او برای اهدای اعضای فرزندش، پای او را به زندگی شوهر سابقش (با بازی شهاب حسینی) و همسر جدید وی (با بازی یکتا ناصر) باز می کند. 

موضوع فیلم بیشتر از آنکه راجع به خیانت باشددرباره اهمیت اهدای اعضاست اما از آنجا که در فیلم، زن مطلقه ای را می بینیم که زودتر از رسمی شدن رابطه اش با همسر آینده با وی ارتباط نزدیک دارد احتمالا این فیلم هم باید در زمره آثار ممنوعه حوزه هنری جای گیرد. به لحاظ کیفی «یکی می خواد ...» یکی از بهترین آثار کارگردانش است و بازی های یکتا ناصر و شهاب حسینی در این فیلم نیز فوق العاده است.

خرس: خسرو معصومی

 

یک رزمنده سال های دور (با بازی پرویز پرستویی) که پیش از این گفته می شد به شهادت رسیده بعد از بازگشت به روستای محل زندگی اش متوجه این واقعیت می شود که همسرش (با بازی مریلا زارعی) با یک قاچاقچی چوب (با بازی فرهاد اصلانی) ازدواج کرده است. این امر اتفاقات عجیب و به شدت متاثرکننده ای را به دنبال دارد. فیلمی داستان گونه که حداقل این مزیت را دارد که اتفاقی واقعی را دستمایه خلق درام کرده است.

 بازی فرهاد اصلانی در این فیلم عالی است اما بازی پرویز پرستویی زیر حد انتظار و کاملا کلیشه ای است! فیلفم به واسطه تصاویری که از فضای بکر طبیعت شمال کشور ارائه می دهد فیلم متفاوتی است. تلخی فیلم آنقدر بوده که حتی اداره نظارت را هم در اعطای پروانه نمایش به آن به تردید انداخته!

 

بیخود وبی جهت: عبدالرضا کاهانی

 

 

داستان زوج جوانی (با بازی احمد مهرانفر و نگار جواهریان) که به دلیل بارداری زن مجبور شده اند زودتر از موعد ازدواج کرده و به خانه خویش بروند. در این بین تعارضات ما بین زن و مادرش که آدمی است سنت گجرا مشکلاتی جدی را رقم می زند. مشکلاتی که با حضور یک زوج دیگر (با بازی پانته آ بهرام و رضا عطاران) رگه هایی کمیک به خود می گیرد.

فیلم آنقدر مشکل دار نیست که بتوان اکران آن را – حتی در سینماهای حوزه – زیر پا گذاشتن خط قرمزها دانست اما به هر حال کاهانی کارگردانی است که هیچ گاه از انتقادات صریح نسبت به عملکرد مدیران سینمایی ابایی نداشته و همین مسئله اصلی ترین عامل ایجاد حرف و حدیث در اکران این فیلم است. همین مسئله هم باعث شده مدیران حوزه به طور تلویحی این فیلم را هم در فهرست آثار مشکل دار خود قرار دهند.