آیا شما هم بین اینکه تبلت بخرید یا تلفن هوشمند، سرگردان هستید؟ نگران نباشید، این یک چیز عادی است که تقریباً برای بیشتر افرادی که می‌خواهند به دنیای پُست پی‌سی وارد شوند پیش می‌آید. البته افرادی که از قبل یکی از این دو گجت را خریداری کرده‌اند، معمولاً با مشکل کمتری روبرو هستند و ترجیح می‌دهند یکی در میان گجت‌های پُست پی‌سی خود را به روز کنند.
در این مطلب با ذکر مواردی خواهیم گفت که چرا تبلت‌ها به نسبت سرمایه‌گذاری مناسب‌تری به شمار می‌روند. البته این ترجیح فقط در قیاس با تلفن‌های هوشمند است و شما هم با ما هم عقیده هستید که در کل، پُست پی‌سی‌ها هنوز خیلی جوان و نابالغ هستند و به زمان بیشتری نیاز هست تا شما بتوانید زندگی دیجیتالی خود را تماماً به آنها منتقل کنید.
به بیان دیگر، اگر تولید محتوای زیادی دارید و از اینترنت استفاده‌هایی غیر از وبگردی نیز می‌کنید، شاید هیچ یک از این دو گونه (تبلت و تلفن هوشمند) انتخاب مناسبی برای بهبود کیفیت کار و زندگی شما به حساب نیایند. در ادامه مطلب با ما همراه باشید و فراموش نکنید که بعد از خواندن این موارد، نظرتان را هم با ما و دوستان خود در میان بگذارید.
وابستگی ما به مصرف محتوا با گجت‌های قابل حمل، در حال افزایش است
حقیقت فوق هیچ کس را غافلگیر نخواهد کرد ولی به این توجه داشته باشید که در روزگار حاضر تماشای ویدیو، تلویزیون، فیلم و محتواهای اینترنتی یا حتی بازی‌های المپیک بر روی گجت‌های قابل حمل میسر شده، بنابراین اندازه نمایشگر و کیفیت ویدیوها اهمیت بیشتری یافته. پس چرا وقتی که می‌توانیم ویدیوها را در نمایشگر بزرگتر تبلت‌ها ببینیم، باید بخواهیم تصاویر را بر روی یک صفحه نمایش کوچک که رزولوشن پایینی دارد تماشا کنیم؟ از این منظر، واقعاً دلیلی برای خرید تلفن هوشمند برای تماشای ویدیو وجود ندارد.
به نظر می‌رسد میل به نمایشگرهای بزرگ در بین مصرف‌کنندگان هم پا گرفته. آنها آنقدر که به نمایشگر بزرگتر اهمیت می‌دهند به قطعات داخلی یا باطری‌های خارق‌العاده اهمیت نمی‌دهند. و این تأثیر خوبی هم به جا گذاشته. مردم تنها یک گجت قابل حمل نمی‌خواهند بلکه خواستار یک تجربه همه‌جانبه هستند. تحقیق اخیر T-Mobile نشان داده که 77٪ از خریداران، تلفن‌های هوشمند بزرگتری را می‌خواهند. واکنش کمپانی‌ها به تحقیقات بازار هم که مشخص است: «بزن برویم سراغ تولید نمایشگرهای بزرگتر!» حتی کمپانی آمازون، اپلیکیشن Instant Video خود را که درگاهی برای فروش فیلم‌های ویدیویی است ابتدا به آیپد آورد و سپس به آیفون و آیپاد تاچ. و این دیگر توضیح و تفسیر نمی‌خواهد.
مکالمه صوتی با تبلت‌ها آنقدرها هم که فکر می‌کنید بد نیست
آیا تا به حال مکالمه تلفنی با تبلت را امتحان کرده‌اید و از آن بدتان می‌آید، یا فقط حس خوبی نسبت به آن ندارید؟ اگر تبلت شما از مکالمه تلفنی پشتیبانی کند چه ایرادی دارد که کار تلفن را هم برای شما انجام دهد؟ به خصوص تبلت‌های 7 اینچی که بسیاری افراد امروزه از آنها به عنوان تلفن اصلی خود استفاده می‌کنند.
البته که نیازی نیست برای مکالمه تبلت را کنار گوش خود بگیرید. کسانی که این کار را انجام داده‌اند حتماً موافق هستند که استحقاق خنده اطرافیان را داشته‌اند (به دل نگیرید). نه فقط به این خاطر که در چشم دیگران کار احمقانه‌ای به نظر می‌رسد، بلکه به خاطر عدم استفاده از گزینه‌های ساده‌ای مثل بلندگوی تبلت، هدفون‌های سیمی یا هدست‌های بلوتوث برای این کار. این گزینه‌ها سال‌ها است که در کنار تلفن‌ها دیده می‌شوند و حدس بزنید؛ خبر جدید این است هنوز هم خوب کار می‌کنند! به علاوه اینکه استفاده فزاینده از چت ویدیویی در مقوله ارتباط، می‌تواند همان تجربه همه‌جانبه تماشای ویدیو را برای مکالمات شما هم به ارمغان بیاورد. آیا این را به تصویر کوچک و ناواضح تلفن هوشمند حین چت ویدیویی ترجیح نمی‌دهید؟ هنوز زود است که بخواهیم این مورد را در انتخاب همه کاربران در سطح جهان مؤثر بدانیم.
نکته دیگر این است که تماس ویدیویی واقعاً تجربه‌ای فراتر از تماس صوتی است. وقتی NimBuzz به رکورد 100 میلیون کاربر می‌رسد، نشانگر آن است که فارغ از وسیله مورد استفاده‌مان، می‌خواهیم ارتباطات به سوی‌مان بیایند. آیا شما از آن دسته افرادی نیستید که امروزه بیش از تلفن، از کامپیوتر برای تماس‌های خود استفاده می‌کنند؟ تا به حال نشده که برای کاهش هزینه‌های مکالمه از Google Voice استفاده کرده باشید که همه جا، بر روی اندروید، iOS، پی‌سی، مک و حتی مرورگر کروم قابل دسترسی است؟
به طور خلاصه، تصور اینکه تلفن همراه (چه هوشمند و چه معمولی) مدل اصلی برای ارتباطات در آینده باشد، مانند این تصور که اتاق نشیمن محل اصلی مصرف محتواهای چند رسانه‌ای باشد، دیگر منسوخ شده می‌نماید.
رابط کاربری دارد به ورای گجت‌های جیبی حرکت می‌کند
نگاهی کنید به این که چطور ارتباط صوتی با گجت‌ها دارد به جزئی از زندگی دیجیتال ما تبدیل می‌شود. از دیدگاه فرد مصرف‌کننده که در انتهای زنجیره قرار دارد، تازه در ابتدای راه ارتباط صوتی با گجت‌ها و واداشتن آنها به اجرای دستورات یا جستجوی اطلاعات هستیم. این روند، با شیب تندتری ادامه خواهد یافت و رابط صوتی گجت‌ها در حقیقت می‌تواند به "رابط نامرئی آینده" تبدیل شود. به جای پلتفرم‌هایی که از نظر دیداری متفاوت هستند، به جای لمس آیکون‌ها و لغزاندن صفحات، مخرج مشترک تمام گجت‌های آینده می‌تواند رابط صوتی باشد.
آیا این اتفاق هم اکنون در مورد اتومبیل‌ها رخ نداده؟ این یک مثال کلیدی است، زیرا گرچه موقع رانندگی نباید از گجت‌های خود استفاده کنید ولی اتومبیل‌ها در همین حین در حال استفاده از آنها برای کارهایی مثل مسیریابی، فراهم آوردن محتواهای سرگرم‌کننده و حتی ارسال در شبکه‌های اجتماعی هستند. بنابراین ناگهان از اهمیت اندازه نمایشگر کاسته می‌شود و شما نیازی به انتخاب یک تلفن کوچک که حین رانندگی خیلی راحت‌تر از تبلت می‌توان با آن کار کرد ندارید، زیرا ارتباط صوتی به کمکتان خواهد آمد.
تبلت همان کارهای تلفن هوشمند را می‌کند، اما بهتر!
اکثر افراد هر زمان که ممکن باشد، قبل از تلفن هوشمند ابتدا به سراغ تبلت‌شان می‌روند. چرا؟ شاید بتوان با قطعیت گفت به این خاطر که تجربه مرور اینترنت، کار با اپلیکیشن‌ها، ارسال ایمیل و تقریباً هر کار دیگری که تصورش را بکنید، در تبلت بهتر از تلفن هوشمند است.
همان‌طور که خیلی از عملکردهایی که تا به حال با پی‌سی انجام می‌دادیم قابل انتقال به اپلیکیشن‌های گجت‌های قابل حمل هستند، همان‌طور هم می‌توان عملکردهای بیشتری را از تلفن هوشمند به تبلت انتقال داد. و به نظر می‌رسد این روند در آینده شیب افزایشی تندتری پیدا کند.
در حقیقت شاید به جز استفاده از دوربین، فعلاً فقط بتوان یک عملکرد دیگر تلفن‌های هوشمند را بهتر از تبلت‌ها دانست و آن هم مکالمه صوتی است، که احتمالاً بیشتر کسانی که این مورد را برتری تلفن‌ها می‌دانند هنوز آن را با تبلت‌ها تجربه نکرده‌اند. در سایر کارها مثل راهبری با GPS، بازی کردن، خواندن متن، تماشای ویدیو و غیره، بی‌شک برتری با تبلت‌ها است. و این فعالیت‌ها روز به روز وسعت بیشتری هم پیدا می‌کنند زیرا بازار تبلت‌ها، نسبت به تلفن‌های هوشمند خیلی جوان‌تر است و جای رشد بیشتری دارد. شاید به همین دلیل هم هست که خیلی از کمپانی‌ها با وجود فروش نه چندان خوب در بازار تبلت، حاضر به دست کشیدن از آن نیستند.
مخالف‌خوان‌ها با نگاه به استفاده‌های امروز نظر می‌دهند، نه استفاده‌های آینده
مسلماً خیلی‌ها از هم اکنون خود را آماده کرده‌اند که بگویند: «تو نمی‌توانی تبلت را داخل جیبت بگذاری! کی پیدا می‌شود که بخواهد تبلت با خودش این طرف و آن طرف ببرد؟» باید در جواب گفت: «آخرش که چه؟ یا خود شما یا بالاخره فرزندانتان این کار را خواهید کرد.» چرا؟ بیایید این‌طور قضیه را بررسی کنیم؛ من و شما نباید خود را محدود به قرارگیری تلفن در جیبمان کنیم، چون تا الآن فقط زمانی تلفن را در جیب گذاشته‌ایم که قصد استفاده از آن را نداشته‌ایم. اما کاربرد تلفن‌ها روز به روز دارد بیشتر و بیشتر می‌شود، این یعنی کمتر و کمتر آنها را در جیب خود خواهیم گذاشت.
بعد از خریدن یک تبلت 7 اینچی شما هم خواهید دید که می‌شود آن را مثل تلفن همه جا با خود برد، حتی اگر تا قبل از آن به گجتی با این اندازه علاقه نداشتید. دستیارهای شخصی دیجیتال (PDA ها) را به خاطر بیاورید که دقیقاً همین وضع را داشتند. بزرگ ولی قابل حمل و حتی جاشونده در خیلی از جیب‌ها!
بیایید طور دیگری هم به دنیای فردا فکر کنیم؛ با "رشد فزاینده تقاضا" برای «اپلیکیشن‌ها، مرور وب بر روی گجت‌های قابل حمل و نیز ذخیره‌سازی ابری» ما در آینده بیشتر و بیشتر به فضای مجازی متصل خواهیم بود. و در آن شرایط، آیا باز هم دلمان می‌خواهد که به یک گجت قابل حمل 4 اینچی زُل بزنیم؟ احتمالاً نه. در حین رفت و آمد در پیاده‌رو و خیابان، تبلت که به کار نمی‌آید ولی تلفن هوشمند هم چاره کار نیست چون ممکن است حین استفاده از آن به کسی تنه بزنیم (برای شما زیاد پیش نیامده؟)، سرمان به جایی بخورد، کسی از اینکه ناگهان توی دلش رفته‌ایم جا بخورد و یا اینکه خدای ناخواسته زیر اتومبیل له شویم؛ راه‌حل عالی برای پرهیز از چنین شرایطی و در عین حال متصل بودن به زندگی دیجیتال را می‌توان گجتی مثل Google Glass دانست که تعریف خلاصه آن در یک جمله، این است: در حالی که راه می‌روی هم متصل باش.
می‌بینید که روز به روز اتکای ما بر پُست پی‌سی‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود و اگر 5 سال پیش لپ‌تاپ یک کامپیوتر قابل حمل بود اکنون تبلت جای آن را گرفته و قابلیت‌های بیشتر و بیشتری از لپ‌تاپ‌ها بر روی تبلت‌ها رخ نمایی می‌کنند. ولی به نظر می‌رسد تلفن‌های هوشمند در این بین سرانجام جای خود را به عینک‌های هوشمند خواهند داد؛ البته نه در کوتاه مدت.
از خودتان می‌پرسید: این اتفاق کِی برای من خواهد افتاد؟
ممکن است تا اینجای مطلب را خوانده باشید و هنوز فکر کنید که نگارنده عقل درست و حسابی ندارد. مشکلی نیست: قضیه را شخصی نمی‌کنم. هدف من این است که شما آینده را هم در تصمیم‌گیری خود لحاظ کنید، در اینجا گفتگویی شکل بگیرد و نظراتتان را با من و دیگران در میان بگذارید. این متن مثل نوشته‌ای روی یک دیوار کنار خیابان است که حین عبور در پیاده‌رو آن را خوانده‌اید. در ضمن ماجرا سر رقابت آیپد و نکسوس 7 و سایر تبلت‌ها هم نیست پس لطفاً: آتش بس! هر کسی آن چیزی را خواهد خرید که بهترین استفاده را از آن می‌برد.
این را در نظر بگیرید که شاید نسل فعلی کاربران نتواند از خیر تلفن‌های هوشمند که در جیب جا می‌شوند بگذرد، ولی شاید تا پنج شش سال دیگر ورق برگردد پس بد نیست که برای آن موقع آماده شوید؛ یعنی یک تطبیق زودهنگام. هدف مقاله این بوده که به یاد بیاورید اولین تلفن موبایل هم در جیب جا نمی‌شد.
و حالا نگاه کنید که چطور دنیا پیشرفت کرده. اگر یک مثال دیگر هم می‌خواهید، به محبوبیت گلکسی نوت نگاه کنید که با نمایشگر 5.3 اینچی‌اش چه فروش خیره‌کننده‌ای داشته و اصلاً یک دسته‌بندی جدید (فبلت) در دنیای گجت‌های هوشمند به وجود آورده.
کسی نمی‌داند که چه موقع تبلت‌ها فراگیر‌تر از تلفن‌های هوشمند خواهند شد. ولی مسلماً آمار فروش گویای خیلی چیزها خواهد بود. پس وقتی آمار فروش تلفن‌های هوشمند روند نزولی پیدا کرد آن موقع باید زیر چشمی به آمار فروش تبلت‌ها خیره شد و دید که آیا بر تلفن‌های هوشمند غلبه خواهند کرد یا خیر.
