پژوهش مديريت آموزش كشاورزي

پژوهش حاضر به منظور آگاهي از وضعيت اشتغال به کار دانش آموختگان مرکز آموزش جهاد کشاورزي خراسان رضوي و شناسايي ميزان اشتغال در راستاي رشته تحصيلي در هنگام دريافت مدرک که فاصله نسبتا مناسبي براي کاريابي مي باشد، انجام شده است. اشتغال دانش آموختگان و عوامل موثر بر آن (شامل جنسيت، سن، تاهل، نوع ديپلم، پيشرفت تحصيلي و شاغل بودن) از متغيرهاي اساسي اين پژوهش است که از منظر دانش آموختگان مطرح شده است. جامعه مورد نظر در اين تحقيق به صورت تمام شمار، شامل کليه دانش آموختگان (مقاطع کارداني و کارشناسي) دوره هاي علمي ـ کاربردي مرکز آموزش عالي جهاد کشاورزي خراسان رضوي، به تعداد 167 نفر است که جهت اخذ مدرک مراجعه نموده اند. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردي است و تحقيقي توصيفي يا پيمايش محسوب مي شود. جمع آوري اطلاعات بر اساس پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. 24 درصد پاسخگويان قبل از اشتغال به تحصيل مشغول به کار بوده اند که اين نسبت در زمان تحصيل به 30 درصد و يک سال پس از فارغ التحصيلي به 49 درصد افزايش يافته است. بين متغيرهاي اشتغال با مقطع تحصيلي، رشته تحصيلي و ميزان پيشرفت تحصيلي تفاوت معناداري مشاهده نگرديد. در مجموع مي توان گفت دوره هاي علمي ـ کاربردي به ميزان 20 درصد در زمينه ايجاد اشتغال در مرکز آموزش جهاد کشاورزي خراسان رضوي موفق بوده است.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر به منظور آگاهي از وضعيت اشتغال به کار دانش آموختگان مرکز آموزش جهاد کشاورزي خراسان رضوي و شناسايي ميزان اشتغال در راستاي رشته تحصيلي در هنگام دريافت مدرک که فاصله نسبتا مناسبي براي کاريابي مي باشد، انجام شده است. اشتغال دانش آموختگان و عوامل موثر بر آن (شامل جنسيت، سن، تاهل، نوع ديپلم، پيشرفت تحصيلي و شاغل بودن) از متغيرهاي اساسي اين پژوهش است که از منظر دانش آموختگان مطرح شده است. جامعه مورد نظر در اين تحقيق به صورت تمام شمار، شامل کليه دانش آموختگان (مقاطع کارداني و کارشناسي) دوره هاي علمي ـ کاربردي مرکز آموزش عالي جهاد کشاورزي خراسان رضوي، به تعداد 167 نفر است که جهت اخذ مدرک مراجعه نموده اند. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردي است و تحقيقي توصيفي يا پيمايش محسوب مي شود. جمع آوري اطلاعات بر اساس پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. 24 درصد پاسخگويان قبل از اشتغال به تحصيل مشغول به کار بوده اند که اين نسبت در زمان تحصيل به 30 درصد و يک سال پس از فارغ التحصيلي به 49 درصد افزايش يافته است. بين متغيرهاي اشتغال با مقطع تحصيلي، رشته تحصيلي و ميزان پيشرفت تحصيلي تفاوت معناداري مشاهده نگرديد. در مجموع مي توان گفت دوره هاي علمي ـ کاربردي به ميزان 20 درصد در زمينه ايجاد اشتغال در مرکز آموزش جهاد کشاورزي خراسان رضوي موفق بوده است.

 نسخه قابل چاپ

هدف اين پژوهش بررسي صلاحيت هاي حرفه اي مورد نياز کارشناسان ارزشيابي وزارت جهاد کشاورزي است. در اين مطالعه روش پيمايشي به کار گرفته شد. براي جمع آوري داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شد که پايايي آن از طريق ضريب آلفاي کرونباخ (0.97=?) تاييد گرديد. روايي پرسشنامه با استفاده از نظرات جمعي از اساتيد رشته هاي ترويج و آموزش کشاورزي دانشگاه هاي شيراز، تهران و تربيت مدرس حاصل شد. جامعه آماري اين تحقيق متخصصان ارزشيابي فعال در امر ارزشيابي برنامه هاي وزارت جهاد کشاورزي ايران بود (140=N). روش نمونه گيري طبقه اي مورد استفاده قرار گرفت. جدول مورگان جهت تعيين حجم نمونه به کار گرفته شد (107=n). صلاحيت هاي حرفه اي ارزشيابي در شش حيطه صلاحيت حرفه اي شامل صلاحيت هاي تحقيق نظام مند، صلاحيت هاي مديريتي، صلاحيت تحليل موقعيت، صلاحيت بهره گيري از بازخوردها، صلاحيت هاي پايه اي ارزشيابي و صلاحيت هاي ارتباطي و اجتماعي مورد بررسي قرار گرفت. مطابق نتايج تحقيق صلاحيت هاي تحقيق نظام مند، بهره گيري از بازخوردها و صلاحيت هاي پايه اي ارزشيابي بالاترين اولويت هاي آموزش حرفه اي کارشناسان و نياز به کسب صلاحيت هاي ارتباطي پايين ترين اولويت آنان شناسايي شد. بنابراين بهبود صلاحيت هاي معرفي شده به ارتقاي دانش، مهارت ها و نهايتا توسعه حرفه اي ارزشيابان مي انجامد.

 نسخه قابل چاپ

شهرک هاي علمي و تحقيقاتي با ايجاد شرايط مناسب براي نوآوران بخش هاي مختلف توانسته اند تا حدودي کمبودها و مشکلات موجود بر سر راه توليد علم و فناوري را کاهش دهند. يکي از بخش هايي که با ورود فناوري هاي نوين دچار تغييراتي بوده است، بخش کشاورزي مي باشد. تحقيق حاضر از نوع کاربردي است و به روش پيمايشي انجام گرفته است. جامعه آماري اين تحقيق شامل کليه کارشناسان و اعضاي هيات علمي شهرک علمي و تحقيقاتي اصفهان (گروه ستاد) به تعداد 50 نفر و همچنين کارشناسان هسته هاي فناوري (گروه صف) به تعداد 136 نفر بود و پرسشنامه به صورت تمام شماري در اختيار هر دو گروه قرار گرفت. ابزار تحقيق پرسشنامه بود. روايي آن به تاييد تعدادي از اعضاي هيات علمي دانشگاه و کارشناسان شهرک علمي ـ تحقيقاتي اصفهان رسيد. پايايي ابزار با استفاده از آلفاي کرونباخ (0.87=?) به دست آمد. در نهايت 40 پرسشنامه از گروه ستاد و 100 پرسشنامه از گروه صف جمع آوري و با نرم افزار SPSS_Win مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد که در بين عامل هاي بازدارنده عامل اجتماعي، جغرافيايي، قوانين بين المللي، زيرساختي و اقتصادي و در بين عامل ها پيش برنده عامل هاي زيرساخت کشاورزي، مديريتي، فرهنگي و جغرافيايي، تکنولوژيکي، اقتصادي ـ سياسي، آموزشي ـ تخصصي و زيرساخت هاي علمي، بيشترين تاثير را بر توسعه فن آوري هاي نوين کشاورزي در شهرک علمي تحقيقاتي اصفهان داشته اند.

 نسخه قابل چاپ

هدف کلي اين تحقيق آزمايشي، بررسي تاثير کاربرد مواد و وسايل آموزشي بر ميزان يادگيري کشاورزان بود. جامعه آماري پژوهش دو گروه مجزا را در بر داشت. گروه اول شامل 24 نفر از فراگيران يک دوره آموزشي ـ ترويجي پنج روزه در زمينه آفات و بيماري هاي شايع نخل خرما بود که با استفاده از مواد و وسايل مختلف آموزشي، در بخش اروندکنار شهرستان آبادان آموزش ديدند. گروه دوم جامعه آماري تحقيق نيز 21 نفر ديگر از کشاورزان شرکت کننده در يک دوره پنج روزه با موضوع مشابه را در بر داشت که بدون به کارگيري وسايل آموزشي در دهستان مينوبار آبادان آموزش ديدند. با توجه به تعداد مخاطبان شرکت کننده، هر دو گروه جامعه آماري مورد سرشماري قرار گرفتند. داده هاي تحقيق از طريق انجام آزمون کتبي با 30 سوال بسته سه گزينه اي در شش بخش، قبل و بعد از آموزش جمع آوري شد. فرايند تحليل داده ها نيز با استفاده از نرم افزار آماري ويژه تحقيقات علوم اجتماعي SPSS_Win انجام شد. يافته هاي پژوهش نشان داد که تفاوت ميانگين دانش افراد دو گروه پس از آموزش، در پنج مورد از شش آفت يا بيماري مورد بحث معني دار بود. افزون بر اين ميانگين دانش کلي افراد دو گروه نيز پس از آموزش، با 99 درصد اطمينان معني دار بود. به اين ترتيب فرض اصلي تحقيق مبني بر تاثير مثبت به کارگيري وسايل آموزشي در افزايش ميزان يادگيري مخاطبان دوره هاي آموزشي ـ ترويجي تاييد گرديد.

 نسخه قابل چاپ

نيروي انساني ماهر و آموزش ديده به عنوان سرمايه اجتماعي از مهم ترين عوامل توسعه اقتصادي ـ اجتماعي هر کشور محسوب مي شود. با رشد سريع روند جهاني شدن و انقلاب ارتباطات و اطلاعات، آموزش هاي علمي ـ کاربردي بخش مهمي از فرايند آموزشي در همه کشورها را تشکيل مي دهد. در کشور ما نيز در طول دو دهه اخير اهميت و ضرورت توجه به اين گونه آموزش ها رو به افزايش گذاشته است. ارتقاي سطح آگاهي هاي عمومي و تخصصي، ايجاد زمينه اشتغال افراد و مشارکت فعال آنان در بازار کار و تامين نيروي انساني ماهر مورد نياز بخش هاي اجرايي و اداري و نيز اصلاح هرم نيروي انساني در کشور از اهداف اصلي آموزش هاي علمي ـ کاربردي است. شناخت وضعيت دانش آموختگان نظام علمي ـ کاربردي به ويژه در مقطع کارداني پودماني و شناخت نحوه تربيت تکنيسين براي بخش هاي اقتصادي ـ اجتماعي کشور هدف اصلي اين مقاله است. اين بررسي با بهره گيري از روش هاي تحقيق اسنادي، تحقيق توصيفي و نيز فنون تحليل ثانوي و تحليل آماري انجام شده است. جامعه آماري پژوهش 80090 نفر از دانش آموختگان پذيرفته شده در هفت آزمون جامع در مقطع زماني 1384 تا 1387 را در بر مي گيرد. که تمام شماري شدند. نتايج حاصل از بررسي حاکي از اقبال عمومي زنان به اين آموزش ها و افزايش سهم آن ها، وضعيت تحصيلي نسبتا مناسب در نظام پودماني، افزايش سهم صنعت نسبت به ساير بخش ها در پذيرش دانشجويان و نياز به توجه به ضرورت هاي جديد در برنامه ريزي آموزشي در اين نظام آموزشي مي باشد.

آموزش هاي علمي- کاربردي يکي از عوامل بنيادي تحول در نظام آموزش عالي کشور طي دو دهه گذشته مي باشد. مراکز آموزش عالي علمي- کاربردي زمينه ساز پرورش افراد خلاق و کارآفرين هستند. در نظام آموزش هاي علمي- کاربردي دانشجويان به عنوان محور و رکن اصلي و اساسي اين نظام مورد توجه مي باشند. هدف اين پژوهش بررسي عوامل و موانع موثر در ايجاد روحيه کارآفريني دانشجويان مراکز آموزش عالي علمي- کاربردي بخش کشاورزي مي باشد. در اين تحقيق با توجه به ماهيت و سوال هاي پژوهش از روش تحقيق پيمايشي استفاده شد. جامعه آماري شامل 3300 نفر دانشجويان نيمسال اول و آخر مراکز آموزش علمي کاربردي کشاورزي بود و نمونه آماري بر اساس جدول مورگان و روش تصادفي خوشه اي- سهميه اي برابر 1050 نفر تعيين گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه بازپاسخ استفاده شد که پايايي آن بر اساس محاسبه آلفاي کرانباخ %89= ? به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده از شاخص هاي آمار توصيفي بهره گيري شده است. نتايج تحقيق بيانگر آن است که به ترتيب اولويت؛ خود دانشجو، استادان، تجهيزات و امکانات مراکز آموزش عالي علمي- کاربردي، خانواده، محتواي دوره هاي آموزشي، جامعه و آزمايشگاه به عنوان مشوق ها در ايجاد روحيه کارآفريني و عدم آگاهي دانشجويان، نبود استادان ماهر و خلاق، محتواي نامناسب دوره هاي آموزشي، عدم حمايت دولت، مهمترين بازدارنده اي موثر در ايجاد روحيه کارآفريني دانشجويان مراکز آموزش علمي کاربردي بخش کشاورزي است.

 نسخه قابل چاپ

هدف اين پژوهش، بررسي رابطه بين قابليت هاي آموزشي و رضايت شغلي اعضاي هيات علمي پرديس کشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران بوده است. جامعه آماري آن اعضاي هيات علمي پرديس کشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران (157=N) بودند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 60 نفر از آن ها به عنوان نمونه تعيين شدند. نمونه مورد نظر با روش تصادفي ساده از ميان اعضاي هيات علمي گروه هاي آموزشي پرديس کشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران تعيين گرديد. ابزار پژوهش پرسشنامه اي بود که روايي آن بر اساس نظر جمعي از اعضاي هيات علمي گروه ترويج و آموزش کشاورزي دانشگاه تهران تاييد و براي تعيين ميزان پايايي بخش هاي مختلف از ضريب آلفاي کرونباخ استفاده شد (0.792=?). داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS_Win تجزيه و تحليل شد. يافته هاي اين تحقيق نشان داد که بين متغير سطح رضايت شغلي و متغيرهاي مديريت کلاس، ارتباطات کلاس، آموزش موثر و سنجش و ارزشيابي کلاس رابطه مثبت و معني دار وجود دارد.