نگاهي كوتاه به شهرستان شهر بابك

شهر بابك از مناطق قديمي ايران است و بناي شهر آن را به بابك، پدر اردشير بابكان نسبت مي‌دهند. اردشير بابكان موسس سلسله سلاطين ساساني بوده و شهر فعلي بابك در آن زمان از توابع كرمان محسوب مي‌شده است. جغرافي‌داناني مانند اصطخري و مقدسي و ديگران از آن نام برده ولي درباره آن توضيح بيش‌تري نداده اند. حمد الله مستوفي نيز در كتاب نزهة القلوب آن را از توابع كرمان دانسته است. در كل مي توان گفت كه پيشينه تاريخي شهر بابك با جغرافياي تاريخي كرمان در هم آميخته است. مركز شهر بابك از نظر جغرافيايي در 55 درجه و 7 دقيقه درازاي خاوري و 30 درجه و 6 دقيقه‌پهناي شمالي و ارتفاع 1835 متري از سطح دريا واقع است. شهر بابك داراي چشمه سارهايي است كه معروف ترين آن ها چشمه آب بادكلنگ در جنوب و چشمه ساريج مدوار در شمال است. هم چنين رشته كاريزهاي فراواني را داراست كه نامي‌ترين آن ها كاريز نوح در باختر، كاريز هاوشك و كاريز ساداب (سهراب) در 12 كيلومتري جنوب شهر بابك هستند. كشاورزي در شهر بابک گسترش چنداني ندارد و فرآورده هاي آن گندم، جو، يونجه، چغندر قند، انگور، توت و ذرت است. مس سرچشمه در 72 كيلومتري شمال خاوري شهر بابك، كان آهن ميدوك در 42 كيلومتري شمال و كان آهن چاه گز در 20 كيلومتري جنوب خاوري از معادن مهم اين منطقه به شمار مي‌آيند. قالي بافي مهم‌ترين صنعت دستي محسوب مي‌شود.

مسجد و حسينيه شهر کهنه
مسجد وحسينيه شهر کهنه در يکي از کوچه هاي قديمي شهربابک قرار دارد و با توجه به شواهد و قراين اين بنا را مي توان از ابنية دورة صفويه محسوب کرد. صحن اين مسجد داراي پلان چهارگوش مي باشد که در بخش مياني هر يک از اضلاع آن يک صفة بزرگ در وسط , دو صفة کوچک در طرفين قرار دارد. پوشش سقف تمامي قسمتها به صورت گنبدي و با آجر ساخته شده است.تزئينات بکار رفته در بنا را مي توان به دو گروه آجرکاري و گچ بري تقسيم کرد. آجرکاري تنها در قسمت شرقي بام و تزئينات مقرنس گچي در بخش سردر ورودي و محراب وجود دارد.

روستاي ميمند
ميمند يکي از روستاهاي باستاني و بي نظير ايران با قدمت چند هزار ساله در شهرستان شهربابک از توابع استان کرمان واقع شده است. کليه فضاهاي معماري اين مجموعه مشتمل بر حمام - حسينيه - مسجد - مدرسه و بيش از 500 واحد مسکوني با دستان هنرمند و سخت کوش ساکنان آن به گونه اي شگفت انگيز در دل کوه کنده شده که پنج رديف روي هم قرار گرفته است.اين مجموعه اثري شکوهمند از معماري - قدرت خلاقيت و آفرينش زيبايي ها را به نمايش گذاشته است.بي شک روستاي ميمند يکي از باستاني ترين سکونتهاي بشر در ايران و جهان است که از دوازده هزار سال پيش تاکنون همچنان پابرجاست و به حيات خود ادامه مي دهد.نقوش ده هزار ساله و سفالهاي 6000 ساله از جمله مستندات مکشوفه اي هستند که تاريخ ميمند را گواهي مي دهد.مجموعه اي از آثار بسيار قديمي همچون خانه هاي صخره اي پراکنده - معبد اوستا قلعه و برجهاي مختلف (مربوط به هزاران سال پيش) و ... وجود دارد که ميمند را از يک روستا به يک مجموعه با تمدن خاص تبديل مي کند.