بار ديگر عالمــــي غمخــــــــانه شـــــــــد غــم فـــــــزا از ناله جانانـــــــــه شـــــــد
در عـزاي نـــــــور چشــــــــــم احمـــــــدي غـــــــرق ماتـــــم شـــــــد جهان سرمدي
قلزم كون و مكــــــان امــــد به جــــــــوش مي رسـد بر گـوش دل ، بانگ ســــروش
شد پريشـــــان خاطــــــــر بدر الدجـــــــــي ان سمــــــي مصطفــــــي ، پـــور رضـــــا
ان جـــواد جـــــــــود رب العالمـــــيــــــــن شد مشــــــوش خاطــرش از زهر كيـــــن
در جوانــــــي شــــد خــــزان گلــــــــزار او زرد گشتـــــــه چــــــهـــــــره گلنــــــار او
همســـرش ظلم و ستــــــم بنيــــاد كـــــــرد بهر قتلش هر زمــــــان امــــــداد كــــــرد
بـــــــود در خانـــــــــه ولــــــي كائنـــــــات در تلاطــــم ، كشتــــــي بهــــــر نجــــــات
زاه جانسوزش دل زهــــــــرا شكســـــــــت دربرويش ، مشــــــــرك ملعونه بســــــت
هر چه گفت از زهــــــــــر قاتل سوختــــــم شمع جان در نار جـــــــور افروخــــــتــــم
هيچكس غيـــــر از خدا يــــــــادش نكـــــرد گوش بر افغـــــــــان و فــــريادش نكــــرد
عاقبـــــــت با لعل عطــــشان ، داد جـــــان همچــــــــو جــــــدش بر لـــــــب اب روان
رخـت بســــــت و رفـــــــت از دار فنــــــا شد جهـــــان در ماتمـــــــــش ماتم ، سرا
قطره ، جسم اطهـــــرش عريــــان نبــــود اهل بيتش بي ســر و سامـــــان نبــــــــود
بي كفن جسمش نشد پنهــــــــــان به خاك جسمش از خنجر نگشته چــــاك چــــــاك
امام جواد عليه السلام مي فرمايند:
صبر را بالش کن ، و فقر را در آغوش گير ، و شهوات را به دور انداز، و
با هوای نفس مخالفت کن، و بدان که در برابر ديده خدايی ، پس بنگر که چگونه اي .
تحف العقول ، ص (478)
