مقالات قطعات سخت افزاری حتماً بخوانيد به درد بخور هستند

رفع عيب از سخت افزار كامپيوتر

آنچه در اين آموزش مي خوانيد، يك راهنماي جامع براي عيب زدايي از كامپيوترتان نيست اما مي تواند شما را به سمت يافتن مشكل كامپيوتر راهنمايي كند.
اگر بعد از فشردن دكمه power، كامپيوتر روشن نشد

بررسي كنيد آيا سيم برق متصل است؟ آيا سر ديگر سيم برق متصل شده است؟ سوييچي كه در پشت كامپيوترتان وجود دارد چك كنيد. از اتصال صحيح منبع تغذيه به مادربرد اطمينان حاصل كنيد. كابل برق فلاپي را چك كنيد. اگر هيچ يك از اين كارها نتيجه نداد در مرحله بعد هر چيزي را كه به مادربرد متصل است به غير از كابل برق، سيم دكمه power، كارت گرافيك، حافظه RAM و CPU را جدا كنيد. اگر باز هم سيستم بالا نمي آيد يك يا دو قطعه از سيستم شما معيوب است. در اين مورد به احتمال زياد مادربرد يا منبع تغذيه Case شما اشكال دارد.
اگر سيستم روشن مي شود ولي بوق نمي زند يا بالا نمي آيد

ابتدا همه اتصالات را چك كنيد و دوباره امتحان كنيد. در صورتي كه اين عمل مؤثر نبود، بهترين كار اين است كه مانند بالا همه چيز را به غير از سيم دكمه power، كارت گرافيك، حافظه RAM و CPU را از مادربرد جدا كرده و دوباره امتحان كنيد.
اگر كامپيوتر به خوبي شروع به كار كرد كامپيوتر را خاموش كنيد و هر بار يك قطعه را متصل كرده و سپس كامپيوتر را روشن كنيد تا جايي كه مشكل را پيدا كنيد ولي اگر كامپيوتر اصلا‎‎ً روشن نشد احتمالاً يك يا چند قطعه معيوب داريد(CPU ،RAM، مادربرد و منبع تغذيه).
كامپيوتر روشن مي شود و متناوبا‎ً بوق مي زند، بالا مي آيد

ببينيد آيا حافظه RAM شما بدرستي نصب شده است اگر لازم است آن را بيرون آوريد و دوباره جا بزنيد.
سيستم روشن مي شود يك سري بوقهاي سريع مي زند، بالا نمي آيد

ببينيد آيا كارت گرافيك به درستي روي اسلات AGP نشسته است يا خير.اگر مقدار كمي از كارت گرافيك خارج از اسلات AGP باشد سيستم بالا نمي آيد.
چند مشكل ديگر هم وجود دارد كه بوسيله اين بوقها شناسايي مي شود اما دو مورد بالا معمول ترين موارد هستند.
اگر سيستم بالا مي آيد ولي مشكلاتي را مشاهده مي كنيد در اين جا دو مشكل عمده ذكر مي شود. كامپيوتر شما در هنگام نصب سيستم عامل بارها از حركت باز مي ايستد علت آن مي تواند گرماي CPU باشد بخصوص CPU هاي شركت AMD يا CPU هاي قديمي تر شركت INTEL. چك كنيد آيا فن CPUبخوبي عمل مي كند و چك كنيد آيا هيت سينك (قطعه آلومينيومي كه روي CPU نصب شده و معمولاً رنگ سياه دارد) بخوبي نصب شده است و با سطح CPU كاملاً موازي است. مطمئن شويد از هيت سينكي استفاده مي كنيد كه ساخت سازنده CPU شماست. هيت سينك اگر درست نصب شود بيش از آنچه نياز است خنك كاري انجام مي دهد.
مشكلات زيادي در سيستم عامل همراه با صفحات آبي كه ظاهر مي شود داريد

خطاهايي كه در هنگام كپي كردن فايل هاي Set up بوجود مي آيند بخصوص در ويندوز 2000 و XP، به احتمال زياد نشانه وجود مشكل در حافظه RAM شماست. اين امكان هم وجود دارد كه مشكل از هارد ديسك شما باشد اگر خطاها همراه با صفحات آبي است كه در آنها Page Fault ديده مي شود يقيناً مشكل از حافظه RAM شماست.

CD چيست

يك مقالة كامل در مورد CD و انواع آن و قالبهاي WRITE بر روي انواع CD
بعد از اينكه نمره پروژه درس ذخيره و بازيابي اطلاعات را گرفتم آن را در سايت قرار دادم تا ملت از آن استفاده كنن.
تاريخچة ساخت CD
مباني ديسك هاي فشرده
CD Player
فرمت هاي داده
CDهاي مد مخلوط يا Mixed Mode CD
و . . .
تاريخچة ساخت CD:

تاريخچة ساخت CD ها زياد طولاني نمي باشد. ديسكهاي فشرده ابتدا در سال 1980 مطرح شدند و ايدة ساخت آنها ظاهرا از صفحات گرامافون گرفته شده است. ديسكهاي فشرده يكي از منابع ذخيرة اطلاعات مانند فلاپي ديسكهامي باشند با اين تفاوت كه ظرفيت ذخيره سازي اطلاعات در ديسكهاي فشرده بسيار بيشتر مي باشد. ديسكهاي فشرده ، منتخب غالب افراد راغب موزيك بود . به دليل ثبت ديجيتالي آن ، محصولات امنيتي در بالاترين سطح كيفي خود هستند و نيز احتمال ازبين رفتن آن بسيار كم است . تكنولوژي هاي مشابه ،CDرا به عنوان يك واسطه جاذب براي حمل انواع اطلاعات ديجيتالي ساخته اند . با اينكه CD ها ي فشرده به قدر كافي قابل اعتماد نيستند اما كميت حجيم آن مي تواند براي ما سريع و مقرون به صرفه باشد . انحصار توليد ديسكهاي فشرده در ابتدا در دست دو شركت Philip وSONY بود. ولي در آن زمان استاندارد خاصي براي توليد اين CDها وجود نداشت. اين مشكل نيز وجود داشت كه هر كسي مي خواست از اين ديسكهاي فشرده استفاده نمايد مي بايست فقط از ديسكها و ديسك خوانهاي مربوط به يكي از اين دو شركت استفاده مي نمود. در حال حاظر تمامي CD ها با استفاده از يك استاندارد جهاني (ISO) ساخته مي شوند و در هر جايي مي توان از اين ديسكهاي فشرده استفاده نمود و به راحتي در سرتاسر دنيا اين ديسكهاي فشرده در دسترس مي باشند. به خاطر رشد فوق العاده و كامل CD ها و تكنولوژي ، در حال حاضر CDها تكامل يافته و كامل شده اند . استانداردهاي اساسي CD و قانون ها ي مرتبط به آن در: كتاب قرمز (audio) ، كتاب زرد (CD ROM)، كتاب نارنجي (CD-R) ، كتاب سبز(CD-I) و ساير تكنولوژي ها معين و جمع آوري شده است . به هر حال هر استاندارد رسمي و غير رسمي از اين قوانين معين شده در كتاب هاي صنعتي اصلي تبعيت مي كنند . بسياري از قالب بندي هاي جديد به عنوان راه حل هاي " مولتي مديا " معرفي مي شوند .مولتي مديا مخلوطي از چند نوع مديا است :صدا ، متن ، گرافيك و يا تصوير متحرك اي كه در يك ميديوم رها شده باشد .مولتي مديا ها مهم هستند چون به ما اين اجازه را مي دهند چيز هايي را كه ميتوانند مدياها را جدا و متمايز كنند ، مخلوط نمائيم . اطلاعات مي توانند از منابع مختلفي مانند : كتاب ها ، فيلم ها، نشريات ،LP ها ، كاست ها ، نرم افزار ها ي كامپيوتر و غيره تركيب شوند. شركت هاي ثبت كننده مي توانند CDها يي توليد كنند كه نه تنها محتواي ثبت كننده هاي آديو هستند بلكه مي توانند داراي انيميشن ، گرافيك ، متن وتصوير هايي كه دارا ي نشان دادن كارهاي هنري و اضافه كردن كارهاي كاربرهستند ، نيز باشند. شايد كاربر اين انتخاب را نيز داشته باشد كه از همه اين ها به صورت تركيب شده استفاده نمايد و يا يك قسمت از اين ها را انتخاب نمايد . اين انتخاب از اين جهت است كه در اين مقاله اين نوع توضيح داده شده است . براي توليد يك CD ، فرمت سخت افزار ها ( بازيكنان ) ، نرم افزار و غيره به تغيير و توجه زيادي نياز است . در اين مقاله سعي شده است تا در مورد فرمت هاي گوناگون تكنولوژي CD همراه با مزيت ها ، معايب آن و نيازمندي هاي آن ها، بحث شود. قالب هاي CDهاي فشرده كه در اين مقاله بحث خواهد شد عبارت است از : مدهاي مخلوط ، تراك هاي مخفي ، (CD-Extra)، CD-I ، CD+G.)
CD چيست؟
مباني ديسك هاي فشرده (CD)

يك CD قادر به ذخيره سازي 74 دقيقه (80 دقيقه) موزيك است .ظرفيت ديسك هاي فوق بر حسب بايت معادل 665600 بايت (و در مدل 80 دقيقه اي716800 بايت) است . قطر اين ديسك ها دوازده سانتيمتر است . CD از جنس پلاستيك بوده و داراي ضخامتي معادل چهار صدم يك اينچ ( 1.2 ميليمتر) است. بخش اعظم يك CD شامل يك نوع پلاستيك پلي كربنات تزريقي است . در زمان توليد ، پلاستيك فوق توسط ضربات ميكروسكوپي (برآمدگي)، نشانه گذاري شده و يك شيار حلزوني ( مارپيچ ) پيوسته از داده ، ايجاد مي گردد. زمانيكه قسمت شفاف پلي كربنات شكل دهي مي شود، يك لايه نازك انعكاس پذير آلومينيوم به درون ديسك پرتاب و برآمدگي هاي ايجاد شده را مي پوشاند. در ادامه يك لايه آكريليك بمنظور حفاظت بر روي سطح آلومينيومي پخش مي گردد. در نهايت برچسب بر روي آكريليك نوشته مي شود. ( حك مي گردد.)
لايه هاي CD

CD داراي يك شيار حلزوني ( مارپيچ ) داده است. دواير از قسمت داخل ديسك شروع و بسمت بيرون ديسك ختم مي شوند. با توجه به اينكه شيار مارپيچ از مركز آغاز مي گردد ، بنابراين قطر يك CD مي تواند كوچكتر از 12 سانتيمتر باشد. اگر داده هائي كه بر روي يك CD ذخيره مي گردد را استخراج و جملگي آنها را در يك سطح مسطح قرارد دهيم، پهنائي به اندازه نيم ميكرون و طولي به اندازه پنج كيلومتر را شامل خواهند شد !

CDهاي مد مخلوط يا Mixed Mode CD

اين نوع CD ها ، محتواي اطلاعات ROM در تراك 1 هستند وبه ميزان 98 آوديو تراك ادراك شده اند . يك درايو ROM اولين تراك يك ديسك كه در قالب خود داراي اطلاعات ROM است را نمايش خواهد كرد . درايو هاي نرم افزاري مناسب و يا نرم افزار ها ممكن است براي نمايش دادن تراك هاي آوديو باقي مانده به كمك يك كامپيوتر احتياج داشته باشد . نمايشگر ها ي آوديو قابليت نمايش تراك هاي آوديو را دارند . همچنين مي توانند به اولين تراكي كه داراي اطلاعات ROMاست دسترسي داشته باشند . هنگامي كه نمايشگر آوديو قابليت نمايش تراك هاي آديو صامت را كه سعي در نمايش دارند ، ندارد ، جاري كننده صداي ساكن وارد عمل شده و باعث وارد آمدن صدمات سختي به اسپيكر مي شود .
Diagram A: Mixed Mode Layout

مزيت ها :
تراك هاي صدا احتمالا روي يك پخش كننده صدا قرار دارد .تراك ROM به وسيله درايو هاي ROM همساز شده است .در مورد بخش صدا نيز اين احتمال وجود دارد كه اين بخش بر روي درايو ROM با نرم افزار مناسب اجرا شده باشد .
ايرادات :
اگر يك تراك ROMبر روي يك پخش كننده صدا كه داراي صداست اجرا شود ،صداي ايستاي كامل شنيده خواهد شد كه براي تجهيزات صدا بسيار مخرب خواهد بود . براي جلوگيري از اين امر ، شما بايد فورا به تراك دو يي كه تراك هاي صدا را آغاز مي كند برويد .
تراك هاي مخفي :

اين نوع تراك ، تراك بدون استانداردي است كه براي جبران پخش كننده هاي با صدا ، توسعه يافته است كه بايد يك تراك ROM( حافظه فقط خواندني ) را به صورت كاملا ايستا و ساكن اجرا نمايد . ديسك قالب دار تراك هاي مخفي ( طرح B را مشاهده نماييد ) براي پخش در يك ROM و يا پخش صدا طراحي شده است . اكثر پخش كننده هاي صدا در آغاز در تراك 1 ، فهرست 1 ، قرار گرفته اند ، بنابراين تراك ROM در پخش كنده هاي صدا" پنهان" است . درايو هاي ROM با درايو هاي نرم افزاري مناسب كه نصب شده است ، مي توانند به تراك ROM از شاخص 0 تراك 1 دسترسي داشته باشد . همچنين تراك صدا مي تواند در شاخص 0از تراك 1 جايگزاري شود . اين قالب به كاربر اين اجازه را مي دهد كه در داخل تراك هاي مخفي در يك پخش كننده صدا داراي نسخه پشتيباني باشد . اين تراك صداي مخفي هنگامي كه ديسك داخل مي شود ، به وسيله پخش كننده صدا اتوماتيكي پخش نخواهد شد . در صورتي كه پخش كننده صدا به شما اجازه نسخه پشتيباني از داخل شاخص 0از تراك 1 بدهد و شامل اطلاعات ROM شود ، باعث به وجود آمدن مشكلات صداي ايستايي مي شود كه در قسمت CD مد مخلوط اين مقاله توضيح داده شده است . همچنين جريان ايستايي مي تواند موجب بروزخساراتي در تجهيزات صدا شود .
مزيت ها :
پخش كننده هاي صدا مي توانند تراك هاي صدا را پخش نمايند . بسياري از پخش كننده هاي صدادار ، اطلاعات ROMرا به طور كاملا ايستا پخش نمي نمايند . تراك ROMمي تواند در بسياري از Macها و ويندوز هاي 3.1 PCs با نرم افزار هاي مناسب نصب شده درايو ها پخش شوند .
معايب:
بسياري از Macs به نرم افزاراضافه جهت خواندن اين قالب احتياج ندارند، اما ويندوز 3.1 PCs به احتمال به محرك نرم افزار ارتقا احتياج دارد . بسياري از درايور هاي ويندوز 95 كنوني اجازه دسترسي به شاخص 0ا از تراك 1 را ندارند و علت آن اين است كه مايكروسافت از قالب CDارتقا يافته ديگري حمايت مي كند .بعضي از سيستم هاي صداي موجود ، به كاربر اين اجازه را مي دهند تااز داخل اطلاعات ROM نسخه پشتيباني داشته باشد و اين امر اين شانس را به كاربر مي دهد كه از ايستاي كامل استفاده كند كه موجب بروز خسارت در اسپيكر مي شود.
Diagram B: Hidden Track Layout
(CD Extra)

اين نوع CD قالبي است كه مشكلات موجود در رابطه با مالكيت اطلاعات ROM را در تراك 1 برطرف مي سازد . دو قسمت در يك ديسك وجود دارد كه در آنها صدا در قسمت 1 و اطلاعات ROM در قسمت ديگر قرار گرفته است . ( به طرح C مراجعه شود ).
توجه
غالب پخش كننده صدا به اين است كه ببينند چه چيزي در قسمت 1 قرار گرفته است ، بنابراين مشكلات پخشي صداي كامل ايستا را در بعضي از پخش كننده ها حل مي كند. سخت افزار هاي مولتي سسشن و نرم افزار هاي محرك براي دسترسي اطلاعات ROM به قسمت دوم ، به يك PC احتياج دارند .
مزيت ها :
پخش كننده هاي صدا قابليت اين را كه بتوانند اطلاعات ROM را دسترسي داشته باشند ، ندارند. بنابراين پخش كامل ايستا يك پي آمد محسوب نمي شود. پخش كننده هاي صدا مي توانند به تراك هاي صدا مانند هر ديسك صداي كتاب قرمز (كتاب استانداردهاي مربوط به ساخت CDها) ، دسترسي داشته باشند .
معايب :
نرم افزار و سخت افزارمولتي سسشن توانا براي دسترسي به اطلاعات ROM بايد در يك كامپيوتر نصب شود و بيشتر درايو هايي كه تا سال 1995 ساخته شده مولتي سسشن توانا نيستند .سيستم ها عامل قديمي تر نيز، مانند مايكروسافت ويندوز 3.1، از اين امر مستثني نيستند. يعني آنها نيز مولتي سسشن توانا نيستند .
Diagram C: Multi session & "CD Extra" Layout

CD-I
ديسك فشرده تاثير گذار يا (CD-I) قالب اختصاصي است كه به وسيله فيليپ براي كاربراني كه از پخش كننده هاي CD-I استفاده ميكنند ساخته شده است . قالب CD-I ( به طرح Dمراجعه شود) در صنعت استاندارد كتاب سبز تعريف شده است .اين نوع ديسك از يك نوع تراك CD-I ويا چندين تراك ساخته شده است و ممكن است كه از يك يا چندين تراك CD-DA ( صداي ديجيتالي ديسك فشرده ) متابعت نمايد . اولين تراك در يك ديسك CD-I ، بايد يك تراك CD-I باشد و بقيه آنها شايد در تراك هاي CD-I و يا تراك هاي CD-DAمورد استفاده قرار گيرد .
مزيت ها :
تراك هاي صدا در يك CD-I در يك پخش كننده صدا ، پخش مي شوند .پخش كننده هاي CD-I در هر كجاي دنيا و به هر دستكاه تلويزيوني مجازاً متصل مي شوند كه از آن به استاندارد سراسر زمين تعبير مي شود.
معايب :
اولين تراك ، تراك اطلاعات خواهد بود .اين تراك بايد به نحوي حركت نمايد كه صدا را در يك پخش كننده صدا ، پخش نمايد. در صورتي كه پخش كننده تراك هاي اطلاعات را بيصدا نكند ، خسارات زيادي به اسپيكر وارد مي شود .
Diagram D: CD-I Layout
CD+G CD + گرافيك ها

يك نوع ديسك صداي استاندارد است كه حاوي مقداري گرافيك محدود شده در تعريف كانال هاي كدي تابع است .اين نوع ديسك در همه پخش كننده هاي صدا كار مي كند اما بخش گرافيك در يك CD+G خاص و يا پخش كننده Karaokeدر دسترس مي باشد .
محاسن :
يك CD: CD+G ميتواند در بازار به عنوان يك CDصداي كلي با تركيباتي اضافه شده اي كه داراي گرافيك هاي غير قابل نمايشي كه مي توانند به وسيله تجهيزات اختصاصي ديده شوند، فروخته مي شوند .
معايب:
گرافيك هاي CD+G فقط مي توانند به وسيله يك پخش كننده CD+G همساز نمايش داده شوند .يك ديسك CD+G بايد به وسيله يك نرم افزار باني مخصوص خلق گردد. مقدار اندكي از اطلاعات نيز مي تواندبه عنوان گرافيك در يك كانال كدي تابع ذخيره گردد . انواع مختلف CDو DVD: -ديسك هاي نگارنده ( قابل ثبت ) : RECORDABLE اين نوع ديسك ها، به جاي لايه اطلاعات مهر شده ، داراي يك لايه رنگي حساس به نور هستند . بنابراين وقتي كه در معرض انواع معين نور قرار مي گيرند خواهند سوخت .

__________________

DVD ها چگونه كار مي كنند؟

DVD Fact The first DVD player hit the market in March 1997 در حال حاضر اكثر توليدات سينمايي روي DVDها عرضه مي شوند و بسياري از توليدات قديمي سينما نيز به قالب DVDدر آمده اند . در بيشتر مواقع نيز يك فيلم حتي قبل از اينكه روي نوار هاي ويدئواي عرضه شوند، روي DVDها هستند و دليل اين امر نيز اين است كه توزيع فيلم روي يك DVDبسيار ارزانتر از يك نوار ويدئو است .با وارد شدن تصوير برجسته و صدا در فيلم ها ي مطلوب ما ، DVD ها همان كاري را براي فيلم هاي ما انجام مي دهند كهCD ها براي موزيك ها ميكنند . در اين مقاله شما ياد خواهيد گرفت كه DVDاز چه چيزي تشكيل يافته است ، چگونه يك پخش كننده DVD قادر به خواندن يك ديسك است ( يكDVD كاملا شبيه يك CDاست – فقط طوري طراحي شده است كه مي تواند مقدار بيشتري اطلاعات را در خود ذخيره كند .) نكاتي كا بايد در هنگام خريدن يك DVD توجه كنيم و چيزهايي بيشتر!
اطلاعات اساسي :

يكDVD بسيارشبيه CDاست ، اما ظرفيت اطلاعاتي بالايي دارد . يك DVDاستاندارد مي تواند حدود 7 دقيقه بيشتر از يك CDاطلاعات را ذخيره نمايد . اين توانايي به اين معني است كه يك DVD فضاي كافي را براي ذخيره يكMPEG-2 سينمايي رمزي را دارد كه اين قابليت در مورد اطلاعات نيز صدق مي كند . در زير محتواي نوعي يك DVD سينمايي آمده است : • بيشتر از 133 دقيقه تصوير با دقت بالا در قالبletterbox يا pan-and-scan ، همراه با 720 نقطه دقت افقي ( نسبت تراكم تصوير عموما 40:1 د راستفاده در تراكم MPEG-2 است.) • تراك هاي صدا بيشتر از هشت زبان نمايش داده مي شوند كه از كانال ديجيتالي دالبي 5.1 استفاده مي كنند. ( صداي احاطه شده ) • زبان ها ميتوانند به 32 زبان افزايش يابند .
فوايد DVD:

كيفيت تصاوير DVD بهتر است و بيشتر DVD ها داراي ديجيتالي دالبي و يا صداي DTS هستند كه اين ها در هنگام پخش يك فيلم محصور تر شده ، بهتر به گوش شما مي رسند و مانند صدايي است كه شما در تئاتر ها مي شنويد . بسياري از DVDهاي سينمايي مي توانند داراي شاخص on-screen باشند . اين شاخص محلي است در آن خالق DVD، بسياري از قسمت هاي مهم فيلم را برچسب دار كرده است .اگر شما قصد ديدن قسمتي از فيلم را داشته باشيد كافيست به راحتي با كنترل همان قسمت را انتخاب نمائيد و به جلو و عقب بردن فيلم نيازي نيست . پخش كننده هاي DVD با CD هاي صدا همساز شده اند.
ذخيره سازي اطلاعات در يك DVD

ضخامت DVDها مانند CDها است و از وسايل و متد مشابه با CDها ساخته شده اند .همچنين اطلاعات در DVD ها نيز مانند CD ها در فرم از پيت ها وضربت ها در تراك ديسك ، رمزي شده است .يك DVD حاوي لايه هاي متعددي از پلاستيك است كه در نهايت حدود 1.2 ميليمتر ضخامت دارد .هر لايه از پلاستيك پلي كربنات ذوب شده تزريقي ساخته شده است . اين فرم فرآيندي يك ديسك كه داراي ضربت هاي مرتب شده است، تراك هاي اطلاعاتي مارپيچي دراز را يك پارچه مي نمايد.
زمانيكه تكه هاي پلي كربنات تشكيل يافتند ، لايه بازتابي انعكاسي نازكي به داخل ديسك تابيده مي شود و ضربت را ميپوشاند . آلومينيوم در پشت لايه هاي داخلي استفاده مي شود اما يك لايه نيمه بازتابي انعكاسي از جنس طلا در لايه هاي بيروني استفاده مي شود و به ليزر اين اجازه را مي دهد كه به داخل و خارج لايه هاي دروني متمركز شود . بعد از اينكه همه لايه ها ساخته شدند ، هر كدام از آنها داراي پوششي ازلاك و الكل ميشوند سپس به هم فشرده مي شوند وزير اشعه مادون قرمز قرار مي گيرند . براي ديسك هاي يك طرفه ، از يك لايه سيلك[1] براي قسمت غير قابل خواندن استفاده مي شود. در مورد ديسك هاي دو طرفه ، اين سيلك در قسمتي نزديك مركز آن قرار دارد و غير قابل خواندن است . قسمت هاي ديگر يك DVD را در شكل پايين مي بينيد :
DVD Layers

واقعاَ كه كوچك است ! هر لايه قابل رايت يك DVD ، حاوي قسمت هاي مارپيچي اطلاعات است . در DVDها ي يك لايه اي ، معمولاَ تراك از داخل ديسك به خارج از آن مي چرخد . چرخيدن تراك از مركز به اين معني است كه يك DVDيك لايه اي در صورت تمايل مي تواند كوچكتر از 12 سانتي متر شود. مساله بسيار شگفت انگيز اين است كه تراك اطلاعات به چه باريكي است !- اندكي بيش از 740 نانومتر يك تراك از ديگري تفكيك شده است (يك نانومتريك هزار ميليونيم يك متر است .) و امتداد ضربت كه تراك ها را مي سازد ، هر 320 نانومترعرض ، حداقل 400 نانومتر درازا و 120 نانومتر ارتفاع است .شكل زير نشان دهنده لايه هاي پلي كربناتي در ضربت ها هستند.
DVD

پيت ها در DVD ها از ضربت ها مشهود تر هستند. ضربت ها در سمت آلومينيومي مانند پيت ها ظاهر مي شوند اما در سمتي كه ليزر مي خواند ، ضربت ها هستند . بعد ميكروسكوپي ضربت ها ، تراك هاي مارپيچي را روي DVDها ايجاد مي كنند كه بسيار دراز هستند. در صورتي كه شما بتوانيد تراك اطلاعاتي را از يك لايه منفرد DVD بلند كرده و روي يك خط راست امتداد دهيد ، در حدود 7.5 مايل درازا خواهد داشت . اين به اين معني است كه يك DVDدوطرفه ، دولايه ، 30 مايل ( 48 كيلومتر) از اطلاعات امتداد خواهد داشت و براي خواندن اين چنين اطلاعات كوچكي شما به يك ديسك خوان ماشيني دقيق احتياج داريد .
ذخيره سازي اطلاعات : DVD vs. CD

DVDها مي توانند بنا به دلايلي مانند زير بيشتر از يك CD اطلاعات ذخيره نمايند:
1- اور هد كمتر فضاي بيشتر
2- توانايي بالاي ذخيره سازي اطلاعات
3- لايه هاي ذخيره سازي چند گانه
توانايي بالاي ذخيره سازي اطلاعات :

DVDها يك طرفه – يك لايه مي توانند حدود 7 ساعت بيشتر از CD ها اطلاعات را ذخيره نمايند. قسمت عظيمي از اين تغييرات نتيجه كوچكتر شدن پيت ها و تراك ها به نسبت CD در يك DVD است . تراك هاي pitch در يك DVD 2.16 بار كوچك تر هستند و كمترين طول پيت براي يك DVD تك لايه اي ، 2.08 بار كوچكتر از يك CD است .
DVD CD مشخصات

740 نانومتر 1600 نانومتر تراك Pitch
400 نانومتر 830 نانومتر حداقل درازاي پيت ( DVD تك لايه )
440 نانومتر 830 نانومتر حداقل درازي پيت ( DVD دو لايه )
Overhead كمتر ، فضاي بيشتر:
در يك CD ، اطلاعات رمزي زيادي در ديسك وجود دارد كه اجازه اصلاح خطا مي يابند . اين اطلاعات ، تكراري از اطلاعات موجود هستند كه از قبل در ديسك وجود دارند .برنامه اصلاح كننده خطايي كه در CDاستفاده مي شود در مقايسه با برنامه اي كه در DVDاستفاده مي شود بسيار قديمي و نا كار آمد است . فرمت DVDفضاي زيادي را براي اين برنامه هدر نمي دهد و همين امر به او اين كمك را مي كند كه اطلاعات مهم و واقعي زيادي را ذخيره كند . راه ديگري كه باعث مي شود DVD ظرفيت بالاتري را داشته باشد اين است كه اطلاعات را در فضاي كمي بزرگتر از فضايي كه CDاين عمل را انجام مي دهد ، رمزي مي كند . لايه هاي ذخيره سازي چند گانه : براي افزايش هر چه بيشتر ظرفيت ذخيره سازي ، يك DVDميتواند تا چهار لايه ارتقا يابد : دو تا در هر سمت . ليزري كه ديسك را مي خواند، مي تواند از طريق لايه اول به لايه دوم متمركز شود . در جدول زير ظرفيت فرم هاي مختلف DVDرا ملاحظه مي نمائيد :
زمان نمايش ظرفيت فرمت ( قالب)
2 ساعت 4.38 گيگا بايت يك لايه – يك طرفه
4 ساعت 7.95 گيگا بايت دولايه – يك طرفه
4.5 ساعت 8.75 گيگابايت يك لايه – دوطرفه
بيش از 8 ساعت 15.9 گيگا بايت دوطرفه – دولايه
يك CD قابل رايت چگونه كار مي كند ؟

بازار ديسك هاي فشرده در دهه 1980 با ورود دسك هاي فشرده تصويري بسيار گرم شد. بعد از آن اين ديسك ها وسيله اي شد تا كاربران بتوانند برنامه هاي كامپيوتر را در آنها ذخيره نمايند . اين پيشرفت ناگهاني را مي توان به استانداردهاي تكامل يافته شركت هاي سوني و فيليپ نسبت داد( كه به نام كتاب هاي رنگي معروف است ) .آنها خلاصه اي ازخصوصياتي را كه بايد يك CD براي ورود به دنياي كامپيوتر داشته باشد را عرضه كردند و قالبي را براي پيشرفت ديسك هاي فشرده و تكنولوژي هاي وابسته به آن ارائه كردند . تاريخچه ديسك هاي فشرده بسيار آسان است بنابراين به چگونگي رايت و يا سوختن يك CD مي پردازيم .استاندارد اساسي همه درايو هاي CD-ROM هنگامي حمايت مي شود كه اطلاعات به داخل آنها انتقال يافته باشد . يك رايت هد در يك درايو CD قابل رايت كه كامل كننده فرآيند هاست ، قرار گرفته است . اين رايت هد پرتويي از ليزر ( نور كم انرژي ) را به سطح يك ديسك فشرده كه از يك لايه نازك پلاستيك پلي كربنات ساخته شده است ، مي فرستد( شكل شماره 1) . محلي كه در بالاي لايه پلاستيكي قرار دارد لايه رنگي اي ( معمولا سبز ) از ماده و يك لايه نازك از طلا است كه پرتو نور را منعكس مي كند . بالاي اين لايه ، لايه محافظي از لاك و الكل قرار دارد كه به وسيله لايه ضد خراش از جنس مواد پلي مري محافظت مي شود .
لايه هاي DVD به تفكيك

ليزر به وسيله هد رايتي كه از يك شيار مارپيچي تنگ پيروي مي كند ، پرتاب مي شود كه از داخل لايه پلاستيك عبور كرده است . اين شيار به نام atip شناخته مي شود ، براي زمان مستقل در شيار پيشين منتظر مي ماندو داراي يك الگوي موجي پيوسته etch در داخل آن است كه اين امر مانند پخش كنندهاي ثبت كننده است كه در شكل شماره 2 توضيح داده شده است .
برخورد ليزر با CD

تا هنگامي كه هد رايت از شيار هايي در سطح خود استفاده مي كند ، موتوري سرعت چرخش محوري ديسك فشرده را كنترل مي كند .اين سرعت به وسيله موقعيت هاي اطلاعاتي اي كه هد رايت از الگوهاي موجي دريافت مي دارد ، تعيين مي شود و براي نگهداري فضايي كه در ارتباط مستقيم با پرتو نور در سرعت پايدار و ثابت است ، استفاده مي شود .براي اينكه اين امر تحقق پبدا كند ، موتور بايد كاري كند كه هر چه ديسك در هد رايت به مركز خود نزديك تر مي شود سريعتر بچرخد وهرچه به لبه ها نزديك تر شود ، سرعت آن كاهش پيدا كند. .نرم افزار ها يي كه براي كنترل رايت اطلاعات در در ديسك هاي فشرده مورد استفاه قرار مي گيرند ، به فرمت هاي مخصوصي مانند ISO 9096 يا JOLIET براي اصلاح خطاها و ايجاد لوح محتواها، نياز دارند . برخلاف يك سيستم تخصيص درايو فايل ، يك درايو ديسك فشرده هيچ راهي براي نگه داري تراك محل فايل ها در سطح يك ديسك ندارد .به همين دليل وجود يك لوح محتوا مهم است . اين اطلاعات در يك CD با يك پالس نور كه پرتواي از ليزر را به طول موج 780 نانومتر ساطع مي كند، قرار دارد . برطبق جذب دقيق نوري با آن طول موج، لايه هاي رنگي شده به وسيله پرتو ليزر به وسيله يكي از سه راه علامت دار مي شوند كه البته اين علامت گذاري بستگي به چگونگي طراحي ديسك فشرده دارد . ايجاد اين گونه علامت گذاري ها در سطح ديسك در شكل 3 نمايش داده شده است.
رد يابي اطلاعات توسط پرتوي ليزر

صرف نظر نوع طراحي ديسك ، ايجاد تحريف در روي سطح، به نام stripe ( يا پيت) شناخته مي شود . درازاي stripe بسته به نوع اطلاعاتي كه در ديسك نوشته شده متغير است .هد رايت از تغيير درازاي stripe ، براي راهي جهت فشرده كردن اطلاعات و كنترل خطاها استفاده مي كند . اين ايجاد تحريف در لايه رنگي داراي سير دائمي است . هر CDدرايوي ، صرف نظر از ظرفيت آن براي رايت اطلاعات در سطح ديسك ، داراي يك هد خواندن است .اين هد خواندن ، برخلاف هد رايت ، پرتو كم قدرت تري را كه درسطح CD پرتاب شده ، صرفاً برا ي خواندن اطلاعات به كار مي برد . وقتي كه پرتو ها از شيار ها در سطح پيروي مي كنند ، به سراسر تحريف ايجاد شده اوليه مي آيند و هرگاه به يك stripe برخورد ميكنند ، پراكنده شده و هد خواندن بر نمي گردند .( شكل 4 ) هنگامي كه يك نور به سطحي بدون تحريف( بدون لند) برخورد مي كند ، ليزر به هد پرتو بازگشت داد ه مي شود و و امپالسي را ناگهان آزاد مي كند . طرح اين آزاد سازي ناگهاني به وسيله درايو CD كشف رمز مي شود و به صورت اطلاعات ديجيتالي يا دوتايي به فرم 0 و1 به كامپيوتر فرستاده مي شود . اين رديف اطلاعات به وسيله كامپيوتر از هرنوع يك برنامه انجام پذير تفسير مي شود.

کامپيوترهای شخصی

اغلب مردم زمانيکه با واژه " تکنولوژی " برخورد می نمايند ، بی اختيار "کامپيوتر" برای آنها تداعی می گردد. امروزه از کامپيوتر در موارد متعددی استفاده می گردد . برخی از تجهيزات موجود در منازل ، دارای نوع خاصی از " ريزپردازنده" می باشند. حتی اتومبيل های جديد نيز دارای نوعی کامپيوتر خاص می باشند. کامپيوترهای شخصی ، اولين تصوير از انواع کامپيوترهائی است که در ذهن هر شخص نقش پيدا می کند. بدون شک مطرح شدن اين نوع از کامپيوترها در سطح جهان، باعث ترويج و استفاده عمومی کامپيوتر در عرصه های متفاوت شده است .
کامپيوتر شخصی وسيله ای "همه منظوره " بوده که توان عملياتی خود را مديون يک ريزپردازنده است. اين نوع از کا مپيوترها دارای بخش های متعددی نظير : حافظه ، هارد ديسک، مودم و... بوده که حضور آنها در کنار يکديگر به منظور انجام عمليات مورد نظر است . علت استفاده از واژه " همه منظوره " بدين دليل است که می توان بکمک اين نوع از کامپيوترها عمليات متفاوتی ( تايپ يک نامه ، ارسال يک نامه الکترونيکی، طراحی و نقشه کشی و ...) را انجام داد .
بخش های اصلی کامپيوترهای شخصی

• پردازشگر مرکزی (CPU)

ريزپردازنده بمنزله " مغز" کامپيوتربوده و مسئوليت انجام تمامی عمليات ( مستفيم يا غير مستقيم ) را برعهده دارد. هر چيزی را که کامپيوتر انجام می دهد با توجه به وجود " ريز پردازنده " است .
• حافظه

اين نوع از حافظه ها با سرعت بالا، امکان ذخيره سازی اطلاعات را فراهم می نمايند. سرعت حافظه های فوق می بايست بالا باشد چراکه آنها مستقيما" با ريزپردازنده مرتبط می باشند. در کامپيوتر از چندين نوع حافظه استفاده می گردد:
● ( Random-Access Memory(RAM از اين نوع حافظه ، به منظور ذخيره سازی موقت اطلاعاتی که کامپيوتر در حال کار با آنان است، استفاده می گردد.
● ( Read Only Memory (ROM يک حافظه دائم که از آن برای ذخيره سازی اطلاعات مهم در کامپيوتر استفاده می گردد.
● (Basic Input/Output System (BIOS يک نوع حافظه ROM ، که از اطلاعات آن در هر بار راه اندازی سيستم استفاده می گردد.
● Caching حافظه ای سريع که از آن برای ذخيره سازی اطلاعاتی که فرکانس بازيابی آنان بالا باشد، استفاده می گردد.
● Virtual Memory فضای موجود بر روی هارد ديسک که از آن برای ذخيره سازی موقت اطلاعات استفاده و در زمان نياز عمليات جايگزينی در حافظه RAM انجام خواهد شد .
• برد اصلی (MotherBoard). برد اصلی کامپوتر بوده که تمام عناصر داخلی به آن متصل خواهند شد. پردازشگر و حافظه بر روی برد اصلی نصب خواهند شد.برخی از عناصر سخت افزاری ممکن است مستقيما" و يا بصورت غير مستقيم به برد اصلی متصل گردنند. مثلا" يک کارت صدا می تواند همراه برد اصلی طراحی شده باشد و يا بصورت يک برد مجزا بوده که از طريق يک اسلات به برد اصلی متصل می گردد
• منبع تغذيه (Power Supply) يک دستگاه الکتريکی که مسئول تامين و نتظيم جريان الکتريکی مورد نياز در کامپيوتر است .
• هارد ديسک (Hard Disk) يک حافظه با ظرفيت بالا و دائم که از آن برای نگهداری اطلاعات و برنامه ها استفاده می گردد.
• کنترل کننده (Integrated Drive Electronics(IDE . اينترفيس اوليه برای هارد ، CD-ROM و فلاپی ديسک است .
• گذرگاه Peripheral Component Interconnect)PCI) . رايج ترين روش اتصال يک عنصر سخت افزاری اضافه به کامپيوتر است .PCI از مجموعه ای اسلات که بر روی برد اصلی سيستم موجود می باشد، استفاده و کارت های PCI از طريق اسلات های فوق به برد اصلی متصل خواهند شد.
• اينترفيس Small Computer System Interface)SCSI) روشی برای اضافه کردن دستگاه های اضافه در سيستم نظير : هارد و اسکنر است .
• پورت Accelerated Graphics Port)AGP) يک اتصال با سرعت بسيار بالا به منظور ارتباط کارت های گرافيک با کامپيوتر است .
• کارت صدا (Sound Card) مسئول ضبط و پخش صوت از طريق تبديل سيگنال های آنالوگ صوتی به اطلاعات ديجيتال و بر عکس است
• کارت گرافيک (Graphic Cards) مسئول تبديل اطلاعات موجود در کامپيوتر بگونه ای که قابليت نمايش بر روی مانيتور را داشته باشند.
دستگاه های ورودی و خروجی

• مانيتور (Monitor) . رايج ترين دستگاه نمايش اطلاعات در کامپيوتر است .
• صفحه کليد (KeyBoard) رايج ترين دستگاه برای ورود اطلاعات است .
• موس (Mouse) . رايج ترين دستگاه برای انتخاب موارد ارائه شده توسط يک نرم افزار و ايجاد ارتباط متقابل با کامپيوتر است .
• رسانه های ذخيره سازی قابل حمل (Removable storage) . با استفاده از اين نوع رسانه ها می توان بسادگی اطلاعاتی را به کامپيوتر خود اضافه و يا اطلاعات مورد نياز خود را بر روی آنها ذخيره و در محل ديگر استفاده کرد.
• فلاپی ديسک (Floppy Disk) . رايج ترين رسانه ذخيره سازی قابل حمل است .
• CD-ROM . ديسک های فشرده رايج ترين رسانه ذخيره سازی برای انتقال وجابجائی نرم افزار ها و ... می باشند.
• Flash Memory يک نوع خاص از حافظه Rom است(EEPROM). اين نوع رسانه ها امکان ذخيره سازی سريع و دائم را بوجود می آورند. کارت های PCMCIA نمونه ای از اين رسانه ها می باشند.
• Digital Versatile Disc,Read Only Disk) DVD-ROM ) اين نوع رسانه ذخيره سازی مشابه CD-ROM بوده با اين تفاوت مهم که ميزان ذخيره سازی آنان بسيار بالا است .
پورت ها

• موازی (Parallel) . از اين نوع پورت ها اغلب برای اتصال چاپگر استفاده می گردد.
• سريال (Serial) . از اين نوع پورت ها اغلب برای اتصال دستگاههائی نظير يک مودم خارجی، استفاده می گردد.
• پورت ( Uuniversal Serial Bus(USB . از پورت ها ی فوق به منظور اتصال دستگاههای جانبی نظير اسکنر و يا دوربين های وب استفاده می گردد.
اتصالات شبکه و اينترنت

• مودم (Modem) دستگاهی برای برقرای ارتباط با يک شبکه و يا سيستم ديگر است . رايج ترين روش ارتباط با اينترنت استفاده از مودم است .
• کارت شبکه (Lan Card) . يک نوع برد سخت افزاری که از آن به منظور بر پاسازی شبکه بين چندين دستگاه کامپيوتر در يک سازمان استفاده می شود.
• مودم کابلی (Modem Cable) . امروزه در برخی از نقاط دنيا جهت استفاده و ارتباط با اينترنت از سيستم تلويزيون کابلی استفاده می گردد.
• مودم های DSL)Digital Subscriber Line) . يک خط ارتباطی با سرعت بالا که از طريق خطوط تلفن کار می کند.
• مودم های VDSL)Very high bit-rate DSL) .يک رويکرد جديد از DSL بوده که لازم است خطوط تلفن از زير ساخت مناسب ، فيبر نوری استفاده نمايند.
از راه اندازی تا خاموش کردن سيستم

در بخش های قبل با عناصر اصلی تشکيل دهنده يک کامپيوتر شخصی آشنا شديد. در اين قسمت به بررسی عمليات انجام شده از زمان راه اندازی سيستم تا زمان خاموش کردن (Shut-down) خواهيم پرداخت .
مرحله يک : مانيتور و سيستم با فشردن کليدهای مربوطه روشن می گردند.
مرحله دو : نرم افزار موجود در BIOS موسوم به POST)Power-on self-test) عمليات خود را آغاز می نمايد. دراغلب سيستم ها، BIOS اطلاعاتی را بر روی صفحه نمايش نشان داده که نشاندهنده عمليات جاری است. (مثلا" ميزان حافظه موجود ، نوع هارد ديسک) در زمان راه اندازی سيستم ، BIOS مجموعه ای از عمليات را به منظور آماده سازی کامپيوتر انجام می دهد.
• صحت عملکرد کارت گرافيک توسط BIOS بررسی می گردد. اغلب کارت های گرافيک دارای BIOS اختصاصی مربوط به خود بوده که عمليات مقداردهی اوليه حافظه و پردازنده کارت را انجام خواهد داد.در صورتيکه BIOS اختصاصی مربوط به کارت های گرافيک موجود نباشد، BIOS سيستم از حافظه ROM به منظور اخذ اطلاعات مربوط به درايور استاندارد کارت گرافيک، استفاده می نمايد.
• بررسی نوع " راه اندازی سيستم " توسط BIOS انجام خواهد شد. ( راه اندازی مجدد و يا راه اندازی اوليه ) . BIOS برای تشخيص مورد فوق از مقدار موجود در آدرس 0000:0472 استفاده می نمايد. در صورتيکه مقدار فوق معادل 1234h باشد، نشاندهنده "راه اندازی مجدد" است . در اين حالت برنامه BIOS ، عمليات مربوط به POST را صرفنظر و اجراء نخواهد کرد. در صورتيکه در آدرس فوق هر مقدار ديگری وجود داشته باشد ، بمنزله "راه اندازی اوليه " است .
• در صورتيکه راه اندازی از نوع " راه اندازی اوليه " باشد، BIOS عمليات مربوط به بررسی حافظه RAM ( تست نوشتن و خواندن) را انجام خواهد داد. در ادامه صفحه کليد و موس مورد بررسی قرار خواهند گرفت در مرحله بعد گذرگاه های PCI بررسی و در صورت يافتن گذرگاه مربوطه ، کارت های موجود بررسی خواهند شد در صورتيکه BIOS به هر نوع خطائی برخورد نمايد، موارد را از طريق يک پيام و يا بصدا در آمدن صدای بلندگوی داخلی کامپيوتر (Beep) به اطلاع خواهد رساند. خطاهای در اين سطح اغلب به موارد سخت افزاری مربوط خواهد بود.
• BIOS برخی اطلاعات جزئی در رابطه با سيستم را نمايش خواهد داد. اطلاعاتی در رابطه با پردازنده ، هارد ، فلاپی درايو، حافظه، نسخه و تاريخ BIOS و نمايشگر نمونه ای از اطلاعات فوق می باشند.
• هر نوع درايور خاص نظير آداپتورهای SCSI از طريق آداپتور مربوطه فعال و BIOS اطلاعات مربوطه را نمايش خواهد داد.
• در ادامه BIOS درايو مورد نظر برای راه اندازی ( Booting) را مشخص می نمايد. بدين منظور از اطلاعات ذخيره شده در CMOS استفاده می گردد. واژه Boot بمنزله استقرار سيستم عامل در حافظه است .
مرحله سوم : پس از اتمام اوليه عمليات BIOS ، و واگذاری ادامه عمليات راه اندازی به برنامه Bootstarp loader ، عملا" مرحله استقرار سيستم عامل به درون حافظه آغاز می گردد .
مرحله چهارم : پس از استقرار سيستم عامل در حافظه، مديران عملياتی سيستم عامل در شش گروه : مديريت پردازنده ، مديريت حافطه ، مديريت دستگاهها، مديريت حافظه های جانبی ، مديريت ارتباطات و مديريت رابط کاربر به ايفای وظيفه خواهند پرداخت .
مرحله پنجم : پس از استقرار سيستم عامل ، می توان برنامه های مورد نظر خود را اجراء نمود. سيستم عامل محيط لازم برای اجرای برنامه ها را ايجاد خواهد کرد. پس از اتمام عمليات استفاده از برنامه ها می توان هر يک از آنها را غيرفعال (Close) نمود.
مرحله ششم : در صورت تصميم به خاموش نمودن سيستم ، سيستم عامل تنظيمات جاری خود را در يک فايل خاص نوشته تا در زمان راه اندازی مجدد( آينده ) از آنان استفاده نمايد.
مرحله هفتم : پس از خاموش نمودن سيستم (Shut down)، سيستم عامل بطور کامل سيستم را خاموش می نمايد.

چقدر تا ورود «بو» به کامپیوترهایمان فاصله داریم؟

این گجتی است که قرار است بعد چهارم را به دنیای کامپیوتری ما اضافه کند: «بو». بله این قرار است دستگاهی باشد که می تواند بو تولید کند و البته فعلا هنوز در حد ایده اولیه است و ما به راحتی باورمان نمیشود که بتوان به زودی آن را وارد بازار کرد.

هر چند سازنده آن ادعا می کند با همکاری یک شرکت فرانسوی مشغول ساختن نسخه واقعی اش است. و هفته آینده نمونه اولیه اش را در یک نمایشگاه در لیسبون نشان کاربران خواهد داد.

به هر حال دستگاه های تولید بو سال هاست که برای شرکت ها و افراد زیادی جذاب بوده و طرح های تحقیقاتی مختلفی برای اجرای آنها صورت گرفته است. حتی نمونه هایی از آنها هم در بعضی سینماهای دنیا پیاده سازی شده است.

اما به هر حال هنوز نمی دانیم که چقدر با گذاشتن یک گجت بو ساز! در کنار کامپیوترهایمان فاصله داریم. در نهایت امیدواریم نتیجه اش بدبو نباشد.

__________________

چيپ ست ها و هاب ها

از سال 1997 ميلادي توليد كنندگان مادربرد روي بهينه سازي چيپ ست ها تمركز زيادي كردند و بيشتر تلاش آنها بر چيپ هاي north bridge كه وظيفه نظارت بر نقل و انتقال اطلاعات به RAM را دارد، بوده است. البته چيپ هاي south bridge هم بهبود يافته اند ولي اين بهبود بيشتر روي افزايش امكانات آنها بوده است.
براي north bridge بيشتر بهينه سازيها بر روي افزايش پهناي باند بين RAM و CPU بوده است. اجازه دهيد به چند مثال بپردازيم.
Bridge يا Hub
در مادربردهاي پنتيوم II باس I/O مستقيماً به كلاك سيستم پيوند خورده است. باس I/O (مثلاً PCI ) با سرعت كلاك 33MHZ كار مي كند كه معمولاً يك سوم يا يك چهارم سرعت كلاك سيستم است.

در اين ساختار (چيپ ست پنتيوم II) باس PCI به چيپ هاي هر دو Bridge متصل است.

در سال 99ــ1998 براي هر دو سيستم AMD و INTEL پيشرفتهايي رخ داد. يك ساختار جديد براساس (MCH) يا مركز كنترل حافظه توليد شده بود (MCH مخفف Memory Controller Hub است) اين سيستم جايگزين north bridge قديمي شده بود. و يك مركز كنترل I/0 جايگزين south bridge شده بود. من در اينجا از نامهايي كه اينتل براي چيپ هاي خود گذاشته است استفاده مي كنم. Via و AMD از نامهاي ديگري استفاده مي كنند. اولين چيپ اينتل با اين ساختار i810 نام داشت.

MCH يك كنترلر است كه بين CPU و RAM و AGP قرار گرفته است كه جريان اطلاعات از و به RAM را كنترل مي كند. اين ساختار جديد دو پيامد داشت.
ــ اول اينكه ارتباط بين دو مركز (hub) بوسيله يك گذرگاه خاص انجام مي شد. (link channel) كه مي توانست پهناي باند بسيار بالايي داشته باشد.
ــ دوم باس PCI كه اين ساختار جديد را داشت. پهناي باند خود را با هيچ چيز ديگري تقسيم نمي كرد.
اين ساختار جديد براي پنتيوم 4 و اتلون استفاده مي شد.
چيپ i875p
در سال 2003 اينتل چيپ ستي ساخت كه هم با پنتيوم 4 و هم dual channel DDR RAM هر كدام با 200mHZ كار مي كرد. اين چيپ بخاطر كارايي بالا بسيار محبوب شد.
چيپ i925
در سال 2004 اينتل چيپ هاي سري 900 را معرفي كرد. كه براي نسل جديد پروسسورهاي پنتيوم 4 و سلرون و سوكت LGA - 775 ساخته شده بود كه PCI Expresshub را پشتيباني مي كرد و باس AGP را با DDR2RAM جايگزين كرده بود.
پهناي باند زياد براي RAM
شايد فكر كنيد پهناي باند RAM بايد با سرعت باس سيستم يكي باشد. اما اينگونه نيست حقيقت اين است كه اگر پهناي باند RAM بيشتر باشد بهتر است چون RAM فقط با CPU در ارتباط نيست، بلكه اطلاعات را مستقيماً به پورتهاي گرافيكي ارسال مي كند و اطلاعات را از پورتهاي I/O دريافت و براي آنها ارسال مي كند. بنابراين RAM به پهناي باند زيادي احتياج دارد. در آينده بايد منتظر چيپهايي باشيم كه RAM هاي سرعت بالا را براي انتقال اطلاعات در اختيار مي گيرند.

فناوريهاي جان سخت

کامپيوترهاي خانگي، زندگي تجملاتي و اشرافي را پشت سر مي گذارند. آنها گاهي اوقات به سختي کار مي کنند مجبور مي شوند فرآيندهاي نگهداري مداوم غير ضروري را تحمل کنند و يا حتي با صفحه آبي مرگ (BSD) مواجه شوند. اين کامپيوترها حتي در بعضي از موارد سوژه مباحث داغ و طولاني هستند که تماماً از اصطلاحات نادرست و سوء تفاتهم هي فني تشکيل شده اند. با اينحال، مي توان گفت که کامپيوترهاي خانگي در بسياري از موارد تحت مراقبتهاي کامل و بعضاً افراطي قرار دارند. از سوي ديگر، کامپيوترهائي که براي نيروهاي مسلح، خدمات اضطراري و يا از سوي ديگر، افرادي که در محيطهاي خارجي کارمي کنند طراح شده اند، زندگي بسيار دشوارتري را پيش روي خود دارند. آنها بايد بتوانند شرايط بسيار سختي را تحمل نمايند که سيستم باز ي اورکلاک شده شما را به آساني به زانو در خواهند آورد. کامپيوترها نيز همانند هيولا و قهرمانان اسطوره اين داراي نقطه ضعفهاي فراواني هستند. اگرآب به اجزاء داخلي يک سيستم الکترونيکي نفوذ کند، آن را بسيار سريعتر از ساحره مشهور قصه ها که در تماس با آب از پا درمي آمدند نابود خواهند کرد، البته بدون هيچ ناله و فغاني. وقتي مي خواهيد يک بادکنک را وادار کنيد که به ديوار بچسبد، الکتريسيته ساکن به هيچوجه يک پديده وحشتناک به نظر نمي رسد اما در دنياي کامپيوترها مي تواند مرگبار باشد. خسارات بوجود آمده بر اثر ضربه در مواردي که يک سيستم از ارتفاع نسبتاً کمي سقوط مي کند نيز بسيار فراواتر از چيزي هستند که مي توانيد تصور نمائيد. لکه ها، شن و خاک، گرد وغبار و ساير ذرات کوچک براي سيستمهاي کامپيوتري به اندازه ضربه و يا آب خطرناک نخواهند بود، اما هنوز يک تهديد جدي به حساب مي آيند. آشکارترين شيوه اي که گرد و غبار و لکه ها مي توانند يک سيستم را با آن مختل نمايند، اين است که براي قطعات متحرک و يا نقاط اتصال مزاحمت ايجاد کنند، پنکه ها و محفظه هاي درايو اپتيکال نيز مي توانند آسيب ببينند. درگاه هاي USB و اتصالات برق نيز از اين قاعده مستثني نبوده و کاملاً در امان نيستند. در نهايت، گرم نيز (همانطورکه علاقمندان اورکلاک مي دانند) مي تواند مرگبار باشد. با درنظر گرفتن تعداد خطراتي که مي تواند يک کامپيوتر را از پا درآورند، زندگي خود در دنياي پهناور ما داشته باشند. درهمين نقطه است که نقش کامپيوترهاي "جان سخت" آغاز مي شود.
ارزيابي سختي و استحکام

کامپيوترهاي "سخت" (Rugged) يا مستحکم به دو نوع اصلي تقسيم مي شوند:اولين و متداول ترين نوع، کامپيوتري است که از ابتدا براي کار در محيطهاي نامناسب و دشوار طراحي گرديده. نوع دوم، يک کامپيوتر استاندارد است که بعداً استحکام آن افزايش يافته. پوشيدن يک جليقه جنگي باعث نخواهد شد که يک فرد عادي به يک سرباز واقعي تبديل گردد، اين موضوع درمورد "صرفاً" اتصال صفحات بالشتکي و يا تقويت شده به بدنه يک لپ تاپ معمولي نيز صادق است. "سخت سازي" (ruggedisation) فرايند است که بهترين شيوه پياده سازي آن، شروع کار از ابتداي فرآيند طراحي يک محصول خواهد بود. سطح سخت سازي يک سيستم مي تواند متغير باشد، اما براي انکه خريداران از تناسب محصولات با نيازهاي خود اطمينان پيدا کنند،استانداردهاي متعددي وجود داردند که اينگونه سيستمها براساس آنها رده بندي مي شوند. هيچيک از استانداردهاي مذکورتمام جنبه هاي سخت سازي را تحت پوشش خود قرار قرار نمي دهند. مواردي نظير توانائي تحمل ضربه، مقاومت در برابر گرد و خاک، آب و يا ساير مواد ناخواسته اي که ممکن است با PC تماس پيدا کنند، همگي در مرکز توجه استانداردهاي متفاوتي قرار مي گيرند. رايج ترين استانداردي که يک سيستم کامپيوتري "سخت شده" بر اساس آن براي مقاومت در برابر ضربه و ساير مشکلات عمومي تر محيطي رده بندمي شود، MIL-STD-810 است که يک استاندارد نظامي به حساب مي آيد و غالباً بطور خلاصه تحت عنوان Mil-Spec شناخته مي شود. استانداردهاي اين خانواده هرچند سال يکبار بروز رساني مي شوند و شامل آزمايشهائي براي شرايط نامناسب و دشوار نظير رطوبت بالا، قرارگرفتن در معرض قارچ، لرزش و ارتعاش تيراندازي، شتاب و حتي تغييرات فشار هوا هستند. دومين استانداردي که کامپيوترهاي سخت با آن ارزيابي مي شوند، تحت عنوان "International Protection Rating" يا "کد IP" شناخته مي شود. کدهاي IP، استانداردهاي بين المللي هستند که ميزان محافظت پياده سازي شده براي يک قطعه تکنولوژيکي را در برابر نفوذ اقلام نامطلوبي نظير آب، گرد وغبارو انگشتان فضول ارزيابي مي کنند. کدهاي* با يک عدد دو رقمي بيان مي شوند که جزئيات سطح محافظت از يک سيستم را بيان مي کند. اولين رقم بيانگرنوع عناصري است که مي توانند به محفظه سيستم نفوذ کنند. يک صفر(0) نشان مي دهد که قطعات حياتي سيستم کاملاً درمعرض اشياء خارجي قرار دارند درحاليکه يک 6 (بالاترين امتياز) به معناي آن است که سيستم حتي براي گرد وغبار کاملاً غير قابل نفوذ بوده و بطور کارآمدي در برابر جريان هوا محافظت شده مي شوند. که نشان مي دهد گرچه امکان ورود هوا به آنها وجود دارد اما بخوبي در برابر گرد و غبار محافظت شده اند. رقم دوم دريک کد IP به سطح ضد آب بودن سيستم اشاره دارد. دراينجا نيز يک صفر به معناي آن است که هيچ محافظتي درسيستم وجود ندارند و اعداد بالاتر نيز بطور افزايشي بيانگرتوانائي سيستم براي مقاومت در برابر چکه ها، اسپري ذرات آب و يا پاشيده شدن آب بر روي آن مي باشند. اين مقياس تا امتياز 8 بالا مي رود که نشان مي دهد سيستم مورد نظرمي تواند در عمق يک متري آب غوطه ورشود. تعداد بسيار کمي از سيستمهاي کاملاً سخت شده براي کاربردهاي عمومي مي تواندند بالاترين کدIP را بدست آورند. يک رده بندي54 که نشان مي دهد سيستم مورد نظر تا حدود بسيار زيادي ضد گرد وغبار و مقاومت در برابر آب مي باشد، بطور مؤثري بعنوان يک سيستم ضد آب در نظر گرفته مي شود. کدهاي IP در گذشته موضوع مقاومت در برابر مقاومت در برابر ضربات را نيز تحت پوشش قرار مي داند، اما اين قابليت در حال حاضر توسط يک استاندارد جداگانه ارزيابي مي گردد که تحت عنوان کدهاي IK شناخته مي شود. کدهاي IK که توسط European Standard تعيين مي شوند، ازIK00 تا IK10 در برنمي گيرند. تجهيزاتي که بتوانند در برابر ضرباتي با انرژي بيشتر مقاومت نمايند، رده بندي بالاتري را بدست خواهند آورد. در سطح IK10، يک قطعه مي تواند ضربه يک شيء فولادي 5 کيلوگرمي که با 20 ژول انرژي با سطح آن برخورد مي کند را تحمل نمايد.
نحوه "سخت سازي" يک PC

آگاهي ازجنبه هاي کيفي که PC شما براي دستابي به يک رده بندي کد IP به آنها نياز دارد يک چيز است، اما تبديل کردن آن از يک شاخه شکننده به يک درخت تنومند موضوع کاملاً ديگري است. تفاوتهاي ميان يک لپ تاپ Mil-Spec و يک مدل استاندارد در ابتدائي ترين سطح از بدنه آغاز مي شود.
بعضي از لپ تاپ هاي Toughbookشرکت پانوسونيک از بدنه هاي آلياژ منيزيم استفاده مي کنند که بسيار قدرتمندتر از بدنه هاي پلاستيکي استاندارد است. از آنجائيکه يک بدنه سخت تر پس از برخورد با زمين در هنگام سقوط خم نشده و يا تاب برنمي دارد، محافظت بيشتري را در برابر خسارت براي قطعات شکننده داخلي تأمين خواهد کرد. اين قدرت يک مزيت عالي به حساب مي آيد اما کاملاً مشکلات خسارات ضربه ناشي از سقوط را برطرف نمي کند. باري جلوگيري از آسيبهاي ضربه، يک سيستم به جذب کننده هاي ضربه نياز دارد (درست همانطور که يک اتومبيل به سيستم تعليق احتياج دارد). نيروي هرضربه بايد پيش از آنکه به قطعات حياتي سيستم منتقل شود، پراکنده گردد. ناکامي در اين زمينه به معناي آن خواهد بود که قطعات حياتي سيستم بايد از استحکام لازم براي تحمل ضربه برخوردار باشند. سختي يک بدنه فلزي از اهميت بسيار زيادي برخوردار است، اما پايان مسئله يک "PC" سخت بجاي آنکه همانند يک آجر سقوط کرده و تمام انرژي ضربه را در يک برخورد دريافت کند، به بالا خواهد جهيد و شانس نجات را پيدا خواهد نمود و درايوهاي ديسک سخت يکي از از حوزه هائي هستند که پيشرفت هاي بدست آمده درآنها ابتدا براي فناوريهاي "جان سخت" توسعه پيدا کرده و سپس روانه بازار عمومي مي شوند. در ابتدا، اگر کاربران تصميم داشتند که سيستم خود را جابجا کنند بايد بطور دستي به درايوهاي ديسک سخت فرمان مي دادند تا کدهاي "Read" خود را پارک نمايند. اين فرآيند اکنون بطور خود کار در هنگام خاموش شدن درايو انجام مي شود اما بسياري از درايوهاي ديسک سخت ويژه لپ تاپ ها هدهاي خود را هنگاميکه يک حسگر حرکت تشخيص مي دهد که لپ تاپ در حال سقوط مي باشد نيز پارک مي کنند. به منظور محافظت بيشتر از درايوهاي ديسک سخت، مي توان از يک مقر نگهدارنده جذب کننده ضربه براي آنها استفاده کرد. براي بدست آوردن يک کد* بالا و محافظت در برابر نفوذ مايعات، طراحان لپ تاپ ها بايد به صحفه کليد محصول خود خاصي داشته باشند، زيرا اين قسمت غالباً قطعات مهم سسيستم را مي پوشاند. سيستمهائي که درسطح يک کد IP54 يا بالاتر از آن "سخت سازي" شده اند، داراي صفحه کليدها وصفحات لمسي (Touchpad) مهر و موم شده هستند. اين ويژگي به معناي آن نيست که قطرات نمي توانند وارد بدنه اصلي سيستم شما شوند، بلکه آنها به بخشهاي کاري صفحه کليد شما نيزمي توانند وارد بدنه اصلي سيستم شما شوند، بلکه آنها به بخشهاي کاري صفحه کليد شما نيز نفوذ نخواهند کرد. آب معمولي به اندازه کافي خطرناک است، اما مايعات چسبناک يا اسيدي مي توانند باعث خوردگي و فرسايش اتصالات شده و سا يک لکه را ازخود بر حاي بگذارند که حتي پس از خشک شدن نيزمشکل سازخواهد بود. بنابراين، دور نگهداشتن تمام اين موارد از بخشهاي داخلي سيستم مي توانند بهترين ايده ممکن باشد. لپ تاپهاي سخت غالباً به نمايشگرهائي با پوششي از يک لايه مهر و موم شده مجهز هستند تا از آنها در برابر خراشيدگي، ضربات، باران و همچنين گرد وغبار محافظت نمايند. اين صحفات نمايش در عين حال غالباً براي کار در محيطهاي خارجي طراحي شده اند و اين بدان معني است که برخلاف نمايشگرهاي معمولي که در زير نور مستقيم آفتاب تقريباً غيرقابل خواندن هستند، اين نمايشگرهاي ويژه در هر جائي کاملاً قابل مشاهده خواهند بود.علاوه بر آب بندي نمايشگرها وصفحات لمسي، سوکتهاي تعبيه شده در قسمت خارجي بدنه نيز داراي پوششهاي قابل آب بندي بوده و تمام پيچها نيز به واشرهائي مجهز هستند که براي جلوگيري از ورود مايعات به دستگاه، آب بندي مي کنند. يکي ازنواحي که کامپيوترها درآنها مستعد نفوذ گرد و غبارهستند، دريچه هاي پنکه هاي خنک کننده است اما اکثر سيستمهاي سخت سازي شده با يک کد IP بالا فاقد هرگونه دريچه و يا پنکه اي هستند. شيوه هاي خنک کنندگي براي سيستمهاي سخت سازي شده کاملاً متغير است اما يکي از مزاياي بهره گيري از بدنه فلزي اين است که مي تواند تا مکانيزم خنک کنندگي ترکيب شود. گرماي پردازنده و ساير قطعات داغ با استفاده از لوله هاي حرارتي بطور يکنواخت در سراسر بدنه توزيع مي گردد. توليدکنندگان PCهاي تجاري اين شيوه را تجربه کرده اند. بعنوان مثال، شرکت Zalman کيسهاي TNN300وTNN500 را ارائه مي نمايد که بطورغير فعال خنک مي شوند. بعضي از نت بوکها نظير سري P شرکت سوني نيز به لطف بهره گيري از پردازندهاي کم مصرف Atom از شر پنکه هاي خنک کننده خلاص شده اند. البته، توليد يک PC سخت و امن از نظر الکترومغناطيسي با اشکالاتي نيز همراه است. دقت و توجه اضافي که براي اصلاح نقاط ضعف اينگونه سيستمها صرف مي شود، تأثير چشمگيري بر قيمت آنها خواهد داشت لپ تاپ Toughbook CF-30 شرکت پاناسونيک يک محصول کاملاً سخت به حساب مي آيد که با آخرين بازبيني F از مشخصات MIL-STD-810 انطباق داشته و داراي رده بندي IP54 مي باشد و درعين حال، اين لپ تاپ با قيمتي در حدود 300 دلار عرضه مي شود و مشخصات فني آن نيز نسبتاً محافظه کارانه به نظر مي رسند. Toughbook CF-30 داري يک پردازنده Core 2 Duo L75006/1گيگاهرتزي، ا گيگابايت حافظه و يک نمايشگر 13/3 اينچي با وضوح 768*1024 است. در واقع شما مي توانيد نيم دوجين مشخصاتي را با پرداخت 3000 دلار خريداري نمائيد. با اينحال اگر از آنها در شرايط دشوار و نامناسب استفاده کنيد، مدت زيادي دوام نخواهند آورد و اينجا است که برتري طراحي هاي سخت ارزش پرداخت هزينه اضافي را پيدا مي کند. دومين نقيصه فناوري جان سخت به اندازه و وزن آن مربوط مي شود. لپ تاپ Toughbook CF-30 وزني در حدود 4 کيلوگرم دارد و بدنه آن بطور باور نکردني حجيم است.
TEMPEST

يک معيار ديگر براي جان سختي سيستمها که بطور توجيه پذيري دشوارتر از سايرين مي باشد، اما گواهينامه TEMPEST است. البته اين ارزيابي به ندرت در مورد تجهيزات غير نظامي صورت مي گيرد. ارزيابي TEMPEST که يک استاندارد طبقه بندي شده است، با ميزان مقاومت تجهيزات در برابر استراق سمع الکترومغناطيسي سر و کار دارد. در طول عملکرد عادي، ابزارهاي الکترونيکي (خصوصاً کامپيوترها و نمايشگرها) ازخود امواج الکترومغناطيسي ساطع مي کنند. از نظر تئوري، اين امواج مي توانند از راه دور دريافت شده و براي خواندن بخشهاي کوچک اما حياتي ازعمليات کامپيوتر و يا داده هائي که توسط سيستم پردازش مي شوند، مورد استفاده قرار مي گيرند.نگرانيهاي مرتبط با اين مسئله در ابتدا در طول جنگ سرد آغازشدند و در آن زمان TEMPEST بعنوان يک کلمه رمز بي معني براي اشاره به هر نوع "تشعشع لو دهنده" (COMPROMISING RADIATION)
که تجهيزات الکتريکي مي توانستند از خود ساطع کننده، مورد استفاده قرار گرفت. اين مسئله بطور سرگرم کننده اي در يک سند NSAاز دهه 1960 که بطور ناقص از طبقه بندي خارج گرديده تشريح شده است.
با تکامل فناوري، عنوان TEMPEST نيز جلوه تازه تري پيدا کرد و اکنون گفته مي شود که اين عبارت سرنامي براي "Telecommunications Electronics Material Protected from Emanating Spurious Transmissions" است. از آنجائيکه TEMPEST يک استاندارد طبقه بندي شده است، به سختي مي توان هرگونه جزئياتي را درباره آن پيدا کرد.اما بالاترين سطح TEMPEST تحت عنوان NATO SDIP-27 lEVEL Aشناخته مي شود. براي دستيابي به اين گواهينامه، يک سيستم بايد داراي يک سپر محافظتي کامل در برابر امواج الکترومغناطيس باشد. براي نمونه، اين وضعيت مي تواند به معناي آن باشد که کابلها بايد دريک ورقه مسي پوشاننده شده و يا قطعات مختلف بايد اتصال بدنه "Earth" داشتته باشند. احتمالاً مي توانيد چند شرکت ارائه کننده تجهيزات TEMPEST را بر روي وب پيدا کنيد که محصولات آنها از صحفات نمايشگر براي PCهاي تا چاپگرها را در بر مي گيرند و اين محصولات غالباً مبتني بر تجهيزات استاندارد عمومي هستند که براي انطباق با استانداردهاي مربوطه ارتقاء پيدا کرده و تغيير يافته اند. لپ تاپها جان سخت محصولات بسيار خوب و جذابي هستند، اما گامهاي بلند و چشمگيري که در طول سالهاي اخير در زمينه سخت سازي کامپيوترها برداشته شده اند براي مصرف کنندگان متوسط چندان آشکار نبوده اند. کامپيوترهاي سخت تر و ارتجاعي تر حضور خود را در ابزارهاي مختلف آغاز کرده اند، درحاليکه قبلاً براي اينگونه کاربردها بيش از حد شکننده و غير قابل اعتماد در نظر گرفته مي شدند. آشکارترين مثال درمورد احساس حضور سيستمهاي جان سخت تر، کاربردهاي نظامي است. بعضي از اولين کامپيوترهاي ساخته شده نظير Colossus درBletchley با در نظر گرفتن کاربردي نظامي توليد شده بودند و وقتي نوبت به شکستن محدوديتها براي استفاده از کامپيوترمي رسد، ارتش هميشه نزديک به لبه حمله بوده است. با اينحال، پياده سازي کامپيوترها در نزديکي و يا عملاً در داخل ميدان نبرد هميشه با مشکلات خاص خود همراه بوده است. دريک محيط دفتري يا خانگي، بايد نگران ويروسها، spyware ها و يا در ريختن تصادفي نوشيدني بر روي قطعات سيستم خود باشيد. در شرايط نبرد، تهديدهاي بسيار خطرناک تري وجود دارند، گرچه به همان اندازه "پيشرفته" نيستند.
بسياري از کامپيوترهاي مورد استفاده در نبرد، بصورت جاسازي شده بسياري از کامپيوترهاي مورد استفاده قرار مي گيرند. اين (Embedded) در داخل وسايل نقليه مورد استفاده قرار مي گيرند. اين وضعيت مزيت محافظت از عناصر و همچنين استقرار پايدار را در اختيار آنها قرار مي دهد که باعث مي شود که اينگونه سيستمها در معرض لرزش قرار داشته باشند و اين شرايط مي تواند باعث شل شدن قطعات در طول زمان گردد. با بهره گيري از پايه هاي نگهدارنده جذب کننده ضربه مي توان با اين مشکل مقابله کرد، اما کاهش ميزان قطعات مورد استفاده يقيناً شيوه مؤثرتري خواهد بود. ساده و مؤثر نمودن يک کامپيوتر براي افزايش سختي آن، يک شيوه معتبر طراحي به حساب مي آيد، بنا براين بديهي است که ارتش به فناوري Thin Clientعلاقه داشته باشد. در اين نوع طراحي، سيستم يک واحد ساده و کم مصرف است. اين سيستم بعداً به يک Fat Client متصل مي شود که بعنوان يک سرور براي سيستمهاي متعدد عمل کرده و فايلها، داده ها و حتي قدرت پردازش را براي چندين کامپيوتر کلاينت فراهم مي نمايد.
فناوري جان سخت در هوا

گر چه بعضي از موارد کامپيوترها از ساده نگهداشتن موضوعات سود مي برند، اما سيستمهاي پيچيده تر نيز مزاياي خاص خود را دارند و هواپيما هاي جنگنده مدرن نظير F-22 و Eurofighter مثالهاي بي نظير در اين زمينه هستند. تقريباً تمام هواپيما هاي مدرن داراي طراحي هاي (FBW fly-by- wire) هستند و اين بدان معني است که آنها بطور کار آمدي از کامپيوترهاي مختلفي استفاده مي کنند که حرکات خلبان را به سطوح کنترل هواپيما انتقال مي دهند. نکته اي که باعث مي شود Eurofighter خاص باشد، اين است که کامپيوترهاي کاري بسيار بيشتر از صرفاً ترجمه آنچه که خلبان انجام مي دهد، بر عهده دارند. دليل اين مسئله آن است که Eurofighter يک طراحي "relaxed stability" به حساب مي آيد و اين ويژگي باعث افزايش قابليت مانور آن مي گردد اما طراحي مذکور در عين حال داراي خصوصيات پروازي ناپايدار است، به حدي که يک خلبان انساني بدون کمک کامپيوترها نمي تواند با آن پرواز کند. حس گرهاي متعددي بالچه هاي Eurofighter
را در طول پرواز کنترل مي کنند و اطلاعات خود را به کامپيوترهاي FBW مي فرستند. اين کامپيوترها سپس تنظيمات دقيق و مداوم را بر سطوح کنترلي هواپيما اعمال مي نمايند. US F-117A Nighawk نيز مثال ديگري از يک طراحي rwlaxed stability است. در اين مورد، استفاده از سيستمهاي کامپيوتري براي نگهداشتن جنگنده در هوا به آن امکان مي دهد تا از يک شکل متمايز بهره گيري نمايد که تشخيص آن را براي سيستمهاي رادار بسيار دشوار مي سازد.
Eurofighter به 4 کامپيوترFBW مجهز است که هريک از آنها داراي 8 پردازنده 32 بيتي Motorola 68020 هستند (يک طراحي که به اواسط دهه 1980 ميلادي برمي گردد، نسخه هائي از اين پردازنده در ابتدا براي توليد Apple Macintosh II و همچنين کنسول Amiga CD32 مورد استفاده قرارگرفتند). استفاده از CPUهاي قديمي تر در هواپيما و (فضا پيماها ) تجربه کاملاً اطمينان بخش است زيرا هر چه طراحي قديمي تر باشد، احتمال آنکه باگهاي غيرقابل اجتناب در آن برطرف شده باشند نيز بيشتر خواهد بود. با تمام اين موارد، کامپيوترها هنوز اشتباه مي کنند. گر چه ديوانه شدن سکوهاي سلاحهاي کامپيوتري و تصميم گيري آنها براي نابود کردن سازندگانشان بيشتر يکي از موضوعات فيلمهاي تخيلي است (که در اغلب موارد نظير Stealth فيلمهاي بسيار بدي نيز هستند)، اما در واقعيت آنچه که براي يک کاربر* متوسط مي تواند تنها يک صفحه آبي (BSD Blue Screen of Death) باشد، براي يک هواپيماي در حال پرواز به معناي يک فاجعه واقعي خواهد بود. اين وضعيت از کار افتادن کامپيوتر، يک مشکل بسيار نادر اما قابل ذکر براي جنگنده F-22Raptor بوده است. عجيب ترين حادثه ( که خوشبختانه با خسارات جاني همراه نبود) درسال 2007 طي پرواز جنگنده Raptorدر اوراکيناوا روي داد که در آن هر 6 هواپيما هنگام عبور از طول جغرافيائي 180 درجه با مشکلات جدي در يسستمهاي خود مواجه شدند عليرغم آنکه جنگنده هاي مذکور توانستند به پرواز خود ادامه داده و به سلامت فرود بيايند، اما هر 6 هواپيما توانائيهاي ناوبري و ارتباطي خود را در نتيجه از کار افتادن سيستمهاي کامپيوتري از دست دادند و بايد توسط هواپيماهاي ديگري (بعنوان راهنما) با آشيانه اسکورت مي شدند. اين حادثه، اهميت استفاده از سيستمهاي جداگانه براي قطعات حياتي را نشان مي دهد، اما نکته مهمتر اين است که چنين رويدادي نشان مي دهد حتي پروژه هاي دفاعي چند ميليارد دلاري نيز هنوز مي توان انواع باگهائي را مشاهده کرد که انتظار داريد در بازيهاي کامپيوتري تازه عرضه شده با آنها مواجه شويد.
انطباق با شرايط دشوار

در حاليکه کامپيوترهاي Embedded در جتهاي جنگنده احتمالاً بيشتر به اسباب بازيهاي فوق العاده گران براي ثروتمندان شباهت دارند، اما اين فناوريها در سطح سيستمهاي عمومي نيز قابل دسترسي هستند. بعنوان مثال، IEEE1394b که بيشتر تحت عنوان Fire Wire شناخته مي شود، بر روي جنگنده F-22 براي اتصال قطعات داخلي به يکديگر مورد استفاده قرار مي گيرد. از راه رسيدن کامپيوترها در سير تکامل تکنولوژيکي انسان به سختي با اختراع چرخ يا سلاحهاي سنگي قابل مقايسه است، اما همانند چرخ يا سلاحهاي سنگي، قدرت واقعي آن تنها زماني آشکار مي شود که بطور موفقيت آميزي در يک دنياي گسترده تر پياده سازي گردد. چرخها عالي هستند اما اگر شما محور، ياتاقان و يا شيوه اي براي هدايت را ابداع نکرده باشيد، به هيچ جائي نخواهيد رفت و تا زمانيکه يک سنگ نوک تيز را به يک چوب باريک و بلند متصل نکرده و بهترين شيوه براي پرتاب آن را نيافته باشيد، چيزي براي خوردن نخواهيد داشت. همين وضعيت در مورد کامپيوترها نيز صادق است. کامپيوتري که در يک خانه يا دفتر کار محبوس شده، يک ابزار قدرتمند به حساب مي آيد اما وقتي شما بتوانيد کامپيوترها را به دنياي خارج ببريد، پتانسيل آنها بطور فوق العاده اي چند برابر گردد. با افزايش ارتباط و وابستگي ما به کامپيوترها، اعتماد پذيري و دسترس پذيري سيستمهاي کامپيوتري بطور فزاينده اي اهميت پيدا مي کند. در نتيجه از "اختصاصي" و "جدا بودن" حوزه سخت سازي کامپيوتري نيز کاسته خواهد شد و اين فرآيند به طراحي محصولات روزمره کشيده مي شود.
اين موضوع به معناي آن نخواهد بود که تمام لپ تاپها به گوشه هاي لاستيکي و پوشش هاي ضد گلوله مجهز خواهند شد، اما نياز به افزايش استحکام واقعاً احساس مي شود و هر جائي که يک خواسته وجود داشته باشد، راهي براي رسيدن به آن نيز وجود دارد. همانطور که قبلاً نيز اشاره کرديم، CPUهاي کم مصرف مي توانند بدون نياز به پنکه هاي خنک کننده کار کنند، بنابراين چندان غير معمولي نخواهد بود که Netbookهاي فاقد چنين پنکه هائي را ببينيم. Vaio VGN-P11Z/R شرکت سوني، مثال خوبي در اين زمينه است. اين محصول بسيار باريک (با عمق تنها 20 ميليمتر) به لطف استفاده از يک پردازنده فوق العاده کم مصرف Intel Atom Z25، نيازي به يک پنکه خنک کننده ندارد. چيزي که ارتش آن را با نام "ThinClient Computing" مي شناسد، براي مصرف کنندگان عام تحت عنوان"Cloud Computing" شناخته مي شود. نظير سرويس Live Mesh
شرکت مايکروسافت. هنگاميکه کلاينت پست اجرا مي شوند، کاربران نهائي مي توانند از کامپيوترهائي با پيچيدگي بسيار کمتر و با تعميم اين مفهوم (با کمي اميدواري) از ماشينهاي اعتماد پذيرتري استفاده کنند. تکنيکهاي توليد پيشرفته تر نيز براي به ارائه کامپيوترهاي اعتماد پذيرتري منتهي خواهند شد. براي نمونه، Apple اخيراً استفاده از بدنه هاي پلاستيکي را براي تمام لپ تاپهاي خود (به استثناء ارزانترين مدلها) کنار گذاشته و در مقابل يک محفظه آلومينيومي يکپارچه که بسيار مقاوم تر مي باشد را انتخاب کرده است. با راه يابي تراشه هاي کوچکتر و قدرتمندتر به تلفنها، کارتهاي هوشمند و اشياء Network-Aware قدرت پردازش بطور گسترده تري در دسترس قرار مي گيرد.

هزینه اضافی ممنوع

رایانه امروز جزو لاینفک زندگی انسان است و حتی برای برخی از افراد انجام امور روزانه، تجاری و... بدون این کالا مشکل یا حتی غیرممکن است.
گستردگی استفاده از رایانه به حدی است که امروزه طیف وسیعی از افراد از پیر و جوان، خانه دار، محصل، شاغلین و... جزو کاربران این کالا به حساب می آیند.
هرکدام از این افراد از رایانه استفاده خاصی می کنند و فراخور استفاده ای که از رایانه دارند هنگام خرید این کالا دست به انتخاب می زنند.
به عبارتی رایانه ای pc) یا لپ تاپ) که یک کاربر خانگی برای استفاده های عادی روزمره مانند چک کردن ایمیل های شخصی، جست وجو در اینترنت و... انتخاب می کند با آنچه یک تدوین گر سینما یا یک گرافیست یا حتی یک گیمر استفاده می کند متفاوت است.
پس هنگام انتخاب رایانه در وهله اول باید بدانیم رایانه را برای چه استفاده ای یا بهتر بگوییم با چه هدفی تهیه می کنیم.
البته انتخاب رایانه برای گروه های مختلف کاربران به فاکتورهای دیگری نیز بستگی دارد.
● کاربران خانگی

انتخاب یک کامپیوتر مناسب برای کاربران خاص، کار چندان ساده ای نیست و با وجود تنوع زیاد در قطعات کامپیوتری، نرم افزارها و لوازم جانبی، انتخاب یک کامپیوتر مناسب مشکل به نظر می رسد یا بهتر بگوییم کار هر فردی نیست.
البته امروزه اکثر کامپیوترهای موجود در بازار قابلیت انجام کارهای روزمره اداری از قبیل واژه پردازی، حسابداری یا رفع نیازهای اولیه استفاده از اینترنت از قبیل ارسال و دریافت ایمیل و... را دارا هستند و کاربران خانگی می توانند با پرداخت هزینه ای حدود ۴۰۰ هزار تا ۷۰۰ هزار تومان یک کامپیوتر مناسب خریداری کنند.
اما کاربرانی که قصد ویرایش تصاویر ویدئویی یا مدیریت بانک های اطلاعاتی بزرگ را دارند به یک رایانه با مشخصاتی فراتر از یک رایانه عادی نیازمندند.
به هر حال رایانه انتخابی هر گروه کاربری مشخصات خاص خود را دارد. بکائی، مدیر فروش شرکت همراه پردازان در این زمینه می گوید: به طور کلی کاربران رایانه به سه دسته اصلی کاربران مبتدی، کاربران آماتور و کاربران حرفه ای تقسیم بندی می شوند که نیاز هریک از این گروه ها متفاوت است.
مثلا یک کاربر مبتدی که از رایانه برای انجام امور معمولی مثل چک کردن ایمیل، گشت و گذار در اینترنت و انجام چند بازی ساده و ابتدایی استفاده می کند نیازی به پردازندهای چهار هسته ای قوی مانند پردازنده های سری Quad core ندارد و یک پردازنده Celeron با فرکانس پایین در حدود ghz ا1/3 تا ghz ۲ به خوبی پاسخگوی نیاز آنهاست.
نوری، مسوول فنی شرکت صدف پایتخت ارائه دهنده خدمات سخت افزاری نیز در این زمینه گفت: به طور کلی کاربران مبتدی یا حتی آماتور رایانه برای انجام امور روزانه نیازی به استفاده از گران ترین تکنولوژی های روز ندارند و می توانند با یک پردازنده ۳ Celeron امور مختلف را انجام دهند، اما توصیه می شود بین پردازنده های AMD و intel، از پردازنده های AMD استفاده کنند. چرا که این پردازنده ها بهتر عمل کرده اند.
وی افزود: یک کاربر مبتدی خانگی بهتر است از یک مادربورد از سری gcmx اp۵ استفاده کند که در این صورت یک پردازنده ۳ Celeron به خوبی پاسخگوی نیاز وی است.
در مورد رم نیز یک رم به ظرفیت یک گیگابایت نیز می تواند پاسخگوی نیاز یک کاربر مبتدی باشد، اما اگر کاربر قصد برنامه نویسی داشته باشد باید ظرفیت رم را تا gb ۲ افزایش دهد.
به گفته وی، در مورد کارت گرافیک هم یک کارت گرافیک از سریgefoce FX با حداقل رم ۱۲۸مگابایتی می تواند نیاز کاربر را رفع کند.
البته برخی فروشندگان در این زمینه معتقدند که یک کارت گرافیک on boaryd نیز به خوبی از عهده رفع خواسته یک کاربر خانگی یا حتی اداری بر خواهد آمد.
در زمینه هارددیسک و ظرفیت آن هم نوری می گوید: یک هارد با ظرفیت ۸۰ گیگابایتی برای کارهای ساده و استفاده از اینترنت کافی است. از طرفی انتخاب هارددیسک بستگی به طرز استفاده و آرشیو کاربر دارد، اما توصیه می شود هارددیسکی انتخاب شود که ظرفیتی بیشتر از انتظار کاربر داشته باشد تا در صورت لزوم کاربر ناچار به صرف هزینه اضافی نشود.
به گفته امیری، یک فعال حوزه it امروزه هاردیسک های ۳۰۰ مگابایتی در بازار فروش بالایی دارند. ضمن اینکه هاردهای یک ترابایتی نیز مخاطبان خاص خود را دارند.
در زمینه سیستم عامل نیز نوری سیستم عامل XP را پیشنهاد کرد و گفت: ویندوز xp نسبت به vista که تبلیغات زیادی برای آن شده است، کابردی تر است و استفاده از آن برای کاربران خانگی، اداری توصیه می شود.
به گفته وی، سیستم عامل XP یک سیستم عامل عمومی است که نگارش Home آن برای استفاده خانگی و نگارش porofessinal آن برای کارهای پیشرفته خانگی، شرکت ها و سازمان های بزرگ مناسب است.
طراحی بصری (Visual) که جست وجو و پیمایش را ساده کرده است، مدیریت پیشرفته فایل ها، قابلیت رسانه ای و انتشار وب و... از جمله خصوصیات ویندوزهای خانواده xp هستند.
● کاربران تجاری رایانه

پس از کاربران خانگی نوبت به کاربران اداری می رسد.
به گفته نوری مسوول فنی شرکت صدف از آنجا که کاربران اداری نیز از رایانه برای انجام امور عادی استفاده می کنند و حتی در پاره ای موارد کمتر پیش می آید از اینترنت استفاده کنند می توانند از کامپیوترهای خانگی یا حتی ورژنی پایین تر از آن استفاده کنند. برای این افراد یک پردازنده با فرکانس ghzا ۶/۱ تاghzا ۸/۱ کافی است.
● کاربران گرافیست

آن دسته از کاربرانی که از رایانه برای انجام امور گرافیکی استفاده می کنند و جزو کاربران حرفه ای قرار می گیرند باید کامپیوتری متفاوت از سایرین انتخاب کنند. این دسته از کاربران با دو انتخاب مواجه می شوند. استفاده از سیستم mac و رایانه های apple و استفاده از سیستم عامل vista و در پاره ای موارد xp.

چگونگی کارکرد Cache در کامپیوتر

اگربرای خرید کامپیوتر از دوستان و اطرافیان خود سوال کرده اید کدام سیستم بهتر است، حتماً نام Cache را شنیده اید.شاید نام هایی مثل L۱یا L۲را هم شنیده باشید.
اگربرای خرید کامپیوتر از دوستان و اطرافیان خود سوال کرده اید کدام سیستم بهتر است، حتماً نام Cache را شنیده اید
شاید نام هایی مثل L۱یا L۲را هم شنیده باشید. یا شاید دوستی به شما گفته باشد که «Celeron نخر ‍!Celeron روی خودش Cache نداره!»
با تمام این صحبت ها و پرس و جوها به نظر می رسد که Cache در کار کامپیوتر اهمیت زیادی دارد. با یک مثال ساده شروع می کنیم و اهمیت کار Cache را بررسی می کنیم.
یک کتابخانه را فرض کنید که برای دریافت کتاب باید از مسئول کتابخانه بخواهید تا آن کتاب را برای شما از مخزن بیاورد. (کتابخانه های مهم به این صورت کار می کنند). اولین فرد وارد کتابخانه می شود و کتاب «موبی دیک» را از مسئول کتابخانه می خواهد. مسئول به مخزن می رود و کتاب را برای او می آورد. مراجعه کننده کتاب را باز می گرداند. مسئول کتاب را به مخزن باز می گرداند و دوباره باز می گردد و منتظر نفر بعدی می شود. اگر مشتری دوم هم به دنبال کتاب «موبی دیک» باشد، مسئول باید دوباره به مخزن برود. حال اگر در کنار پیش خوان یک قفسه با ظرفیت ۱۰ کتاب قرار دهیم مسئول کتابخانه مجبور نیست برای پیدا کردن کتاب هایی که قبلاً از مخزن آورده شده به مخزن بازگردد. Cache هم به این صورت کار می کند.Cache در لغت به معنی ذخیره و مخزن است.
اگر از اساس کار حافظه کامپیوتر اطلاع داشته باشید، در می یابید که این کار می تواند سرعت کامپیوتر را افزایش دهد. به این ترتیب که با ذخیره کردن اطلاعاتی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد می توان زمان مورد نیاز برای جستجو در تمام اطلاعات حافظه را از بین برد.
حال فرض کنید که مسئول کتابخانه از یک الگوریتم استفاده می کند. به این ترتیب که وقتی کسی برای دریافت کتاب مراجعه می کند، او باید ابتدا درون قفسه را نگاه کند و اگر کتاب مورد نظر آنجا نباشد به مخزن مراجعه کند. زمانی که مسئول صرف می کند تا داخل قفسه را بگردد و سپس به مخزن برود، ممکن است نظرتان را برای قرار دادن آن قفسه عوض کند و از خیر خریدن قفسه بگذرید.
مهم ترین قسمت ساختن Cache همین است. این که چگونه می توان با وجود Cache و با وجود این زمان اضافی، به بهترین نحو و به صورت بهینه از این سیستم استفاده کرد.
در کامپیوتر زمان در مقیاس نانو ثانیه و شاید کمتر از آن سنجیده می شود. پردازشگر فقط ۶۰ نانو ثانیه زمان می خواهد که به اطلاعات داخل RAM دسترسی پیدا کند. ولی با وجود Cache این زمان تنها ۲ نانوثانیه طول می کشد. به همین دلیل ۶۰ نانو ثانیه خیلی طولانی به نظر می رسد.
اگر یک حافظه کوچک بین RAM و پردازشگر قراربگیرد و کار Caching را انجام دهد و دسترسی به اطلاعات آن با سرعت انجام شود، این کار به نظر خوب می رسد.
اگر فقط ۳۰نانوثانیه طول بکشد، یعنی نصف زمان لازم برای دسترسی مستقیم پردازشگر به RAM. این همان L۲یا Level ۲ Cache است.
اگر این حافظه را داخل پردازشگر قرار دهیم زمان دسترسی به این حافظه مساوی زمانی است که پردازشگر صرف می کند تا اطلاعات را پردازش کند. این همان L۱یا Level ۱ Cache است. این نوع Cache در یک پردازشگر پنتیوم ۲۲۳ مگاهرتزی با ۳.۵برابر L۲کار می کند که آن هم ۲ برابر سریع تر از دسترسی بدون Cache به RAM است.
بعضی از پردازشگر ها هر دو Cache را در داخل خود دارد. این Cache که بین پردازشگر و RAM قرار داده می شود و از اجزای Motherboard است، L۳ نامیده می شود.
زمان اتصال به اینترنت، کمترین سرعت در سرعت های موجود در کار با کامپیوتر است. هربار که از اینترنت استفاده می کنید، مرورگر اطلاعات صفحه وب را در فایلی ذخیره می کند و در صورتی که دوباره به همان صفحه بروید (Back) به جای اتصال به سرور مستقیماً به فایل ذخیره شده می رود و زمان کمتری صرف می شود.
Cache تنها در پردازشگر وجود ندارد و می توان آن را در داخل اجزای دیگر قرار داد. برای مثال هارد دیسک شما دارای Cache بسیار سریع است. هر بار که اطلاعات خوانده می شود در Cache هارد دیسک نیز ذخیره می شود. CD Drive دستگاه شما نیز دارای Cache است.
سالهاست که فلاپی دیسک دیگر کاربرد ندارد. ولی اگر هنوز هم از فلاپی دیسک هایی قدیمی خود دارید، می توانید با انجام یک عملیات ساده کار Cache را دقیقاً در فلاپی ببینید.
یک فایل متن به فرض مثال به بزرگی ۳۰۰کیلوبایت را روی فلاپی بریزید. یک بار کامپیوترتان را خاموش و روشن کنید. فایل را از روی فلاپی اجرا کنید. چراغ فلاپی درایو روشن می شود و شروع به خواندن فایل می کند. یک بار دیگر فایل را از روی فلاپی باز کنید. مشاهده خواهید کرد که دیگر فلاپی درایو کار نمی کند و فایل به سرعت اجرا می شود. این همان ذخیره اطلاعات روی Cache است.
سوال معمولی که در ذهن همه می تواند باشد این است که چرا تمام حافظه ها را آنقدر پر سرعت نمی سازند که دیگر نیازی Cache نباشد. در جواب باید گفت که این کار کاملاً عملی است ولی قیمت کامپیوتر به شدت زیاد می شود. هدف اصلی استفاده از تمام این قطعات این است که کاری را که می توان با یک قطعه گران انجام داد با تعداد بیشتری قطعه ارزان انجام داد.
در معماری کامپیوتر هدف این است که پردازشگر با تمام سرعت خود کار کند. برای مثال یک پردازشگر ۵۰۰ مگاهرتزی، ۵۰۰ میلیون بار در یک ثانیه یک پردازش را انجام می دهد. که به عبارتی یک پردازش را در ۲ نانو ثانیه انجام می دهد. بدون Cache هر بار دسترسی به RAM ۶۰ نانوثانیه طول می کشد. این امر به این معنی است که برای هر بار دسترسی به RAM ،۳۰ نوبت پردازش به تأخیر می افتد.
این که چطور اطلاعات هر برنامه Cache (ذخیره) می شود، به قسمتی از علوم کامپیوتر برمی گردد که Locality Of Reference نام دارد. این روش یا بهتر بگوییم، تئوری، بیان می کند که فقط بخش بسیار کوچکی از هر برنامه؛ عامل اصلی اجرا شدن تمام برنامه است. به همین دلیل فقط همین قسمت کوچک است که در Cache ذخیره می شود. توضیح این تئوری و اینکه دقیقاً چطور از این تئوری در Caching استفاده می شود از بحث ما خارج است. حال بهتر در می یابید که چرا استفاده از حافظه های سریع در کامپیوتر به صرفه نیست و با استفاده از همین سیستم های کوچک و ارزان می توان به سرعت مطلوب نزدیک شد.

نجات cd خش‌دار با خميردندان!

CD یا DVD مورد علاقه شما ديگر كار نمی‌كند؟ دستگاه صدای عجيبی از خود می‌دهد و یا مدت زيادی طول می‌كشد تا بتواند محتویات داخل آن را اجرا کند؟ یا ممکن است در سطح زيرين خش‌های زيادی مشاهده شود؟ در این حالت چاره چیست؟ آیا باید از خیر استفاده مجدد از CD یا DVD خود بگذرید یا راه بهتری نیز وجود دارد؟ در این ترفند قصد داریم با استفاده از یک روش جالب ، CD خش دار خود را نجات دهیم و آن را مجددأ قابل استفاده نماییم.
راه حل: برای پوليش کردن تنها به خميردندان و يک دستمال نرم‌ احتياج داريد کمی خميردندان را روی دستمال و يا پارچه پخش کنيد و سپس در حالت دايره‌ای صفحه خش‌دار را با دستمال پوليش کنيد. بايد تنها پس از چند حرکت (ترفندستان) بتوانيد شاهد اولين نتايج باشيد. هنگامی که خش‌ها از بين رفتند، CD را با آب بشوريد و آنرا با دستمال يا پارچه‌ای که بدون کرک باشد پاک و خشک کنيد.

کپی اضافی: اگر CD شما دوباره اجرا شد، بهتر است سريعا يک Backup آز آن تهيه کنيد. اگر دارای يک Audio CD‌ و يا فیلم DVD‌ می‌باشيد برای کپی کردن از برنامه مورد نظر خودتان استفاده کنيد. برای سی‌دی و يا دی‌وی‌دی‌های فايلی، به شما نرم‌افزار Tool unstoppable Coper را معرفی می‌کنيم. اين نرم‌افزار را می‌‌توانيد در سايت زير دانلود کنيد:
http://www.pcwelt.de/doenloads/tools...801/index.html
اين نرم‌افزار اين شانس را به شما می‌دهد که حتی در صورتی که مديا به سختی قابل خواند باشد، فايل‌های خود را نجات دهيد.
ترفندستان

مقدار حافظه لازم بر روي سيستمهاي Nehalem

مواردي که درگذشته درسطوح بالاتر ازکلاس متوسط قرار مي گرفتند نظير خانه هاي Mc Mansion، اتومبيلهايSUV و بسياري مثالهاي ديگر، اکنون به سمبلهائي از افراط، زياده روي و اتلاف منابع تبديل شده اند طرفداران حرکت سبز مطمئناً بسيار خوشحال هستند که" سوء استفاده کنندگان از منابع زمين" بطور روز افزوني واقعيت را مي پذيرند. اما وضعيت در مورد متعصبين عملکرد کامپيوتري چگونه است؟ در حاليکه قيمت حافظه بصورت بي سابقه اي کاهش يافته است، آيا دليل خوبي وجود دارد که تمام اسلاتهاي حافظه سيستم خود را با DIMM هاي 2 گيگابايتي ارزان قيمت پر نکنيم؟ حاميان حفظ محيط زيست به اين نکته اشاره مي کنند که توليد IC و PCB، حجم عظيمي از منابع طبيعي را به اتلاف فرا توليدي تبديل مي نمايد، در حاليکه محصول نهائي قابل باز يافت نبوده و قطعات بيشتر باعث افزايش مصرف انرژي سيستم مي شوند. کاربران حرفه اي با اين استدلال که يک کامپيوتر با عملکرد بهتر به آنها امکان مي دهد تا کار بيشتري را در زمان کمتري انجام دهند، به آساني با نگرانيهاي مربوط به انرژي مقابله مي کنند اما هيچيک از اين استدلال ها براي پاسخ به اين پرسش که تا کنون بارها آن را مطرح کرده ايم، کافي نيستند: شما واقعاً به چه مقدار حافظه نياز داريد؟ در سال 2004 ،1 گيگابايت حافظه به يک استاندارد براي سيستمهاي تک گيگابايتي (استفاده از يک ماجول يک گيگابايتي بجاي چند ماجول کوچکتر) نيز مطرح بودند. مدت زيادي طول نکشيد تا 2 گيگابايت به يک استاندارد عملکردي تبديل شود و در سال 2007، اکثر سيستمها (غير از ارزانترين مدلها) به کيتها حافظه 4 گيگابايتي مجهز شدند. آيا اکنون نوبت به برداشتن قدم بعدي به سمت 8 گيگابايت حافظه يا بالاتر از آن رسيده است؟ پرسش مهم تر اين است که آيا کيتهاي حافظه 4 گيگابايتي واقعاً براي اجراي نرم افزارهاي کاربردي روزمره و يا بازيها ضروري بودند؟ با توجه به محدوديت آدرس دهي 32 بيتي که تنها نزديک به 3 گيگابايت از 4 گيگابايت حافظه نصب شده در سيستمها را در دسترس بسياري از کاربران قرار مي دهد، آيا همه کاربران بايد به يک سيستم عامل 64 بيتي سوئيچ نمايند، آن هم تنها به اين دليل که امکان پشتيباني از ظرفيتهاي حافظه بالاتر را در اختيار داشته باشند؟ ما در گذشته نيز به بررسي اين موضوع پرداخته ايم، اما با توجه به معرفي سکويNehalem اينتل و پشتيباني آن از ساختار حافظه 3 کاناله، اين معماي قديمي يکبار ديگر در ذهن بيساري از کاربران شکل گرفته است. ما در اين مقاله به شما نشان خواهيم داد که براي انجام کارهاي معمول و يا بازيهاي شناخته شده بر روي يک سيستم Core i7واقعاً به چه مقدار حافظه احتياج خواهيد داشت. پيکربندي سکوي آزمايش

ما از يک پيکربندي زير براي انجام آزمايشهاي مربوط به مقادير مختلف حافظه استفاده کرده ايم.
سخت افزار:

- پردازنده: 66 ( 2/Intel Core i7 920 گيگاهرتزي ) که به 3/20 گيگاهرتز اورکلاک شده بود.
- خنک کننده پردازنده: خنک کنندگي مبتني بر مايع از Swiftech که بلوک آب Apogee GTZ، پمپ MCP-655bو3 رادياتور120 ميليمتري را در بر مي گرفت.
- مادربرد: Asus P6T (چيپ ست Intel X58/ICH10R)
- حافظه: کيتهاي 3 ، 6 و12 گيگابايتي حافظه DDR3- 1600 سه کاناله (CAS 8-8-8-24ولت)
- کارت گرافيکي: 896 (Zotac GeForce GTX260مگابايت حافظه)
- درايو ديسک سخت: WD VelociRaptor WD30000HLFS گيگابايتي ،1000دور در دقيقه،16 مگابايت کاشه
- ساختار صوتي: صداي HD مجتمع مادربرد
- شبکه: کنترلر شبکه گيگابيتي مجتمع مادربرد
- منبع تغذيه: 850 ( Cooler Master RS-850-EMBAوات)
- درايو اپتيکال: LG GGC-H20LK6XBlu -ray/HD DVD-ROM
نرم افزار:

- سيستم عامل: Microsoft Windows Vista Ultimate x64 SP1
- درايو گرافيکي: Nvidia Forceware182.08
- درايو چيپ ست مادربرد: Intel INF9.1.0.1007
از آنجائيکه ما ماجولهاي حافظه با يک مارک تجاري واحد را براي بررسي هر سه ظرفيت مورد آزمايش در اختيار نداشتيم، مجبور شديم از نامهاي تجاري مختلفي براي ظرفيتهاي متفاوت حافظه استفاده کنيم. براي پيکربندي سه گيگابايتي از سه ماجول Crucial Ballistix DDR3- 1600 يک گيگابايتي استفاده شد. براي پيکربنديهاي 6 و12 گيگابايتي نيز از ماجولهاي 2 گيگابايتي2000-Kingston DDR3استفاده کرده ايم. به منظور اطمينان از موازنه عملکرد، زمانبندي حافظه در 8-8-8-24 و 1N تنظيم شده و تمام زمانبنديهاي فرعي حافظه در مطابق با مقادير تشخيص داده شده براي کندترين ماجولها (Crucial)
قفل گرديدند. ما در عين حال تعدادي از آزمايشهاي مقايسه اي مورد استفاده ما در اين مقاله عبارتند از:
بازيهاي3 بعدي:

- Call of Duty:World at War
-Crysis
-Far Cry2
-World in Conflict
کد گذاري صوتي / ويديوئي:

-iTunes8
-LAME MP3
-TMPEG4.6
-DivX6.8.5
-Xvid1.2.1
-Mainconcept Reference 1.6.1
بهره وري

-Autodesk 3ds max 2009
-Grisoft A V G Anit-Virus8
-WinRar 3.80
-WinZip12
آزمايشهاي مصنوعي و ترکيبي

-3SMark Vantage
-PCMark Vantage
-SiSoftware Sandra XII SP2
نتايج آزمايش

اجازه بدهيد کار را با بازيها آغاز کنيم. توضيحات جداگانه براي هر بازي زماني ضرورت خواهند داشت که نا همساني در نتايج مشاهده شود، اما اين وضعيت در ازمايشهاي بازي اين مقاله ما ديده نمي شود. به همين دليل ما تمام نتايج بدست آمده را دريک گروه قرار داده ايم تا يک الگوي کلي را فراهم کنند. اجراي بازيها به صورت "تک وظيفه اي" (Single-Task) براي دستيابي به عملکرد کامل بازي، هيچ نيازي به بيش از 3 گيگابايتي حافظه نخواهد داشت، حتي در تفکيک پذيريهاي و جزئيات بالا. البته کليد اصلي در اينجا "تک وظيفه" بودن است. وضعيت اجراي بازيها در شرايط چند وظيفه اي کاملاً به نرم افزارهاي کاربردي که بطور همزمان اجرا مي شوند بستگي خواهد داشت. اکنون اجازه بدهيد به سراغ نرم افزارهاي کاربردي برويم. در ادامه جستجو براي يافتن الگوهائي از ناهمگوني، ما تمام مقايسه هاي کدگذاري و بهره وري را براي مقايسه آسان تر در کنار يکديگر قرار داده ايم.

برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید.

WinRAR تنها نرم افزار کاربردي بود که يک افزايش عملکرد قابل ذکر را با افزايش ميزان حافظه نشان داد، اما اين افزايش بسيار کوچکتر از آن است که چشمگير باشد. با توجه به تفاوت عملکردي ناچيز در بازيها و نرم افزارهاي کاربردي، آيا مقايسه هاي مصنوعي و ترکيبي تنوع بيشتري را در عملکرد احتمالي از خود نشان خواهند داد؟ زمانيکه بانکهاي حافظه بيشتري پر مي شوند، نتايج مقايسه پهناي باند حافظه Sandra بهبود مي يابند، اما ساير مقايسه ها هنوز هيچ مزيت قابل توجهي را از اين پهناي باند اضافي بدست نمي آورند. يک مجموعه سريع از خلاصه نمودارها، نشان خواهد داد که اضافه کردن حافظه به يک سيستم تک وظيفه اي تا چه اندازه مي تواند بي نتيجه باشد. در هنگام اجراي وظايف معمولي، افزايش حافظه به بيش از 3 گيگابايت در هنگام اجراي وظايف معمولي، افزايش حافظه به بيش از 3 گيگابايت هيچ اولويت و يا حتي ارزش مناسبي ندارد. اما آيا شرايط چند وظيفه اي از اين حافظه بيشتر سود خواهند برد؟ يکي از مزايائي که قرار است حافظه بيشتر بتواند تحت ويندوز ويستا تأمين نمايد، افزايش فضا براي کاشه سازي فايلهاي بيشتر است که به برنامه ها امکان مي دهد سريعتر راه اندازي شوند. ما Vista Ready Boost(که بطور معمول بعنوان يک بخش عادي از شيوه آزمايشمان غيرفعال است) را فعال نموده و برنامه هاي متعددي را به دفعات اجرا کرديم تا ببينيم که تفاوت موجود بخاطر اين فايلهاي کاشه سازي شده تا چه اندازه خواهد بود. با هر افزايش حافظه، ويندوز اندکي سريعتر بوت مي شود در حاليکه برنامه ها در اولين اجراي خود پس از يک بوت کامل بطور قابل ملاحظه اي سريعتر راه اندازي مي شوند.

برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید.

ازآنجائيکه ما دائماً سيستم را بوت کرده و پيش از انجام مجدد آزمايشها منتطرمي مانديم تا فعاليت ديسک سخت متوقف گردد، فکر کرديم بد نيست در عين حال بررسي نمائيم که ويندوز ويستا از چه مقدار حافظه براي کاشه سازي اين فايلهاي Startup استفاده مي کند. ويندوز ويستا به هر افزايش در مقدار حافظه با فايلهاي بيشتري واکنش نشان داده است، اما کاهش زمان راه اندازي تنها در اولين باري که برنامه ها پس از بوت مورد استفاده قرار مي گيرند، قابل توجه است. ما که از عدم تمايز عملکردي پس از اولين اجراي برنامه ها نا اميد شده بوديم، آزمايشهاي مختلفي را انجام داديم تا مشخص کنيم که آيا هر کاربر عادي مي تواند مزاياي بيشتري را در طول چند وظيفه اي مشاهده نمايد يا خير. متداول ترين کاربردهاي پس زمينه اي که مي توانستيم به آنها فکر کنيم عبارت بودند از بارگذاري ويديوئي و اسکن ويروس، درحاليکه بازيها بيشترين عطش را براي منابع و عملکرد سيستم دارند.

برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید.

ازآنجائيکه اسکن ويروس با درايو ديسک سخت سر و کار دارد، ما نرم افزارهاي کاربردي پس زمينه را به کدگذاري ويديوئي (TMPGEnc با DivX) و انتقال فايل (بروز رساني مستقل Windows Vista SP1 x64 با حجم 726/5 مگابايت) محدود نموده ودر عين حال مقايسه Far Cry 2 خود را يکبار ديگر تکرار کرديم. استفاده همزمان از اين وظايف، هيچ تأثير قابل ملاحظه اي بر نرخ فريم بازي نداشت و درحاليکه زمانهاي کدگذاري DivX تا حدود 60 درصد کاهش يافت، اما ظرفيت حافظه هيچ تأثيري در اين نتايج نداشت. ما حتي تلاش کريم که بيش از 100 پنجره Internet Explorer را باز کنيم، اما حتي در شرايطي که سيستم تنها به 3 گيگابايت حافظه دسترسي داشت نيز هيچ ناهمگوني چشمگيري مشاهده نشد.

برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید.

درحاليکه افزايش عملکردي قابل توجه مشاهده شده از افزايش ميزان حافظه در زمان راه اندازي برنامه ها بود، يک آزمايش غير عملکردي با نتايج چشمگيرتري براي ما همراه بود. هر بار که ما ظرفيت حافظه را دو برابر مي کرديم، مصرف برق زمان بيکاري سيستم به ميزان10 ولت افزايش پيدا کرد. درهنگام استفاده ازآزمايش memory bandwidth sander، مصرف برق کل سيستم تحت فشار کاري سنگين براي هر افزايش در ميزان حافظه به مقدار 10 درصد افزايش پيدا مي کرد.جمع بندي

وضعيت از زمان تبديل شدن 4 گيگابايت به "نقطه مناسب" براي عملکرد و قيمت در بازار مشتاقان سخت افزاري تغيير چنداني نکرده است. در حاليکه سيستمهاي عامل 32 بيتي ازقبل همين پيکربنديهاي 4 گيگابايتي را به حدود 3 گيگابايت فضاي حافظه مفيد محدود مي کردند، آزمايشهاي اين مقاله نشان دادند که 3 گيگابايت حافظه هنوز دراکثر موارد کافي خواهد بود. ما روزهائي را به ياد مي آوريم که باز کردن چند پنجره Internet Explorer مي توانست يک سيستم را به زانو درآورد. اما حتي اين سناريو نيزحالتي غير واقعي پيدا کرده و تمام پيکربنديهاي ما دراين مقاله توانستند از بيش از100 پنجره همزمان پشتيباني نمايند.

برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید.

اگر3 گيگابايت حافظه براي اين کاربردها کاملاً کافي است، چرا ما همچنان به توصيه کيتهاي 4 گيگابايتي يا 6 گيگابايتي (3 کاناله ) براي سيستمهائي با عملکرد بالا ادامه مي دهيم؟ احتمالاً ما تنها اندکي بيش ازحد "آينده نگر"هستيم، ولي يقيناً مي توانيم سناريوهائي را مجسم کنيم که يک کاربر قدرتمند درآنها با شرايطي مواجه مي شود که 3 گيگابايت حافظه ديگر کافي نخواهد بود، حتي با وجود آنکه آزمايشهاي ما در اين مقاله هيچ يک از آنها را شکار نکردند. براي اين گروه، انتقال به يک سيستم عامل 64 بيتي بطور همزمان نيز مي تواند بهترين اقدام ممکن باشد. ظرفيتهاي حافظه 8 و 12 گيگابايتي يا بزرگترتنها باري سرورها و يا نرم افزارهاي کاربردي قابل توصيه خواهند بود که سودمندي اين ميزان حافظه از قبل درآنها به اثبات رسيده باشد. هيچيک از آزمايشهاي ما به ظرفيتهاي بالاي حافظه نياز نداشتند و حافظه به هدر رفته چه از نظر مالي وچهت از نظر اکولوژي يک زيان واقعي به حساب مي آيد.

آشنايي با سخت افزار كامپيوتر

سخت افزار

BIOS

يکی از متداولترين موارد کاربرد حافظه های Flash ، استفاده از آنان در BIOS)Basic Input/Output System) است . BIOS اين اطمينان را به عناصر سخت افزاری نظير : تراشه ها ، هارد يسک ، پورت ها ، پردازنده و ... خواهد داد که بدرستی عمليات خود را در کنار يکديگر انجام دهند.
هر کامپيوتر ( شخصی ، دستی ) دارای يک ريزپردازنده بعنوان واحد پردازشگر مرکزی است . ريزپردازنده يک المان سخت افزاری است .بمنظور الزام پردازنده برای انجام يک عمليات خاص، می بايست مجموعه ای از دستورالعمل ها که نرم افزار ناميده می شوند نوشته شده و در اختيار پردازنده قرار گيرد. از دو نوع نرم افزار استفاده می گردد :
- سيستم عامل : سيستم عامل مجموعه ای از خدمات مورد نياز برای اجرای يک برنامه را فراهم می نمايد. ويندوز 98 ، 2000 و يا لينوکس نمونه هائی از سيستم های عامل می باشند.
- برنامه های کاربردی : برنامه های کاربردی نرم افزارهائی هستند که بمنظور تامين خواسته های خاصی طراحی و در اختيار کاربران گذاشته می شوند. برنامه هائی نظير : Word ، Excel و ... نمونه هائی از اين نوع نرم افزارها می باشند.
BIOS در حقيقت نوع سومی از نرم افزارها بوده که کامپيوتر بمنظور عملکرد صحيح خود به آن نياز خواهد داشت.

خدمات ارائه شده توسط BIOS
نرم افزار BIOS دارای وطايف متعددی است . ولی بدون شک مهمترين وظيفه آن استقرار سيستم عامل در حافظه است . زمانيکه کامپيوتر روشن و ريزپردازنده سعی در اجرای اولين دستورالعمل های خود را داشته باشد ، می بايست دستورالعمل های اوليه از مکان ديگر در اختيار آن گذاشته شوند ( در حافظه اصلی کامپيوتر هنوز اطلاعاتی قرار نگرفته است ) دستورالعمل های مورد نظر را نمی توان از طريق سيستم عامل در اختيار پردازنده قرار داد چراکه هنوز سيستم عامل در حافظه مستقر نشده و همچنان بر روی هارد ديسک است . مشکل اينجاست که می بايست با استفاده از روشهائی به پردازنده اعلام گردد که سيستم عامل را به درون حافظه مستقر تا در ادامه زمينه استفاده از خدمات سيستم عامل فراهم گردد. BIOS دستورالعمل های لازم را در اين خصوص ارائه خواهد کرد. برخی از خدمات متداول که BIOS ارائه می دهد ، بشرح زير می باشد:
- يک برنامه تست با نام POST بمنظور بررسی صحت عملکرد عناصر سخت افراری
- فعال کردن تراشه های BIOS مربوط به ساير کارت های نصب شده در سيستم نظير : کارت گرافيک و يا کنترل کننده SCSI
- مديريت مجموعه ای از تنظيمات در رابطه با هارد ديسک،Clock و ...
BIOS ، يک نرم افزار خاص است که بعنوان اينترفيس ( ميانجی ) بين عناصر اصلی سخت افزارهای نصب شده بر روی سيستم و سيستم عامل ايفای وظيفه می نمايد. نرم افزار فوق اغلب در حافظه هائی از نوع Flash و بصورت يک تراشه بر روی برد اصلی نصب می گردد. در برخی حالات تراشه فوق يک نوع خاص از حافظه ROM خواهد بود.
زمانيکه کامپيوتر روشن می گردد BIOS عمليات متفاوتی را انجام خواهد داد:
- بررسی محتويات CMOS برای آگاهی از تنظيمات خاص انجام شده
- لود کردن درايورهای استاندارد و Interrupt handlers
- مقدار دهی اوليه ريجسترها و مديريت Power
- اجرای برنامه POST بمنظور اطمينان از صحت عملکرد عناصر سخت افزاری
- تشخيص درايوی که سيستم می بايست از طريق آن راه اندازی (Booting) گردد.
- مقدار دهی اوليه برنامه مربوط به استقرار سيستم عامل در حافظه (Bootstrap)
اولين موردی را که BIOS بررسی خواهد کرد، اطلاعات ذخيره شده در يک نوع حافظه RAM با ظرفيت 64 بايت است . اطلاعات فوق بر روی تراشه ای با نام CMOS)Complementry metal oxid semiconductor) ذخيره می گردند. CMOS شامل اطلاعات جزئی در رابطه با سيستم بوده و درصورت بروز هر گونه تغييردر سيستم، اطلاعات فوق نيز تغيير خواهند کرد. BIOS از اطلاعات فوق بمنظور تغيير و جايگزينی مقادير پيش فرض خود استفاده می نمايد.
Interrupt handlers نوع خاصی از نرم افزار بوده که بعنوان يک مترجم بين عناصر سخت افزاری و سيستم عامل ايفای وظيفه می نمايد.مثلا" زمانيکه شما کليدی را برروی صفحه کليد فعال می نمائيد، سيگنال مربوطه، برای Interrupt handler صفحه کليد ارسال شده تا از اين طريق به پردازنده اعلام گردد که کداميک از کليدهای صفحه کليد فعال شده اند.
درايورها يک نوع خاص ديگر از نرم افزارها بوده که مجموعه عمليات مجاز بر روی يک دستگاه را تبين و راهکارهای ( توابع ) مربوطه را ارائه خواهند. اغلب دستگاه های سخت افزاری نظير: صفحه کليد، موس ، هارد و فلاپی درايو دارای درايورهای اختصاصی خود می باشند. با توجه به اينکه BIOS بصورت دائم با سيگنال های ارسالی توسط عناصر سخت افزاری مواجه است ، معمولا" يک نسخه از آن در حافظه RAM تکثير خواهد شد.
راه اندازی ( بوتينگ، Booting) کامپيوتر
پس از روشن کردن کامپيوتر، BIOS بلافاصله عمليات خود را آغاز خواهد کرد. در اغلب سيستم ها ، BIOS در زمان انجام عمليات مربوطه پيام هائی را نيز نمايش می دهد ( ميزان حافظه، نوع هارد ديسک و ...) بمنظور آماده سازی کامپيوتر برای ارائه خدمات به کاربران، BIOS مجموعه ای از عمليات را انجام می دهد. پس از بررسی و آگاهی از تنظيمات موجود در CMOS و استقرار Interrupt handler در حافظه RAM ، کارت گرافيک بررسی می گردد. اغلب کارت های گرافيک ، دارای BIOS اختصاصی بوده که حافظه و پردازنده مربوط به کارت گرافيک را مقدار دهی اوليه می نمايد. در صورتيکه BIOS اختصاصی برای کارت گرافيک وجود نداشته باشد از درايور استانداری که در ROM ذخيره شده است ، استفاده و درايو مربوطه فعال خواهد شد ( درايور استاندارد کارت گرافيک ) در ادامه BIOS نوع راه اندازی ( راه اندازی مجدد (Rebbot) و يا راه اندازی اوليه (Cold Boot ) را تشخيص خواهد داد .برای تشخيص موضوع فوق، از محتويات آدرس 0000:0472 حافظه استفاده می گردد. در صورتيکه در آدررس فوق مقدار 123h موجود باشد ، بمنزله "راه اندازی مجدد" بوده و برنامه BOIS بررسی صحت عملکرد حافظه را انجام نخواهد داد. در غير اينصورت ( در صورت وجود هر مقدار ديگر در آدرس فوق ) يک "راه اندازی اوليه " تلقی می گردد. در اين حالت بررسی صحت عملکرد و سالم بودن حافظه انجام خواهد شد. در ادامه پورت های سريال و USB برای اتصال صفحه کليد وموس بررسی خواهند شد. در مرحله بعد کارت های PCI نصب شده بر روی سيستم بررسی می گردند. در صورتيکه در هر يک از مراحل فوق BIOS با اشکالی برخورد نمايد با نواختن چند Beep معنی دار، مورد خطاء را اعلام خواهد کرد. خطاهای اعلام شده اغلب به موارد سخت افزار سيستم مربوط می گردد.
برنامه BIOS اطلاعاتی در رابطه با نوع پردازنده ، فلاپی درايو ، هارد ديسک ، حافظه تاريخ و شماره ( ورژن ) برنامه BIOS ، نوع صفحه نمايشگر را نمايش خواهد داد. در صورتيکه بر روی سيستم از آداپتورهای SCSI استفاده شده باشد ، BIOS درايور مربوطه آن رااز BIOS اختصاصی آداپتور فعال و BIOS اختصاصی اطلاعاتی را در رابطه با آداپتور SCSI نمايش خواهد داد. در ادامه برنامه BIOS نوع درايوی را که می بايست فرآيند انتقال سيستم عامل از آن آغاز گردد را تشخيص خواهد داد. برای نيل به هدف فوق از تنظيمات موجود در CMOS استفاده می گردد. اولويت درايو مربوطه برای بوت سيستم متغير و به نوع سيستم بستگی دارد. اولويت فوق می تواند شامل مواردی نظير : A,C,CD و يا C,A,CD و ... باشد.(A نشاندهنده فلاپی درايو C نشاندهنده هاردديسک و CD نشاندهنده درايو CD-ROM است ) در صورتيکه درايو مشخص شده شامل برنامه های سيستم عامل نباشد پيام خطائی نمايش داده خواهد شد. (Non System disk or disk error )
پيکربندی BIOS
در بخش قبل اشاره گرديد که BIOS در موارد ضروری از تنظيمات ذخيره شده در CMOS استفاده می نمايد. برای تغيير دادن تنظيمات مربوطه می بايست برنامه پيکربندی CMOS فعال گردد. برای فعال کردن برنامه فوق می بايست در زمان راه اندازی سيستم کليدهای خاصی را فعال تا زمينه استفاده از برنامه فوق فراهم گردد. در اغلب سيستم ها بمنظور فعال شدن برنامه پيکربندی کليد Esc يا Del يا F1 يا F2 يا Ctrl-Esc يا Ctrl-Alt-Esc را می بايست فعال کرد.( معمولا" در زمان راه اندازی سيستم نوع کليدی که فشردن آن باعث فعال شدن برنامه پيکربندی می گردد، بصورت يک پيام بر روی صفحه نمايشگر نشان داده خواهد شد ) پس از فعال شدن برنامه پيکربندی با استفاده از مجموعه ای از گزينه های می توان اقدام به تغيير پارامترهای مورد نظر کرد. تنظيم تاريخ و زمان سيستم ، مشخص نمودن اولويت درايو بوت، تعريف يک رمز عبور برای سيستم ، پيکربندی درايوها ( هارد، فلاپی ، CD) و ... نمونه هائی از گزينه های موجود در اين زمينه می باشند. در زمان تغيير هر يک از تنظيمات مربوطه در CMOS می بايست دقت لازم را بعمل آورد چراکه در صورتيکه عمليات فوق بدرستی انجام نگيرد اثرات منفی بر روی سيستم گذاشته و حتی در مواردی باعث اختلال در راه اندازی سيستم خواهد شد.

BIOS از تکنولوژی CMOS بمنظور ذخيره کردن تنظيمات مربوطه استفاده می نمايد . در اين تکنولوژی يک باتری کوچک ليتيوم انرژی(برق) لازم برای نگهداری اطلاعات بمدت چندين سال را فراهم می نمايد
ارتقاء برنامه BIOS
تغيير برنامه BIOS بندرت انجام می گيرد. ولی در موارديکه سيستم قديمی باشد، ارتقاء BIOS ضروری خواهد بود.با توجه به اينکه BIOS در نوع خاصی از حافظه ROM ذخيره می گردد، تغيير و ارتقاء آن مشابه ساير نرم افزارها نخواهد بود. بدين منظور به يک برنامه خاص نياز است . برنامه های فوق از طريق توليد کنندگان کامپيوتر و يا BIOS عرضه می گردند. در زمان راه اندازی سيستم می توان تاريخ ، شماره و نام توليد کننده BIOS را مشاهده نمود. پس از مشخص شدن نام سازنده BIOS ، با مراجعه به وب سايت سازنده ، اطمينان حاصل گردد که برنامه ارتقاء BIOS از طرف شرکت مربوطه عرضه شده است . در صورتيکه برنامه موجود باشد می بايست آن را Download نمود. پس از اخذ فايل( برنامه) مربوطه آن را بر روی ديسکت قرار داده و سيستم را از طريق درايو A ( فلاپی درايو) راه اندازی کرد. در اين حالت برنامه موجود بر روی ديسکت، BIOS قديمی را پاک و اطلاعات جديد را در BIOS می نويسد. در زمان ارتقاء BIOS حتما" می بايست به اين نکته توجه گردد که از نسخه ای که کاملا" با سيستم سازگاری دارد، استفاده گردد در غير اينصورت BIOS با اشکال مواجه شده و امکان راه اندازی سيستم وجود نخواهد داشت .!

آشنایی با مفاهیم سخت افزاری

در اين بخش قراره كه درباره مطالب پايه و اساسي سخت افزار ، كه چندان به تكنولوژي روز وابسته نيستن و تكنولوژي روز بر پايه اين ساختار و تعاريف اوليه شكل گرفته و ادامه يافته ، صحبت بشه ..
مطالبي كه مشمول مرور زمان نمي شه ، مانند : فرق انواع ram ، شرح جزييات كارت گرافيكي ، انواع پورت ، تعريف cache memory و....
فكر مي كنم با وجود يه همچين تاپيكي ، كارخيلي ها ، راحت تر راه بيفته و سوالات تكراري هم كمتر مطرح بشه . و در ضمن يك مجموعه اطلاعات ارزشمند جمع بشه .

mp3 player ضد آب

بازار دیجیتال- یک دستگاه پخش موسیقی قابل حمل متفاوت به بازار معرفی شده است که می تواند نظر کاربران طرفدار تنوع را به خودش جلب کند. این محصول را شرکت marinemart به بازار معرفی کرده است.
این mp3 player از نوع کاملا ضد آب بوده و در دسته دستگاه های دیجیتال شخصی freestyle قرار می گیرد. به این ترتیب این محصول می تواند انتخاب مناسبی برای کاربران فعال و ورزشکار باشد که در شرایط آب و هوایی مختلف از این دستگاه استفاده می کنند.
این در حالی است که کاربران شناگر احتمالا بیشتر از این محصول استقبال می کنند. دلیل این موضوع هم به کارکرد این دستگاه در عمق 10 فوتی آب مربوط می شود. این دستگاه مبتنی بر حافظه داخلی بوده ظرفیت حافظه آن به 2 گیگابایت می رسد. این
mp3 player همچنین قابلیت ضد شوک و ضد ضربه را هم داشته و فایل های موسیقی با فرمت های رایج و مختلف را اجرا و پخش می کند.
مجهز بودن به رادیوی fm و داشتن گیره برای اتصال به لباس کاربران، از دیگر قابلیت ها و ویژگی های این دستگاه است. شرکت marinemart اعلام کرده است که این دستگاه جدید را به تازگی و با قیمت 99/89 دلار به بازار عرضه کرده و به فروش عمومی می رساند.