خانواده، با ازدواج زن و مرد شکل می گیرد و با به دنیا آمدن بچه ها نظم و قوام می یابد. ازدواج و تشکیل خانواده، زن و مرد را از بی هدفی نجات داده و آن دو را به سمت آرامش سوق می دهد. زندگی خانوادگی بر اساس قوانینی شکل می‌گیرد و حقوقی در آن باید توسط اعضا رعایت شود.
در خانواده باید هر فردی خود را مسؤول دانسته و مطابق با قوانین خانواده عمل کند. وقتیخانواده شکل می گیرد و زن و مرد با هم پیمان زناشویی می بندند، اولین مسؤولیت آن‌ها آغاز می شود، یعنی مسئولیت همسران در مقابل یکدیگر.
در نظام خانواده نه زن بودن ملاک کرامت و برتری است و نه مرد بودن دلیلی برای ارزشمندی بیشتر. از نظر قرآن کریم ملاک برتری و کرامت انسانی فقط تقواست.
همسران در مقابل یکدیگر مسئولیت دارند. آن‌ها باید با پذیرفتن مسئولیت خود، کانون خانواده را به مکانی امن و آرامش بخش برای یکدیگر تبدیل کنند.
آن‌ها باید نیازهای مختلف یکدیگر را برطرف کنند. باید با هم مهربان بوده و در مقابل خطاهای یکدیگر بخشش داشته باشند. بسیاری ازخانم ها از شوهرشان برای بی مسئولیت بودن در امور مالی گله‌مند هستند.
مردی که به یک زندگی مشترک وارد می شود، باید بتواند از پس هزینه ها و امور مالی بربیاید. باید بتواند همسرش را از لحاظ مالی حمایت کند، نه این که برای تأمین کوچکترین هزینه هایش به مشکل بربخورد.
مردانی هستند که دنبال کار درست و حسابی نیستند و تا زمانی که پول‌شان تمام نشود، سراغ کار نمی روند. این افراد هنوز معنی زندگی مشترک و مسؤولیت های آن را درک نکرده اند و بدون شک بعدها این بی خیالی آن‌ها در داشتن آینده ای بهتر، روی فرزندان‌شان نیز تأثیر گذاشته و آن‌ها را نیز با کمبودهایی روبه رو می کند.
مسائل اقتصادی از گذشته و به خصوص این روزها جایگاه ویژه ای در استحکام خانواده دارد و مرد و زن باید بتوانند از پس این مسؤولیت مهم در زندگی بر بیایند.
این جمله را از زبان زنان زیادی شنیده ایم که شوهر من همیشه چیزی را جا می گذارد، او مرتبا قرار ملاقات هایش را از یاد می برد و من باید مرتب همه چیز را به او یادآوردی کنم و در واقع من بیشتر نقش مادر را برای او ایفا می کنم تا همسر و مردانی هم هستند که درباره ی همسرشان چنین می‌گویند
که همسر من مواد غذایی را حرام می کند و هنوز نمی تواند یک غذای درست و حسابی بپزد یا من در همه ی صحبت های خانوادگی و حتی در مقابل دوستانش باید از او حمایت کنم و....
این نشان می دهد که مرد و زن هنوز کاملاً بالغ نشده و بچه مانده اند و هنوز فرد دیگری باید مسؤولیت آن‌ها و حتی مسؤولیت اشتباه های آن‌ها را به عهده بگیرد.
آنچه برای داشتن یک زندگی خوب اهمیت دارد، این است که زوجین باید نقش خود را در زندگی مشترک بدانند و از مسؤولیت‌ها و تعهدات خود در زندگی آگاه باشد و به آن‌ها عمل کند. آن‌ها باید بتوانند در مقابل مشکلات از پس خود برآیند و اگر اشتباه می کنند مسؤولیت اشتباه خود را به گردن بگیرند.
نه این‌که با پاک کردن صورت مسئله، انکار کنند که مشکلی وحود دارد و از زیر بار مسؤولیت آن شانه خالی کنند، بلکه آن‌ها باید با قبول وجود مسئله در زندگی، خود را ملزم به پیدا کردن جواب آن کنند. مسلماً زوجی که خود مسؤولیت پذیر باشد، می تواند در آینده فرزندان مسؤولیت-پذیری را هم به جامعه تحویل دهد.
سمانه استاد
