انسان‌ها در تمام طول عمرشان نیازمند امید هستند و بدون آن، زندگی برایشان دشوار خواهد بود. پنگ شیولین مردی است که از یک تصادف شدید جان سالم به در برد ولی بعد از آن دچار معلولیت شد.

اما هرگز امیدش را از دست نداد و تلاش کرد تا با وضعی که دارد زندگی را ادامه داده و باعث ناراحتی خانواده‌اش نشود. او معتقد است: «تقدیرم این چنین بوده و من نمی‌توانم در مقابل تقدیر بایستم؛ پس بهتر است که از نعمت زندگی دوباره‌ای که خدا به من بخشیده است استفاده کنم و همیشه هم به خاطر آن شکرگزار خدا خواهم بود.»

پنگ شیولین در شهر هونان پرووینس در چین به دنیا آمد. پنگ در سال 1995 با یک کامیون تصادف کرد و با رد شدن آن از روی او، بدنش به دو نیم تقسیم شد؛ اما به طرز معجزه‌آسایی از مرگ نجات یافت. گروه امداد سریعا در منطقه حاضر شده و او را به بیمارستان بوجی در شهر شنزن در جنوب چین که یکی از مجهز‌ترین بیمارستان‌های چین است منتقل کردند.
 

در این تصادف نیمه پایین بدن پنگ به طور کامل له شده و از بین رفته بود. پنگ تقریبا دو سال از عمرش را در بیمارستان بوجی گذراند و در اکثر مواقع وزنه‌ای بزرگ به بدن او وصل بود تا حالت تعادل به بدن او بازگردد. در طول این مدت عمل‌های جراحی بسیار زیادی روی بدن پنگ انجام شد زیرا تقریبا تمام بدنش حتی ارگان‌های داخلی نیز به شدت آسیب دیده بودند. او در این مدت یاد گرفت که چگونه بیشتر به دست‌هایش تکیه کند و حتی روی دست‌های خود بایستد.
 
پنگ در این دو سال تمام کارهای شخصی از قبیل شستن دست و صورت و مسواک‌زدن را خودش به تنهایی و بدون کمک دیگران انجام می‌داد. پس از گذشت این دو سال و بعد از اینکه پنگ سلامت خود را تا حدی به دست آورد و روحیه‌اش که بر اثر این معلولیت از دست رفته بود التیام پیدا کرد، پزشکان تصمیم گرفتند تا با ساخت پاهای مصنوعی برای او، دوباره شانس راه رفتن را به پنگ بدهند.

برای ساخت این پاها از بدن پنگ، یک قالب گچی شبیه لیوان ساخته شد تا قالب اصلی‌ که از جنس فایبرگلاس بود از روی آن درست شود. پا‌های مصنوعی پنگ از جنس پلاتین ساخته شد و به قالب اصلی متصل شد. برای گذراندن تمام این مراحل آزمایشات متعددی روی آنها انجام شد تا ایستادن روی آنها امکان‌پذیر شود. قالب ساخته شده طوری طراحی شده بود که می‌توانست نیم بیشتر بدن پنگ را در خود جای دهد تا موقع راه رفتن تعادل بیشتری داشته باشد.

این قالب از دو قسمت تشکیل می‌شد که یکی روی بدن پنگ قرار می‌گرفت و دیگری برای اتصال پاها بود. پاهای ساخته‌شده نمی‌توانست زیاد بلند باشد چون در آن صورت کنترلش برای پنگ دشوار می‌شد. برای استفاده از این پاها پنگ باید مدتی را در مرکز توانبخشی پکن می‌گذراند زیرا او دو سال بود که روی پاهایش نایستاده و راه نرفته بود؛ بنابراین این کار بدون تمرین برایش کاری بسیار مشکل به نظر می‌رسید.

البته این پاهای ساخته شده هوشمند هستند و در راه رفتن به پنگ کمک می‌کنند. پروتزهای ساخته شده دارای کابل اتصال هستند که دو پا را به یکدیگر وصل می‌کند و وقتی یکی از پاها به جلو حرکت می‌کند کابل، پای دوم را به عقب هدایت می‌کند.

هم اکنون بعد از گذشت 15 سال پنگ شیولین به راحتی قادر به راه رفتن با این پاهای مصنوعی البته با کمک عصاست. دکتر لین لیو- رئیس تیم جراحی پنگ - می‌گوید: «هم اکنون پنگ در سلامتی کامل به سر می‌برد و هیچ مشکل خاصی ندارد و فقط ماهی یک بار برای معاینه به بیمارستان می‌آید و قادر به انجام دادن تمام فعالیت‌هایی است که انسان‌های سالم هم‌سن و سال او انجام می‌دهند.»

پنگ شیولین هم اکنون 37 سال سن و 78 سانتی‌متر قد دارد و در حال حاضر برای خود سوپرمارکتی راه‌اندازی کرده و در آنجا مشغول به کار است. تمام محصولاتی که در فروشگاه او به فروش می‌رسند از دیگر فروشگاه‌ها ارزان‌تر عرضه می‌شوند و به همین خاطر نام سوپرمارکتش را «مرد‌نیمه، کالای‌نیم‌بها» گذاشته است و بیشتر روز خود را در این فروشگاه می‌گذراند.

پنگ در طول تمام سال‌هایی که مراحل درمان و نقاهت خود را می‌گذراند و حتی در زمانی که با این پاها قادر به راه رفتن نبود و بارها و بارها زمین خورده بود، امید خود را از دست نداد و همیشه می‌گفت: «اگر خدا خواسته که من زنده بمانم پس باید تمام تلاشم را برای زندگی به کار گیرم.

این اتفاق نمی‌تواند من را شکست دهد و من با امید به آینده به زندگی با این وضعیت ادامه می‌دهم و همین که هنوز می‌توانم در کنار خانواده خود زندگی کنم و حتی از اینکه با راه‌اندازی این فروشگاه توانستم به آنها کمک مالی کنم بسیار خوشحالم.» به خاطر همین روحیه قوی و دل پر امیدی که پنگ داشت همه به او لقب «مرد نیمه، قلب بزرگ» را داده‌اند و حتی در اخبار و روزنامه‌ها نیز با این نام شناخته می‌شود.