در یک شهر ساحلی که زندگی بیشتر مردم از راه دریا تامین می شد مردم مشاهده کردند که تعداد مرغان ماهیخواری که اطراف آن شهر زندگی می کنند رفته رفته کم شده و در گوشه و کنار ساحل لاشه مرغان ماهیخوار مرده یافت می شود.
علت مرگ مرغ های دریایی نامعلوم بود. هیچ نشانه ای از بیماری یا زخم در مرغان زنده و در جسد آنها مشاهده نمی شد و به نظر می رسید که مرغان ماهیخوار بخاطر گرسنگی مرده باشند درحالی که در آن فصل دریا پر از ماهی بود! دلیل مرگ مرغان ماهیخوار به یک موضوع مرموز تبدیل شده بود. تا اینکه مسئولین شهر پژوهشگرانی را فقط برای کشف این موضوع استخدام کردند. پژوهشگران تحقیقات زیادی را انجام دادند تا اینکه علت مرگ آنها را کشف کردند. آنها متوجه شدند که در شهر یک کارخانه تولید کنسرو ماهی وجود داشت که پسماندهای تولید خود را در جایی نزدیک ساحل می ریخت و مرغان ماهیخوار همیشه از این پسماندها تغذیه می کردند. تغذیه از پسماندها برای آنها عادت شده و آنها را تنبل کرده بود بطوری که دیگر خود از دریا ماهی نمی گرفتند.
چندی قبل این کارخانه به جایی دیگر منتقل شده بود و دیگر پسماندی تولید نمی شد. در نتیجه مرغان ماهیخوار منبع غذایی خود را از دست داده بودند و فراموش کرده بودن که می توانند از دریا ماهی بگیرند.
در نهایت پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که بهتر است چند مرغ ماهیخوار از جایی دیگر بیاورند و آنها را بین مرغان شهر رها کنند تا مرغان شهر ماهی گرفتن آنها را تماشا کنند و ماهیگیری را به یاد آورند!
جی۵ لاین . کام
منبع: کتاب حکایت های بهره وری با درس های زندگی – حسین پورآقاسی/ انتشارات بدر
