نخستین زنى كه بر فراز آتلانتیك پرواز كرد "آملیا مری ارهارت" "Amelia Mary Earhart" خلبان پیشگام آمریکایی بود. او در اکتبر سال ۱۹۲۲ توانست رکورد جهانی را بشکند و رکورد بلندترین ارتفاع پرواز زنان را به دست آورد. او توانست كارى را انجام دهد كه هیچ زنى تا به آن روز جرأت انجام آن را پیدا نكرده بود. او نخستین خلبان زن در جهان بود كه تلاش كرد دور دنیا پرواز كند. او با این كار مسیر پرواز بر فراز آتلانتیك و راه را براى زنان دیگر هموار كرد تا بتوانند پا به دنیاى خارج بگذارند و كارهایى را انجام دهند كه تنها مردان قادر به انجام آنها بودند.

ارهارت متولد 24 ژولای 1897 (115 سال پیش) در کانزاس به دنیا آمد و در همانجا بزرگ شد. مادرش آمی، پدرش رادیون و خواهرش موریل نام داشتند. آملیا دوران كودكى شادى را سپرى نكرد زیرا كه پدر او فردى الكلى بود و اوضاع و احوال خانواده بسیار نابسامان بود. دوران نوجوانى او مصادف بود با جنگ جهانى اول و او داوطلبانه آمادگى خود را براى پرستارى اعلام كرد.

بعد از پایان جنگ نام او در فهرست دانش آموزان دوره مقدماتى پزشكى در دانشگاه كلمبیا وارد شد. اگرچه او جزو شاگردان ممتاز مدرسه بود اما تصمیم گرفت به كالیفرنیا نزد خانواده اش برگردد. روزى با پدرش در یك نشست هوایى شركت كرد و در حدود ۱۰ دقیقه بر فراز لس آنجلس پرواز كردند. در همان لحظه بود كه او فهمید پروازكردن همان چیزى است كه مى خواهد انجام دهد.

آملیا متوجه شد كه یك مربى پرواز زن به نام "آنیتا اسنوك" در لانگ بیچ كالیفرنیا وجود دارد. آملیا كلاسهاى پرواز را با او طى كرد و در ماه جولاى آملیا یك هواپیما خریدارى كرد و نام آن را "قنارى" گذاشت. در اكتبر سال ۱۹۲۲ آملیا ركورد جهانى را شكست و ركورد بلندترین ارتفاع پرواز زنان كه در حدود ۱۴ فوت بود را به دست آورد كه بعد از چند هفته توسط "روت نیكولس" شكسته شد. سپس او هواپیمایش را فروخت و یك ماشین خرید. در ۲۷ آوریل سال ۱۹۲۶ "رایلى" با آملیا تماس گرفت و به او گفت آیا دوست دارد اولین زنى باشد كه بر فراز آتلانتیك پرواز مى كند؟

"جرج پوت من" یك ناشر اهل نیویورك بود كه از آقاى "رایلى" خواسته بود زنى را پیدا كند كه بتواند بر فراز اقیانوس آتلانتیك پرواز كند. تابه حال هیچ زنى نتوانسته بود چنین مسافتى را پرواز كند و آملیا نیز هیچ تجربه اى راجع به هواپیماهاى بیش از یك موتور نداشت و همچنین با ابزارآلات و وسایل این نوع هواپیماها نیز هیچگونه آشنایى نداشت. سپس آملیا در این پرواز به عنوان مسافر شركت كرد و قرار شد دو مرد به نام هاى "ویلمر استالتز" و "اسلیم گوردون" در این پرواز هواپیما را هدایت كنند.

یكشنبه سوم ماه ژوئن سال ۱۹۲۸ آملیا به نووا اسكونیا رفت تا پروازش را شروع كند. شرایط جوى بد آب و هوا باعث شد كه این پرواز تا ۱۸ ژوئن به تأخیر بیفتد. آنها بیشتر مسیر را در مه غلیظ پرواز كردند و توانستند در جنوب "ویلز" فرود بیایند. البته تنها مقدار ناچیزى سوخت براى آنها باقى مانده بود.

آملیا به دلیل اینكه نخستین زنى بود كه توانست بر فراز آتلانتیك پرواز كند مورد توجه و تشویق بسیارى از مردم قرار گرفت. بعدها، ارهارت در پروازی برفراز اقیانوس آرام در نزدیکی جزیره هاولند ناپدید شد و تاکنون فرضیه‌های مختلفی درباره علت مرگ او مطرح شده ‌است.