نگاهي کوتاه به شهرستان قروه

قروه در دشت وسيعي در 93 كيلومتري خاور سنندج و شمال باختري همدان قرار دارد که در طول جاده سنندج به طرف همدان توسعه يافته است. امام زاده باباگر، حمام قصلان و پل فرهادآباد برخي از جاذبه‌هاي تاريخي شهرستان قروه را تشكيل مي‌دهند. اساس اقتصاد شهرستان قروه بر كشاورزي، دام‌داري و صنايع (كارگاهي و كارخانه اي) استوار شده است.صنعت قالي بافي و جوراب بافي از جمله صنايع دستي مهم‌ اين منطقه به شمار مي‌آيند. 
 

امام زاده بابا گر قروه
از ديدني هاي شهرستان قروه امام زاده باباگر (در روستاي بابا گورگور) مکان مذهبي معتبري است كه به باوه گرگر مشهور است. مدفن اين امام زاده در جاي بلندي قرار دارد. در اين محل چشمه هاي آهك ساز فراوان، برجستگي هايي به وجود آورده اند كه مشهورترين آن ها اژدها نام دارند. اين پديده در حدود 300 متر طول 5 متر ارتفاع و پهنايي بين 4 تا 7 متر دارد. هر اندازه ارتفاع آن افزايش يافته، پهناي شكاف آن نيز به علت رسوب گذاري جديد تنگ تر شده است. در خاور و شمال خاوري اژدها چند برجستگي در جهات مختلف، اما كوچك تر از آن وجود دارد كه محل شكاف خروج آب هنوز در وسط آن به چشم مي خورد. اين برجستگي هاي كوچك را دست هاي اژدها مي نامند. در چندين نقطه آب از شكاف زمين بيرون مي آيد و حفره هاي خروج گاز آن نيز فعال هستند. طعم آب آن شور و تلخ است و براي امراض سوداوي و جلدي مفيد است. در فاصله چند صد متري اين مدفن چاهي هست كه آن را «دهنز (دكنز)» مي گويند كه لغتي تركي و به معناي درياست.

مشخصات جغرافيايي
شهرستان قروه يكي از شهرستان هاي استان كردستان از نظر جغرافيايي در 47 درجه و 48 دقيقه ي درازاي خاوري و 35 درجه و 10 دقيقه ي پهناي شمالي و ارتفاع 1790 متري از سطح دريا قرار دارد. شهرستان قروه از شمال به شهرستان بيجار، ‌از خاور و جنوب خاوري به شهرستان همدان، از جنوب به شهرستان سنقر و از باختر به شهرستان سنندج محدود مي گردد. آب و هواي قروه نسبتا سرد و نيمه خشك است و ميزان بارندگي سالانه به طور متوسط در حدود 480 ميلي متر است. قروه در مسير راه اصلي سنندج ـ همدان قراردارد و از اين راه به درازاي 77 كيلومتر به سوي جنوب خاوري تا شهر همدان و به درازاي 87 كيلومتر به سمت شمال باختري تا سنندج فاصله دارد. راه هاي فرعي :
- راهي به درازاي 8 كيلومتر به سوي شمال تا شهر سريش آباد 
- راهي به درازاي 7 كيلومتر به سوي شمال تا روستاي قصلان 
- راهي به درازاي 8 كيلومتر به سوي خاور تا روستاي شيخ جعفر وجه تسميه و پيشينه تاريخي
قروه در دشت وسيعي در 93 كيلومتري خاور سنندج و شمال باختري همدان قرار دارد که در طول جاده سنندج به طرف همدان توسعه يافته است. امان الله خان بزرگ، والي معروف كردستان در محوطه روستاي قصلان مركز حكومت پيشين اين شهر بناهايي از قبيل قلعه، عمارت، مسجد، حمام، باغ و بيشه بزرگي احداث کرده است. در حال حاضر قروه به دليل شرايط خاص زمين ساختي و چشمه هاي آب گرم و معدني مورد توجه مسافرين و گردشگراني است كه به اين شهر سفر مي كنند.

کشاورزي و دام داري 
اساس اقتصاد شهرستان قروه بر كشاورزي، دام‌داري و صنايع (كارگاهي و كارخانه اي) استوار شده است. ‌مهم ترين اقلام كشاورزي و باغداري قروه گندم، جو، بنشن، توتون، نباتات علوفه اي مي باشند و از تنها ميوه مهم در اين شهرستان مي توان انگور را نام برد. دامداري و دامپروري از ديرباز مهم ترين رشته اقتصادي شهرستان قروه محسوب مي شود. در نتيجه محصولات دامي به خصوص روغن به مقدار زياد صادرمي شود. اين شهرستان در زمينه زنبورداري و تهيه عسل نيز فعاليت چشمگير دارد. هم چنين يك استخر پرورش ماهي به ظرفيت 6000 قطعه ماهي در سطح اين شهرستان ايجاد گرديده است. 

صنايع و معادن
در رشته صنعت نيز اين شهرستان داراي صنايع كارگاهي و كارخانه اي متنوعي است كه مي توان ‌صنايع‌غذايي، قند‌ريزي، نمك كوبي، نجاري، شيميايي، ‌رنگ سازي، نساجي، قالي بافي، كابينت سازي، موزاييك سازي، تانكر سازي، آهك پزي و جوراب بافي را نام برد. 
هم چنين معادن ‌سنگ مرمر، سنگ آنتي موآن، زرنيخ، سنگ آهك، سنگ لاشه ساختماني و سنگ پوماتيس در اين شهرستان وجود دارند. گندم، بنشن، قالي، دام و فراورده هاي دامي (روغن و پشم) و سنگ ساختماني نيز صادرات اين منطقه را تشکيل مي دهند. 

مقبره شيداي نازار
اين بنا در بلند ترين نقطه كوه شيدا در شمال شرقي روستاي ظفر آباد از توابع قروه قرار دارد و از هر سو قابل رويت است . اين بنا با پلان مربع شكل ، حدود 9 متر ازتفاع دارد . بنا از آجرهاي قرمز به ابعاد 5× 22× 22 سانت به قوس هاي سلجوقي – ايلخاني ساخته شده و زمان احداث آن به طور دقيق مشخص نيست . در داخل طاقچه هايي در اطراف ، با قوس هاي پاتو و شبدري ، گچ كاري و گچ زبره ديده مي شود كه حاصل ابتكار استادكارارن آن دوره است . در كتاب تحفه ناصري آمده : (در اين بنا سبحان وردي خان د امان الله خان بزرگ ، والي كردستان ، معاصر نادرافشار مدفون است )‌. شيدا را ( شيداي نازار ) هم مي گويند . اين بنا ياد آور بناهاي پيش از اسلام و به صورت چهار طاقي است و مرمت آن احتمالا سال 1167 ه. ق هم زمان با دفن ( سبحان وردي خان )‌ در آن است