سوره الانعام
هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيهُمُ الْمَلآئِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ «158» إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمْ وَكَانُواْ شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللّهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ «159» مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاء بِالسَّيِّئَةِ فَلاَ يُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ «160» قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ «161» قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ «162» لاَ شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ «163» قُلْ أَغَيْرَ اللّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ وَلاَ تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَيْهَا وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ «164» وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلاَئِفَ الأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ «165»
آيا جز اين انتظار دارند كه فرشتگانِ [ عذاب ] به سويشان آيند ، يا [ قيامت ]پروردگارت [ كه روز جلوه كامل حق و ظهور وانكشاف تام توحيد است ] بيايد ، يا برخى از نشانه هاى پروردگارت [ مانند مرگ و آثار پس از آن ] تحقق يابد ؟ روزى كه برخى از نشانه هاى پروردگارت به ظهور آيد ، ايمان آوردن كسى كه پيش از اين ايمان نياورده يا در حال ايمانش عمل شايسته اى انجام نداده سودى نخواهد داشت . بگو : [ شما با اين وضع ناروايى كه داريد ] منتظر [ عذاب ] باشيد . ما هم منتظريم [ كه عذاب خدا به شما برسد . ] « 158» مسلماً كسانى كه دينشان را بخش بخش كردند ، وگروه گروه شدند ، تو را هيچ پيوندى با آنان نيست ، كار آنان فقط با خداست، سپس به اعمالى كه همواره انجام مي دادند ، آگاهشان مي كند . « 159» هر كس كار نيك بياورد ، پاداشش ده برابر آن است ، و آنان كه كار بد بياورند ، جز به مانند آن مي ازات نيابند و ايشان مورد ستم قرار نمي گيرند . « 160» بگو : يقيناً پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرد ، به دينى پايدار و استوار ، دين ابراهيم يكتاپرست حق گرا ، و او از مشركان نبود . « 161» بگو : مسلماً نماز و عبادتم و زندگى كردن و مرگم براى خدا پروردگار جهانيان است . « 162» او را شريكى نيست ، و به اين [ يگانه پرستى ] مأمورم ، و نخستين كسى هستم كه [ در اين آيين ] تسليم [ فرمان ها و احكام ] اويم . « 163» بگو : آيا جز خدا پروردگارى بجويم در حالى كه او پروردگار هر چيزى است ؟ ! و هيچ كس جز به زيان خود [ عمل زشتى ] مرتكب نمي شود ، و هيچ سنگين بارى بار گناه ديگرى را بر نمي دارد ; سپس بازگشت همه شما به سوى پروردگارتان خواهد بود ، پس شما را به [ حقّانيّت ] آنچه درباره آن [ با مردم مؤمن ] اختلاف مي كرديد ، آگاه مي كند . « 164» اوست كسى كه شما را در زمين ، جانشينان [ نسل هاى گذشته ] قرار داد ، و [ پايه هاى مادى و معنوى ]برخى از شما را بر برخى ديگر به درجاتى بالا برد تا شما را در آنچه به شما عطا كرده ، بيازمايد ; قطعاً پروردگارت زود كيفر است ، و يقيناً بسيار آمرزنده و مهربان است . « 165»
