هیچ کس منو دوست نداره!
ادامه مطلب از...
نقش پدر و مادر ها
اگر پدر و مادر با همه فرزندانشان رفتار کاملاً عادلانه ای داشته باشند و هیچکدام را بر دیگران ترجیح ندهند، در لباس و خوراک و ارجاع کارهای منزل و پول جیبی و نوازش و اظهار محبت و در کلیه معاشرت ها و برخوردها عدالت و مساوات را رعایت کنند و بین کوچک و بزرگ، پسر و دختر، زشت و زیبا، خوش استعداد و بی استعداد آنها فرق نگذارند، حسادت کودکان تحریک نمی شود و رشد و نمود نمی کند و ممکن است تدریجاً به نابودی گراید.
چه باید کرد؟
- خودمان آدم حسودی نباشیم؛ زیرا والدین حسود، بچه های حسودی دارند.
- زمینه حسادت را از بین ببریم تا آنان تشویق به حسادت نشوند.
- زمانی که کودک ما به خواهر یا برادر خود حسادت می کند، با محبت به آنان توضیح دهیم که آنان را نیز دوست داریم و مورد توجه و محبت هستند.
- هیچ وقت بین کودکان خود فرق نگذاریم تا زمینه حسادت در کودکان به وجود آید.
- زمانی که کودک ما به خواهر یا برادر کوچک خود حسادت می ورزد، با سپردن مراقبت و نگهداری آن به کودک حسود، احساس مسئولیت و اعتماد به نفس بیشتری در آنها بیافرینیم.
- با کودک حسود خود درباره ضررهای حسادت صحبت و آنها را از ضررهای حسادت آگاه کنیم.
- هیچ وقت کودک حسود خود را تنبیه نکنیم؛ زیرا تنبیه ما ،آتش حسادت را در وجود او شعله ورتر می کند، بلکه زمانی که کودکان ما حسادت می کنند، به مساله حسادت بی توجه باشیم و با توجه و محبت به آنها، فکرشان را از موضوع منحرف کنیم.
- اعتماد به نفس کودکان خود را افزایش دهیم و با گذاشتن بعضی از مسئولیت ها که از عهده آنان می توانند برآیند، زمینه حسادت را از میان ببریم.
- احیاناً تولد فرزند جدید با آماده سازی ذهنی فرزند (فرزندان) قبلی همراه و جریان عاطفی والدین به گونه ای در خانواده بروز کند که با ورود فرزند نوزاد به خانواده، دیگر فرزندان در معرض فراموشی یا محرومیت عاطفی قرار نگیرند.
- به مجرد احساس بی عدالتی و رنجش ناشی از آن، همه تلاش خود را در رفع و حل آن به کار گیریم.