|
گروه فعاليت‌های قرآنی: حجت‌الاسلام دعوتی در نشست «خلقت از منظر قرآن كريم» كه امشب 29 تيرماه برگزار شد، گفت: نگاه به فلسفه خلقت يادآور جاودانگی اخروی برای انسان است.
به گزارش خبرگزاری قرانی ايران (ايكنا)، نشست خلقت از منظر قرآن كريم با حضور حجت‌الاسلام والمسلمين ميرابوالفتح دعوتی، امشب، 29 تيرماه به همت سازمان فعاليت‌های قرآنی دانشجويان كشور در بخش دانشگاهی بيستمين نمايشگاه بين‌المللی قرآن كريم برگزار شد.
حجت‌الاسلام دعوتی در اين نشست اظهار كرد: مسئله خلقت از جمله موضوعاتی است كه كمتر به آن توجه شده است و اين در حالی است كه هر مكتب جديدی كه ظهور می‌كند حرف و نظری درباره مسئله خلقت و جهان آفرينش دارد.
وی افزود: ما در قرآن كريم می‌توانيم از كلماتی مانند ارض، سماء، سماوات، فلك، افلاك، شمس، قمر و ... به نظر قرآن كريم درباره خلقت برسيم همچنين در روايات و نهج‌البلاغه هم به موضوع خلقت به صورت مبسوط پرداخته شده است.
اين مدرس حوزه تصريح كرد: در قرآن كريم كلمه عرش به معنای همه هستی و تمامی موجودات و مخلوقات خداوند استفاده شده است و تمام عالم ماده فقط بخش بسيار كوچكی از عرش الهی است. اينكه خداوند فرموده است كه عرش خود را بر پايه آب قرار داده است، به معنای اين آب مادی نيست بلكه يك مايع روان است.
وی خاطرنشان كرد: عرش الهی آنقدر وسيع است كه وقتی كه زلزله روز قيامت واقع می‌شود، هيچ تاثيری بر بقيه نقاط عرش نمی‌گذارد. در لحظه قيامت زمين به غير از ماهيت خود تبديل می‌شود و عاملی به اين دنيای فانی برخورد می‌كند كه باعث تغيير وجودی آن و آمادگی آن برای حيات ابدی خواهد شد.
وی بيان كرد: بايد توجه كرد كه كلمه سماء با سماوات تفاوت دارد. سماء بسيار وسيع‌تر از سماوات است. وقتی كه در سماء مايه روانی باتلاطم به يكديگر برخورد می‌كرد، يك ابر عظيمی ايجاد شد كه از آن به دخان تعبير می‌شود سپس اين ابر عظيم تبديل به هفت آسمان شد.
حجت‌الاسلام دعوتی گفت: اولين پيامبری كه از آسمان‌ها و عجايب آن به مردم متذكر شد حضرت نوح(ع) بود كه مردم را به نگريستن به عجايب آسمان‌ها فرا خواند. البه پيش از ايشان حضرت ادريس(ع) كه 4 نسل با حضرت نوح(ع) فاصله داست مسئله هفت طبقه بودن آسمان را مطرح كرد.
وی ادامه داد: بعد از ايجاد هفت آسمان، بخشی از آن تبديل به كهكشانی شد كه انسان در آن هم‌اكنون زندگی می‌كند و در اثر تغيير و تحول اين آسمان مانند باران گشت و هر قطره از آن تبديل به خوشيد و ستاره شدند كه امام علی(ع) در نهج البلاغه اين فرآيند را تشريح كرده است.
وی اظهار كرد: كره زمين در ابتدا يك دريا از مواد مذاب بوده است كه خداوند آنرا سرد و مهار كرد و از آن چشمه‌های اب جوشاند و خلقت امروزی را پديد آورد. از لحاظ زمانی خلقت انسان در برابر خلقت كل كائنات بسيار اندك است و در لحظات آخر خلقت صورت گرفته است.
حجت‌الاسلام دعوتی متذكر شد: همانگونه كه حشرات از يك گل و پيله خشكيده بيرون آمدند و حيات پيدا كردند در قيامت هم انسان‌ها دوباره احيا می‌شوند و رشد می‌كنند و پا به عرضه آخرت می‌گذارند.
وی در پايان بيان كرد: يكی از درس‌هايی كه ما از ماجرای خلقت می‌گيريم اين است كه عمر انسان چقدر زودگذر است و انسان در حوادث زندگی بايد به فلسفه خلقت خود نگاه كند تا بتواند مسير زندگی خود را بيايد.
|
