پاپواگینه نو ( Papua New Guinea )
اطلاعات کلی
پایتخت: پورت مورزبي
|
زبان رسمی: انكليسي (رسمي )، انگليسي محلي ، موتو، و بيش از 700 زبان محلي ديگر
|
نوع حکومت: سلطنتی مطابق قانون اساسی پارلمان
|
واحد پول: کینا(kina)
|
مذهب: كاتوليك رومي(33%) ، كليساهاي مختلف پروتستان(بيش از 60)
|
امید طول عمر: 54سال
|
رشد سالانه جمعیت: 2.3% درصد(July 2004 est.)
|
جمعیت: 5,420,280 نفر(July 2004 est.)
|
 |
جغرافیای کشور پاپواگینه نو
جلگه هاي عريض با تلاقي مركز كوهستاني پاپوا گينه نو را احاطه كرده است . در شرق كشور مجمع الجزاير بيسمارك ( شامل جزاير نيو بريتان ، نيو آيرلند و آدميرالتي) و جزاير سليمان شمالي (از جمله بوگن ويل) قرار دارد. رود هاي مهم : فلاي ( با استريكلند) ، سپيك . بلند ترين نقطهك كوه ويلهلم، 4509 متر. آب و هوا : آب و هواي اين كشور با دماي بالا و باران سنگين موسمي,استوايي است.
شهرهای مهم: لائه, مادانگ, وواك
مساحت: 462,840 کیلومتر مربع
خط ساحلی: 5,152کیلومتر مربع
مختصات جغرافیایی: 6درجه جنوبی و 147 درجه شرقی
حکومت
109 عضو پارلمان براي دوره‌اي پنج ساله با راي تمامي افراد بالغ انتخاب مي گردند. ملكه بريتانيا حكمران پاپوا گينه نو نيز هست و نماينده وي يعني فرماندار كل شخصي را به نخست وزيري انتصاب مي كند كه به پارلمان پاسخگوست. احزاب عمده سياسي عبارتند از: • جنبش دموكراتيك خلق • حزب پانگو • حزب ملي • حزب متحد
عضویت: سازمان ملل متحد ، جامعه كشور هاي مشترك المنافع، جامعه كشور هاي جنوب اقيانوس آرام.
تاریخ معاصر
تا 1828 اروپاييها كوششي در استعمار اين سرزمين نكردند. در اين سالها هنديها مدعي مالكيت غرب گينه نو شدند. در 1884 جنوب شرق اين سرزمين تحت الحمايه بريتانيا گشت و در 1906 با نام جديد پاپوا به استراليا واگذار شد. در 1884 شمال شرقي گينه نو تحت اداره آلمانيها رفت. ولي در 1914 به اشغال نيروهای استراليا درآمد. از 1942 تا 1945 نيروهاي ژاپني گينه نو و بخشي از پاپوا را اشغال كردند. در 1949 استراليا اداره اين سرزمينها را ادغام كرد و اين كشور در 1975 با نام پاپوا گينه نو استقلال يافت.طي 1990 تا 1992 جزيره بوگن ويل كوشيد تا جدا گردد. در 1992 نبرد در اين جزيره فروكش كرد و مذاكرات صلح آغاز گرديد.
دفاع
كل نيروهاي مسلح: 840/3 (1991) به علاوه 600/4 پليس شبه نظامي مرزي. خدمت سربازي : ندارد. ايالات پاپوا گینه نو نام ایالت مساحت(کیلومتر مربع) مرکز انگا 12,800 واباگ اورو(ايالت شمالي سابق) 22,800 پوپوندتا ايالت غربي 99,300 دارو ايالت مركزي 29,500 پورت مورزبي سپيك شرقي 42,800 وواك سليمان شمالي (بوگانويل سابق) 9,300 آراوا(بوكا) سنداون(سپيك غربي سابق) 36,300 وانيمو سيمبو (چيمبو سابق) 6,100 كوندياوا گلف 34,500 كرما مادانگ 29,000 مادانگ مانوس 2,100 لورنگائو موروبه 34,500 لئه ميلن بي 14,000 آلوتائو (سامارا) نيو آيرلند 9,600 كاوينئنگ نيو بريتان شرقي 15,500 رابائول نيو بريتان غربي 21,000 كيمبه هايلندز جنوبي 23,800 مندي هايلندز شرقي 11,200 گوروكا هايلندز غربي 8,500 مائونت هگن ناحيه پايتخت ملي 240 پورت مورزبي هر كدام از 20 ايالت دولت محلي خود را دارد.
آموزش
ميزان با سواديك 52% (1990). سنين تحصيل اجباري: تحصيل اجباري نيست. تعداد دانشگاه : 2.
اقتصاد
بيش از 80% نيروي كار به كشاورزان اشتغال دارد(عمدتا زراعت معيشتي ) و صادرات كشاورزي شامل روغن نخل، مغز نارگيل ، كا كائو است . محور اصلي اقتصاد كشور مواد معدني است، از جمله ذخاير بزرگ مس، طلا، نقره و نفت میباشد.
|
