|
گروه سياسی و اجتماعی: استاد معارف دانشگاه بيرجند، حجاب را بازدارنده‌ای در برابر انحرافات اجتماعی دانست و تأكيد كرد: فرهنگ حجاب و عفاف بايد در جامعه نهادينه شود.
هادی خسروی، استاد معارف دانشگاه بيرجند در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه خراسان جنوبی با اشاره به اينكه در قرآن مجيد بيش از ده آيه پيرامون حجاب و حرمت نگاه به نامحرم وجود دارد، گفت: يكی از اين آيات، آيه 59 سوره «احزاب» است كه می‌گويد: ای پيامبر، به زنان و دخترانت و نيز به زنان مؤمن بگو خود را بپوشانند تا شناخته نشوند و مورد اذيت قرار نگيرند و خداوند بخشنده مهربان است؛ جلباب بهمعنای يك پوشش سراسری است؛ يعنی زن بايد همه اندامش پوشيده باشد تا همچون گلی لطيف از دسترس هوسرانان مصون و محفوظ بماند.
وی پيرامون مفهوم و ابعاد حجاب در قرآن افزود: حجاب در لغت بهمعنای مانع، پرده و پوشش آمده است، استعمال اين كلمه بيشتر به‌معنی پرده است اين كلمه از آن جهت مفهوم پوشش میدهد كه پرده، وسيله پوشش است ولی هر پوششی حجاب نيست؛ بلكه آن پوششی حجاب ناميده میشود كه از طريق پشت‌پرده واقع شدن صورت گيرد.
اين استاد معارف دانشگاه بيرجند با تأكيد بر اينكه در قرآن از انواع ديگر حجاب كه در رفتار خارجی انسان تجلی میكند، نام برده كه می‌توان به حجاب و پوشش در نگاه كه مردان و زنان در مواجهه با نامحرم دارند، اشاره كرد.
خسروی يكی از انواع حجاب‌ها را حجاب در گفتار دانست و افزود: يكی از انواع حجاب و پوشش قرآنی، حجاب گفتاری زنان در مقابل نامحرم است، به‌گونه‌ای كه در سوره احزاب آيه ۳۲ گفته شده، پس زنهار نازك و نرم با مردان سخن نگوييد؛ مبادا آن‌كه دلش بيمار(هوا و هوس) است به طمع افتد.
وی نوع ديگر حجاب و پوشش قرآنی، حجاب رفتاری زنان در مقابل نامحرم عنوان و اذعان كرد: به زنان دستور داده شده به گونهای راه نروند كه با نشان دادن زينتهای خود باعث جلب توجه نامحرم شوند.
اين استاد معارف دانشگاه بيرجند تصريح كرد: حجاب اسلامی، پوشش و حريم قائل شدن در معاشرت زنان با مردان نامحرم در انحای مختلف رفتار، مثل نحوه پوشش، نگاه، حرف زدن و راه رفتن است بنابراين، حجاب و پوشش زن نيز به‌منزله يك حاجب و مانع در مقابل افراد نامحرم است كه قصد نفوذ و تصرف در حريم ناموس ديگران را دارند.
خسروی در پاسخ به اين سؤال كه آيا حجاب مانع همه بزهكاری‌های اجتماعی است؟ گفت: همانگونه كه حجاب و پوشش ظاهری، لزوماً بهمعنای برخورداری از همه مراتب عفاف نيست، عفاف بدون رعايت پوشش ظاهری نيز قابل تصور نيست، نمیتوان زن يا مردی را كه عريان يا نيمه عريان در انتظار عمومی ظاهر میشود عفيف دانست؛ زيرا گفتيم كه پوشش ظاهری يكی از علامتها و نشانههای عفاف است و بين مقدار عفاف و حجاب، رابطه تأثير و تأثر متقابل وجود دارد.
وی يادآور شد: حجاب ميوه عفاف و عفاف ريشه حجاب است، برخی افراد ممكن است حجاب ظاهری داشته باشند، ولی عفاف و طهارت باطنی را در خويش ايجاد نكرده باشند؛ اين حجاب، تنها پوسته و ظاهری است از سوی ديگر، افرادی ادعای عفاف كرده و با تعابيری، مثل «من قلب پاك دارم، خدا با قلب‌ها كار دارد»، خود را سرگرم می‌كنند؛ چنين انسانهايی بايد در قاموس انديشه خود اين نكته اساسی را بنگارند كه درون پاك، بيرونی پاك می‌پروراند و هرگز قلب پاك، موجب بارور شدن ميوه ناپاك بی‌حجابی نمی‌شود.
|
