پس قبل از اينكه نوجوان را مقصر بدانيد، اول با خودتان فكر كنيد و ببينيد شما حاضريد لباسي قديمي بپوشيد يا نه؟ جاي تعجب هم ندارد، بدون شك همه دوست دارند مطابق روز حركت كنند و ماندن در گذشته ترجيح هيچكس نيست بنابراين بپذيريم همه ما تابع يك هنجار كلي هستيم و پوششمان را هم براساس آن انتخاب ميكنيم.
تا اين جاي كار هيچ مشكلي وجود ندارد و همه چيز بخوبي پيش ميرود. اما وقتي كه اين عقيده به صورت افراطي بروز ميكند، به طوري كه نوجوان هر لحظه و هر دقيقه دنبال مد جديد ميرود، نشاندهنده يك خلأ شخصيتي است.
نوجواني كه چنين رفتاري دارد به طور حتم در ذهن و فكرش هم اين دغدغه وجود دارد كه اگر مطابق مد حركت نكند ممكن است مورد توجه قرار نگيرد و از ارزش او كاسته شود.
اين افراد تصور ميكنند اگر هر روز براساس مد جديد پيش نروند، حتما ارزش و احترامشان را از دست ميدهند و شخصيتشان زير سوال ميرود.
در حقيقت چنين كساني به جاي اينكه خصوصيات اخلاقي مثبت را در وجودشان ايجاد كرده و پرورش دهند، در نوع ظاهر و پوشششان به دنبال شخصيت ميگردند.
بپذيريم نه تنها هيچ كس از اينكه مورد تحسين قرار بگيرد، بدش نميآيد بلكه اعتماد به نفسش هم بيشتر ميشود.
با اين حال گاهي والدين تا حدي نوجوان را سرزنش و او را سركوب ميكنند و قدرت عمل را از او ميگيرند كه فكر ميكند با نوع پوشش عجيب ميتواند تمام اين كاستيها را جبران كند؛ او ميپندارد تا زماني كه طبق مد پيش رود، انساني دوستداشتني و خاص است بنابراين مشخص است اگر روزي نتواند مطابق مد لباس بپوشد، اعتماد به نفسش را از دست خواهد داد و بشدت صدمهپذير خواهد شد.
البته متخصصان اعتقاد دارند تبعيت پيدرپي و هميشگي از مد به طوري كه فكر و ذهن نوجوان را دائم مشغول خود كند، مانع شناخت استعدادها و توانمنديهاي نوجوان ميشود و در نتيجه ميتواند مشكلاتي را براي ادامه زندگي او ايجاد كند؛ متاسفانه اين گروه از نوجوانان به اولين و مهمترين مهارت زندگي كه كسب خودآگاهي و خودشناسي است، دست پيدا نميكنند و زماني كه خودآگاهي وجود نداشته باشد، مهارت حل مسائل و تصميمگيري درست و مناسب را هم نميتوانيم در نوجوان ببينيم چون او هيچ وقت اين موارد را در زندگي نياموخته است. علاوه بر اينها، مسئوليتپذيري در انجام كارها و برخورد با واقعيت نيز در مورد اين گروه نسبت به ديگر افراد جامعه ضعيفتر ميشود.
بنابراين حواستان باشد هر لباسي كه نوجوان انتخاب ميكند و مطابق سليقه شما نيست، غيرطبيعي به حساب نميآيد و اين مساله به موارد ديگري هم بستگي دارد؛ اينكه تا چه حد با ارزشهاي فكري خانواده هماهنگ است و تا چه حد از آنها فاصله گرفته است.
در كل اگر همانندسازي خوبي صورت گرفته و الگوبرداري مطلوبي از والدين وجود داشته باشد، معمولا تفاوت چنداني ميان آنها نميبينيم.
در غير اين صورت و در شرايطي كه تفاوت زيادي ميان ديدگاه والدين و نوجوان مشاهده ميشود، شايد حتي انتخاب لباسهاي خاص توسط نوجوان شيوهاي اعتراضي باشد كه در اين وضعيت بايد به فكر حل مشكل باشيد.