تا اطلاع ثانوی، مجرد بمان!
برای مطالعه ی قسمت قبل اینجا کلیک کنید.
هم چنان که در مقالات قبل ذکر شد به نظر اینجانب بخش عمده موانع ازدواج برخلاف باور عمومی که معتقد است مربوط به مشکلات اقتصادی و اشتغال است، ناشی از مسائل فرهنگی است، زیرا امروزه در تحقیقات متعدد مشخص شده است فردی که مشکلات اقتصادی او رفع شده است و از نظر اشتغال، مسکن و مسائل مالی مشکل ندارد ، ازدواج اولویت های اولیه و اصلی او نیست. امروزه سطح توقعات جوانان به شدت بالا رفته است اگر در دهه های قبل زوجین حاضر بودند در یک اتاق و آشپزخانه کوچک در کنار والدین زندگی را آغاز نمایند دیگر این نحوه ازدواج بسیار بی کلاس محسوب می شود !!
اگر قبلاً زندگی با حداقل وسایل آغاز می شد و کم کم وضعیت آن ها سرو سامان می گرفت حالا دیگر تا جهیزه های آنچنانی برای عروس خانم و ماشین و خرج عروسی میلیون ها تومانی آقا داماد آماده نباشد ، شروع این زندگی شاید حتی کمی مضحک هم به نظر برسد. (منظور اینجانب از این گفتار بازگشت به گذشته نمی باشد بلکه نشان دهنده تغییر سطح توقعات و تغییر فرهنگ است.)
بالاخره باید مراکز فرهنگی و رسانه های ما مشکلات فرهنگی و باورهای غلط در این زمینه رابه نقد بکشانند و رسالت صدا و سیما در این خصوص هر روزه بیشتر جلوه گر می شود. اگر ما دائماً تنش و پرخاشگری در خانواده ها را به تصویر بکشانیم، باعث ایجاد ترس در جوان ازدواج نکرده خواهد شد. اگر ما جوانان موفق را فقط در بخش مجردی آنها تبلیغ کنیم و به شرایط ازدواج آنها بی توجه باشیم به صورت ناخودآگاه در ذهن ها تداعی می شود که اگر می خواهی به عنوان یک جوان موفق مطرح باشی فعلاً مجرد بمان!!
در شرایط فعلی رادیو و تلویزیون و سایر رسانه ها باید کسانی را که بی حد و حصر هزینه های سنگین برای مراسم ازدواج خرج می کنند ، تکفیر نمایند و یا مشاوره های قبل از ازدواج و راه های تحقق یک ازدواج آگاهانه را تبیین نماید.
زندگی های مثبت و آرامش روانی ناشی از یک ازدواج سالم را تبلیغ کرده و عاشقی های قبل از ازدواج را مطرود نماید و در عوض آن را به درون خانواده و بعد از ازدواج سوق دهد.
خیرین و واسطان ازدواج را به این میدان مجدداً باز فراخواند و ثواب بی شمار آن را به آنها گوشزد نماید و به جد در عرصه ایجاد زندگی پایدار قدم های اساسی بردارد زیرا زن و شوهر امروز به شدت نیازمند آموزش آئین همسرداری هستند و از باید ها و نبایدهای یک زندگی سالم غافل می باشند.
ما برای تشویق جوانان به امر ازدواج نیاز به ارائه انواع مشوق ها در عرصه های مختلف هستیم.
شاید ما نیازمند یک بیمه ازدواج هستیم که از آن برای ازدواج آینده کودکانمان سرمایه گذاری کنیم و بخشی از این هزینه را نیز دولت تقبل نماید و برخلاف سایر بیمه ها هر چه قدر که تعداد ازدواج ها بالاتر رفت بیمه گر مذکور مورد تشویق قرار گیرد و افراد بیمه گذار اگر در سنین مطلوب اقدام به ازدواج نمایند از حداکثر تسهیلات برخوردار باشند امیدوارم که دولت مردان در این عرصه به عنوان یک پروژه ملی به آن نگاه کنند و با ایجاد اشتغال و مسکن ارزان قیمت این بخش از موانع ازدواج را هرچه زودتر مرتفع نماید.
