چرا آسمان آبی به نظر می رسد

در باره تغییر رنگ ابر ها در مواقع مختلف مثل هنگام بارش یا وقتی ابی است توضیح دهید یعنی رنگ ابر ها دلیل خاصی دارد؟


رنگ ابر ها به عوامل متعددی ازجمله ضخامت ابر و زاویه تابش خورشید به ابر از بالا بستگی دارد و همچنین به ذرات تشکیل دهنده ابر که مهمترین انها قطرات اب و یخ است
پس هر چه که مقدار اب ابر بیشتر باشد ابر تیره تر به نظر میرسد چون کمتر نور میتونه از اون عبور کند
رنگی هم که ما از ابر بر روی زمین میبینیم باز هم به این مطلب بستگی دارد که آلبدوی ابر چقدر باشد یعنی اینکه چه مقدار از نوری را که از خورشید به اون میرسه منعکس میکنه
خب من سعی میکنم یه مقاله مفصل در همین مورد به زودی بزارم تو سایت

همان طور که می دانیم خورشید منظومه ی شمسی طیف گسترده ای از امواج الکترو مغناطیس رو ساطع می کنه که این طیف شامل کل طول موجهای نور مرئی نیز هست!!!
در فیزیک وقتی تمام طول موجهای نور مرئی(که چشم انسان قادر به دیدن اون هست) در کنار هم ساطع بشن اصطلاحآ نام نور سفید رو بهش می دن !!!(چون چشم به رنگ سفید می بینتش)
وقتی نور سفید به جو زمین می رسه تعداد زیادی از فوتون هاش با مولکولهای هوا برخورد می کنند که این باعث می شه این فوتونها بخشی از انرژی خود رو از دست بدن! حالا هنگامی که خورشید در حال طلوع و یا غروب کردن هستش زاویه تابش خورشید به نحوی می شه که نور خورشید از جوی با ضخامت بیشتر باید عبور کنه و به چشم ما برسه!!! که این باعث می شه تعداد برخورد فوتونها با مولکولهای هوا بیشتر بشه در نتیجه انرژی موج کاهش یافته و طول موج نور افزایش پیدا کنه و به سمت نور قرمز متمایل بشه!!! به همین دلیل آسمان هنگام غروب و یا طلوع خورشید سرخ رنگ هستش...

علت آبی بودن رنگ آسمون اینست که نور خورشید بوسیله مولکولها و ذرات گرد و غبار موجود در آسمان ، که معمولاً در مقایسه با طول موجهای نور مرئی بسیار کوچکند، پراکنده می‌شود. به این ترتیب ، نور طول موجهای کوتاه (نور آبی) بسیار شدیدتر از نور طول موجهای بلندتر بوسیله این ذرات پراکنده می‌شوند. وقتی که به آسمان صاف نگاه می‌کنیم ، بیشتر این نور پراکنده شده است که به چشم ما می‌رسد. دامنه طول موجهای کوتاه پراکنده شده (و حساسیت چشم آدمی به رنگ) منجر به احساس رنگ آبی می‌شود.
و دلایل آبی بودن دریا این است که وقتی نور سفید چند متر از میان آب می‌گذرد، مولکولهای آب بخشی از انتهای سرخ طیف را جذب می‌کند و نوری که سرانجام به چشم بیننده منعکس می‌شود بیشتر آبی شده است. و در آسمان آب کافی برای چنین جذبی وجود ندارد. لایه اوزون نیز نور سرخ را تضعیف می‌کند، ولی نقش ناچیزی در آبی شدن آسمان دارد. از سوی دیگر ، فرض می‌کنیم که در یک روز مه آلود به آسمان نگاه می‌کنیم.

در این صورت ، نور آبی باریکه‌ای که به چشم ما می‌رسد بطور کامل پراکنده شده است، در حالی که طول موجهای بلندتر پراکنده نشده‌اند. بنابراین، احساس می‌کنیم که رنگ خورشید متمایل به قرمز شده است. اگر آسمان جوی نداشت، آسمان سیاه به نظر می‌رسید و ستارگان در روز دیده می‌شدند. در واقع از ارتفاع Km 16 به بالا ، که در آنجا جو زمین بسیار رقیق می‌شود، همان طوری که فضانوردان دریافته‌اند، آسمان سیاه به نظر می‌رسد و ستارگان در روز دیده می‌شوند.