نام :  مهناز افشار

 زمینه فعالیت :  بازیگر

 تولد : ۲۱ خرداد ۱۳۵۶

سال‌های فعالیت :   از 1376 تاکنون

 

زندگینامه 

مهناز افشار در خرداد ۱۳۵۶ در تهران به دنیا آمد و متولد سال مار است، در کودکی خیلی شیطنت می کرد و همیشه دوست داشت بوفه دار مدرسه باشد، یک بار بخاطر شیطنت های فراوانش دو روز از مدرسه اخراج شد، عاشق آتاری مخصوصا بازی دزد و پلیس بود و ...

به تماشای کارتون علاقه فراوانی داشت و از سیندرلا، صدویک سگ خالدار، پلنگ صورتی، مورچه و مورچه خوار، سند باد، باربا پاپا، بامزی، هاچ زنبور عسل، خانواده دکتر ارنست و جودی ابوت بعنوان کارتونهای دوست داشتنی کودکی اش یاد میکند..

افشار که تا مقطع دیپلم در رشته  تجربی تحصیل کرده است  و مدتها به خاطر شباهت و به خواننده و بازیگر پیش از انقلاب یعنی فایقه آتشین در بورس جنحالهای مطبوعات شایع پرداز قرار داشت. مهناز افشار بازیگری را با مجموعه تلویزیونی عشق گمشده در سال ۱۳۷۶ آغاز کرد و پس از آن با ایفای نقش در فیلم دوستان به کارگردانی علی شاه حاتمی در سال ۱۳۷۷ به سینما راه یافت و با ایفای نقش در فیلم شور عشق به کارگردانی نادر مقدس در سال ۱۳۷۹ به شهرت رسید. افشار در دههٔ هشتاد از چهره‌های تاثیرگذار سینمای تجاری ایران شد و در سال‌های پایانی این دهه با بازی در فیلم‌های کارگردانان متفاوت سعی کرد تصویر شناخته شده اش را تغییر دهد. تلاشی که به دریافت چندین جایزه و تقدیرنامه از سوی منتقدان و جشنواره‌های داخلی ختم شد.

 

علاقه مندی ها 
 

 

در میان ورزشها به اسکی و شنا علاقه دارد و به آنها می پردازد و البته والیبال هم جزء ورزشهای مورد علاقه ی اوست. در بیشتر نقشهایی که بازی کرده به ارائه کاراکتر یک دختر شوخ و اجتماعی و برون گرا می پردازد. کاراکترهای خاکستری را به نقشهای کاملا مثبت و کاملا منفی ترجیح میدهد و معتقد است خاکستری بودن یک کاراکتر کمک میکند که تماشاگر تا انتهای فیلم برود و منتظر کشف جدیدی باشد. همیشه دوست داشت نقشهای متفاوت و عجیب غریب بازی کند و می گوید: “آرزویم این است که نقش آنتونی کویین در گوژ پشت نتردام را بازی کنم.

اگر قرار باشد برای معرفی دنیا به فضایی ها یک فیلم را انتخاب کند آن فیلم “اشکها و لبخندها” خواهد بود. عاشق تزیینات منزل است و دوست دارد هر چند سال یکبار فضای جدیدی برای خانه طراحی کند. همیشه وقتی فیلمهای خودش را می بیند احساس می کند راضی نیست و انگار خودش را در فیلمها دوست ندارد.

در اسفند ۱۳۸۶ در حمایت از کودکان کار بخشی از دستمزد یکی از فیلمهای خود را به آموزش این کودکان هدیه کرد. اعتقاد دارد که اتفاقهای خوب برایش دیر رخ داده اند اما با این حال خوشحال است که پله پله جلو میرود و پیشرفت میکند. جنگ را ترسناک ترین پدیده در دنیا می داند. در تنها دوره برگزاری مراسم زرشک زرین سینمای ایران فیلم” شور عشق” جایزه زرشک زرین را دریافت کرد. وی که در این فیلم بازیگر نقش اول بود اعتقاد دارد اختصاص یافتن زرشک زرین به “شور عشق” باعث شد که فیلم دیده شود. پول را خیلی دوست دارد و شاید عجیب باشد که به خرج کردنش – چه برای خودش و چه اطرافیانش- هم علاقمند است. تا قبل از حضور در فیلم “دعوت” تجربه اسب سواری نداشت و برای ایفای نقشی که در این فیلم داشت قبل از هر کاری به سوار کاری رفت.

وی در مصاحبه ای کوتاه می گوید: معمولا عادت دارم سالی یک یا چند کتاب مورد علاقه ام را بازخوانی می کنم. معمولا هم برای کتاب خواندن شوق بیشتری دارم تا فیلم دیدن. "هرمان هسه" نویسنده محبوب من است و از خواندنش هیچوقت خسته نمی شوم.

 

 

فیلم های بیاد ماندنی

۱۳۹۱ برف روی کاج‌ها

۱۳۹۰ هیچ کجا هیچ کس

۱۳۹۰ پل چوبی

۱۳۹۰ سعادت‌آباد

۱۳۸۹ یه عاشقانه ساده

۱۳۸۹ قصه پریا

۱۳۸۸ طبقه سوم

۱۳۸۸ پسر آدم، دختر حوا

۱۳۸۸ خاطره

۱۳۸۸ امشب شب مهتابه

۱۳۸۷ پوپک و مش ماشاالله

۱۳۸۷ شیرین

۱۳۸۷ دعوت

۱۳۸۷ شبانه‌روز

۱۳۸۶ انعکاس

۱۳۸۶ تسویه حساب

۱۳۸۶ کلاغ پر

۱۳۸۵ رئیس

۱۳۸۵ محاکمه

۱۳۸۴ آتش‌بس

۱۳۸۴ آکواریوم

۱۳۸۴ تله

۱۳۸۴ چه کسی امیر را کشت

۱۳۸۴ کارگران مشغول کارند

۱۳۸۳ سالاد فصل

۱۳۸۲ سیزده گربه روی شیروانی

۱۳۸۲ کما

۱۳۸۱ دختری در قفس

۱۳۸۱ زهر عسل

۱۳۸۰ نگین

۱۳۷۹ خاکستری

۱۳۷۹ شور عشق

۱۳۷۸ دوستان

۱۳۷۸ شیرهای جوان