پیکر «منصوره حسینی» هنرمند نقاش که تنها در منزل خود زندگی می‌کرد، پنج‌شنبه هشتم تیر توسط همسایگان کشف و به پزشکی قانونی منتقل شد.
بنا بر شنیده‌ها، منصوره حسینی چندین روز پیش بر اثر کهولت سن در منزل شخصی خود درگذشته است و با توجه به این که تنها زندگی می‌کرده است، هیچ کس از فوت وی باخبر نشده است.
مراسم تشییع و تدفین پیکر این هنرمند متعاقباً اعلام خواهد شد.
به گزارش فارس، منصوره حسینی متولد 1305، دانش آموخته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای تهران و آکادمی هنرهای زیبای رم است.
برای نخستین بار در سال 1328 آثارش به نمایش درآمد و از آن پس در نمایشگاه های متعددی در ایران و دیگر کشورها شرکت کرده است. در سال های دانشجویی در رم، «لئونللو ونتوری» هنرشناس و منتقد برجسته ایتالیایی را ملاقات کرد. این دیدار نقطه عطفی در زندگی منصوره جوان بود. ونتوری او را تشویق می کند به خوشنویسی ایرانی نگاهی دوباره کرده و با بهره گیری از آن، به نقاشی انتزاعی بپردازد. همین دریافت تازه، راه منصوره حسینی را تغییر داد. نخست ملهم از خطوط کوفی آثاری را پدید آورد. کم کم به امکانات بیانی و نه کارکرد تزیینی حروف و کلمات، دلبسته شد و کلمات جای خود را به غوغا و موسیقی رنگ ها و حرکات قلم دادند. منصوره حسینی سال ها با نام مستعار «دکتر اسد» در روزنامه اطلاعات نقدهایی می نوشت. از او داستانی با عنوان «پوتین گلی» منتشر شده است. از سال 1352 محل سکونت خود را تبدیل به گالری برای نمایش آثار خودش و دیگر هنرمندان ساخت.
