«السلام علیك یا وارث آدم صفوةالله...»
یكی دیگر از ویژگیهایی كه در زیارتنامههای امام حسین (ع) جلوه مینماید،وارث بودن امام حسین(ع) است. در زیارت امام حسین (ع)، ایشان وارث آدم، نوح،ابراهیم، موسی، محمد (ص)، علی (ع)، حسن (ع)، و مادرش فاطمه زهرا(س) معرفی شدهاست. سؤالی در اینجا مطرح میگردد كه شیء به ارث برده شده چیست؟ این چه چیزاست كه امام حسین (ع) از انبیای بزرگ الهی و ائمه اطهار پیش از خودش ارث بردهاست؟ و اگر كسی اینچنین ارث برده باشد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
پاسخ سؤال اول،
این است كه وارث، داراییها و داشتههای شخص متوفا را به ارثمیبرد، آنچه كه مسلم است منظور از دارایی انبیا اموال و ثروتهای خرد و كلان نیست،بلكه امام حسین (ع) از حضرت آدم (ع) علمش را به ارث برده است، آدم (ع) كه در مورد اوآمده است: «و علم الا
´
دم الاسماء كلها» و از نوح (ع) اسرار نبوتش را، از ابراهیم (ع)دوستی و خلیلیّت با پروردگار را، از موسی (ع) ارتباط ناب با خداوند را و از پیامبر اسلام(ص)نیز آن چیزهایی كه آن حضرت از انبیای دیگر میراث بر آن بود، به ارث برده و جامعیت برآنان پوشانده و بالاخره از پدر و برادر و مادر بزرگوارش مسائل معنوی را به ارث برده است.
اطاعت از او، اطاعت از خوبی و تمام خوبان عالم است و سركشیو طغیان در مقابل وی سركشی و طغیان در برابر تمام خوبان و خوبیهای جهان آفرینشاست
كسی كه از تمامی انبیای بزرگوار، علی الخصوص خاتم انبیا و علی مرتضی (ع) وفاطمة الزهرا(س) و حسن (ع) مجتبی(ع) ارث برده باشد، چكیده و عصارة تمام انبیا واولیا خواهد بود.
از همینرو، امام حسین (ع) با دارا بودن این چنین پشتوانة معنوی و الهیتوانست اسلام پیامبر اكرم (ص) را احیا نماید و حوادث عاشورای 61 هجری قمری را باشجاعت رقم بزند. با این پشتوانه معنوی است كه خون حق بر شمشیر باطل پیروز گشتو حضرت با نثار و ایثار جان و جوانان خود، مطلوب خود را كه عدم انحراف اسلام بود؛ بهدست آورد.
امام حسین (ع) كه در زیارتش با این كلمات او را وارث انبیا میدانیم و اقرار بهمیراث بریِ او مینماییم، اطاعت از او، اطاعت از خوبی و تمام خوبان عالم است و سركشیو طغیان در مقابل وی سركشی و طغیان در برابر تمام خوبان و خوبیهای جهان آفرینشاست. لذا با این زاویة دید كه به حادثة عاشورا مینگریم مظلومیت بهترین انسانهایروی زمین را ـ كه عصاره انبیا و اولیا است ـ شدیدتر مییابیم و ظلم و جنایت، كوفیان راحاصل بدترین و مفتضحترین جنایت تاریخ بشریت میدانیم؛ از اینرو برای تذكارخودمان و دیگران در بسیاری از زیارتنامه امام حسین (ع) این چنین میخوانیم:
«السلام علیك یا وارث آدم صفوةالله، السلام علیك یا وارث نوح نبیالله، السلامعلیك یا ابراهیم خلیلالله، السلام علیك یا وارث موسی كلیمالله، السلام علیك یا وارثعیسی روحالله، السلام علیك یا وارث محمد حبیبالله، السلام علیك یا وارث علی وصیرسولالله، السلام علیك یا وارث الحسن الرضی السلام علیك یا وارث فاطمه بنترسولالله».
امام حسین (ع) با این همه فضیلت و عظمتی كه دارد طبیعی است كه زائر مرقد مطهرش، از آن حضرت درخواست شفاعت داشته باشد؛ شفاعتی كه بتواند كمی از بارسنگین گناهان انسان را از دوشاش بردارد و او را به بهشت موعود سوق دهد.