قلعه لاهور معروف به قلعه شاهی (شاهی قلعه) از اعجوبه‌های بناهای تاریخ عالم است که دارای 427 متر طول و 340 متر عرض بوده و در مجموع دارای 145180 مترمربع مساحت می‌باشد.
قلعه لاهور به احتمال زیاد در سال 1025 میلادی ساخته شده و در طول تاریخ بارها ویران و پس از چندی بازسازی و یا دوباره‌سازی شده است.
قلعه کنونی به دستور "اکبر شاه"، سومین پادشاه از دودمان "گورکانیان" یا امپراتوری مغول هند در سال 1566 میلادی بازسازی شد. قسمت‌های مشهور قلعه لاهور عبارتند از "دیوان خاص"، "موتی مسجد"، "شش محل" و "تماشاگه نولخه".
لشکریان "مغول"، "هلاکو" و "تیمور" اگرچه جهان قرن هفتم، هشتم و بخشی از قرن نهم را به وحشت انداختند و نیمی از جمعیت ایران و همه سرمایهها را نابود کردند، اما بازماندگان آن‌ها که مسلمان شدند و مسلمان ماندند، بناهای زیادی از خود به جای گذاشتند و سبب رونق علم و هنر و فرهنگ و ادب گشتند که قلعه شاهی مسجد "شاهی" در لاهور یکی از انواع این بناها هستند.
اکبر شاه، پادشاه مغول، در اواخر قرن دهم هجری، عملیات احداث ساختمان فعلی این قلعه را آغاز کرد و مقداری از دیوار و دولتخانه خاص خود را با مسجد کوچکی ساخت. در زمان "جهانگیر شاه" نیز شش محل(کاخ آیینه)، "دیوان عام"، دیوان خاص، "خلوت خانه"، "خوابگاه"، "حمام"، "مسجد بزرگ"، "کتابخانه" و مکان‌های دیگر از قبیل سرداب‌ها به این قلعه اضافه شد. در زمان "اورنگ زیب" نیز "دروازه عالمگیری" احداث و آرایش دیوارهای قلعه و کنگرهها انجام شد. "مهاراجه رنجیت سنگهه" نیز بیرون دیوار قلعه را تعمیر کرد و سنگ مرمر سر در بیرونی را کار گذاشت و چند جای دیگر را مرمت نمود.
قلعه شاهی لاهور در سال 1846 میلادی به دست انگلیس‌ها افتاد و تا زمان خروج آنان در حقیقت محل فرمانروایی انگلیسی‌ها بود و بنابراین می‌توان گفت که این مکان در حدود 828 سال مرکز حکومت پادشاهان و دولتهای مختلف بوده است. هماکنون کاخ آیینه(شش محل) و دیوان عام و خاص این مکان از مشهورترین بخش‌های این بنای تاریخی به شمار می‌روند.
در زیر سایر عکس‌های مربوط به این قلعه را مشاهده می‌کنید:
