پاسخ به:مقالات امور دام و آبزیان
21 : پژوهش و سازندگي زمستان 1386; 20(4 (پي آيند 77) در امور دام و آبزيان):163-169. |
|
ارزيابي تغييرات پارامترهاي خون گاو در استرس حمل و نقل |
|
رامين عليقلي*,عصري رضايي سيامك,حيات غيبي حسين,محمدي داريوش |
|
* گروه علوم باليني، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه اروميه |
|
تغييرات پارامترهاي خون گاوهاي شيري دورگ و بومي در استرس حمل و نقل به منظور تعيين الف: تغييرات هماتولوژيک و بيوشميايي خون متعاقب استرس حمل و نقل جاده اي کوتاه مدت، ب: مقايسه تغييرات پارامترهاي خون تا 7.5 ساعت پس از حمل و نقل، ج: تعيين زمان برگشت تغييرات به حالت عادي و سرانجام د: تعيين ارتباط احتمالي و تاثير متقابل زمان نمونه برداري در پارامترهاي خون در اروميه مطالعه گرديد. تعداد 18 راس گاو شيري سالم، غير آبستن و 4 ساله در سال 83-1382 انتخاب شدند. گاوها به 4 گروه چهار راسي و يک گروه دو راسي تقسيم و هر گروه بطور جداگانه ابتدا 5 ميلي ليتر از وريد وداج خونگيري شده و بوسيله وانت حمل بار به مدت يک ساعت رفت و برگشت به مسافت 40 کيلومتر (30 کيلومتر شوسه و 10 کيلومتر خاكي) حمل شدند. سپس به فاصله 1.5 ساعت از زمان حركت تا حداکثر 7.5 ساعت پس از آن و مجموعا 5 بار ديگر خونگيري شده و شمارش تفريقي و كلي لكوسيت ها، هماتوکريت، هموگلوبين، فيبرينوژن، پروتئين تام، کورتيزول، گلوکز، کلسيم، منيزيم، سديم، پتاسيم و فسفر تعيين گرديدند. غلظت سرمي گلوكز، کلسيم، فسفر و منيزيم با استفاده از کيت هاي آزمايشگاهي شركت پارس آزمون به روش اسپکتروفتومتري توسط دستگاه اتوآنالاليزر (RA-1000) تعيين گرديدند. غلظت سديم و پتاسيم بوسيله دستگاه شعله سنجي محاسبه شد. شمارش كلي لكوسيت ها با استفاده از محلول مارکانو و لام نئوبار معين گرديد. پروتئين تام، هماتوكريت، هموگلوبين و فيبرينوژن نيز با استفاده از دستگاه رفراكتومتر و كيت هموگلوبين محاسبه شدند. کورتيزول سرم با استفاده از کيت آزمايشگاهي کورتيزول و به روش ELISA اندازهگيري شد. از نرم افزار SPSS 11 و روش هاي Case Summaries، آناليز واريانس يكطرفه، Paired t-test و آزمون همبستگي (Pearson) استفاده گرديد. حمل و نقل جاده اي كوتاه مدت سبب افزايش گلوكز سرم تا 48.6% در 7.5 ساعت، كورتيزول تا 340% در 1.5 ساعت و لكوسيت ها تا 23% در 6 ساعت پس از حركت گرديد. در صورتيكه هماتوكريت تا 17% و هموگلوبين تا 16% در 7.5 ساعت پس از حركت كاهش يافتند. مقايسه ميانگين پارامترهاي فوق اختلاف معني داري (P<0.01) را در بين ساعات مذكور نشان مي دهد. ساير پارامترهاي تحت مطالعه به استثنا فسفر، سديم و ائوزينوفيل (P<0.10>0.05) اختلاف معني داري را نشان نداند. طولاني ترين تاثير حمل و نقل بر روي گلوكز، هماتوكريت، هموگلوبين و ائوزينوفيل با 7.5 ساعت، لكوسيت ها، كلسيم و سديم با 6 ساعت، كورتيزول با 4.5 ساعت و لنفوسيت ها با 3 ساعت بوده است. آناليز همبستگي Pearson رابطه معني دار بين كورتيزول در قبل از حركت با پارامترهاي معني دار در بعد از حركت را نشان نداد. به عبارت بهتر زمان هاي نمونه برداري تحت تاثير كورتيزول و استرس حمل و نقل قرار نگرفتند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه استرس حمل و نقل جاده اي كوتاه مدت با افزايش كورتيزول و تاثير در گلوكز، هماتوكريت، هموگلوبين و لكوسيت ها اثرات منفي كوتاه مدتي را در حيات اقتصادي و سلامتي گاو بر جاي مي گذارد كه بايستي در قبل از هر نوع حمل و نقل مورد توجه قرار گيرد.
|
|
كليد واژه: استرس، حمل و نقل، گلوكز، كورتيزول، لكوسيت، هماتوكريت، كلسيم، گاو |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
پنج شنبه 8 تیر 1391 11:16 PM
تشکرات از این پست