پاسخ به:مقالات امور دام و آبزیان
سرم هاي هيپرايميون كاربرد فراواني در آزمايشگاه هاي تشخيصي دارند. از آنجا كه خريد نمونه هاي خارجي، هزينه زيادي در برداشته و هميشه امكان پذير نمي باشد، لذا تهيه آن با كيفيت بالا، در داخل كشور حائز اهميت مي باشد. در اين تحقيق آنتي سرم هيپرايميون طاعون گاوي به منظور استفاده در تست آگار ژل ديفيوژنAGID) ) با استفاده از كشت سلولي پرايمري خرگوش تهيه گرديد. در مرحله اول سلول پرايمري كليه نوزاد خرگوش بروش هضم آنزيمي، تهيه و در مرحله بعد سوش واكسن طاعون گاوي (Plowright) به سلول فوق تلقيح گرديد. ايجاد ضايعات سلولي CPE)) در پاساژ كور هفتم، مشاهده و عيار موردنظر (5-10) در پاساژ 18 بدست آمد. بعد از تزريق به خرگوش، آنتي سرم مورد نظر تهيه و در تست ژل ديفيوژن خطوط رسوبي واضحي ايجاد نمود. در آزمايش خنثي سازي سرم SN))، تيتر 1:64 در TCID50 100، توانست ويروس RP را خنثي نمايد. در بررسي حساسيت و ويژگي، به ترتيب مقاد ير %100 و %80 بدست آمد كه بسيار مناسب مي باشد. نهايتا ويروس عادت داده شده به سلول خرگوش و نيز سرم هيپرايميون تهيه شده به صوررت ليوفيليزه در آورده و نگه داري گرديد. سرم تهيه شده قابل ارائه به مراكز و آزمايشگاههاي تشخيصي مي باشد.
نسخه قابل چاپ
از ابتداي پاييز 1377 تا پاييز 1378 با كسب مجوزهاي لازم از سازمان حفاظت محيط زيست، تعداد 27 قلاده از گوشتخواران وحشي شامل 5 قلاده گرگ، 7 قلاده شغال و 15 قلاده روباه از مناطق مختلف استان آذربايجان شرقي با هماهنگي ادارات حفاظت محيط زيست و نيروي انتظامي به صورت شبانه و با استفاد ه از نورافكن و تفنگ شكاري شكار شدند و بلافاصله با استفاده از سرنگ، مقدار 5 ميلي ليتر خون از حيوانات شكار شده اخذ گرديد و به لوله هاي شيشه اي درپوش دار حاوي EDTA اضافه شد و مشخصات گوشتخوار وحشي شامل گونه، جنس، تاريخ شكار و محل شكار روي برچسب شيشه ثبت گرديد. سپس لاشه هاي آنها جهت كالبدگشايي و بررسي حضور كرم قلب (D. immitis) به آزمايشگاه انتقال داده شد. تعدادي از گوشخواران توسط شكارچي هاي محلي شكار شدند و 5 قلاده گرگ و 8 قلاده روباه در اثر برخورد با خودروهاي در حال حركت در مدت يكسال انجام اين پژوهش كشته شده بودند در صورتي كه لاشه آنها تازه و قابل بررسي بود به بخش انگل شناسي موسسه تحقيقات واكسن و سرم سازي رازي شعبه شمال غرب كشور انتقال داده مي شدند. تعدادي زيادي كرم بالغ و ميكروفيلر در قلب و خون حيوانات آلوده مشاهده گرديد كه تمامي كرم هاي بالغ هر حيوان بعد از شمارش و شفاف سازي و تعيين جنسيت شدن به يك ظرف سربسته حاوي فرمالين 10 درصد انتقال داده شد و مشخصات شامل نوع حيوان، تعداد انگل جداشده، جنس انگل ها، تاريخ و محل شكار روي برچسب ظروف ثبت گرديد. بررسي وجود ميكروفيلر در خون تمام مواردي كه در قلبشان كرم يافت شده بود با استفاد ه از روش اصلاح شده نات (1) انجام گرفت نتايج حاصله از اين بررسي، در قلب يك گرگ تعداد 21 كرم بالغ و تعداد بسياري ميكروفيلر در خون را نشان داد كه از اين تعداد 15 كرم ماده و 6 كرم نر شناسايي شدند. از تعداد 7 قلاده شغال مورد مطالعه، 4 قلاده، هم واجد كرم قلب و هم حضور ميكروفيلر در خونشان بودند و از تعداد 15 قلاده روباه 2 قلاده واجد كرم بالغ بوده ولي هيچ ميكروفيلري در خونشان يافت نشد. در گرگ هاي آلوده، اكثر كرم ها در د اخل سرخ رگ هاي ششي قرار داشتند در حاليكه در شغال ها و روباه هاي آلوده، تقريبا همه كرمها در دهليز راست بودند.
سد رودخانه ارس در سال 1350 بر روي اين رودخانه با مختصات ´22o45 طول شرقي و ´39o7 عرض شمالي احداث شده است. درياچه پشت اين سد هم اكنون پذيراي 27 گونه و زيرگونه ماهي استخواني مي باشد كه ماهي سوف سفيد با 37.3 درصد بيشترين فرواني گونه هاي ماهيان اين درياچه را به خود اختصاص داده است. در اين تحقيق تعداد 125 قطعه ماهي سوف در طول يك سال از مهر 1381 تا شهريور 1382 و تعداد 140 عدد از فرورد ين تا اسفند 1385 به صورت ماهانه از تورهاي صيادي و دامهاي گوشگير جمع آوري و يا توسط تورهاي پرتابي صيد شده اند. نمونه ها در محل مورد زيست سنجي قرار گرفته و پس از كالبد شكافي، دستگاه گوارش و توليدمثل آنها از حفره شكمي خارج و با فرمالين 10 درصد ثبت شده و در آزمايشگاه مورد ارزيابي قرار گرفته اند. 27 ويژگي زيست سنجي در ماهيان مورد ارزيابي قرار گرفته كه مهمترين نتايج آن مربوط به متوسط طول كل 36.73±10.3 سانتي متر، طول استاند ارد 33.8±8.52 سانتي متر و وزن بدن 303.8 376.12 گرم بوده است. رابطه رگرسيوني طولي - وزني نيز (p<0.05) داراي ضريب همبستگي بالا (r2=76.3) و b كوچكتر از 3 بوده كه نشان از رشد آلومتريك اين ماهي در اين درياچه مي باشد. سن ماهيان نيز توسط فلس تعيين شده و نشانگر جمعيت با طبقات 2+ تا 5+ مي باشد. شاخص گنادي (GSI) حد اكثر مقدار خود در ماهيان ماده (5.92) و در ماهيان نر (2.48) را در ماه فروردين نشان مي دهد. شاخص خالي بودن معده CV) 28.8) به دست آمده كه نشان از نسبتا پرخور بودن اين ماهي مي باشد. شاخص كبدي (HIS) نيز 1.62 درصد مي باشد. ترجيح غذايي (FP) بالاترين مقدار خود (62.92 درصد) را به ماهيان استخواني و بعد از آن به لاروهاي خرچنگ دراز آب شيرين (32 درصد) و در مرحله آخر (5.62 درصد) به حشرات آبزي اختصاص داده است. شاخص طول روده (RLG) 0.7و گوشتخوار بودن اين ماهي را تاييد مي كند. همچنين ميانگين ضريب رشد (KF) 729±236.87 را نشان داده است. شاخص خالي بودن معده 29.31±22.51 و شدت تغذيه 1.43±3.06 در اين ماهي تعيين شده است.
در مطالعه حاضر وجود آفلاتوكسين B1 در 108 نمونه از خوراك دام شامل يونجه خشك، ذرت، سيلوي ذرت، كنجاله تخم پنبه، جو و سبوس گندم كه از مزارع پرورش گاو شيري استان چهار محال و بختياري جمع آوري شدند مورد آزمايش قرار گرفت. سطح آفلاتوكسين B1 بوسيله روش الايزا كه روش سريع و حساسي است سنجيده شد. در 73 نمونه (67.6 درصد) از 108 نمونه مورد مطالعه، آفلاتوكسين در محدوده اي مابين 0.80 ميكروگرم در كيلوگرم تا 155.18 ميكروگرم در كيلوگرم رديابي شد. در 19 نمونه (17.6 درصد) آن آفلاتوكسين B1 بيشتر از حداكثر قابل قبول بود (30 ميكروگرم در كيلوگرم). نتايج نشان داد اختلاف آماري قابل توجهي بين ميزان آفلاتوكسين موجود در نمونه هاي كنجاله پنبه دانه با سبوس گندم (0.014=p)، جو (0.032=p) و يونجه (0.027=p) وجود داشته است. ارزيابي آماري نشان داد كه ميانگين سطح آلودگي آفلاتوكسين B1 در اقلام خوراك دام در نمونه هاي زمستان به طور قابل ملاحظه اي بيشتر از نمونه هاي تابستان بوده است (0.008=p).
در طي يك بررسي دو ساله از جمعيت حدود 400000 راسي گاوهاي موجود در دامداري هاي صنعتي و سنتي استان مجموعا 10312 نمونه خون به طور تصادفي اخذ گرديد، كه 986 نمونه آن مربوط به گاوهاي شيري واحدهاي صنعتي و 9326 نمونه خون متعلق به گاوهاي شيري گله هاي سنتي بوده كه از بيش از 300 روستا در سطح استان جمع آوري شدند. نمونه ها ابتدا مورد آزمايش رزبنگال قرار گرفته و سپس برحسب ضرورت، آزمايش هاي سروآگلوتينا سيون رايت و 2- مركاپتواتانول بر روي آنها انجام شد. نظر به بررسي هاي انجام شده در اين طرح، ميزان آلودگي بروسلائي در دامداري هاي صنعتي استان %1.62 و در گله هاي سنتي %0.55 و ميزان كل آلودگي در گاوهاي استان %0.65 (67 راكتور از 10312 نمونه) بوده است. به طور كلي با توجه به نتايج بدست آمده از اين بررسي، مي توان بيان كرد كه وجود تب مالت در جوامع انساني استان مي تواند تنها ناشي از مصرف شير گاو و فرآورده هاي آن نباشد و بايد تهاجم عفونت بروسلائي به جامعه انساني را در حيوانات ديگري چون گوسفند و بز نيز جستجو كرد.
در اين تحقيق اثرات فيزيولوژيكي استرس بر تركيبات عضله و تغييرات هورمون كورتيزول و سلول هاي خوني در ماهي سوف مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نمونه برداري اين پروژه با هد ف بررسي تغييرات كورتيزول در شرايط استرس و همچنين تغييرات بيوشيميايي بافت عضلاني بررسي شد. پس از قرارگيري ماهيها در شرايط استرس زا از نوع Chronic handling، ميزان تركيبات عضله (پروتئين، چربي، رطوبت، خاكستر) و تغييرات هورمون كورتيزول درد و فصل پاييز و زمستان اندازه گيري شد. نوسانات هورمون كورتيزول در طي 4 دوره نمونه گيري و آزمايش سنجش ميزان كورتيزول پلاسما در خون ماهيان حاكي از افزايش معني داري p<0.05)) در ماهيان استرس ديده نسبت به ماهيان شاهد مي باشد. ميزان پروتئين در طي 4 دوره نمونه گيري، به طور كلي افزايش معني دار يافته و ميزان رطوبت كاهش معني دار يافت (p<0.05).
اين مطالعه به منظور تعيين ميزان آلودگي در كنسروهاي تن عرضه شده در شهر تهران كه توسط كارخانجات مختلف توليد شده و روانه بازار مصرف شده به هيستامين با روش ELISA رقابتي صورت گرفت. بدين منظور تعداد 55 نمونه كنسرو تن مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصله نشان داد كه %82.81 نمونه هاي كنسرو تن به هيستامين آلوده بوده در ضمن محدوده آلودگي بين چهار فصل با يكديگر تفاوت داشت بگونه اي كه اين محدوده در چهار فصل بهار، تابستان، پاييز و زمستان به ترتيب 0تا 260، 2 تا 185، 0 تا 95 و 0 تا 270.5 ميلي گرم در كيلوگرم بود.ميانگين آلودگي در چهار فصل به ترتيب 63.5، 78.7، 19.1 و 38.8 ميلي گرم در كيلوگرم بدست آمد. به ترتيب بالاترين و پايين ترين ميانگين آلودگي در نمونه هاي كنسرو تن توليد شده در تابستان و پاييز به ترتيب 78.7 و 19.1 بود. محاسبات آماري نشان داد كه تفاوت معني داري بين غلظت هيستامين كنسروهاي توليد شده در پاييز با بهار، تابستان و زمستان وجود دارد (p<0.05) به عبارت ديگر ميزان هيستامين كنسروهاي توليد شده در پاييز پايين تر از سه فصل ديگر بود. تقريبا (31.42 درصد) نمونه ها آلودگي بالاتر از حد استاندارد را نشان دادند. لازم به ذكر است كه حدمجاز استاندارد 50 ميلي گرم در كيلوگرم بوده و مورد تاييد بعضي از كشورهاي اروپايي مي باشد.
در اين تحقيق با توجه به روش هاي نوين در توليدمثل گونه ماهي سيچلايد گورخري Cichlasoma nigrofasciatum راهكارها و پيشنهادهاي منطقي و جالب توجه براي دست اندركاران تكثير آن بدست آمد. با توجه به اينكه عوامل مختلفي در نحوه توليدمثل مولدين و ميزان بقا و كيفيت نوزاد آن توليد شده دخيل مي باشند، لذا در اين تحقيق تاثير پنج تيمار نسبت جنسي نر و ماده 3 تيمار فتوپريود بر روي زادآوري ماهي سيچلايد گورخري مورد مطالعه قرار گرفت. در آكواريوم هاي شيشه اي، تيمارهاي با نسبت جنسي شامل 1:1 ((F:، (F:M) 1:2،(F:M) 1:3 ،(F:M) 1:2 و 3:1 (F:M) و آزمايش دوم فتوپريود با سه دوره نوردهي شامل (L:D)12:12 ، 14:10 (L:D) و 10:14 (L:D) هريك در سه تكرار انجام شد. نتيجه توليدمثل كه شامل ميزان هماوري، مقدار تخم هاي تفريخ شده، بررسي درصد بازماندگي بچه ماهي به مد ت 40 روز در تيمارهاي مختلف مورد بررسي قرار گرفت. طي اين مدت ساير عوامل شامل درجه حرارت، pH ميزان اكسيژن محلول، تغذيه و غيره براي همه تيمارها يكسان و مشابه بود. نتايج بدست آمده از اين آزمايشات نشان داد كه با افزايش تعداد ماهيان ماده در هر يك از نمونه ها به طور چشمگيري از تعداد تخم هاي شمارش شده و مقدار تخم گشايي كم شده است. به طوريكه ميانگين تعداد تخم ها در آكواريوم هاي 1:1 (F:M) از 566 عدد به 334 عدد در تيمارهاي1:3 (F:M) كاهش يافت. از طرفي در آكواريوم هايي كه تعداد ماهيان ماده در برابر ماهيان نر بيشتر است مدت زمان لازم تا تخم ريزي از حداقل 10 روز در تيمار با نسبت جنسي 1 نر و 1 ماده به حداكثر 26 روز در تيمار با نسبت جنسي 1 نر و 3 ماده افزايش يافته است. همچنين درصد بازماندگي بچه سيچلايدها پس از 40 روز با افزايش ماهيان ماده نسبت ماهيان نر كمتر شده و از 99 درصد در تيمارهاي 1:1 (F:M) به 73 درصد در تيمارهاي 1:3 (F:M) رسيد. نتايج حاصل شده از آزمايش فتوپريود بيانگر اين مطلب است كه با افزايش دوره نوري از 10 ساعت به 14 ساعت، تعداد تخم هاي شمارش شده و ميزان تخمه گشايي از ميانگين 564 عدد در شرايط 10:14 (L:D) به 823 عدد در شرايط 14:10 (L:D) رسيد كه با افزايش مواجه بوده ولي مدت زمان لازم جهت تخم ريزي با افزايش دوره نوري از 10 روز به 4 روز كاهش يافته كه اين امر نيز اثر منفي بر درصد بازماندگي نوزاد آن داشته به طوريكه از ميانگين 99 درصد در دوره نوري 14:10 (L:D) به مياگين 94 درصد در دوره نوري 10:14 (L:D) رسيده است. با توجه به آزمايشات انجام شده مي توان گفت كه نسبت جنسي يك نر و يك ماده و دوره نوري 12 ساعت تاريك و 12 ساعت روشن بهترين شرايط را از لحاظ تعداد تخمها و تعداد نوزادان باقيمانده داراست.
تحقيق حاضر به منظور بررسي تعيين مراحل رسيدگي جنسي ماهي سفيد با تكيه بر زمان توليدمثل، اولين اندازه بلوغ نسبت جنسي و هم آوري در طول سالهاي 85-1384 صورت پذيرفت. بدين منظور ماهي سفيدهاي مهاجر به رودخانه در نواحي مصبي و رودخانه ايي با كمك تورپره ريز چشمه (a=22mm) به طور منظم و ماهيانه برداشت شده اند. اطلاعات بدست آمده در نرم افزارهاي Excel و SPSS با كمك آزمون آناليز واريانس (ANOVA) مورد تجزيه و تحليل واقع گشتند. نتايج حاصله نشان مي دهد كه ماهيان ماده در طول ماه هاي اسفند، فروردين و ارديبهشت ماه در مرحله IV و Vو VI رسيدگي جنسي قرار داشته و حد بيشينه آن در ماه فروردين بوده است طول ماهيان در اين مرحله (349±58mm)، وزن (334564g) با درصد تركيب جنسي%45.6 ماده و %54.4 نر بوده است.
در اين تحقيق هيدروژل هايي به عنوان پانسمان زخم تحت پرتوالكتروني در دوزهاي متفاوت 40-10 كيلوگري (KGy) از محلول هاي آبي پلي وينيل پپروليد ون (PVP)، آلژينات و پلي اتيلن گليكول PEG)) تهيه شدند. آلژينات به كار رفته از جلبك قهوه اي سارگاسوم (تهيه شده از سواحل چابهار) استخراج شد. جهت شناسايي ساختمان آلژينات از روش FT-IR و اندازه گيري جرم مولكولي آن از دستگاه GPC استفاده شد. تاثير اجزاي مختلف و دوزهاي پرتودهي بر روي خواص كلي هيدروژل از قبيل ميزان درصد ژل، درجه تورم، هيدراته شدن، دهيدراته شدن و تست ميكروبي مورد بررسي قرار گرفت. به طور كلي نتايج آزمايش ها نشان داد كه مي توان در دوز 25 كيلوگري هيدروژلي با خواص نسبتا مطلوب از جمله شفافيت، انعطاف پذيري، درجه تورم و هيدراته شدن مناسب، تعويض آسان و راحت، عبوردهنده اكسيژن به محل زخم بدون هر گونه آلودگي ميكروبي را به دست آورد. پليمر PVP و آلژينات هر كدام به تنهائي در اثر پرتودهي خواص مناسبي جهت پانسمان زخم ندارند ولي با قرار گرفتن زنجيره هاي آلژينات در شبكه پليمري PVP مي توان شبكه اي شدن و در نتيجه ژل مناسب تري را به دست آورد.
دستگاه لنفاوي سيستم پيچيده اي است كه بدن را در مقابل تهاجم عوامل بيگانه مصون مي دارد. عوامل باكتريايي زيادي باعث آسيب به عقده هاي لنفاوي (لنفادنوپاتي) مي شود كه در ميان آنها بيماري هاي خطرناكي چون ميلوئيدوز، تولارمي، شاربن و لنفادنيت كازئوز وجود دارند. اين مطالعه به بررسي ميزان شيوع و عامل لنفادنوپاتي هاي سطحي بر روي 500 لاشه گوسفند كشتارشده در كشتارگاه كازرون از اول ارديبهشت سال 1382 تا اواسط تير همان سال مي پردازد. 15 راس از 500 راس (3 درصد) گوسفندان مورد مطالعه به لنفاد نوپاتي مبتلا بودند كه بيشتر آنها در گروه 3 ساله هاي ماده قرار داشتند. Corynebacterium pseudotuberculosis از تمام عقده هايي كه مبتلا به لنفادنيت از نوع پري لنفادنيت و لنفادنيت گرانولوماتوز بودند (7 راس يعني1.4 درصد از كل گوسفندان و 46.6 درصد از كل گوسفندان مبتلا به لنفادنوپاتي)، جدا شد و بيماري لنفادنيت پنيري به تاييد رسيد. در مطالعه انجام شده، ميزان لنفادنوپاتي در ماده ها بيشتر بود كه علت آن ذبح گوسفندان نر در سال اول و نگهداري ماده ها براي تجديد نسل مي باشد.
ماهي سفيد جنوب درياچه خزر علاوه بر نياز به مواد مغذي و انرژي زا مانند پروتئين، چربي و نشاسته كه در سال هاي اخير مورد مطالعه و توجه قرار گرفته است (14، 15، 16) به ساير مواد غذائي به خصوص مكمل هاي ويتاميني به صورت پيش مخلوط در جيره نيز احتياج دارد. به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف پيش مخلوط ويتاميني بر روي معيارهاي شاخص رشد بچه ماهي سفيد درياي خزر يك آزمايش تغذيهاي به مد ت 8 هفته جهت دستيابي به ميزان مطلوب مخلوط ويتاميني، انجام شد. بچه ماهيان با ميانگين وزني 3±0.8 گرم به تعداد 300 قطعه بطور كاملا تصادفي در 15 عدد مخزن فايبرگلاس 400 ليتري كه با 300 ليتر آب تازه و تميز پرشده بود، توزيع و رهاسازي شدند. فاكتورهاي كيفي آب در طول دوره پرورش تنظيم شدند. پنج جيره حاوي سطوح مختلف پيش مخلوط ويتاميني شامل 0، 1، 2، 3 و 4 درصد با پروتئين ثابت 35 درصد در 3 تكرار براي هر يك از تيمارها در نظر گرفته شد. بچه ماهيان روزانه به ميزان 8 درصد وزن بدن تغذيه ميشدند. با افزايش مخلوط ويتاميني در تيمارهاي 4 و 5 (3 و 4 درصد)، كليه شاخص هاي رشد بهبوديافته و اختلاف معني داري را با ساير تيمارها نشان دادند (p>0.05) عامل رشد بين تيمارهاي 4 و 5 اختلاف معني داري را نشان ندادند (p<0.05). تركيبات شيميائي لاشه در سطوح مختلف پيش مخلوط ويتاميني اختلاف معني داري را نشان نداد (p<0.05). اما تركيب بدن بچه ماهيان در تيمار كنترل (حاوي صفر درصد پيش مخلوط ويتاميني) اختلاف معني داري را با ساير تيمارها نشان داد (p<0.05). به طوري كه ميزان پروتئين لاشه در تيمار كنترل كمتر و ميزان چربي در آن بيشتر از ساير تيمارها بود و به دليل كاهش ميزان پروتئين و افزايش چربي كيفيت عضلاني گوشت عدم ارتقا را نشان د اد.
اين مطالعه به منظور تعيين وضعيت حضور آفلاتوكسين M1 در شيرخشك هاي صنعتي عرضه شده در شهر تهران كه توسط كارخانجات مختلف داخلي توليد و روانه بازار مصرف شده بودند توسط روش الايزاي رقابتي صورت گرفت. بدين منظور تعداد 42 نمونه شيرخشك ارزيابي شدند. نتايج حاصله نشان داد كه %100 نمونه هاي شير خشك به آفلاتوكسين M1 آلوده بوده و محدوده آلودگي بين سه فصل با يكديگر تفاوت داشت به گونه اي كه اين محدوده در سه فصل بهار، پاييز و زمستان به ترتيب 51 تا 914، 32 تا 640 و 32 تا 879 نانوگرم در كيلوگرم بود. ميانگين آلودگي در سه فصل سال به ترتيب 305، 278 و 285 نانوگرم در كيلوگرم به دست آمد، به ترتيب بالاترين و پايين ترين ميانگين آلودگي در نمونه هاي شيرخشك توليد شده در پاييز و بهار به ترتيب 914 و 32 بود. محاسبات آماري نشان داد كه تفاوت معني داري بين غلظت آفلاتوكسين M1 شيرخشك هاي توليد شده در پاييز با بهار و زمستان وجود ندارد (P>0.05) به عبارت ديگر ميزان آفلاتوكسين M1 شيرخشك هاي توليد شده در پاييز پايين تر از دو فصل ديگر سال نبود. تقريبا 80.7 درصد نمونه ها آلودگي بالاتر از حد استاندارد 50 نانوگرم در كيلوگرم (استاندارد اتحاديه اروپا) و 26.9 درصد نيز بالاي حد استاندارد 500 نانوگرم در كيلوگرم (استاندارد ايران) و كدكس اليما نتاريوس (Codex Alimentarius) را نشان مي دادند. با توجه به اهميت آفلاتوكسين براي سلامتي انسان و آلودگي شيرخشك ها ي صنعتي اين امر به طور قابل ملاحظه اي مي تواند براي سلامتي انسان خطرناك باشد.
مقادير سرمي كورتيزول، گلوكز، بتاهيدروكسي بوتيرات (BHB) و اوره در بزهاي آبستن و شيروار تعيين شده و ارتباط بين آنها در سال 1385 در اروميه مطالعه گرديد. همچنين احتمال مسموميت آبستني تحت باليني در بزهاي آبستن نيز بررسي شد. مقد ار 5 ميلي ليتر خون از وريد وداج 95 راس بز آبستن و 54 راس بز شيروار جمع آوري شد. بزها در مراتع ميان بند پرورش يافته، از علوفه گراس و يونجه تغذيه مي شدند. غلظت سرمي، اوره و BHB به روش اسپكتروفتومتري و كورتيزول به روش ELISA ارزيابي شدند. ميانگين كورتيزول، گلوكز، BHB و اوره براي بزهاي آبستن به ترتيب (ng/ml)7.31 ، (mg/dl) 44.9، (mmol/l) 0.23و (mmol/l) 3.21 ميلي مول در ليتر و براي بزهاي شيروار به ترتيب 94.6 (mg/dl)، (mg/ml) 48.9 و (mmol/l) 0.27 و (mmol/l)4.09 بوده است. مقايسه ميانگين پارامترها در بزهاي آبستن و شيروار (ANOVA) وجود اختلاف معنيدار (P<0.01) را فقط در ميزان اوره نشان مي دهد. نتايج آناليز همبستگي بين پارامترهاي خون در بزهاي آبستن و شيروار وجود رابطه مثبت و معني دار بين كورتيزول و BHB را نشان مي دهد (P<0.01 و 0.76=r). در بزهاي شيروار بين كورتيزول و اوره (P<0.01 و 0.51=r) و در مجموع نمونه ها بين كورتيزول وBHB (P<0.01 و 0.76=r) رابطه مثبت و معني داري مشاهد ه گرديد. لذا مي توان گفت كه غلظت پارامترهاي تحت بررسي در بزهاي آبستن و شيروار در حدود گزارش شده براي بزها بوده و فقط اوره در بزهاي آبستن بطور معني داري كمتر از شيروار بوده است. وجود رابطه بين غلظت كورتيزول با BHB و اوره اهميت اين پارامترها را در تشخيص احتمالي مسموميت آبستني تعيين مي نمايد. مسموميت آبستني تحت باليني در بزهاي آبستن مشاهده نگرديد.
ماهي فيتوفاگ با نام علمي (Hypophthalmichthys molitrix) يکي از مهمترين ماهيان پرورشي کشور ميباشد که به علت استفاده از رژيم غذايي کم هزينه و سطوح پايين زنجيره غذايي به مقدار زياد پرورش مي يابد. از آنجائي که اين ماهي در رقابت با ماهيان خوش خوراك تر ماهي کم مصرفي محسوب مي گردد؛ توليد فرآورده هاي متنوع از اين ماهي براي ترويج مصرف آن ضروري به نظر مي رسد. توليد گوشت چرخ شده و به دنبال آن سوريمي از ماهيان کم مصرف يکي از روش هايي است که امروزه براي افزايش مصرف اين دسته از ماهيان پيشنهاد مي گردد. در تحقيق حاضر سعي شده است با مقايسه برخي شاخص هاي شيميايي گوشت چرخ شده شسته شده (سوريمي) و شسته نشده ماهي فيتوفاگ منجمد شده، اثرات شستشو برخواص کيفي گوشت چرخ شده ماهي فيتوفاگ نشان داده شود. ماهي هاي فيتوفاگ مورداستفاده در اين تحقيق به شکل زنده به محل تهيه گوشت چرخ شده انتقال يافتند؛ سپس ماهي ها در حضور مقادير کافي يخ پس از گذراندن مراحل سرزني، تخليه امعا و احشا، پوست کني و فيله سازي، با عبور از يک استخوان گير به گوشت چرخ شده بدون استخوان و پوست و خالص ماهي تبديل شدند. گوشت چرخ شده به دست آمده به دو قسمت تقسيم شد. نيمي از آن بعنوان تيمار گوشت چرخ شده شسته نشده، بسته بندي و به تونل انجماد با دماي 35- درجه سانتيگراد منتقل شد و نيمي ديگر براي توليد گوشت چرخ شده شسته شده (سوريمي) با نسبت 4 به 1 آب به گوشت 4 بار شسته شد (9). سوريمي نيز پس از توليد بسته بندي و به تونل انجماد با دماي 35- درجه سانتي گراد منتقل شد.
