مقالات امور دام و آبزیان

دياتومه ها گروهي از جلبکهاي شاخه Bacillariophyta مي باشند. اپي ليتون، گروهي از دياتومه ها مي باشند که بر سطح سنگها و سطوح سخت رشد ميکنند. شناسايي فلور دياتومهاي و بررسي تغييرات جمعيتي آنها در رودخانه جاجرود از خرداد 1383 تا ارديبهشت 1384 با نمونه برداري در هر 30 روز يک بار در 6 ايستگاه صورت گرفت و همراه با آن عوامل فيزيکي و شيمياييDO ، EC،pH و درجه حرارت اندازه گيري شد. نمونه ها با استفاده از روش Reimer و Patrick آماده شدند. در مجموع 51 گونه دياتومه متعلق به 17 جنس شناسايي شد. جنسهاي Navicula Grnn.،Cymbella Kutz، .Gomphonema Kutz.، Cocconeis Ehr. Diatoma Ehr و .Nitzschia Hantz فراوان بودند. کاهش تنوع دياتومهها از بالادست رودخانه به سمت پايين دست رودخانه نشانه اي از افزايش آلودگي و تاثير آن بر ترکيب گونهاي و فراواني دياتومه ها در اين رودخانه ميباشد.

 نسخه قابل چاپ

بخش كشاورزي در دهه هاي اخير در بيشتر كشورهاي در حال توسعه تحت تاثير انواع سياستهاي مداخله گرايانه دولت و با هدف حمايت از اين بخش در مقايسه با ساير بخشهاي اقتصادي قرار داشته است. اين سياستها طيف گسترده اي از مداخلات را در برميگيرد كه بطور مستقيم و يا غيرمستقيم قيمت و بازار اين محصولات را تحت تاثير قرار ميدهند. در ايران نيز بخش كشاورزي و زير بخشهاي آن نيز در چند دهه اخير تحت تاثير اين سياستها قرار داشته اند. اين مداخلات عمدتا از طريق كمترل قيمت كالاها، اعمال سهميه و يا پرداخت يارانه برروي نهاده هاي توليد آنها- به ويژه از طريق اعمال نرخ هاي پايينتر ارز براي واردات نهاده ها - صورت گرفته است. موضوع اين مقاله بررسي آثار سياستهاي مداخله مستقيم دولت در قيمتگذاري محصولات زيربخش دام و طيور از جنبه سنجش ميزان حمايت از اين محصولات ميباشد. كالاهاي مورد بررسي سه محصول عمده اين بخش يعني گوشت گاو، گوشت مرغ و تخم مرغ و دوره مورد نظر شامل سالهاي 78-61 ميباشد. دوره مذكور علاوه بر سالهاي جنگ تحميلي و اعمال سياستهاي تثبيت قيمت كالاها، دربرگيرنده دوره اعمال قيمتهاي تضميني و همچنين آزادسازي قيمتها نيز ميباشد. ابزار مورد استفاده شامل نرخ هاي حمايت اسمي و موثر ميباشند كه با استفاده از داده هاي موجود در دستگاههاي ذيربط مورد محاسبه قرار گرفته اند. نتايج بدست آمده نشان ميدهد اولا: نرخهاي حمايت در طول سالهاي مختلف داراي نوسان ميباشند بنابراين؛ مناسبتر اين است كه به جاي مقادير مطلق اين اين نرخ ها دريك سال مشخص، روند آنها درطول يك دوره زماني مورد توجه قرار گيرد. ثانيا؛ مقادير نرخهاي حمايت اسمي بسته به نرخ ارز مورد استفاده براي محاسبه آنها متفاوت است و اين نرخها درگزينه نرخ ارز واقي داراي مقادير بالاتري در مقايسه با نرخ ارز اسمي ميباشند. علاوه بر اين؛ ميانگين نرخ حمايت موثر در مورد كليه كالاها مثبت بوده و در اين ميان؛ به ترتيب گوشت گاو بالاترين و تخم مرغ پايينترين ميزان نرخ حمايت اسمي و موثر را داشته اند.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق جهت بررسي اثرطول مدت شيرخوارگي بر خصوصيات و تركيب فيزيكي لاشه بره هاي لري بختياري اجرا شد. در اين مطالعه تعداد 66 راس بره نر و ماده كه در يك فصل زايش متولد شده بودند، به طور تصادفي انتخاب و در سنين 60،90 و 120 روزگي از شيرگرفته شدند و تا سن 6 ماهگي پروار گرديدند. آزمايش در قالب يك طرح كاملا تصادفي با روش فاكتوريل 2×3 (دوره هاي مختلف شيرگيري و جنس) انجام شد. در پايان دوره پروار در هر سن شيرگيري 10 راس و جمعا 30 راس بره به طور تصادفي انتخاب و پس از ذبح تجزيه لاشه گرديدند. ميانگين وزن نهايي بره ها در گروه هاي مختلف شيرگيري (60، 90و120روز) به ترتيب 44.64، 43.01 و 41.30 كيلوگرم بود كه ميانگين وزن نهايي بره هايي كه در سن 60 روزه از شيرگرفته شده بودند به طور معني داري بالاتر از بره هايي بود كه در سن 120 روز شير گيري شده بودند (0.05>p). ميانگين درصد لاشه سرد بره هاي گروه 90 روز به طور معني داري پايينتر از گروه اول (60 روز) و گروه سوم (120روز) بود (0.05>p). ميانگين درصد لاشه بره هاي نر و ماده داراي تفاوت معني دار نبود. اختلاف بين ميانگين مجموع درصد گوشت لاشه گروههاي مختلف شيرگيري از نظر آماري معني دار نبود، اما بين ميانگين مجموع چربي زير جلد (سطحي) گروه 60 روز شيرگيري شده با گروه 120 روز شيرگيري شده تفاوت معنيدار بود (p<0.05). ميانگين درصد چربي زيرجلدي بره هاي نر كمتر از بره هاي ماده بود (p<0.05)، ولي ميانگين درصد دنبه بره هاي نر بيشتر از بره هاي ماده بود (p<0.05). در نتيجه شيرگيري بره هاي نر و ماده لري بختياري در سن 60 روزگي به دليل بالا بودن وزن نهايي دوره پروار و درصد لاشه نسبت به دو گروه ديگر (90 و 120روز شيرگيري) و يكسان بودن خصوصيات و تركيب لاشه توصيه ميگردد.

 نسخه قابل چاپ

با وجود اينكه غذاي اصلي دام هاي نشخوار كننده را خوراكهاي خشبي تشكيل ميدهد، با اينحال خود آنها توانايي توليد آنزيمهايي كه قادر به تجزيه سلولز و هميسلولز باشند را ندارند. لذا دامهاي نشخواركننده به جمعيت ساكن در دستگاه گوارش خود وابسته هستند. اكوسيستم ميكروبي شكمبه عمدتا شامل باكتريها، تكياخته ها و قارچها است كه نقش مهمي در فرايند تخمير در شكمبه ايفا مي كنند. هدف از اجراي اين تحقيق بررسي اثر حذف تكياخته ها از شكمبه گوسفند تغذيه شده با چهار نوع جيره غذايي بر ميزان گاز توليد شده از چهار نوع خوراك شامل كاه گندم، يونجه، كنجاله پنبه دانه و دانه جو مي باشد. در اين آزمايش از 4 راس گوسفند نر نژاد شال فيستول گذاري شده در شكمبه در قالب طرح آماري مربع لاتين استفاده شد و اثر چهار نوع جيره غذايي (حاوي صفر،20، 40 و 60 درصد كنسانتره) در دو مرحله حضور و عدم حضور تكياخته در شكمبه مورد بررسي قرار گرفت. حذف تك ياخته ها از شكمبه با استفاده از روش شستشو و تخليه (10) صورت گرفت. نتايج حاصل از آزمايشات توليد گاز بر روي خوراكهاي مورد آزمايش نشان داد حجم گاز توليد شده پس از 24 ساعت انكوبه كردن كاه گندم، يونجه، كنجاله پنبه دانه و دانه جو در مايع شكمبه گوسفند داراي تكياخته به ترتيب 44.3، 3.6،35.46 و 70 ميليليتر و در مايع شكمبه گوسفند فاقد تكياخته به ترتيب 33.3،1.7، 37.40 و 65.3 ميليليتر بوده است. با حذف تك ياخته ها از شكمبه از حجم گاز توليد شده (جز در مورد كنجاله پنبه دانه) به طور چشمگيري كاسته شد و اختلاف مشاهده شده در مورد كاه گندم از لحاظ آماري معنيدار بود (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ

ذخيره سازي و پرورش پست لارو ميگوي سفيد هندي Penaeus indicus در سايتهاي پرورشي استان هرمزگان در سنين مختلف صورت ميگيرد و محصول نهايي متفاوتي را در بر دارد. اين پروژه از تاريخ 13/3/79 لغايت 3/8/79 به منظور تعيين مناسبترين سن ذخيره سازي پست لاروها با تيمارهاي 10، 15 و 20 روزه و با سه تكرار در استخرهاي يك هكتاري در استان هرمزگان واقع در مجتمع پرورش ميگوي تياب جنوبي انجام گرديد. در اين بررسي اندازه گيري فاكتورهاي فيزيكوشيميايي آب از قبيل اكسيژن محلول (Do)، شوري، دما، pH و شفافيت و نمونه برداري از ميگو جهت تعيين رشد هر دو هفته يكبار صورت پذيرفت. نتايج نشان داد كه داده هاي اكسيژن، شوري و pH در تكرارها و يا تيمارهاي مختلف اختلاف معنيداري نداشته اند و شرايط پرورش در اين خصوص بصورت يكسان بوده است.

 نسخه قابل چاپ

براي ارزيابي تركيب اسپرومازين - كتامين بر روي ضربان قلب، فشار خون شرياني، تعداد تنفس، گازهاي خوني، اسيديته خون شرياني و دماي مقعدي، 6 راس بز ايراني سالم با وزني بين 28-18 كيلوگرم مورد آزمايش قرار گرفتند. اسپرومازين (0.05 ميليگرم به ازاي هر كيلوگرم، عضلاني) 15 دقيقه قبل از تزريق كتامين (11 ميليگرم به ازاي هر كيلوگرم، داخل وريدي) تجويز شد. تمام اندازه گيريهاي پايه قبل از تجويز اسپرومازين انجام شد و در زمانهاي 5، 15، 30، 45 و 60 پس از القاي بيهوشي با كتامين تكرار گرديد. براي اندازه گيري فشار خون شرياني و گرفتن نمونه هاي خون پس از بي حسي با ليدوکائين، شکافي به طول 5 سانتي متر در محل شريان کاروتيد راست داده شد و سوند شرياني شسته شده با محلول 2 درهزار هپارين در شريان کاروتيد قرار گرفت. از تست آماري آزمون ( T Student’s test) براي آناليز داده ها استفاده شد و مقادير P كمتر از 0.05 از نظر آماري معنيدار قلمداد گرديد. بر اساس اين يافته ها تعداد ضربان قلب و تنفس تغيير معنيداري نداشت. ميانگين فشارخون شرياني در دقايق 30، 45 و 60 كاهش معنيداري داشت. متوسط فشار نسبي اكسيژن شرياني در دقايق 5 و 45 كاهش معنيداري داشت اما متوسط فشار نسبي اكسيژن شرياني و مقادير اسيديته خون تغييرات معنيداري را نشان ندادند. دماي مقعدي در تمام زمانهاي پس از بيهوشي كاهش معنيداري را نشان داد. اگرچه داروهاي بيهوشي بر روي فيزيولوژي و هومئوستاز بيمار تاثير ميگذارد اما در اين مطالعه تجربي عليرغم بعضي از تغييرات در فشار خون شرياني، اكسيژن خون شرياني و دماي مقعدي، حيوانات اين تغييرات را به خوبي تحمل كرده و مشكل بزرگي با اين تركيب بيهوشي رخ نداد.

 نسخه قابل چاپ

امروزه در پرورش لارو ماهيان پرورشي استفاده از غذاي زنده كاربرد فراواني دارد كه از ميان منابع متعدد و متنوع غذاي زنده سيست پوسته زدايي شده آرتميا را به دليل ارزش غذايي بالا، قابليت هضم زياد، روش توليد آسان به عنوان يك منبع مهم غذايي مورد توجه مي باشد. با توجه به اهميت اين ماده غذايي و امكان جايگزيني آن بجاي منابع پروتئيني در تغذيه لاروهاي قزل آلاي رنگين كمان، از سطوح مختلف سيست پوسته زدايي شده آرتميا در قالب طرح كامل تصادفي (CRD) با شش تيمار شامل شاهد، 5، 10، 15، 20 و 25 درصد سيست پوسته زدايي شده آرتميا در سه تكرار استفاده گرديد. در اين آزمايش از 18 تراف كه هر يك شامل 1000 قطعه لارو با ميانگين وزن 25±125 ميل گرم استفاده شد. طول دوره آزمايش به مدت 40 روز تا رسيدن لاروها به وزن يك گرمي تعيين گرديد. جيره هاي مورد استفاده در اين آزمايش با در نظر گرفتن مقادير ثابت سيست پوسته زدايي شده آرتميا توسط نرم افزار UFFDA (1992) فرموله و سپس تهيه گرديد. در طول دوره آزمايش پارامترهاي مختلف شامل افزايش وزن لاروها (GR)، سرعت رشد ويژه (SGR)، درصد زنده ماني (SR)، خوراك مصرفي (FI) و ضريب تبديل مواد غذايي (FCR) مورد اندازه گيري قرار گرفت. نتايج نشان داد بين گروه هاي مختلف، تيمارهاي 5 و 10 درصد جايگزيني سيست پوسته زدايي شده آرتميا بهترين وضعيت را از نظر افزايش وزن با مقادير 28.54±7.29 و 28.85±7.28 ميلي گرم داشته، در حالي كه تيمار شاهد با ميزان 28.12±6.32 ميلي گرم كمترين افزايش وزن را داشت. (p<0.05). بيشترين درصد سرعت رشد ويژه (SGR) و درصد زنده ماني (SR) به ترتيب با 86.04±2.78 و 2.42 درصد مربوط به تيمار 5 درصد بود. بيشترين درصد سرعت رشد (SGR) و درصد زنده ماني (SR) به ترتيب با 2.78 86.04± و 2.42 درصد مربوط به تيمار 5 درصد بود. براساس نتياج حاصله از لحاظ ميزان خوراك مصرفي در دوره هاي مختلف زيست سنجي با پيشرفت زمان آزمايش بين دوره هاي مختلف اختلاف معني داري مشاهده گرديد. به طوري كه از دوره دوم زيست سنجي به بعد تيمارهاي 5 و 10 درصد كمترين خوراك مصرفي را دارا بوده و بيشترين مصرف خوراك مربوط به تيمارهاي 15 و 20 و 25 درصد بوده نتايج نشان داد ضريب تبديل غذايي (FCR) تيمار 5 درصد سيست پوسته زدايي شده آرتميا با ميزان 0.09±0.88 داراي بهترين وضعيت در بين تيمارهاي ديگر بوده و در گروه برتر قرار گرفت (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ

مطالعه اي براي ارزيابي روش رنگ آميزي تري كروم ماسون در شناسايي بافتهاي غير مجاز در فرآورده هاي گوشتي حرارت ديده انجام گرفت. به همين منظور نمونه هاي مختلفي از كالباس حرارت ديده در آزمايشگاه تهيه گرديد كه از نظر فرمولاسيون مشابه كالباسهاي رايج در بازار فرآورده هاي گوشتي ايران باشند. در اين نمونه ها از بافتهاي غير مجاز مانند سنگدان مرغ، پستان، ريه، بافتهاي نرم سر و بافتهاي داخل حفره شكمياز جمله شكمبه، نگاري و هزارلا با نسبت مشخص 20 درصد از گوشت لخم مصرفي يا 10 درصد حجم كل نمونه به صورت مجزا و يا مخلوط استفاده شد. سپس نمونه برداري و آزمايش بافت شناسي با رنگ آميزي تري كروم ماسون انجام گرفت. فتو ميكروگرافهاي تهيه شده از نمونه ها نشان دادند كه عليرغم خرد شدن بافتها و انجام پروسه حرارتي در طول توليد، ساختمان ميكروسكپي بافتهاي غير مجاز قابل تشخيص است و رنگ پذيري آنها تغييري پيدا نميکند و اجزاي ساختماني هر بافت به خوبي رنگ گرفته است. نتايج مطالعه نشان داد که در اين روش رنگ آميزي به علت تباين رنگي که ايجاد ميشود شناسايي رشته هاي كلاژن و تفكيك آنها از رشته هاي عضلاني بافتها در فرآورده هاي گوشتي حرارت ديده اسان است به طوريكه بافتهاي عضلاني رنگ قرمز و رشته كلاژن رنگ سبز به خود ميگيرند. اين روش بافت شناسي براي تشخيص بافتهاي غيرمجاز در نمونه هايي از کالباسهاي حرارت ديده که احتمال تقلب مي رود قابل توصيه است.

 نسخه قابل چاپ

تالاب انزلي يكي از بوم سازگانهاي مهم آبي ايران است كه در جنوب غربي درياي خزر قرار دارد. اين تالاب زيستگاه ماهيان و آبزيان با ارزشي است كه نقش بسيار مهمي را در چرخه زيستي اين تالاب دارند. از آنجايي كه دوكفه ايها شاخصهاي زيستي محسوب ميگردند، جهت بررسي ميزان فلزات سنگين، دوكفه اي Anodonta cygnea كه يكي از دوكفه ايهاي موجود در تالاب انزلي ميباشد مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق از منطقه سلكه تالاب انزلي كه دريافت كننده آب حوضه آبريز بخش جنوبي تالاب ميباشد در فصل پاييز سال 1383 تعداد 30 نمونه و در فصل بهار سال 1384 تعداد 20 نمونه صدف به طور تصادفي همراه با نمونه آب و رسوب محل زيست اين دوكفه اي برداشت گرديد. صدفها به طور زنده به آزمايشگاه منتقل و بيومتري گرديدند. ابتدا بخشهاي نرم صدف، نمونه هاي آب و رسوب به روش هضم اسيدي جهت انجام مراحل بعدي آزمايشات آماده سازي شدند و سپس با استفاده از دستگاه جذب اتميبا شعله، ميزان غلظت چهار فلز سنگين روي، مس، سرب و كادميوم در بافت نرم آنودونت (به طور مجزا در جنس نر و ماده)، آب و رسوب در دو فصل پاييز و بهار تعيين و مورد مقايسه قرار گرفتند. براي اندازه گيري عنصر جيوه بعد از آماده سازي نمونه هاي صدف، آب و رسوب به روش هضم اسيدي و با استفاده از دستگاه جذب اتمي مجهز به سيستم توليد بخار سرد، ميزان فلز جيوه اندازه گيري گرديد. نتايج حاصله نشان دادند كه در جنس نر صدف آنودونت ميزان غلظت فلز سنگين روي در دو فصل پاييز و بهار به ترتيب 16.40 و 23.50 ميكروگرم بر گرم وزن تر و پس از آن عنصر مس در دو فصل پاييز و بهار با مقدار 0.58 و 0.77 ميكروگرم بر گرم وزن تر بيشترين مقدار را نسبت به ديگر فلزات داشته اند. در جنس ماده نيز ميزان غلظت فلز روي در دو فصل پاييز و بهار به ترتيب 7.90 و 15.37 و عنصر مس با غلظت 0.89 و 0.69 ميكروگرم بر گرم وزن بيشترين مقدار را نسبت به ساير فلزات داشته اند. ميزان تجمع سه فلز سرب، كادميوم و جيوه در جنس نر و ماده بسيار ناچيز بدست آمد و در اكثر موارد از حد تشخيص كمتر بود. ميزان غلظت فلزات سنگين در آب نشان داد كه عنصر روي در دو فصل پاييز و بهار به ترتيب با ميزان 0.11 و 0.005 ميلي گرم در ليتر ميباشد و غلظت فلزات ديگر در اكثر موارد از حد تشخيص دستگاه كمتر بود. ميزان تجمع فلزات سنگين در رسوب نشان داد كه فلز روي در دو فصل پاييز و بهار به ترتيب با مقدار 82.5 و 87.5 ميكروگرم بر گرم وزن خشك بيشترين مقدار و جيوه با ميزان تجمع 0.05 و 0.04 ميكروگرم بر گرم وزن خشك در دو فصل مذكور كمترين مقدار را دارا ميباشد. ميزان تجمع فلزات مس، سرب و كادميوم در دو فصل پاييز و بهار به ترتيب 56.30 و 15.08، 5.80 و 6.21، 1.85 و 0.60 ميكرو گرم بر گرم وزن خشك بود.

 نسخه قابل چاپ

تعيين مقدار هيدروكسي پرولين به عنوان يك شاخص جهت اندازه گيري ميزان كلاژن در بافتهاي همبند و در مطالعات متابوليسم كلاژن مورد استفاده قرار ميگيرد. در اين روش پس از هيدروليز نمونه بافت تاندون با اسيد هيدروكلريك 6 مولار به مدت 16-14 ساعت در دماي 105 درجه سانتيگراد، هيدروكسي پرولين با معرف كلرآمين T اكسيده شد. بعد با افزودن معرف ارليخ و قراردادن در دماي 60 درجه سانتيگراد، محصول رنگي بدست آمد. جهت حذف مواد رنگي مزاحم، محصول رنگي در محيط قليايي توسط تولوئن استخراج شد و در مرحله بعد ماده رنگي وارد فاز اسيدي گرديد. ميزان جذب محصول رنگي در فاز اسيدي در طول موج 543 نانومتر قرائت شد و مقدار هيدروكسي پرولين نمونه بر اساس منحني كاليبراسيون محلولهاي استاندارد كه همه مراحل فوق را گذرانده بودند، محاسبه گرديد. منحني كاليبراسيون در دامنه غلظت g/ml و 160-10 خطي بود R²=0.997. دقت روش با شاخص تغييرات (CV%) بين روزها و درون روزها كمتر از 7% به دست آمد. با آزمايش شش نمونه تاندون اسب، ميزان هيدروكسي پرولين آنها برحسب ماده خشك تاندون  mg/gو121- 95 (9.0±109.5) به دست آمد. اين روش آسان، اختصاصي و تكرار پذير براي تعيين مقدار هيدروكسي پرولين تاندون و بافتهاي كلاژني ديگر مانند پوست قابل استفاده است.

 نسخه قابل چاپ

به منظـور بـررسي و مطالعـه برخـي تركيبـات بيـوشيميـايي همـولنف ميگـوي سفيـد هنـدي (Fenneropenaeus indicus) از سيصد قطعه ميگوي بالغ (4 ماهه) به ظاهر سالم با وزن متوسط 12 گرم و اندازه 10 سانتيمتر پرورش يافته در استخرهاي پرورش ميگو در منطقه حله واقع در استان بوشهر نمونه گيري به عمل آمد. نمونه همولنف از سينوس شكمي با استفاده از سرنگ انسولين و سرسوزن شماره 26 اخذ و پس از سانتريفوژ و جداسازي سلولهاي همولنف، ميزان گلوكز اوره، اسيداوريك، كلسترول، تري گليسريد، كراتينين، ازت اوره همولنف، كلسيـم و فسفر همولنف به روشهاي متداول بيوشيميايي به وسيله دستگاه خودكار بيوشيميآناليزر الان (Elan) اندازه گيري شد و داده ها پس از آناليـز آماري مورد تجزيه و تحليـل قرار گرفت. در اين مطالعـه ميانگين مقـادير گلوكز (11.3±35.0 ميلي گرم در دسي ليتر)، اوره (7.6 ± 36.6 ميلي گرم در دسي ليتر)، ازت اوره همولنف (3.6 ± 17.1 ميلي گرم در دسي ليتر)، اسيداوريك (2.0 ± 11.9 ميلي گرم در دسي ليتـر)، كـراتينيـن (0.26 ± 0.46 ميليگرم در دسيليتر)، و كلسيم (1.7 ± 40.9 ميليگرم در دسيليتر) و فسفـر (1.9 ± 4.4 ميليگرم در 19.5 ميليگرم در دسي ليتر) و تري گليسريد (3.3±16.1 ميلي گرم در دسي ليتـر)، كلسترول (7.1 ميليگرم در دسيليتر) به دست آمد. آناليز آماري نشان داد كه بين گلوكز همولنف با كلسيم، فسفر، اسيد اوريك، كراتينين، كلسترول و اوره و همچنيـن بين كلسيـم با كلستـرول و اسيـد اوريك و بيـن كلستـرول با اسيـد اوريك همبستـگي معني داري وجود دارد (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ

اثرات شوك الكتريكي بر پارامترهاي خون در 24 راس گاو بومي و دورگ در سال 1383 در اروميه بررسي گرديد. گاوهاي تحت مطالعه به طور تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند. مقدار 5 ميلي ليتر خون از گاوهاي هر گروه در صبح زود و به آرامي از وريد وداج تهيه و به عنوان زمان صفر (شاهد) ثبت گرديد. سپس گاوها به صورت تجربي در ناحيه جدوگاه دو بار و هربار به مدت 1 ثانيه تحت شوك الكتريكي با شوكر دامپزشكي (3 ولت) قرار گرفته و به فاصله 1.5 ساعت تا 7.5 ساعت (5 بار) خونگيري شدند (درمان). پارامترهاي خون مانند تعداد لكوسيتها (WBC) و شمارش تفريقي، هماتوكريت، فيبرينوژن، پروتئين تام، كورتيزول، گلوكز، كلسيم، فسفر، منيزيم، سديم و پتاسيم ارزيابي شدند. شوك الكتريكي سبب افزايش گلوكز خون تا 25%، كورتيزول خون تا 308%، لكوسيتها تا 68%، و نوتروفيلهاتا 286% و كاهش كلسيم خون تا 11% گرديد. آناليز واريانس يكطرفه با مقادير تکراري (Repeated Measure ANOVA) اختلاف معنيداري (p<0.01) را در پارامترهاي فوق در قبل و پس از شوك نشان داد. ساير پارامترهاي خون تغيير معنيداري نيافتند. حداقل زمان تغييرات پارامترهاي خون در 1.5 ساعت پس از شوك براي کورتيزول،3 ساعت براي کلسيم و نوتروفيلها و 4.5 ساعت براي گلوكز و WBC بوده است. همچنين بين كورتيزول با پارامترهاي معنيدار خون در طي شوك الكتريكي رابطه اي مشاهده نگرديد. لذا ميتوان نتيجه گرفت كه شوك الكتريكي كوتاه با افزايش كورتيزول، گلوكز، WBC و كاهش كلسيم به عنوان يك عامل استرس عمل مينمايد. تغييرات فوق سريع و حداقل 3 ساعت پس از شوك ميباشد. با توجه به تغييرات فوق بهره مندي از شوك دامپزشکي در گاو به عنوان مولد استرس صرفا در موارد ضروري بلامانع ميباشد.

 نسخه قابل چاپ

ويتامين ها در اعمال متابوليكي بدن طيور نقش بارزي را ايفا مي نمايند. به منظور بررسي تاثير مكمل هاي ويتاميني با سطوح مختلف ويتامين بر عملكرد مرغان تخمگذار تجارتي، جيره هايي با انرژي و پروتيين يكسان ولي متفاوت از نظر مكمل هاي ويتاميني تنظيم و در آزمايشي با طرح آماري بلوك كامل تصادفي با 8 تيمار و 3 تكرار (بلوك) و 8 قطعه مرغ تخمگذار در هر تكرار از نژاد لگهورن سفيد، آميخته تجارتي «هاي- لاين» به مدت 13 هفته تغذيه شدند. ميانگين هاي صفات مورد بررسي با استفاده از آزمون چند دامنه اي دانكن مقايسه گرديد. مكمل هاي ويتاميني مورد پژوهش عبارت بودند از: NRC(1994)، 1.5 برابر مقادير پيشنهادي NRC، 2 برابر مقادير پيشنهادي NRC، پيشنهاد شركت پشتيباني امور دام كشور، پيشنهاد موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران، پيشنهاد شركت پشتيباني امور دام كشور ساخته شده بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه خوراك مصرفي روزانه، ‌درصد توليد تخم مرغ، توليد تخم مرغ روزانه، وزن مخصوص تخم مرغ، كيفيت داخلي تخم مرغ، وزن و درصد پوسته در بين تيمارها تفاوت معني داري نداشتند (p>0.05)، اما ضريب تبديل خوراك، وزن تخم مرغ وهزينه خوراك براي توليد هر كيلوگرم تخم مرغ تفاوت معني داري داشتند (p>0.05). بهترين و بدترين ضريب تبديل خوراك به ترتيب مربوط به مكمل ويتاميني 2 برابر NRC و NRC بود (1.98 در مقابل 2.2). پايين ترين وزن تخم مرغ مربوط به مكمل هاي ويتاميني NRC و 1.5 برابر NRC بود. كمترين و بيشترين هزينه خوراك براي توليد يك كيلوگرم تخم مرغ به ترتيب مربوط به مكمل ويتاميني 2 برابر NRCو NRC بود. نتايج اين پژوهش نشان داد كه تامين سطوح ويتاميني به مقدار 2 برابر NRC احتياجات ويتاميني مرغان تخمگذار را بهتر تامين نموده و علاوه بر عملكرد مطلوب، هزينه خوراك جهت توليد يك كيلوگرم تخم مرغ را نيز كاهش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

مطالعات پلانكتوني در طرح جامع هيدرولوژي و هيدروبيولوژي رودخانه كرگانرود كه در غرب گيلان قرار گرفته طي سالهاي 1380-81 نشان داد، كه پلانكتون هاي اين رودخانه در مجموع از فراواني و تنوع كمي برخوردار مي باشند. در بررسي هاي فيتوپلانكتوني رودخانه كرگانرود در مجموع 4 شاخه و 16 جنس فيتوپلانكتوني شناسايي شده كه بيشترين جنس هاي مشاهده شده مربوط به شاخه Bacillariophyta مي باشد. يكي از مهمترين جنس هاي اين شاخه كه در همه فصول ديده شده جنس Navicula است. جنس هاي مهم ديگر اين شاخه عبارت از Cyclotella, Nitzschia, Diatoma, Cocconoeis و Gomphonema بودند. ميانگين فراواني سالانه اين شاخه 370800 عدد در ليتر بوده كه 95.60 درصد تراكم سالانه فيتوپلانكتوني را در اين رودخانه تشكيل داده است. از شاخه Cyanophyta جنس Oscillatoria با ميانگين فراواني 15307 عدد در ليتر با 4 درصد تراكم سالانه در مرتبه بعدي قرار دارد. از شاخه Chlorophyta،  جنس هاي Crucigenia و Cosmarium با ميانگين فراواني 1057 عدد در ليتر، 0.3 درصد و از شاخه Euglenophyta جنس Trachelomonas با ميانگين فراواني 529 عدد در ليتر، 0.1 درصد تراكم سالانه فيتوپلانكتوني اين رودخانه را دارا بودند. مطالعات نشان داد كه اين رودخانه از نظر زئوپلانكتوني نيز بسيار فقير و اكثرا محدود به گونه هاي ثابت و چسبنده از شاخه هاي ريزوپودا و روتاتوريا مي باشد. در مطالعات زئوپلانكتوني 5 شاخه و 11 جنس شناسايي گرديد، كه بيشترين تنوع و فراواني مربوط به شاخه Rhizopoda با جنس هاي Cyphoderia, Difflugia, Areclla و Euglypha با ميانگين فراواني سالانه 2.1 عدد در ليتر كه 45 درصد تراكم سالانه زئوپلانكتوني اين رودخانه را در برداشت، رده نماتودا با ميانگين فراواني سالانه 0.9 عدد در ليتر 19 درصد و شاخه هاي Ciliophora با جنس Vorticella و ميانگين فراواني سالانه 0.8 عدد در ليتر، روتاتوريا با جنس هاي غالب Synchaeta, Cephalodella, Keratella و Philodina و ميانگين فراواني سالانه 0.8 عدد در ليتر، هر كدام 17 درصد تراكم سالانه زئوپلانكتوني را تشكيل دادند. شاخه بند پايان (Arthropoda) با جنس Harpacticus و ميانگين فراواني سالانه 0.3 عدد در ليتر از فراواني كمي در طول بررسي برخودار بوده و 2 درصد جمعيت سالانه زئوپلانكتوني را در اين رودخانه دارا بوده است.

 نسخه قابل چاپ

شناسايي و پراكنش دشمنان طبيعي زنبور عسل (A. mellifera) در 8 شهرستان و سه اقليم استان فارس شامل مديترانه اي (آباده، سپيدان و شيراز)، نيمه صحرايي گرم (كازرون، فيروزآباد، نورآباد و داراب) و كوهستاني سرد (اقليد) مورد مطالعه قرار گرفت. كمتر از 1 درصد كندوهاي استان شامل 585 كندو براي نمونه برداري زنبوران بالغ و 537 كندو براي نمونه برداري حجرات لاروي و نوزادان بطور تصادفي و به تناسب تعداد كل كندوي هر شهرستان انتخاب شدند. براي جداسازي و شناسايي انگلها، 50 عدد زنبور زنده از هر كلني به طور تصادفي انتخاب و در شيشه حاوي اتانول 75 درصد ريخته و به آزمايشگاه منتقل شد. براي بررسي حجرات لاروي و نوزادان نمونه هاي 5×5 سانتيمتري از شان با كارد بريده و تا زمان بررسي در فريزر نگهداري شد. به وسيله پرسشنامه، اطلاعاتي در باره زنبورستان و سابقه وجود آفات و شكارچيان جمع آوري گرديد. كنه واروآ (Varroa destructor)، زنبورهاي خرمايي (.Vespa spp)، زنبورهاي ژاكت زرد (.Vespula spp) و مرغهاي زنبورخوار (.Merops spp.) در تمام اقليمها مشاهده شدند. كنه تراشهاي (Acarapis woodi) و مگس برولا (.Braula spp) در هيچيك از اقليمها مشاهده نشد. سوسكهاي ملوئيده (.Meloe spp) در اقليمهاي مديترانه اي و كوهستاني سرد مشاهده گرديد. پروانه بزرگ مومخوار (Galleria mellonella) نيز تنها در اقليم نيمه صحرايي گرم و مديترانه اي وجود داشت. در اقليمهاي مديترانه اي و كوهستاني سرد، مارمولك نيز به عنوان شكارچي زنبور عسل گزارش شد. درصد آلودگي كلني، زنبوران بالغ و حجرات زنبور عسل در فصل زمستان، و درصد آلودگي کلني و حجرات در فصل بهار به کنه واروآ بين اقليمهاي مختلف معنيدار نبود ولي درصد آلودگي زنبوران بالغ در فصل بهار در مناطق كوهستاني سرد به طور معنيداري بيشتر از ساير مناطق بود.

 نسخه قابل چاپ