بانک مقالات زراعت و باغبانی

در اين پژوهش، به منظور بهينه سازي پرآوري درون شيشه اي شاخساره هاي پايه M.9 سيب، فاکتورهاي کربوهيدرات (ساکارز و سوربيتول)، اسيدجيبرليک (GA₃)، ايندول بوتيريک اسيد (IBA)، فلوروگلوسينول (PG)، نحوه قرارگيري ريزنمونه در محيط کشت (عمودي، افقي و وارونه) و همچنين حجم ظروف کشت مورد بررسي قرار گرفت. محيط کشت پايه مورد استفاده MS حاوي 1.5 mg.l^-1BA و 1 mg.l^-1Kin بود و جهت آزمايشات از شاخساره هاي يک سانتيمتري درون شيشه اي استفاده شد. نتايج اين پژوهش نشان داد که سوربيتول کربوهيدرات مناسب تري براي پرآوري در مقايسه با ساکارز مي باشد. GA₃ و PG تاثيري روي تعداد شاخساره نداشتند اما در افزايش طولشان موثر بودند. کاربرد IBA تاثيري روي پرآوري نداشت. نحوه قرارگيري ريزنمونه در محيط کشت تاثير معني داري بر پرآوري داشت و با قراردادن شاخساره ها به صورت عمودي، پرآوري بهتري نسبت به وضعيت قرارگيري وارونه بدست آمد. افزايش حجم ظرف از 25 ميلي ليتر به 125 ميلي ليتري، تاثيري بر پرآوري شاخساره هاي M.9 نداشت. با توجه به نتايج بدست آمده مي توان پيشنهاد کرد که براي بهبود پرآوري M.9 از محيط کشت پايه MS) داراي 1.5 mg.l^-1BA و 1mg.l^-1Kin و 8 mg.l^-1 آگار) حاوي 30g.L^-1 سوربيتول، 0.1mg.l^-1 GA₃، mg.l^- 162PG¹ استفاده و همچنين شاخساره ها را بصورت عمودي در محيط کشت قرار داد.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش ميزان آلودگي و پراکندگي سه گونه سياهک ذرت خوشه اي به اسامي سياهک پنهان (Sporisorium sorghi)، سياهک شاخه اي (S. ehrenbergii) و سياهک تارک (S. reilianum) در اردستان اصفهان و همچنين امکان مبارزه شيميايي عليه آنها با استفاده از ضد عفوني بذر بررسي شد. فراواني سياهک پنهان 31.5 درصد، سياهک شاخي 28 درصد و سياهک تارک 7.5 درصد (براي اولين بار در اين منطقه شناسايي شده) برآورد گرديد. متوسط ميزان آلودگي خوشه ها به سياهک هاي پنهان، و تارک به ترتيب برابر با 58.8، 9.6 و 100 درصد بود. کارآيي سه قارچکش به صورت ضد عفوني بذر به اسامي: ترياديمينول 7.5 درصد، دي نيکونازول دو درصد و کاربوکسين تيرام 75 درصد به ميزانهاي 1.5، 2 و 1.5 گرم براي هر کيلوگرم بذر استفاده شد. آزمايش به صورت طرح کامل تصادفي با چهار تيمار و چهار تکرار اجرا و در زمان برداشت تعداد سنبله هاي آلوده در کرت هاي آزمايشي شمارش و درصد آلودگي هر تيمار محاسبه شد. محاسبات آماري پس از تبديل داده ها به آرک سينوس جزر اعداد انجام گرديد. مقايسه تيمارها با استفاده از روش آزمون چند دامنه اي دانکن (P=1%) نشان داد که کليه تيمارهاي مربوط به استفاده از قارچکشها اختلاف بسيار معني داري نسبت به شاهد در کنترل بيماري داشت و کاملا در کنترل بيماري سياهک پنهان و خوشه موثر بوده اند.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق اثرات اصلي کادميم (Cd(NO₃)₂, 4H₂O) و برهم کنش متقابل کادميم و ژيبرلين (GA₃) بر رشد ريشه و بخش هوايي، پروتئين و غلظت پتاسيم در گياهان پياز خوراکي Allium cepa L. cv. Red Azarshahr بررسي شده است. گياهان به مدت 10 روز در محلول غذائي هوگلند داراي غلظتهاي مختلف Cd²⁺ (0 و 0.4 ميلي مولار) و GA₃ (0 و 0.03 ميلي مولار) رشد يافته اند. نتايج تجزيه واريانس نشان داد که با افزايش غلظت کادميم در محلول غذائي، به طور معني دار (p<0.01) رشد ريشه و بخش هوائي، محتواي پروتئين بخش هوائي و غلظت پتاسيم کاهش يافت. افزودن ژيبرلين به طور معني دار اثرات سمي کادميم را بر پياز خوراکي کاهش داد.

 نسخه قابل چاپ

اسيد آسکوربيک (ويتامين C)، يک ويتامين محلول در آب مي باشد که اعمال و نقش هاي متفاوتي را در گياه به عهده دارد و ممکن است در تمام اندامک هاي سلول گياهي يافت شود. اسيد آسکوربيک اسيد در تقسيم سلولي و سنتز ديواره ي سلول دخالت مي کند و يک آنتي اکسيدان بسيار قوي است که حتي در مقادير کم مي تواند از تخريب مولکولهاي ضروري توسط راديکالهاي آزاد و انواع اکسيژن غير فعال که به صورت يک فرآورده جانبي مکانيسم تنفسي و فتوسنتزي سلول توليد مي شوند، جلوگيري کند. گياه باقلا Faba vulgaries)) به تيره باقلاييان تعلق دارد. باقلا يکي از مهمترين محصولات زمستاني براي مصرف انسانها در خاورميانه است. واريته هاي دانه درشت آن به صورت سبز و خشک، تازه يا کنسرو شده و نيز ذخيره خوراک دام مصرف مي شود. باقلا ارزش غذايي زيادي دارد و به عنوان جانشين گوشت يا چربي شير مورد توجه مي باشد. ازاين رو تلاش براي افزايش مقدار محصول و بهبود کيفيت آن ضروري و مفيد است. گياهان باقلا که با ويتامين C تيمار شدند بنا به غلظت ويتامين تغييراتي را در ميزان تقسيم سلولي، در ساختار مريستم رويشي و زايشي و در تعداد گلهاي هر بوته نشان دادند که سرانجام به افزايش مقدار محصول منجر شد.

 نسخه قابل چاپ

جنس شبدر با حدود 250 گونه علفي يکساله و چند ساله يکي ازبزرگترين و مهمترين جنس هاي تيره بقولات و از گياهان علوفه اي و مرتعي با ارزش اين تيره به شمار مي رود. بر اساس گزارشات موجود، سطوح پلوئيدي متفاوتي در منابع ژنتيکي اين گياهان به چشم مي خورد. از آن جا که اندازه کروموزوم ها در گونه هاي مربوط به اين جنس بسيار کوچک است، شمارش کروموزومي در مرحله متافاز با دشواري صورت مي گيرد. بنابراين داشتن يک روش جانشين مانند تعيين سطح پلوئيدي ازطريق شمارش کلروپلاستي مي تواند کارايي بيشتري داشته باشد. به همين جهت و به منظور بررسي ارتباط سطح پلوئيدي و تعداد کلروپلاستهاي سلولهاي نگهبان روزنه، 24 جمعيت مختلف از 8 گونه اين جنس پس از جمع آوري از رويشگاه هاي طبيعي در گلخانه بانک ژن گياهي ملي ايران کشت شد و از برگهاي جوان مياني، سه نمونه به طور تصادفي انتخاب و تعداد کلروپلاستهاي سلولهاي نگهبان روزنه سطح زيرين برگ در بيست جفت سلول شمارش گرديد. همچنين شمارش کروموزومي مريستم انتهايي ريشه در گياهان مذکور در مرحله متافاز ميتوز انجام و سطح پلوئيدي به روش معمول تعيين شد که نشان دهنده همبستگي مستقيم سطح پلوئيدي با تعداد کلروپلاستهاي سلولهاي نگهبان روزنه در همه جمعيتهاي مطالعه شده مي باشد. اين همبستگي در گونه هاي ديپلوئيد، T.tomentosume، T. bullatum، T. campestre، T. spumosum، T. physodes، Tresupinatum و گونه تتراپلوئيد T. fragiferum مشاهده گرديد.
بنابراين با توجه به مشاهدات فوق مي توان اين روش نوين را براي تعيين سطح پلوئيدي در جنس شبدر توصيه نمود.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق به منظور بررسي اثر سطوح مختلف کود نيتروژن بر روي عملکرد ارزان علوفه اي (رقم نوتريفيد) و لوبيا چشم بلبلي (رقم پرستو) در کشت مخلوط در سال 1381 در مزرعه آموزشي پژوهشي دانشکده کشاورزي دانشگاه تهران اجرا شد. طرح آزمايشي به کار رفته کرت هاي خرد شده در قالب بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار بود که چهار سطح صفر، 100، 200 و 300 کيلوگرم در هکتار کود اوره (46% نيتروژن) به عنوان عامل اصلي و تک کشتي دو گياه (S1 = تک کشتي ارزن علوفه اي و S2= تک کشتي لوبيا چشم بلبلي) و همچنين سه نسبت مخلوط %50 = S₃) ارزن علوفه اي + 50% لوبيا چشم بلبلي، S₄ = 75% ارزن علوفه اي + 25% لوبيا چشم بلبلي و S₅ = 25% ارزن علوفه اي + 75% لوبيا چشم بلبلي) به عنوان فرعي در نظر گرفته شد. روش مورد استفاده براي تشکيل مخلوطها بر اساس جايگزين بود. نتايج حاصله نشان داد که عملکرد دانه لوبيا چشم بلبلي در سطح 100 کيلوگرم در هکتار کود اوره به حداکثر (820 کيلوگرم در هکتار) و در سطح 300 کيلوگرم در هکتار کود اوره به حداقل (387 کيلوگرم در هکتار) مي رسد. کمترين ميزان عملکرد ارزن علوفه اي در مخلوط 25 درصد ارزن + 75 درصد لوبيا چشم بلبلي به مقدار 36723 کيلوگرم در هکتار بدست آمد. عملکرد لوبيا چشم بلبلي با افزايش درصد مخلوط بيشتر شد (از 141.21 کيلوگرم در هکتار تا 900.74 کيلوگرم در هکتار) محاسبه نسبت برابر زمين (LER) نشان داد که با مصرف 200 کيلوگرم در هکتار اوره در مخلوط 50 درصد ارزن + 50 درصد لوبيا چشم بلبلي ميزان عملکرد محصول 37 درصد بيشتر از تک کشتي است (LER=1.37) و چنين مي توان استنباط نمود که در کشت مخلوط، اين دو گياه از عوامل محيطي بيش از تک کشتي استفاده مي کنند.

 نسخه قابل چاپ

آنزيم اسيد فسفاتاز به طور گسترده در بخش هاي مختلف گياهان يافت مي شود. اين آنزيم به دو صورت داخل سلولي و خارج سلولي فعاليت هاي متفاوتي در سلول انجام مي دهد. به عنوان مثال افزايش ميزان فعاليت آن در اثر تنش شوري و خشکي را مي توان نام برد. در گياه يونجه نيز مي توان نسبت به ايجاد کالوس مقاوم به خشکي و شوري اقدام نمود. ابتدا کالوسهاي يونجه توده يزدي توليد شده از کشت قطعات ساقه در محيط کشت Ms حاوي 2,4D کاينتين و عصاره مخمر تحت تيمار غلظتهاي 0، 2، 4، 6، 8 و 10 درصد مانيتول و همچنين غلظتهاي 0، 0.2، 0.4، 0.8و 1 درصد نمک (Nacl) در شرايط Invitro قرار گرفت. اندازه گيري فعاليت آنزيم نشان دهنده افزايش فعاليت آنزيم اسيد فسفاتاز بود. همچنين رقم همداني نسبت به رقم يزدي در استرس شوري تغييرات کمتري نشان داد. نظير چنين نتايجي را استرس خشکي روي ميزان فعاليت اسيد فسفاتاز در توده همداني نشان داد. اين مطالعه در مجموع نشان داد که تغيير فعاليت اسيد فسفاتاز در استرس شوري و خشکي وابسته به ژنوتيپ است.

 نسخه قابل چاپ

بمنظور بررسي تاثير تراکم هاي مختلف خردل وحشي (Sinapis arvensis L.) بر شاخص هاي رشد کلزا رقم هايولا 401 در شرايط آب و هوايي منطقه ملاثاني اهواز، آزمايشي به صورت کرت هاي يکبار خرد شده در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي دانشگاه کشاورزي و منابع طبيعي رامين در سال زراعي 86-1385 اجرا شد. در اين آزمايش تراکم خردل وحشي در پنج سطح (0، 7، 21، 14 و 35 بوته در مترمربع) در کرت هاي اصلي و تراکم کلزا در سه سطح (60، 80 و 100 بوته در مترمربع) در کرت هاي فرعي مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد که افزايش تراکم خردل وحشي ماده خشک کل، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبي و ميانگين وزن خشک غلاف را در هر سه تراکم کلزا کاهش داد. بنحوي که کمترين ميزان اين شاخص ها در تراکم 35 بوته خردل يعني بيشترين تراکم علف هرز بدست آمد. علاوه براين، ميزان خسارت توسط اين علف هرز به حدي بود که حتي با وجود 7 بوته در مترمربع که کمترين تراکم خردل بود کاهش 61 درصدي در عملکرد دانه را موجب شد، و پس از آن تراکم هاي 14، 21 و 35 بوته به ترتيب افتي معادل 71، 76 و 91 درصد را باعث شدند.

 نسخه قابل چاپ

پيچک صحرايي از گياهان هرز چندساله مهم و خسارتزاي بسياري از محصولات زراعي و باغي به شمار مي رود. برخي از قارچهاي آنتاگونيست بيماريزا در شرايط طبيعي با ايجاد لکه هاي نکروزه در روي برگ و ساقه پيچک صحرايي باعث اختلال در رشد آن مي شوند. به منظور يافتن حساسترين مرحله رشدي پيچک صحرايي و بهترين شرايط رطوبتي براي توسعه بيماري توسط قارچ هاي Alternaria alternata و Fusarium sp دو آزمايش بصورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با چهار تکرار در سال 86-1385 انجام گرفتند. در هر دو آزمايش غلظت اسپورهاي قارچ ها 107 اسپور در ميلي ليتر آب مقطر بودند. تيمارهاي آزمايش اول شامل مراحل رشدي پيچک (برگ لپه اي، 4-برگي، 6-برگي و 11-9 برگي) بودند. نتايج نشان داد که ميزان بيماري زايي قارچ A. alternata بيشتر از قارچ Fusarium sp بوده است. حساس ترين مرحله رشدي علف هرز پيچک صحرايي به قارچ A. alternata، مرحله 4-2 برگي بوده است. آزمايش دوم به منظور بررسي تاثير مدت زمانهاي مختلف نقطه شبنم (رطوبت اشباع) بر ميزان بيماري زايي قارچ ياد شده بر روي پيچک صحرايي در حساس ترين مرحله رشدي آن (4-2 برگي) انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل وجود 6، 12، 24 و 48 ساعت رطوبت اشباع بودند. نتايج اين آزمايش نشان داد که مدت زمان هاي 24 و 48 ساعت شبنم بيشترين بيماري زايي قارچ ياد شده (مرگ کامل گياه) در پيچک را موجب شدند، با اين حال با 6 ساعت شبنم نيز خسارت در علف هرز پيجک مشاهده گرديد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف شوري کلريد سديم بر جوانه زني بذور گلرنگ (رقم اصفهان 24) تحت سه روش مختلف آزمايشگاهي، آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح پايه کاملا تصادفي و با 3 تکرار انجام گرفت. تيمارهاي شوري شامل صفر، 5، 10، 15 و 20 دسي زيمنس بر متر (کلريد سديم) و روش هاي آزمايشگاهي شامل روش ساندويچي، پتري ديش با درب بسته و پتري ديش با درب باز بودند. نتايج نشان داد که از ميان صفات مورد اندازه گيري شامل: درصد و سرعت جوانه زني، طول، وزن تر و خشک ريشه چه و ساقه چه، شوري بيشترين همبستگي منفي و معني دار را با درصد جوانه زني داشت. درصد جوانه زني در شوري 5 دسي زيمنس بر متر در مقايسه با شاهد اختلاف معني داري نشان نداد، اما در سطوح شوري 10، 15 و 20 دسي زيمنس بر متر در مقايسه با شاهد به ترتيب 13، 23.5 و 39.7 درصد کاهش يافت (P<0.01). طول ريشه چه گلرنگ در مقايسه با طول ساقه چه آن در برابر شوري حساس تر بود. افزايش طول، وزن تر و خشک ريشه چه و ساقه چه در روش ساندويچي در مقايسه با روش پتري ديش درب بسته و درب باز، ناشي از عدم محدوديت فضا جهت رشد گياهچه و بالا بودن سرعت جوانه زني بود. در سطوح شوري بالا در روش پتري ديش با درب باز در مقايسه با روش پتري ديش با درب بسته کاهش طول ريشه چه کمتر بود. بنظر مي رسد در محيط پتري ديش با درب بسته افزايش تنفس گياهچه در پاسخ به فشار اسمزي موجود موجب مي شود تا اين روش براي بررسي سطوح شوري در گلرنگ مناسب نباشد.

 نسخه قابل چاپ

در حال حاضر طراحي الگوي کشت در طرح هاي توسعه منابع آب از اهميت ويژه اي برخوردار است، اين راهکار فرايندي پيچيده بوده و متاثر از عوامل متعدد و متنوعي است که در بررسي آن، طراح ملزم به جمع آوري، دسته بندي و پردازش انبوهي از داده ها و اطلاعات خواهد بود. لذا انتخاب روش پردازش، تحليل و تلفيق اطلاعات گردآوري شده با توجه به معيارهاي تخصصي، بسيار با اهميت بوده و نقشي تعيين کننده در نحوه ارزيابي دارد. در اين تحقيق، براي تعيين الگوي کشت بهينه شبکه آبياري و زهکشي هنديجان، از روش برنامه ريزي خطي و نرم افزار لينگو استفاده شده است. همچنين با توجه به وضعيت منابع موجود، محدوديت هاي فيزيکي - زيستي منطقه و برآوردهاي اقتصادي عوامل موثر در توليد، هيدرومدول خاص منطقه طراحي گرديد. سپس با ورود اطلاعات اوليه و پيش فرض ها براي طراحي يک الگوي کشت به نرم افزار، در بخش خروجي ها با توجه به برنامه تعريف شده جهت نرم افزار، علاوه بر الگوي بهينه، نياز آبي و درآمد اقتصادي الگوهاي کشت و هيدرومدول لازم براي طراحي شبکه نيز بدست آمد. همچنين در اين تحقيق، تحليل حساسيت مدل بر اساس قيمت آب انجام پذيرفت. نتايج نشان داد که با افزايش قيمت آب، فشردگي کشت، درآمد به ازاي هر واحد آب مصرفي و کل درآمد کشاورز در تمام سناريوهاي مفروض کاهش مي يابد. بيشترين سود کشاورز در تمامي حالت هاي فراهمي آب، در شرايط بدون محدوديت فشردگي کشت 140 درصد و آب بها بر اساس 3 درصد محصول، به دست آمد که بيشترين مقدار آن معادل با 12334682 ريال در هکتار، به شرايط فراهمي آب با احتمال 50 درصد اختصاص داشت.

 نسخه قابل چاپ

در سال هاي اخير استفاده از اثرات دگرآسيبي در مديريت علف هاي هرز نظر بسياري از متخصصين را به خود جلب کرده است. به منظور بررسي اثرات عصاره آبي و مقادير مختلف پودر بقاياي گياهان خردل، بومادران، برگ گردو، مريم گلي و درمنه بر جوانه زني و رشد گياهچه لوبيا دو آزمايش جداگانه به صورت فاکتوريل، در قالب طرح کاملا تصادفي، با 3 و 5 تکرار، به ترتيب در آزمايشگاه و گلخانه مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي استان آذربايجان غربي اجرا شد. در آزمايش اول پنج غلظت عصاره آبي گياهان ياد شده شامل عصاره صفر (شاهد)، 2.5، 5، 7.5 و 10 درصد بر روي بذور لوبيا اعمال گرديد. با افزايش غلظت در گياهان خردل، بومادران و مريم گلي درصد جوانه زني لوبيا کاهش يافت ولي عصاره آبي برگ گردو و درمنه تاثيري بر جوانه زني نداشتند. بيشترين اثر بازدارندگي بر طول ساقه چه و ريشه چه در گياه لوبيا به ترتيب با 90.5 و 83.2 درصد در غلظت 10 درصد خردل نسبت به شاهد مشاهده شد. در آزمايش دوم پودر بقاياي گياهان فوق به ميزان صفر (شاهد)، 0.33، 0.67، 1 و 1.33 درصد به خاک گلدان ها افزوده شد. بيشترين تاثير بازدارندگي بر ارتفاع بوته و سطح برگ لوبيا مربوط به مريم گلي بود که باعث کاهش 35.6 درصد ارتفاع بوته و 57.1 درصد سطح برگ شد. پودر مريم گلي در غلظت 40 گرم در خاک، وزن خشک اندام هاي هوايي لوبيا را 54.4 درصد نسبت به شاهد کاهش داد، ولي برگ گردو با مقادير 10، 20 و 30 گرم در خاک باعث افزايش اين وزن شد. حضور 30 و 40 گرم پودر مريم گلي و 40 گرم پودر درمنه در خاک باعث کاهش وزن خشک ريشه به ميزان 33.7 درصد نسبت به شاهد شد. پودر مريم گلي به ميزان 40 گرم در خاک باعث کاهش وزن خشک دانه از 452.6 ميلي گرم (شاهد) به 257.6 ميلي گرم شد.

 نسخه قابل چاپ

کشت مخلوط يکي از مهمترين مولفه هاي توليد پايدار محصولات کشاورزي است. به منظور بررسي تاثير الگوي کاشت و تراکم کشت بر عملکرد علوفه ارزن و سويا، آزمايشي در سال زراعي 87-1386 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد، بصورت فاکتوريل در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهاي مورد مطالعه شامل سه الگوي کشت (تک کشتي، کشت مخلوط رديفي و کشت مخلوط درهم) و سه تراکم مختلف کشت ارزن (25، 30 و 35 بوته در مترمربع) بودند. چون ارزن به عنوان گياه پايه در نظر گرفته شده بود از تک کشتي سويا صرفنظر شد. نتايج حاصل نشان از برتري عملکرد علوفه تر و خشک کشت مخلوط رديفي بر تک کشتي و کشت درهم داشت. از بين تراکم هاي مختلف ارزن، تراکم 30 بوته در مترمربع بيشترين عملکرد علوفه تر و خشک را دارا بود. از لحاظ خصوصيات مورفولوژيکي، تفاوت چنداني بين تيمارهاي مختلف مشاهده نشد. بررسي نسبت برابري مالي در کشت مخلوط رديفي در تراکم هاي مختلف حاکي از برتري 61 درصدي تراکم 30 بوته در مترمربع ارزن بر تک کشتي ارزن بود. به طور کلي بر اساس نتايج حاصله کشت مخلوط رديفي و تراکم 30 بوته در مترمربع ارزن و سويا، روش کاشت و تراکم مناسبي براي جايگزيني با تک کشتي ارزن مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

براي ارزيابي پاسخ گندم به اختلاط علفکش ها با حشره کش و کود آزمايشي در سال 1386 در گلخانه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد انجام گرفت. اين آزمايش مرکب از 8 تيمار تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل، تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل + فنيتروتيون + ليبرل، تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل + فنيتروتيون، تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل + ليبرل، مزوسولفورون + يدوسولفورن، مزوسولفورون + يدوسولفورن + فنيتروتيون + ليبرل، مزوسولفورون + يدوسولفورن + فنيتروتيون، مزوسولفورون + يدوسولفورن + ليبرل بود که در قالب طرح کاملا تصادفي با 4 تکرار به اجرا درآمد. يک تيمار نيز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و مخلوط ها در زمان پنجه زني گندم بکار برده شدند. نتايج نشان داد که اختلاط مزوسولفورون + يدوسولفورن با حشره کش فنيتروتيون و اختلاط آنها با کود ليبرل BMX به طور معني داري موجب کاهش در ارتفاع بوته هاي گندم به ترتيب با 20 و 15 درصد، سطح برگ 44 و 39 درصد، وزن تر برگ 40 و 38 درصد، وزن تر ساقه 36 و 32 درصد، وزن خشک برگ 30 و 25 درصد و وزن خشک ساقه با 37 و 29 درصد شد. همچنين در اختلاط تري بنورون متيل + کلودينافوپ پروپارژيل با حشره کش فنيتروتيون و نيز اختلاط آنها با کود ليبرل BMX سطح برگ، وزن تر برگ و ساقه، وزن خشک برگ و ساقه گندم نيز کاهش يافت، ولي اين کاهش به اندازه اختلاط مزوسولفورون +يدوسولفورن با آنها نبود. اختلاط هر يک از علفکش ها با کود ليبرل BMX هيچ گونه خسارتي در بوته هاي گندم ايجاد نکرد.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق به منظور بررسي واکنش ارقام کلزا به تنش شوري در قالب آزمايش فاکتوريل بر پايه طرح بلوک کامل تصادفي در سه تکرار انجام شد. در اين آزمايش واکنش سه رقم کلزا (فورنکس، اکامر و کنسول) در مرحله رشد رويشي در چهار سطح شوري 0 (شاهد)، 40 ، 80 و 120 ميلي مول NaCl بررسي شد. نتايج نشان داد بالاترين سطح تنش شوري در ارقام فورنکس و اکامر در مقايسه با شاهد به ترتيب حدود 58 و 82 درصد وزن خشک برگ کاهش داد. رقم فورنکس در بالاترين سطح شوري با کمترين غلظت سديم و غلظت مالون دي آلدهيد برگ در کنار بيشترين غلظت پتاسيم برگ و فعاليت آنزيم پراکسيداز در مقايسه با ساير ارقام به شوري تحمل بيشتري نشان داد.

 نسخه قابل چاپ