بانک مقالات زراعت و باغبانی

در اين تحقيق هدف اساسي تعيين مولفه هاي فرآيند توسعه حرفه اي براي مربيان مراکز آموزش وزارت جهاد کشاورزي کشور بوده است، تا بتوان با طراحي فرآيند مناسب، براي توسعه حرفه اي و در نهايت توانمندسازي مربيان برنامه ريزي نمود. اين تحقيق از نوع توصيفي همبستگي بوده که توسط پرسشنامه محقق ساخته پس از سنجش روايي (ديدگاه صاحب نظران) و پايايي (ضريب آلفاي کرنباخ - 65/94%) به انجام رسيده است. جامعه آماري تحقيق مربيان مراکز آموزش وزارت جهاد کشاورزي مي باشند، که تعداد آنها بر اساس آمار موجود 490 نفر است، که از بين آنها نمونه گيري طبقه اي تصادفي (مراکز از جنبه کيفيت تدريس مربيان توسط موسسه آموزش عالي علمي کاربردي به سه دسته درجه 1، 2، 3 تقسيم شده اند) صورت گرفت و حجم نمونه 107 نفر برآورد گرديد. نتايج حاصله حاکي از آن است که بر اساس ميانگين محاسبه شده، ديدگاه هاي مربيان در زمينه تمامي مولفه هاي فرآيند توسعه حرفه اي در سطوح مطلوبي قرار داشته است. تحليل عاملي نيز پنج عامل؛ يادگيري جديد بر مبناي تجارب قبلي، اعمال بازخورد آموزش در طراحي فرآيند، بهره گيري از روش هاي مشارکتي، بهره گيري از فرآيندهاي متنوع و بکارگيري روش هاي انفرادي را با 28/60% تبيين واريانس نشان داد. آزمون مقايسه ميانگين ها نيز نشان داد که در بين مراکز درجه 1، 2 و 3 از جنبه مولفه هاي فرآيند توسعه حرفه اي تفاوت معني داري در خصوص يادگيري جديد بر مبناي تجارب قبلي وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

تريپس پياز  Thrips tabaci Lindemanيكي از مهمترين عوامل زنده خسارت زا به گل و گياهان زينتي ايران مي باشد. اين آفت به گل هاي شاخه بريده به ويژه ميخك، گلايل، داودي و مريم خسارت شديد وارد مي كند. در صورت عدم مديريت صحيح آفت و سمپاشي هاي مكرر، منجر به افزايش هزينه هاي توليد، آلودگي محيط زيست، مسموميت توليدكنندگان و مصرف كنندگان گل و گياهان زينتي مي شود. آزمايش هاي متعدد براي مقايسه روش هاي مختلف مبارزه با تريپس طي سال هاي 1381 و 1382 در شرايط گل خانه هاي ميخك ايستگاه ملي تحقيقات گل و گياهان زينتي محلات و گل خانه هاي بخش خصوصي انجام شد. در سال1382 نتايج نشان داد روش مبارزه تلفيقي با 22/90 % تلفات در جمعيت تريپس موثرترين روش نسبت به روش هاي كارت زرد و آبي، سم دلتامترين، سم ايميداكلوپريد و رهاسازي سن به صورت مبارزه بيولوژيك بوده است. سپس در سال هاي 1384 و 1385 در شش گلخانه از شهرستان محلات با در نظر گرفتن گل خانه هاي شاهد، سمپاشي شده و تلفيقي (سمپاشي و سپس رهاسازي 3 سن شكارگر  (Orius albidipennis Router) به ازاي هر گياه) انجام شد.آزمايشات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تيمار مذكور و 10 تكرار (هر تكرار شامل 10 رديف ميخك) اجرا شد. نتايج نشان داد تعداد تريپس در گل خانه شاهد 8/6 تا7/7 عدد و در گل خانه سمپاشي شده 1/1تا 1/3 عدد و در گل خانه تلفيقي 25/0 تا 4/0 عدد تريپس در واحد گل بوده است كه از نظر آماري در سطح 1% با هم اختلاف معني دار دارند. بنابراين مديريت صحيح گل خانه ها و كاربرد روش مبارزه تلفيقي و ارايه آموزش هاي لازم به گل كاران براي توليد گل هاي ميخك عاري از علايم خسارت تريپس و باقي مانده ي سموم شيميايي توصيه مي شود.

در بيشتر نقاط ايران به دليل شوري خاک، خشکي و دماي بالا، مشکلات زيادي در زمينه کاشت و استقرار چمن به چشم مي خورد. از آنجاکه حساس ترين دوره رشد چمن در برابر شرايط تنش زاي محيط دوره جوانه زني و استقرار اوليه است بنابراين دو آزمايش يکي در شرايط آزمايشگاه در داخل پتري ديش به منظور بررسي اثر متقابل 5 سطح شوري: آب مقطر (001/0) و آبياري با شوري هاي 1، 2، 3 و 4 دسي زيمنس بر متر بر روي شاخص هاي درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني و يکنواختي جوانه زني به صورت فاکتوريل 5×3 در قالب طرح کامل تصادفي با 4 تکرار و ديگري در سطح گلدان با 6 سطح شوري: آب مقطر (001/0) و آبياري با شوري هاي 2، 4 ، 6 ، 8 و 10 دسي زيمنس بر متر به صورت فاکتوريل 6×3 در قالب يک طرح کامل تصادفي با 3 تکرار بر روي شاخص هاي جوانه زني (درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني و يکنواختي جوانه زني) و فاکتور هاي رشدي ( طول ساقه، وزن تر برگ و وزن خشک برگ) بر روي سه جنس  Poa pratensis, Cynodon dactylon and Lolium prenne به اجرا درآمد. نتايج به دست آمده از آزمايش اول بيشترين درصد جوانه زني را به ترتيب در لوليوم، چمن آفريقايي و پوآ نشان داد و بيشترين سرعت جوانه زني در پوآ و سپس در چمن آفريقايي و لوليوم مشاهده شد. ولي در سطوح شوري 1 تا 4 دسي زيمنس بر متر تفاوت زيادي در درصد و سرعت جوانه زني مشاهده نشد. اگرچه در سرعت جوانه زني تا شوري 4 دسي زيمنس بر متر بر خلاف آزمايش دوم سير نسبتا نزولي مشاهده شد. در آزمايش دوم بيشترين وزن تر و وزن خشک برگ در چمن آفريقايي مشاهده و درصد جوانه زني هم با افزايش شوري تا 10 دسي زيمنس بر متر کاهش يافت به نحوي که تا 6 دسي زيمنس بر متر تفاوت معني دار نبوده و در دو سطح 8 و 10 دسي زيمنس بر متر تفاوت معني دار بود.

 نسخه قابل چاپ

گل سوسن چلچراغ يكي از گونه هاي زيباي جنس ليليوم و در حال انقراض است كه داراي پتانسيل بالايي جهت معرفي براي برنامه هاي اصلاحي است. اولين مرحله از اصلاح، تكثير و توليد انبوه اين گياه مي باشد و از آنجا كه روش هاي مرسوم از سرعت بسيار پاييني برخوردارند، بدين جهت در اين تحقيق روش تكثير از طريق كشت بافت مورد بررسي قرار گرفت. ريزنمونه هاي فلس از دو منطقه راسي و قاعده اي روي محيط‍‍‍ هاي كشت فاقد تنظيم كننده هاي رشد، 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.01NAA⁺ ميلي گرم در ليتر، 0.1BAP ميلي گرم در ليتر 0.1NAA⁺ ميلي گرم در ليتر، 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.5NAA⁺ ميلي گرم در ليتر و در تركيب با ساكارز در سه سطح 30، 60 و 90 گرم در ليتر مورد بررسي قرار گرفتند. پژوهش در قالب آزمايش فاکتوريل با طرح کاملا تصادفي و در 3 تکرار صورت گرفت. در تمامي تيمارهاي مورد بررسي پيازچه زايي مشاهده گرديد. بيشترين تعداد پيازچه در محيط حاوي 0.1BAP ميلي گرم در ليتر 0.1NAA⁺ ميلي گرم در ليتر همراه با 90 گرم در ليتر ساكارز مشاهده شد و بيشترين وزن پيازچه در محيط حاوي 0.5BAP ميلي گرم در ليتر 0.01NAA⁺ ميلي گرم در ليتر همراه با 60 گرم در ليتر ساكارز بدست آمد. در تمامي موارد قطعه قاعده اي فلس بهترين پاسخ را نشان داد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه در فصل برداشت زمستان امکان توليد پيازچه با وزن مناسب جهت توليد انبوه وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق به منظور بررسي تاثير امواج مايكروويو بر زمان نگهداري و كنترل پوسيدگي ميوه هلو در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي خراسان اجرا گرديد. بدين منظور ارقام مختلف هلو (آلبرتا، سرخ و سفيد و سبز مشهد) در دهه هاي اول تا دوم تير، مرداد و شهريور ماه برداشت و پس از جداسازي ميوه هاي نامرغوب و صدمه ديده، به مدت 12 ساعت در 4 درجه سانتي گراد نگهداري شدند. سپس به وسيله مايكروويو مدل سامسونگ با فركانس 2450 MHZ و با دو قدرت پايين 200(Low) وات و بالا 800(High) وات به مدت 30،60 و 120 ثانيه تيمارشدند. نمونه هاي تيمار شده همراه با نمونه شاهد (بدون تيمار شدن) در شانه هاي پلاستيكي 12 عددي چيده شدند و با استفاده از پلاستيك پلي اتيلن با دانسيته بالا و سوراخ دار بسته بندي و در سردخانه با دماي صفر درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي 95-90 در صد به مدت دو ماه نگهداري شدند. هر 15 روز يك بار، ميزان پوسيدگي ميوه، در صد مواد جامد محلول، اسيد قابل تيتر، در صد كاهش وزن، ميزان سفتي، رنگ ظاهري و آزمون حسي بر روي نمونه ها انجام شد. داده ها با استفاده از طرح فاكتوريل4 فاكتوري در قالب طرح كاملا تصادفي تجزيه و تحليل آماري و ميانگين ها با آزمون چنددامنه اي دانكن مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه استفاده از تيمار مايكروويو باعث كاهش پوسيدگي ميوه هلو در طي نگهداري در سردخانه مي شود. همچنين تيمار مايكروويو باعث افزايش pH، سفتي بافت و ميزان مواد جامد محلول مي شود. مناسب ترين تيمار استفاده از توان 200 وات با مدت زمان اشعه دهي 60 ثانيه بود. نتايج آناليز ارزيابي حسي تيمارها نيز نتايج فوق را تاييد نمود.

 نسخه قابل چاپ

تسريع در رشد و کوتاه نمودن فاصله زماني از کاشت بذر تا پيوند نهال اهميت زيادي درخزانه کاري درختان ميوه دارد. منابع کود نيتروژني (آمونيومي و نيتراتي)، ميزان کاربرد آنها و همچنين يون هاي همراه ممکن است سبب بروز واکنش هاي متفاوتي در دانهال ها گردند. در اين پژوهش دانهال سه پايه مرکبات به نام هاي نارنج معمولي (Citrus sinensis)، نارنج سه برگ (Poncirus trifoliata) و سيترنج (Citrus sinensis x Poncirus trifoliata) در داخل کيسه هاي نايلوني گلداني به ابعاد 35×25 سانتي متر حاوي مخلوط خاکي شامل ماسه، کود گاوي پوسيده و خاک لومي رسي به نسبت مساوي کشت گرديدند. دانهال ها به طور هفتگي با محلول هاي کودهاي نيتروژني (سولفات آمونيوم، نيترات آمونيوم و اوره) در مقادير (0، 75، 150 و 300 ميلي گرم نيتروژن در هفته به ازاي هر گلدان) آبياري شدند و پس از رشد کافي ميزان رشد رويشي و ترکيب عناصر معدني برگ سه پايه مورد بررسي قرار گرفت. نوع کودي نيتروژني بکار رفته روي ارتفاع دانهال، ميانگين سطح برگ و غلظت منگنز برگ تاثير معني داري داشت ولي روي ساير صفات بي تاثير بود. در تمامي تيمارها مقدار نيتروژن باعث افزايش شاخص هاي رويشي شامل ارتفاع نهال، قطر ساقه و ميانگين سطح برگ گرديد و همچنين غلظت نيتروژن، پتاسيم و منگنز برگ افزايش يافته ولي غلظت آهن برگ ها کاهش يافته است.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش اثر سطوح مختلف آمونيوم (0، 1/0 و 3/0 ميلي اکي والان در ليتر) و موليبدن (0.05، 0.1 و 0.15 ميلي گرم در ليتر) در محلول هاي غذايي بر درصد ماده خشک، اسيديته قابل تيتراسيون، مجموع مواد جامد قابل حل، مقدار ويتامين ث، فسفر، کلسيم، پتاسيم، منيزيم و عملکرد ميوه خيار ارقام سلطان و روبا- اس مورد بررسي قرار گرفت. طرح به صورت فاکتوريل کرت هاي خرد شده در قالب طرح کاملا تصادفي در دو زمان کشت بهاره و پاييزه انجام گرفت و در هر کشت در دو نوبت و به فاصله يکماه نمونه گيري براي اندازه گيري صفات صورت گرفت. نتايج حاصل از تجزيه مرکب نشان داد که افزايش آمونيوم در محلول هاي غذايي سبب افزايش بسيار معني دار فسفر و کلسيم ميوه گرديد. زمان کشت تاثير معني داري بر اسيديته قابل تيتراسيون، مجموع مواد جامد قابل حل، مقدار ويتامين ث، کلسيم و منيزيم ميوه داشت. زمان برداشت نيز تاثير معني داري بر درصد ماده خشک، کلسيم، پتاسيم و فسفر ميوه دارد اما افزايش موليبدن تاثير معني داري بر اين صفات نداشت و مقدار 0.05 ميليگرم در ليتر موليبدات آمونيوم در محلول هاي غذايي کافي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

پژوهشي براي بررسي تنگناها و کمبودهاي موجود درکشت و عمل آوري ميوه هاي هسته دار (هلو، زردآلو، گيلاس و آلو) در سطح کشور و ارايه راهکارهاي کاربردي به منظور بهبود کمي و کيفي اين محصولات انجام شد. ابتدا، استان هاي مهم ميوه خيز کشور و شهرستان هاي عمده توليد کننده اين محصولات در ايران با توجه به آمارهاي وزارت جهاد کشاورزي تعيين شد سپس پرسشنامه هايي براي اخذ اطلاعات لازم از مراکز مهم توليد محصولات هلو، زردآلو، گيلاس و آلو در کشور تهيه و تکميل گرديد. مناطق مهم ميوه خيز کشور در ارتباط با اين ميوه ها شامل استان هاي آذربايجان شرقي، آذربايجان غربي، اردبيل، اصفهان، تهران، چهارمحال و بختياري، خراسان رضوي، زنجان، سمنان، فارس، کردستان، کرمان، کرمانشاه، کهکيلويه و بويراحمد، گلستان، لرستان، مرکزي و همدان بود. بررسي اطلاعات جمع آوري شده و تجزيه و تحليل داده ها نشان داد که به دليل وجود مشکلاتي در کشت و عمل آوري اين محصولات به ويژه وجود سرماهاي اوايل بهار، اغلب محصول درختان زودگل نظير زردآلو و هلو مورد تهديد هستند و زيان زيادي به بار مي آيد. نتايج اين پژوهش نشان داد که مشکلات اصلي در توليد اين ميوه ها بسيار است که از آن جمله مي توان نبود امکانات نگهداري موقت محصول تا زمان عرضه آن به بازار و يا به کارخانه هاي فرآوري و در نتيجه ايجاد ضايعاتي از برداشت تا پس از برداشت را نام برد. نبود تعاوني هاي توليد و در نتيجه دخالت واسطه ها و دلالان، عدم ترويج بيمه محصولات باغباني و يا تضمين خريد محصول، کارآيي محدود ميوه کاران در اجراي عمليات مديريتي به ويژه هرس و شکل دهي درخت، آبياري ها و سمپاشي هاي خارج از نياز، محدوديت کارخانه هاي فرآوري و غيره به عنوان عوامل کاهنده توليد و در نهايت کاهنده محصول نهايي اثر گذارند. در مجموع در ايران, توان و قابليت افزايش توليد افزون تر, به منظور تامين مصرف داخلي و صدور مقادير قابل توجهي از محصول به خارج از کشور وجود دارد و بدين ترتيب شکوفايي هر چه بيشتر صنعت ميوه کاري کشور را نويد مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

پروانه مينوز مركبات يكي از آفات مهم باغات مركبات منطقه جيرفت و كهنوج محسوب مي شود كه همه ساله خسارت زيادي خصوصا به خزانه ها، نهالستانها و باغات جوان وارد مي سازد. در اين تحقيق ويژگي هايي از زيست شناسي اين حشره در شرايط طبيعي و در سه منطقه مختلف (منطقه شمال شهرستان جيرفت، مزرعه مركز تحقيقات و روستايي واقع در جنوب شهرستان) مورد مطالعه قرار گرفت و با نمونه برداري هاي منظم هفتگي از 3 باغ مورد نظر مشخص شد كه اين حشره از اواخر مهر ماه در منطقه ظاهر شده و به تدريج تا اواخر پاييز جمعيت آن افزايش پيدا مي كند و از اوايل دي تا اواخر بهمن به دليل فرا رسيدن سرماي زمستان جمعيت حشره به كمترين حد خود مي رسد و در اوايل بهار مجدداً افزايش يافته و درارديبهشت به اوج خود مي رسد. بر اساس نمودارهاي تغييرات درصد لارو سن آخر در هر كدام از باغات مذكور، مشخص شد که اين حشره در منطقه جيرفت نسل هاي متعددي در سال ايجاد مي كند. در مطالعات آزمايشگاهي تحت شرايط ثابت، طول مرحله جنيني بطور متوسط 37/1 ± 65/3 روز، مرحله لاروي 85/1 ± 95/8 روز و مراحل پيش شفيره و شفيرگي 91/1 ± 5/7 روز بر آورد گرديدند. همچنين يك زنبور پارازيتوئيد از خانواده Eulophidae به نام Pediobius sp از روي شفيره هاي اين حشره جداسازي و شناسايي گرديد.

 نسخه قابل چاپ

در انجام اين تحقيق از يک جدايه F. graminearum و 5 جدايه مربوط به گونه هاي قارچ T. harzianum (3 جدايه) و T. virens (2 جدايه) استفاده شد (1). به منظور بررسي ميکروسکوپي مکانيسم تأثير جدايه هاي تريکودرما روي هيف هاي قارچ بيمارگر از روش کشت بر روي لام استفاده شد (1). پس از گذشت 24 و 48 ساعت که هيف هاي قارچي رشد کردند اقدام به بررسي نحوه تأثير جدايه هاي تريکودرما در رشد و مورفولوژي هيف هاي قارچ بيمارگر زير ميکروسکوپ گرديد. به منظور مقايسه قدرت رقابت تغذيه اي جدايه هاي مختلف تريکودرما با قارچ بيمارگر، از روش کشت دو طرفه استفاده شد. پس از 4 روز ميزان سرعت رشد روزانه جدايه قارچ بيمارگر در کشت متقابل با جدايه هاي تريکودرما محاسبه شد. آزمون بررسي اثر ترکيبات فرار (Volatile metabolites) جدايه هاي تريکودرما در جلوگيري از رشد پرگنه قارچ بيمارگر در 3 حالت کشت تريکودرما همزمان، 24 ساعت قبل و 48 ساعت قبل از کشت F. graminearum انجام گرديد. در اين آزمايش از روش پتري هاي رويهم استفاده شد، بطوري که ظروف پتري حاوي قارچ بيمارگر در بالا و ظروف پتري حاوي جدايه هاي آنتاگونيست در پايين قرار گرفتند. پتري ها در انکوباتور با دماي 1±25 درجه سانتي گراد نگهداري شده و به فواصل زماني 24، 48 و 72 ساعت اقدام به اندازه گيري قطر پرگنه در تيمارهاي مختلف و مقايسه آنها با تيمار شاهد گرديد. نهايتا درصد بازدارندگي از رشد جدايه هاي تريکودرما با استفاده از رابطه محاسبه گرديد.

به منظور مطالعه اثرات عناصر کم مصرف روي و منگنز بر عملکرد و برخي صفات زراعي در سه رقم گندم، آزمايش مزرعه اي در سال زراعي 84-1383 در شيراز انجام شد.ارقام گندم شامل چمران، داراب 2 و استار و تيمارهاي کود شامل NK، NKZn، NKZnMn به صورت آزمايش فاکتوريل با طرح پايه بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. پس از آماده سازي بستر کاشت تيمارها به صورت تصادفي در کرت هاي مختلف قرار داده شدند و بذور به تعداد چهارصد عدد در هر متر مربع در کرت هاي هشت رديفي و به طول شش متر و با فاصله 20 سانتي متر در زميني به مساحت حدود 550 متر مربع کشت شد. بر اساس نتايج حاصله عملکرد دانه در رقم داراب 2 بيشتر از ساير ارقام بود و بالاترين عملکرد در تيمار کودي NKZnMn بدست آمد. اثر متقابل بين تيمارهاي کود و رقم معني دار نبود. در اين مطالعه، همبستگي مثبت و معني داري بين عملکرد دانه، ارتفاع بوته، طول سنبله وزن سنبله و طول برگ پرچم وجود داشت که در سطح يک درصد معني دار بود ولي ضريب همبستگي بين عملکرد دانه و وزن هزار دانه معني دار نبود. به علاوه چنين استنباط مي شود که افزايش طول سنبله و وزن سنبله با افزايش تقاضا براي مواد پرورده و ميزان فتوسنتز برگ پرچم عملکرد محصول در ارقام گندم را افزايش مي دهد. بنابراين استفاده از ارقامي که سنبله سنگين و بلندي دارند ميتواند يکي از عوامل افزايش عملکرد دانه گندم در واحد سطح باشد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي مقاومت علف هرز فالاريس به علف کش ديکلوفوپ – متيل، آزمايشي در قالب طرح کاملا تصادفي با چهار تکرار، در گلخانه تحقيقاتي بخش علف هاي هرز موسسه تحقيقات گياهپزشکي کشور، در سال 84-1383 انجام شد. آزمايش شامل شانزده توده فالاريس بود که با مقدار توصيه شده علف کش ديکلوفوپ – متيل (900 g ai/ha) تيمار شدند. در اين آزمايش هشت توده GR13، KhR2،FR7 ، FR2، FR4، GR12، KhR5 و KhR3 با دارا بودن GR50 و LD50 بيشتر از %50 به تيمار با مقدار توصيه شده علف کش از خود مقاومت نشان دادند. درجه مقاومت محاسبه شده براي درصد وزن خشک توده ها به ترتيب برابر با 7.26، 8.11، 9.36، 11.18، 12.66، 16.77، 20.35 و 24.25 و براي درصد بوته هاي زنده مانده به ترتيب برابر با 8.65، 10، 10.82، 12.54، 14.15، 15.06، 16.14 و 20.23 بود.

 نسخه قابل چاپ

گل جاليز (Orobanche cernua)، علف هرز انگلي مطلقي است که باعث کاهش عملکرد بسياري از گياهان مهم زراعي مانند آفتابگردان، سيب زميني و گياهان جاليزي مي شود. در اين تحقيق، تاثير ترکيب GR60 (محرک جوانه زني گل جاليز) خراش دهي و سوسپانسيون اسپور ايزوله اي از قارچ Fusarium oxysporum (به عنوان عامل بيولوژيک) روي جوانه زني بذر گل جاليز بررسي شد. در ابتدا اثر غلظت هاي 0، 1، 2 و (ppm) 5 از ترکيب GR60 و تيمار خراش دهي بذور روي جوانه زني بذور گل جاليز مطالعه شد. نتايج نشان داد که غلظت 2 پي پي ام از ترکيب GR60 بالاترين درصد (%50) و غلظت 5 پي پي ام کمترين درصد جوانه زني بذور (3-%4) را باعث شد. تيمار خراش دهي اثر معني داري روي جوانه زني بذور گل جاليز نداشت. سوسپانسيون اسپور قارچ F. oxysporum با غلظت 1×10⁶ اسپور در ميلي ليتر، در مقايسه با شاهد، به طور معني داري موجب کاهش جوانه زني بذور گل جاليز شد. استفاده از ترکيبات سنتتيکي همچون GR60 به عنوان محرک جوانه زني بذور گل جاليز در غياب گياه ميزبان و هم چنين استفاه از عوامل بيوکنترل هم چون ايزوله هايي از قارچ F. oxysporum ممکن است به عنوان دو روش براي کاهش بانک بذر و کنترل اين علف هرز انگلي مورد نظر قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور ارزيابي و مقايسه عملکرد کمي علوفه و دانه 10 ژنوتيپ اميدبخش ارزن معمولي (Panicum miliaceum) آزمايشي در قالب طرح بلوک کامل تصادفي در 3 تکرار، به مدت سه سال (82-1380) در منطقه کرج، گرگان و دزفول اجرا شد. سال نخست در دزفول به علت تقارن گلدهي با گرماي شديد عملکردي عايد نشد. در مناطق مورد نظر تجزيه ساليانه نشان داد که بين ژنوتيپ هاي اين آزمايش در ارتباط با اکثر صفات مورد بررسي تفاوت معني دار در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد و تفاوت معني دار ارقام درسال هاي مختلف کاملا مشهود بوده است و تجزيه و تحليل آماري مرکب داده ها براي محيط هشت گانه (3 ساله در 2 منطقه + دو سال در يک منطقه) نشان داد که بين ارقام از نظر تعداد پنجه در بوته تفاوت معني دار وجود ندارد ولي، از نظر تعداد برگ در بوته ژنوتيپ شماره 2 با تعداد 9.2 عدد برگ در بوته، از نظر قطر ساقه ژنوتيپ شماره 9 با قطر 8.45 ميلي متر، از نظر طول خوشه ژنوتيپ شماره 10 با طول خوشه 35.7 سانتيمتر، از نظر تعداد بذر در خوشه، ژنوتيپ شماره 9 تعداد 1111 بذر در خوشه، از نظر وزن هزار دانه نيز ژنوتيپ شماره 9 با وزن هزار دانه 5.16 گرم و نهايتا از نظر عملکرد بذر ژنوتيپ شماره 3 با عملکرد 1.859 تن در هکتار در بالاترين گروه قرار گرفتند ولي از نظر مدت زمان کاشت تا شروع گلدهي و عملکرد علوفه تفاوت معني داري بين ژنوتيپ ها مشاهده نشد. در تعيين ژنوتيپ برتر ملاک اوليه عملکرد بذر و علوفه خشک توليد شده بوده است، ولي در تصميم نهايي به مواردي نظير تحمل نسبي به حمله پرندگان، ورس و ريزش طبيعي نيز توجه شده است. لذا با اين مجموعه شرايط براي منطقه کرج و مناطق مشابه ژنوتيپ هاي Kcm₂, Kcm₉, Kcm₇، براي منطقه گرگان و مناطق مشابه ژنوتيپ شماره Kcm₅, Kcm₈, Kcm₉ و براي منطقه دزفول ژنوتيپ شماره Kcm₉ داراي بهترين وضعيت مي باشند.

 نسخه قابل چاپ

به منظور مشخص نمودن اثر محدوديت طول فصل رشد بر وزن هکتوليتري دانه ذرت در تاريخ کاشت هاي ديرتر از معمول که موجب برداشت دانه هاي نارس با رطوبت بالا و قبل از رسيدگي فيزيولوژيکي مي گردد، اثر سه تاريخ کاشت (اول خرداد، 28 خرداد و 27 تير)، چهار مرحله برداشت (مراحل خميري، دندانه اي، رسيدن فيزيولوژيک و دو هفته بعد از رسيدن فيزيولوژيک) و چهار درجه حرارت خشک کردن (60، 80، 100 و 120 درجه سانتي گراد) به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي در چهار تکرار در سال 1385 در مزرعه تحقيقاتي موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسي تغييرات وزن هزار دانه و وزن هکتوليتري نشان داد که مرحله برداشت نقش مهمي در تغييرات اين دو صفت دارد به طوري که بيشترين وزن هزار دانه و وزن هکتوليتري (به ترتيب با 295 و 782.5 گرم) در برداشت مرحله دو هفته بعد از رسيدن فيزيولوژيک (کاهش رطوبت در مزرعه) بدست آمد. کمترين وزن هزار دانه و وزن هکتوليتر (به ترتيب با 193.2 و 747.5 گرم) نيز در برداشت مرحله خميري شدن دانه بدست آمد. مرحله برداشت و درجه حرارت خشک کردن اثر متقابل معني داري نشان دادند به طوري که در کليه تيمارها بالاترين وزن هزار دانه و وزن هکتوليتر در تيمارهاي مرحله رسيدن و دو هفته بعد از رسيدن در دماي خشک کردن 60 درجه سانتي گراد به دست آمد. ساير تيمارها بسته به مرحله برداشت تغييراتي نشان دادند. در حاليکه با کاهش رطوبت در شرايط مزرعه استفاده از دماي 100-80 درجه سانتي گراد نيز کاهش قابل توجهي در وزن هزار دانه وزن هکتوليتري ايجاد نکرد.

 نسخه قابل چاپ