بانک مقالات زراعت و باغبانی

در حال حاضرکشاورزي يکي از مهمترين بخش هاي اقتصادي کشور به شمار مي آيد تا جايي که مي توان گفت رشد اقتصادي کشور بدون رشد کشاورزي امکان پذير نيست. از آنجايي که هر يک از محصولات کشاورزي شرايط اقليمي و محيطي خاصي را مي طلبند، لذا محققان و کارشناسان منابع طبيعي و اقليم شناسان توجه ويژه اي به آمايش سرزمين داشته و بر پايه مدلهاي اکولوژيکي-کشاورزي، منابع اکولوژيکي زمين را با روش هاي مناسب شناسايي، ارزيابي و به منظور اهداف خاصي قابليت سنجي مي نمايند. تحقيق حاضر به هدف شناخت عوامل و عناصر اقليمي موثر در کشت زيتون در استان اصفهان و پهنه بندي نواحي مستعد کشت اين محصول از نظر اقليمي و محيطي با استفاده از توانايي سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) در تلفيق لايه هاي مختلف اطلاعاتي و در قالب مدلهاي مختلف مي باشد. در اين تحقيق پس از مطالعه شرايط اقليمي استان و مقايسه آن با ايستگاه شاخص رودبار به تشکيل پايگاه اطلاعات اقليمي و محيطي از استان در محيط GIS پرداخته شده است، سپس بر اساس رابطه بين هر يک از پارامترهاي محيطي و اقليمي موثر در کشت زيتون و عملکرد محصول زيتون به طبقه بندي نقشه هاي حاصله بر اساس قابليت کشت زيتون پرداخته شد، آنگاه بر اساس دو مدل وزن دهي رتبه بندي و سلسله مراتبي (AHP) به تخصيص ارزش و تلفيق نقشه هاي حاصله در محيط GIS پرداخته شده است. در ادامه جهت كنترل و ارزيابي مدلها از توابع تحليلي GIS استفاده شد و در نهايت نواحي مستعد کشت اين محصول در استان طبقه بندي گرديد. نتايج حاکي از عدم انطباق مکاني شرايط اقليمي و محيطي استان جهت کشت زيتون مي باشند. از بين مدلهاي به کار رفته، مدل سلسله مراتبي (AHP) تطابق بيشتري با واقعيت محيطي و بويژه اقليمي استان جهت کشت زيتون نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

شوري و خشكي دو استرس فزآينده در خاك هاي منطقه بوده و يكي از راههاي مقابله با آن انتخاب ارقام مقاوم است. به منظور بررسي مقاومت به شوري وخشكي ارقام جو (Hordeum vulgaris)، چهار رقم رايج سهند، ماكويي، نقده وCB ، مورد مطالعه قرار گرفت. سطوح شوري 5، 10، 15 و 20 گرم در ليتر NaCl و سطوح خشكي 100،50،25و 150 گرم در ليتر گلوكز بودند. با توجه به نتايج حاصل، از بين ارقام، سهند با بالاترين ميانگين در صد جوانه زني 80% در سطح 20 گرم در ليتر شوري و 87% در سطح 150 گرم خشكي به عنوان رقم مقاوم و CB با پايين ترين ميانگين در صد جوانه زني 27% در سطح20 گرم در ليترشوري و 34% در سطح 150گرم خشكي به عنوان رقم حساس براي انجام مراحل بعدي كار انتخاب شد. دو رقم بالا تحت تنش خشكي بر حسب ظرفيت مزرعه در سطوح آزمايشي .F.C و .1.2F.C و.1.4F.C كاشته شدند. قند هاي محلول و پرولين ساقه و ريشه در سطح F.C.1/4، اختلاف معني دار داشته و در حالت كلي در  رقم سهند تحت شرايط خشكي مقادير پرولين ساقه و ريشه بسيار بيشتر از رقم CB بوده در مقابل توليد قند هاي محلول رقم CB بالا بود. در بررسي فعاليت  آنزيم آلفا آميلاز بر اساس مقدار نشاسته تجزيه شده در گياهچه هاي چهار روزه دو رقم فوق تحت شوري و خشكي اختلاف معني دار بوده و عملكرد رقم سهند تقريبا دو برابر آن در CB بود. اعمال تنش هاي خشكي و شوري به ترتيب  در سطوح 50 و 100 گرم در ليترگلوكز و 7 و14 گرم در ليتر NaCl به بذور در حال جوانه زني منجر به تغيير در الگوي الكتروفورزي باند هاي 3،1  و 7 (62.7، 43.35 و 26.68 كيلو دالتون ) پروتئين هاي قسمت  بذري شد. بطوريكه عمده تفاوت ها در حضور يا عدم حضور باندها در محدوده 43.35 تا 62.7 كيلو دالتوني در سطح تيمارها بود كه در اين محدوده آنزيم هاي آلفا آميلازي قرار مي گيرند.اختلاف اصلي دو رقم در نمونه هاي شاهد و 7 گرم در ليتر NaCl بود. اين تفاوت مي تواند بيانگر اختلاف معني دار دو رقم در مرحله جوانه زني باشد.

 نسخه قابل چاپ

تراکم و آرايش کاشت دو عامل اساسي براي تغيير آرايش فضايي اندامهاي هوايي و در نهايت کاهش توانايي تداخل علفهاي هرز با گياه زراعي هستند. تاثير تراکم وآرايش کاشت ذرت (Zea mays L.) بر روند رشد و شاخصهاي فيزيولوژيکي اين گياه در تراکمهاي مختلف سلمه تره در يک آزمايش فاکتوريل در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي با سه تکرار در سال 1383 مورد بررسي قرار گرفت. عامل اول يعني تراکم کاشت شامل 70 و 105 هزار بوته در هکتار، عامل دوم آرايش کاشت شامل کشت به صورت يک رديفه و دو رديفه و عامل سوم تراکمهاي علف هرز سلمه تره در چهار سطح صفر، 5، 10 و 15 بوته در متر طولي رديف بود. نتايج اين بررسي کاهش چشمگير شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول و عملکرد دانه ذرت را در شرايط حضور سلمه تره در تراكمها و آرايشهاي كاشت مختلف ذرت نشان داد. تراکم بيشتر ذرت در شرايط حضور و عدم حضور سلمه تره باعث افزايش سطح برگ، برتري تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول و عملکرد دانه نسبت به تراكم كمتر شد. آرايش کاشت دو رديفه ذرت نيز باعث افزايش سطح برگ، تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول ذرت نسبت به آرايش کاشت تک رديفه شد، هر چند كه اثر آن به اندازه تاثير تراكم نبود.

 نسخه قابل چاپ

پروتئين هاي برگ و جوانه در رقم زرد زيتون، در منطقه گيلوان، هر دو هفته يكبار در طي تشكيل ميوه و رسيدن آن به طور كمي و كيفي مورد بررسي قرار گرفت. پروتئين هاي برگ در مراحل اوليه رشد و نمو ميوه ابتدا كاهش و بعد از آن يك روند افزايشي را نشان داد. پروتئين هاي جوانه يك روند افزايشي را از آغاز رشد و نمو ميوه نشان داد و در اواخر آبان ميزان آن كم شد. الگوي الكتروفورزي پروتئين هاي برگ و جوانه، ظهور باندهاي جديد پروتئين را در طي اين دوره نشان داد. تغييرات كمي و كيفي پروتئين هاي برگ و جوانه در طي رشد و نمو ميوه، الگوي تقريبا مشابهي را نشان مي دهند.

 نسخه قابل چاپ

مصرف بي رويه و نامتعادل كودهاي شيميايي ازته و فسفره سبب گرديده توازن عناصر غذايي بويژه كم مصرف در خاك به هم خورده و منجر به كاهش جذب عناصر آهن، روي، مس و منگنز توسط گياه گردد. بعلاوه شرايط قليايي و آهكي خاك هاي زراعي استان آذربايجان شرقي از عوامل عمده محدود كننده جذب عناصر غذايي كم مصرف مي باشد. با توجه به اينكه ارقام مختلف پياز عكس العمل متفاوتي به جذب عناصر غذايي نشان مي دهند، لذا اهميت داشت كه در اين زمينه تحقيقي صورت گيرد. به منظور بررسي تاثير تغذيه برگي عناصر آهن و روي بر صفات كمي و كيفي دو رقم پياز قرمز ري و سفيد قم آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با دو عنصر آهن در سه سطح (صفر، پنج و ده در هزار) و عنصر روي در سه سطح ( صفر، دو و چهار در هزار) از منابع سولفاته و دو رقم پياز سفيد قم و قرمز ري در 18 تيمار و سه تكرار روي خــاك (Fine Mixed Calcareous Fluventic Xerorthents) به اجرا درآمد.بيشترين عملكرد (71 تن در هكتار) از محلول پاشي توام سولفات آهن با غلظت يك درصد و سولفات روي با غلظت چهار در هزار به دست آمد. همچنين بالاترين عملكرد (70 تندر هكتار) از پياز سفيد قم نسبت به پياز قرمز ري (62 تن در هكتار) حاصل شد. بيشترين درصد مواد جامد محلول كل (21 درصد) در صورت محلول پاشي توام سولفات روي با غلظت دو در هزار و سولفات آهن با غلظت پنج در هزار حاصل شد. همچنين بالاترين درصد مواد جامد محلول كل (21.5 درصد) از پياز قرمز ري نسبت به سفيد قم (19.7 درصد) به دست آمد.كمترين ميزان نيترات سوخ پياز (80 ميلي گرم دركيلوگرم وزن تر) در صورت محلول پاشي توام سولفات آهن با غلظت يك درصد و سولفات روي با غلظت 4 در هزار به دست آمد. همنچنين كمترين غلظت نيترات (76 ميلي گرم در كيلوگرم) در رقم قرمز ري در كنار محلول پاشي سولفات آهن با غلظت يك درصد حاصل شد. بيشترين ميزان اسيد اسكوربيك سوخ پياز(13.8 ميلي گرم در يكصدگرم وزن تازه) در صورت محلول پاشي توام سولفات آهن با غلظت يك درصد و سولفات روي با غلظت چهار در هزار اندازه گيري شد. اسيدتيه پياز سفيد قم (8.1) نسبت به قرمز ري (7.9) بيشتربود. بيشترين ميزان تندي (8.8 ميكروگرم در ميلي ليتر) در صورت محلول پاشي توام سولفات آهن و سولفات روي اندازه گيري شد. همچنين بالاترين ميزان تندي در پياز قرمز ري (8.7 ميلي گرم درميلي ليتر) در صورت محلول پاشي سولفات آهن حاصل شد. از نظر وزن تك سوخ پياز سفيد قم بيشتر از قرمز ري بود. بيشترين قطر پياز (8.4 سانتي متر) در سطح سوم آهن يعني محلول پاشي با غلظت يك درصد حاصل شد.

 نسخه قابل چاپ

در حال حاضر کرم گلوگاه انار (Spectrobates ceratoniae) و قارچ هاي بيمارگر، به ويژه گونه هاي مختلف آسپرژيلوس (.Aspergillus spp) و پنيسيليوم (.Penicillium spp)، مهمترين مشكل انبارداري و مانع عمده صادرات ميوه انار مي باشند. کرم گلوگاه عوا مل بيمارگر را به درون ميوه انار انتقال داده و مهمترين عامل در فرآيند پوسيدگي ميوه انار محسوب مي گردد. به منظور تعيين مناسب ترين روش كاهش خسارت پوسيدگي هاي ميوه انار در انبار و افزايش عمر انبـارداري آن، تحقيقي از سال 1378 به مدت دو سال،در ايستگاه مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي يزد به مرحله اجرا گذاشته شد. اين بررسي در قالب طرح اسپليت پلات با سه تكرار و دو عامل و تحت شرايط كنترل دما و رطوبت انجام شد. عامل اصلي، دو رقم انار (ملس يزدي و گل تفتي) و عامل فرعي، شش نوع ماده مختلف ضدعفوني شامل، محلول 5% كلريدكلسيم (Cacl2)، واكس، هيپوكلريت سديم (ClONa) به نسبت 10% از مايع تجارتي بنام وايتكس، بنوميل (Benomyl) و 1.5 در هزار، اكسي كلـرورمس (Copper oxychloride) %1، تيابندازول (Thiabendazole) يا تكتــو 1.5 در هزار و شاهد بود. آزمايش در اطاق با دماي ثابت 10±1 درجه سانتيگراد  و رطوبت نسبي 60-50 درصد انجام شد. در اين آزمايش درصد پوسيدگي ميوه در طول مدت انبارداري تعيين و با استفاده از برنامه MSTAT-C مورد تجزيه و تحليل آماري قرارگرفت. نتايج نهايي نشان داد كه اختلاف بين تيمارها از نظر سال، رقم، مواد ضد عفوني كننده و همچنين اثر متقابل سال و رقم، سال و مواد ضدعفوني، رقم و مواد ضدعفوني در سطح احتمال 1% و اثر متقابل سه گانه سال، رقم و مواد ضد عفوني روي پوسيدگي هاي انباري ميوه انار در سطح احتمال 5% معني دار است. در مجموع انار گل تفتي نسبت به پوسيدگي هاي انباري مقاومتر و داراي افت وزن كمتري بود. در بين عوامل فرعي هم، وايتكس تجاري 10 درصد، بيشترين تاثير در كاهش ميزان پوسيدگي هاي انباري انار داشت. بنابراين مي توان اين ماده را براي ضد عفوني ميوه انار قبل از انباركردن توصيه نمود.

 نسخه قابل چاپ

هر نظام آموزشي داراي زيرساخت هاي اساسي است، که ارکان آن نظام را تشكيل مي دهند و با يکديگر در تعامل مي باشند. با توجه به اينکه يكي از مولفه هاي اساسي در نظام آموزش کشاورزي مربيان هستند، بخش آموزش بايد براي ارتقا سطح کيفي مربيان کشاورزي و تبديل آنها به مربيان حرفه اي برنامه ريزي مناسبي داشته باشد. اما قبل از اين برنامه ريزي بايد، سطوح توسعه حرفه اي مربيان تعيين گردد، که تحقيق حاضر در اين راستا تلاش نموده است. در اين تحقيق هدف اساسي تعيين سطوح توسعه حرفه اي مربيان مجتمع ها و مراکز آموزش کشاورزي کشور است، تا بر اساس آن بتوان براي توسعه حرفه اي آنها برنامه ريزي نمود. نوع تحقيق توصيفي و همبستگي بوده و ابزار گردآوري داده ها نيز پرسشنامه مي باشد، که روايي و پايايي آن سنجيده شده است. جامعه آماري تحقيق مربيان مراکز آموزش جهاد کشاورزي مي باشند، که بر اساس آمار موجود تعداد آنان حدود 490 نفر مي باشد و حجم نمونه نيز بر اساس فرمول کوکران و محاسبه واريانس 104 نفر برآورد گرديده است. به منظور انتخاب مربيان از شيوه نمونه گيري تصادفي طبقاتي استفاده شده است. داده ها با استفاده از فراواني، درصد و ميانگين، ضريب تغيير و ميانه و با کمک تحليل رگرسيون، همبستگي، مقايسه ميانگين ها و تحليل عاملي توصيف و تحليل شده اند. نتايج حاصله حاکي از آن است که مربيان در زمينه تمامي مقياس هاي توسعه حرفه اي در سطوح بالا و بسيار بالايي قرار داشته و عمدتا در سطوح مطلوبي از نظر توسعه حرفه اي قرار دارند. آزمون مقايسه ميانگين ها (من وايت ني) در زمينه طي کردن دوره بدوخدمت فقط در مقياس هدايت تحقيق عملياتي معني دار بوده است. آزمون مقايسه ميانگين ها (کروسکال واليس) در زمينه سطوح مختلف تحصيلي نشان مي دهد که متغيرهاي؛ مشارکت در کارگاه هاي آموزشي، هدايت تحقيق عملياتي فراگيران در سطوح دکتري ميانگين رتبه بيشتري داشتند و همچنين از نظر مرتبه علمي نيز عضويت در انجمن هاي حرفه اي در اعضا هيات علمي رتبه بالاتري را نشان داده و معني دار شد. نتايج همبستگي نشان دهنده ارتباط سن، تحصيلات، سابقه تدريس و سطح تدريس با توسعه حرفه اي مي باشد. نتايج رگرسيون بيانگر تاثير ميزان تحصيلات و سن فراگيران در سطح توسعه حرفه اي مي باشد. تحليل عاملي تائيدي نيز ده عامل را با حدود 60% تبيين واريانس نشان داده، که با شاخص هاي استاندارد مشابهت زيادي داشته و در برخي موارد جزيي تفاوت داشت.

 نسخه قابل چاپ

از آنجا كه نيتروژن و پتاسيم اثرات مهمي بر فيزيولوژي رشد گياه پياز در سال توليد بذر دارند، مديريت مصرف اين عناصر در مزرعه توليد بذر، اهميت ويژه اي دارد. به منظور تعيين مناسب ترين مقدار و زمان مصرف كودهاي نيتروژن و پتاس جهت توليد بذر پياز، آزمايشي طي دو سال زراعي1380 تا1382 در ايستگاه تحقيقات كشاورزي كبوترآباد اصفهان به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار اجرا گرديد. عامل اول شامل سه سطح كود نيتروژن و پتاسيم بود كه عبارت بودند از: a1 نيتروژن و پتاسيم توصيه شده براساس آزمون خاك، -a2 و 35 درصد بيشتر از مقدار توصيه شده و-3a  و 35 درصد كمتر از مقدار توصيه شده. عامل دوم شامل شش سطح زمان مصرف كودهاي نيتروژن وپتاس بود كه عبارت بودند از: b2 مصرف كود نيتروژن، نيمي هنگام كشت در پائيز و نيمي هنگام شروع ظاهر شدن ساقه گل دهنده و مصرف كود پتاس در هنگام كشت، b2 مصرف كود نيتروژن و كود پتاس، نيمي هنگام كشت در پائيز و نيمي هنگام شروع ظاهر شدن ساقه گل دهنده، b3 مصرف كود نيتروژن، ¹/₃ هنگام شروع ظاهر شدن ساقه گل دهنده، در مرحله گرده افشاني و در مرحله دانه بندي و مصرف كود پتاس در هنگام كشت، b4 مصرف كود نيتروژن، ¹/₂ هنگام كشت، هنگام شروع ظاهر شدن ساقه گل دهنده، اواسط رشد ساقه گل دهنده و در مرحله دانه بندي و مصرف كود پتاس، نيمي هنگام كشت و نيمي هنگام شروع ظاهر شدن ساقه گل دهنده، b5 مصرف كود نيتروژن، ¹/₃ هنگام شروع ظاهر شدن ساقه گل دهنده و در مرحله دانه بندي و مصرف كود پتاس هنگام كشت و b6 مصرف كود نيتروژن، ²/₃ هنگام شروع ظاهر شدن ساقه گل دهنده و در مرحله دانه بندي و مصرف كود پتاس، نيمي هنگام كشت و نيمي هنگام شروع ظاهر شدن ساقه گل دهنده. نتايج نشان دادكه در بين تيمارهاي مقداركود، تيمار a1 به طور معني داري، بيشترين عملكرد دانه (1018.3 كيلوگرم درهكتار) و تعداد چتر در واحد سطح را توليد كرد. در تيمار a3 تعداد كپسول در چتر و تعداد دانه در كپسول به طور معني داري كمتر از تيمارهاي a1 و a2 بود. مقايسه ميانگين هاي عملكرد و اجزا عملكرد دانه بين سطوح زمان مصرف كود، افزايش معني دار عملكرد دانه (1120 كيلوگرم در هكتار) تعداد چتر در واحد سطح و تعداد كپسول در چتر را در تيمار b4 نسبت به ساير تيمارهاي زمان مصرف كود نشان داد. بررسي درصد و سرعت جوانه زني بذرهاي حاصله، تنها كاهش درصد جوانه زني را در تيمار b3 نسبت به ساير تيمارهاي زمان مصرف كود نشان داد و بين ساير تيمارهاي زمان مصرف كود و نيز بين سطوح مقدار كود تفاوت معني داري وجود نداشت.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق به منظور تعيين مناسب تر ين زمان برداشت، خشك كردن، بسته بندي و نگهداري ميوه عناب در شهرستان بيرجند از سال 1378 به مدت سه سال و در دو مرحله، بر اساس آزمايش فاكتوريل دو متغيره با طرح پايه كاملا تصادفي در سه تكرار انجام گرديد.در مرحله اول طرح، نمونه ها در دو زمان (100 و120 روز پس از تمام گل) برداشت و به سه روش خشك كردن (روي درخت، خاكستر، صنعتي ) تيماربندي گرديدند.سپس آزمون هاي فيزيكي و شيميايي (عرض ميوه، وزن ميوه، درصد رطوبت، ميزان مواد جامد محلول، اسيد قابل تيتر و pH) ميوه هاي عناب بعداز برداشت اندازه گيري شدند. بر روي نمونه هاي خشك شده ارزيابي حسي به عمل آمد. تجزيه و تحليل آماري مرحله اول نشان داد كه زمان 120 روز پس از تمام گل مناسب ترين زمان براي برداشت مي باشد، كه در اين زمان ميوه عناب بيشترين وزن، طول، مواد جامد محلول و اسيديته را داشته است و روش خشك كردن در خاكستر از نظربافت، رنگ، طعم و پذيرش عمومي از نظر مصرف كننده مطلوب بود. درمرحله دوم طرح، نمونه فوق به سه روش (بسته بندي دركارتن، فيلم پلي اتيلني با دانسيته پايين و سلوفان) بسته بندي و در سه درجه حرارت (25، 10، 4 درجه سانتي گراد) به مدت يكسال نگهداري شدند. هر 6 ماه يكبار درصد تغييرات وزني، ميزان فعاليت حشرات، ميزان رطوبت، ارزيابي حسي (بافت، رنگ، طعم و پذيرش عمومي) محصول بررسي گرديد. نتايج تجزيه و تحليل آماري طرح نشان داد كه بسته بندي با پلي اتيلن با دانسيته پايين مناسب ترين نوع بسته بندي و درجه حرارت 4 درجه سانتي گراد مطلوب ترين شرايط نگهداري ميوه عناب مي باشد. همچنين نمونه هاي نگهداري شده تحت اين شرايط پس از يكسال نيز از نظر داوران كيفيت قابل قبولي داشتند.

 نسخه قابل چاپ

رشد و توليد گياهان در اكوسيستم ها و رويشگاه هاي طبيعي مختلف، تحت تاثير عوامل مختلف از جمله ارتفاع از سطح دريا قرار دارد. به منظور بررسي اثر ارتفاع بر گياه آويشن در رويشگاه طبيعي آن (1800 متر الي 2800 متر) در جبهه جنوبي البرز كه يكي از پر تراكم ترين رويشگاه هاي طبيعي اين گياه شناسايي شده است، گونه كوچيانوس از بين 14 گونه وحشي و معروف ايران، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها در زمان گل دهي كامل از شش ارتفاع با فواصل مساوي با 3 تكرار، به صورت تصادفي، از اندام هاي هوايي رشد يكساله، جمع آوري و در هواي آزاد خشك و اسانس آن به روش تقطير با آب با استفاده از دستگاه كلونجر استخراج گرديد. سپس جهت شناسايي تركيبات اسانس از دستگاه هاي GC و GC-MS استفاده شد. تجزيه واريانس داده هاي به دست آمده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي و با استفاده از نرم افزارهاي آماري MSTAT-C و SPSS انجام شد. ضمنا مقايسه ميانگين تيمارها به روش آزمون چند دامنه اي دانكن صورت پذيرفت. نتايج نشان داد كه اسانس به دست آمده در ارتفاعات 1800، 2000، 2200، 2400، 2600 و 2800 متري به ترتيب 2.56، 2.27، 2.5، 1.92، 1.39 و 1.31 درصد بود كه بيشترين آن متعلق به ارتفاع 1800 متري (2.56) و كمترين آن به 2800 متري (1.31) و در عين حال بيشترين مقدار تركيبات اسانس مربوط به ارتفاع 2800 متري (لينالول (%45⁴ و كمترين آن به 1800 متر (لينالول (%1.9 تعلق داشت. بررسي هاي آماري نشان داد كه بين درصد اسانس و اختلاف ارتفاع از سطح دريا يك رابطه خطي منفي و معني دار وجود داشت. همچنين تركيبات اسانس و ارتفاع يك رابطه از درجه پنجم را نشان دادند. اين تحقيق نشان داد، لينالول و آلفاترپينن بيشترين درصد تركيبات اسانس در گونه كوچيانوس را تشكيل مي دهند (به ترتيب 45 و 35 درصد). مقايسه ميانگين، درصد لينالول، تيمول، آلفا ترپينن، آلفا پينن و كارواكرول را به ترتيب به 6، 5، 5، 6 و 6 گروه معني دار تقسيم نمود. همچنين همبستگي مثبت و معني داري بين كلسيم- منيزيم، سديم و درصد مواد ارگانيك خاك با افزايش تركيبات اسانس در ارتفاعات مختلف وجود داشت.

 نسخه قابل چاپ

استخراج DNA ژنومي با كميت و كيفيت مطلوب از نيازهاي بنيادي زيست شناسي مولكولي است. استخراج DNA از بافت گياه به علت حضور كربوهيدرات ها، تانن ها، تركيبات پلي فنلي و پروتئين ها كه بر كيفيت DNA اثر منفي مي گذارد با مشكلاتي روبروست. لذا روش استخراجي كه بتواند اين مواد را به حداقل برساند بايد تشخيص و مورد استفاده قرار گيرند. در اين تحقيق چهار روش استخراج DNA شامل: 1- Murray و Thampson، 2- Doyle و Doyle، 3- Dellaporta و همكاران، 4- Lodi و همكاران به منظور انتخاب بهترين روش استخراج DNA از گياه زينتي سيكلامن مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفتند. براي استخراج DNA، برگ هاي جوان و برگ هاي بالغ مورد استفاده گرفت. كميت و كيفيت DNA استخراج شده با هر چهار روش، با استفاده از روش هاي اسپكترو فتومتري، الكتروفوز بر روي ژل آگارز 1%، بررسي الگوي برش پذيري نمونه هاي DNA توسط اندونوكلئازهاي محدود كننده (EcoRI) و همچنين با انجام و اكنش زنجيرهاي پليمر از (PCR) مورد مقايسه قرار گرفتند. در نهايت با توجه به كميت و كيفيت DNA استخراج شده و نتايج حاصل از PCR، روش Murray، Thamposon به منظور استخراج DNA با خلوص بالا از برگ هاي جوان و بالغ اين گياه زينتي انتخاب شد. بيشترين مقدار DNA با كيفيت مطلوب از يك گرم بافت برگي جوان به مقدار (79mg/g) 395ng/ml با روش Murray Thompson بدست آمد.

 نسخه قابل چاپ

برنج در ايران يك محصول استراتژيك كه اخلال هاي فراواني در عرضه، تقاضا و واردات آن وجود دارد. تحقيق حاضر با اين هدف كه اثر اخلال هاي بازار را بر عرضه، تقاضا و واردات برنج ارزيابي نمايد به اجرا درآمده است. با بهره گيري از نرخ حمايت تعديل شده كه اثر كل سياست ها، مشتمل بر اثر مستقيم سياست هاي قيمتي و تجاري بخش و اثر غير مستقيم سياست هاي كلان موثر بر نرخ ارز، را نشان مي دهد، اثر اخلال هاي موجود در بازار برنج كمي گرديده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد كه اخلال هاي موجود در بازار برنج اثر مثبت بر عرضه برنج دارد، يعني افزايش اخلال ها كه به مفهوم اختلاف بيشتر قيمت دريافتي كشاورزان نسبت به قيمت مرزي است، انگيزه اي براي توليد بيشتر كشاورزان مي باشد. در تابع تقاضا اخلال ها اثر منفي بر مصرف سرانه داشته است و بيانگر آن است كه افزايش اخلال ها باعث كاهش مصرف سرانه مي شود كه بخشي از اين كاهش به دليل توزيع يارانه اي و ارزان قيمت برنج تعديل گرديده است. اخلال ها در تابع واردات داري تاثير منفي است و نشان مي دهد كه افزايش اخلال ها به دليل ايجاد موانع بر واردات محصول منجر به كاهش آن شده است.

 نسخه قابل چاپ

با هدف بررسي اثر زمان و محل حلقه بردار از تاك هاي غير پيوندي 6 ساله رقم سفيد بيدانه بر عملكرد و كيفيت انگور و كشمش استحصالي در منطقه تاكستان، تيمارهاي حلقه برداري از شاخه هاي سال، شاخه هاي يكساله، زير بازوها و تنه به تنهايي يا به صورت تركيبي اعمال گرديد. تيمارها در سه مرحله فنولوژيكي رشد انگور شامل زمان گلدهي، رشد حبه ها (3 هفته پس از گلدهي) و مرحله تغيير رنگ حبه ها (شروع نرم شدن حبه ها)، در قالب آزمايش فاكتوريل با پايه بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار و در هر تكرار 5 بوته در ايستگاه تحقيقات انگور تاكستان كه داراي خاك لوم رسي است، اجرا گرديد. شاهد آزمايش عدم حلقه برداري از تاك ها بود. نتايج حاكي از وجود اختلافات معني دار بين اثر تيمارهاي مذكور بر صفات كمي وكيفي انگور و كشمش دارد. افزايش عملكرد هر تاك، وزن خوشه، طول خوشه، ميانگين وزن 100 حبه و صفات كيفي شامل TSS, TA, TSS/TA و pH ميوه و همچنين وزن كشمش استحصالي از هر تاك تحت تاثير تيمارهاي مختلف، متفاوت بوده است. اكثر تيمارهاي حلقه برداري سبب بهبود صفات كيفي انگور شده اند. تيمار تركيبي حلقه برداري از تنه وشاخه هاي يكساله در مراحل رشد حبه و رنگ پذيري ميوه به طور معني داري سبب بيشترين افزايش در كيفيت ميوه و عملكرد انگور و كشمش استحصالي شده است (p>0.01). نتايج نشان داد كه حلقه برداري از تنه و شاخه هاي بارده در مراحل رشد حبه و رنگ پذيري ميوه نسبت به ساير تيمارها ميزان TSS را حداقل به ميزان 2.5% (ميليگرم در ميلي ليتر) افزايش داده است. حلقه برداري از تنه، شاخه هاي بارده و بازوها در مرحله رشد حبه ها سبب افزايش اندازه و وزن حبه ها، وزن خوشه و عملكرد كل هر تاك شده است و همچنين افزايش وزن كشمش را در پي داشته اند.

 نسخه قابل چاپ

به منظور ارزيابي اثر تاريخ كاشت و زمان برداشت بر روي خصوصيات كمي و كيفي بذر چغندرقند، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار در ايستگاه تحقيقات كشاورزي اردبيل در سال 1382 انجام شد. چهار تاريخ كاشت (20 اسفند، 5 فروردين، 20 فروردين و 5 ارديبهشت) در كرت هاي اصلي و چهار تاريخ برداشت (15، 30، 45 و 60 روز پس از گلدهي) در كرت هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه درصد جوانه زني، درصد جوانه هاي نرمال، دوره و سرعت پر شدن دانه و ساير صفات كيمو كيفي به طور معنيداري (p<0.05) تحت تاثير تاريخ كاشت و برداشت قرار دارند. دوره پر شدن دانه با تاخير افتادن كاشت و برداشت زود هنگام به طور معنيداري كاهش يافت. عملكرد بذر استاندارد و درصد پر شدن دانه ريزش بذر از برداشت دوم (30 روز پس از گلدهي) به بعد افزايش نشان داد. بين عملكرد بذر استاندارد با دوره پر شدن دانه همبستگي مثبت و معني داري ((r=0.623 مشاهده شد. بيشترين درصد جوانه زني و جوانه هاي نرمال در كاشت اول و كمترين آن به طور يكسان در كاشت دوم و سوم حاصل شد. هدايت الكتريكي مواد نشت يافته (مواد خارج شده از داخل بذر) با تاخير در برداشت به طور معنيداري كاهش يافته و بر سرعت جوانه زني آنها افزوده شد. درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني و درصد جوانه هاي نرمال با حداكثر وزن دانه همبستگي مثبت نشان داد.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش 10 ژنوتيپ ذرت شامل لاين هاي اينبرد، سينگل كراس و تري وي كراس از ژرم پلاسم موجود در بخش تحقيقات ذرت و گياهان علوفه اي كشور به همراه اينبرد لاين ذرت سفيد A188 به عنوان شاهد از نظر پاسخ به كال زايي بررسي شدند. ژنوتيپ ها در سال زراعي 1383 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه تربيت مدرس كشت گرديدند. جنين هاي نارس 10 الي 14 روز پس از خود گشني بوته ها جدا و بر روي محيط N6 كشت شدند. در زمان واكشت ريز نمونه ها، كال هاي غير جنين زا حذف و ميزان توليد كال هاي جنين زاي نوع 1 و 2 در ژنوتيپ هاي با واكنش مطلوب تعيين گرديدند. پس از انتقال ريز نمونه ها به محيط كشت، گياهچه هاي سالم و طبيعي باززايي و به خاك منقل شدند. نتايج حاصل تفاوت هاي معني داري را بين ژنوتيپ هاي مورد بررسي از نظر توليد كالوس جنين زا نشان داد، به طوري كه حداكثر فراواني توليد كال هاي جنين زا را ژنوتيپ هاي A188 (شاهد)، S61، SC709 و SC403 بترتيب با ميزان 92%، 88%، 82% و 81% به خود اختصاص دادند. با توجه به ميزان كالوس زايي بالاي مشاهده شده در لاين تجاري زودرس S61 در مقايسه با ساير ژنوتيپ ها مي توان از اين لاين در برنامه تراريختي ژنتيکي به نحو مطلوبي بهره گرفت. در بررسي ميزان باززايي گياه سبز در 3 ژنوتيپ (A188, S61 شاهد) و SC709 تفاوت معني داري بين ژنوتيپ ها مشاهده شد، به طوريكه هيبريد SC709 با ميانگين 36.15 درصد و لينه اينبرد S61 با 14.25 درصد كمترين ميزان باززايي گياه را به خود اختصاص دادند.

 نسخه قابل چاپ